< 요한계시록 16 >
1 또 내가 들으니 성전에서 큰 음성이 나서 일곱 천사에게 말하되 `너희는 가서 하나님의 진노의 일곱 대접을 땅에 쏟으라' 하더라
తతః పరం మన్దిరాత్ తాన్ సప్తదూతాన్ సమ్భాషమాణ ఏష మహారవో మయాశ్రావి, యూయం గత్వా తేభ్యః సప్తకంసేభ్య ఈశ్వరస్య క్రోధం పృథివ్యాం స్రావయత|
2 첫째가 가서 그 대접을 땅에 쏟으며 악하고 독한 헌데가 짐승의 표를 받은 사람들과 그 우상에게 경배하는 자들에게 나더라
తతః ప్రథమో దూతో గత్వా స్వకంసే యద్యద్ అవిద్యత తత్ పృథివ్యామ్ అస్రావయత్ తస్మాత్ పశోః కలఙ్కధారిణాం తత్ప్రతిమాపూజకానాం మానవానాం శరీరేషు వ్యథాజనకా దుష్టవ్రణా అభవన్|
3 둘째가 그 대접을 바다에 쏟으매 바다가 곧 죽은 자의 피같이 되니 바다 가운데 모든 생물이 죽더라
తతః పరం ద్వితీయో దూతః స్వకంసే యద్యద్ అవిద్యత తత్ సముద్రే ఽస్రావయత్ తేన స కుణపస్థశోణితరూప్యభవత్ సముద్రే స్థితాశ్చ సర్వ్వే ప్రాణినో మృత్యుం గతాః|
4 세째가 그 대접을 강과 물 근원에 쏟으매 피가 되더라
అపరం తృతీయో దూతః స్వకంసే యద్యద్ అవిద్యత తత్ సర్వ్వం నదీషు జలప్రస్రవణేషు చాస్రావయత్ తతస్తాని రక్తమయాన్యభవన్| అపరం తోయానామ్ అధిపస్య దూతస్య వాగియం మయా శ్రుతా|
5 내가 들으니 물을 차지한 천사가 가로되 `전에도 계셨고 시방도 계신 거룩하신 이여 이렇게 심판하시니 의로우시도다
వర్త్తమానశ్చ భూతశ్చ భవిష్యంశ్చ పరమేశ్వరః| త్వమేవ న్యాయ్యకారీ యద్ ఏతాదృక్ త్వం వ్యచారయః|
6 저희가 성도들과 선지자들의 피를 흘렸으므로 저희로 피를 마시게 하신 것이 합당하니이다' 하더라
భవిష్యద్వాదిసాధూనాం రక్తం తైరేవ పాతితం| శోణితం త్వన్తు తేభ్యో ఽదాస్తత్పానం తేషు యుజ్యతే||
7 또 내가 들으니 제단이 말하기를 `그러하다 주 하나님 곧 전능하신이시여 심판하시는 것이 참되시고 의로우시도다' 하더라
అనన్తరం వేదీతో భాషమాణస్య కస్యచిద్ అయం రవో మయా శ్రుతః, హే పరశ్వర సత్యం తత్ హే సర్వ్వశక్తిమన్ ప్రభో| సత్యా న్యాయ్యాశ్చ సర్వ్వా హి విచారాజ్ఞాస్త్వదీయకాః||
8 네째가 그 대접을 해에 쏟으매 해가 권세를 받아 불로 사람들을 태우니
అనన్తరం చతుర్థో దూతః స్వకంసే యద్యద్ అవిద్యత తత్ సర్వ్వం సూర్య్యే ఽస్రావయత్ తస్మై చ వహ్నినా మానవాన్ దగ్ధుం సామర్థ్యమ్ అదాయి|
9 사람들이 크게 태움에 태워진지라 이 재앙들을 행하는 권세를 가지신 하나님의 이름을 훼방하며 또 회개하여 영광을 주께 돌리지 아니하더라
తేన మనుష్యా మహాతాపేన తాపితాస్తేషాం దణ్డానామ్ ఆధిపత్యవిశిష్టస్యేశ్వరస్య నామానిన్దన్ తత్ప్రశంసార్థఞ్చ మనఃపరివర్త్తనం నాకుర్వ్వన్|
10 또 다섯째가 그 대접을 짐승의 보좌에 쏟으니 그 나라가 곧 어두워지며 사람들이 아파서 자기 혀를 깨물고
తతః పరం పఞ్చమో దూతః స్వకంసే యద్యద్ అవిద్యత తత్ సర్వ్వం పశోః సింహాసనే ఽస్రావయత్ తేన తస్య రాష్ట్రం తిమిరాచ్ఛన్నమ్ అభవత్ లోకాశ్చ వేదనాకారణాత్ స్వరసనా అదందశ్యత|
11 아픈 것과 종기로 인하여 하늘의 하나님을 훼방하고 저희 행위를 회개치 아니하더라
స్వకీయవ్యథావ్రణకారణాచ్చ స్వర్గస్థమ్ అనిన్దన్ స్వక్రియాభ్యశ్చ మనాంసి న పరావర్త్తయన్|
12 또 여섯째가 그 대접을 큰 강 유브라데에 쏟으매 강물이 말라서 동방에서 오는 왕들의 길이 예비되더라
తతః పరం షష్ఠో దూతః స్వకంసే యద్యద్ అవిద్యత తత్ సర్వ్వం ఫరాతాఖ్యో మహానదే ఽస్రావయత్ తేన సూర్య్యోదయదిశ ఆగమిష్యతాం రాజ్ఞాం మార్గసుగమార్థం తస్య తోయాని పర్య్యశుష్యన్|
13 또 내가 보매 개구리 같은 세 더러운 영이 용의 입과 짐승의 입과 거짓 선지자의 입에서 나오니
అనన్తరం నాగస్య వదనాత్ పశో ర్వదనాత్ మిథ్యాభవిష్యద్వాదినశ్చ వదనాత్ నిర్గచ్ఛన్తస్త్రయో ఽశుచయ ఆత్మానో మయా దృష్టాస్తే మణ్డూకాకారాః|
14 저희는 귀신의 영이라 이적을 행하여 온 천하 임금들에게 가서 하나님 곧 전능하신 이의 큰 날에 전쟁을 위하여 그들을 모으더라
త ఆశ్చర్య్యకర్మ్మకారిణో భూతానామ్ ఆత్మానః సన్తి సర్వ్వశక్తిమత ఈశ్వరస్య మహాదినే యేన యుద్ధేన భవితవ్యం తత్కృతే కృత్స్రజగతో రాజ్ఞాః సంగ్రహీతుం తేషాం సన్నిధిం నిర్గచ్ఛన్తి|
15 보라, 내가 도적같이 오리니 누구든지 깨어 자기 옷을 지켜 벌거벗고 다니지 아니하며 자기의 부끄러움을 보이지 아니하는 자가 복이 있도다
అపరమ్ ఇబ్రిభాషయా హర్మ్మగిద్దోనామకస్థనే తే సఙ్గృహీతాః|
16 세 영이 히브리 음으로 아마겟돈이라 하는 곳으로 왕들을 모으더라
పశ్యాహం చైరవద్ ఆగచ్ఛామి యో జనః ప్రబుద్ధస్తిష్ఠతి యథా చ నగ్నః సన్ న పర్య్యటతి తస్య లజ్జా చ యథా దృశ్యా న భవతి తథా స్వవాసాంసి రక్షతి స ధన్యః|
17 일곱째가 그 대접을 공기 가운데 쏟으매 큰 음성이 성전에서 보좌로부터 나서 가로되 `되었다' 하니
తతః పరం సప్తమో దూతః స్వకంసే యద్యద్ అవిద్యత తత్ సర్వ్వమ్ ఆకాశే ఽస్రావయత్ తేన స్వర్గీయమన్దిరమధ్యస్థసింహాసనాత్ మహారవో ఽయం నిర్గతః సమాప్తిరభవదితి|
18 번개와 음성들과 뇌성이 있고 또 지진이 있어 어찌 큰지 사람이 땅에 있어 옴으로 이같이 큰 지진이 없었더라
తదనన్తరం తడితో రవాః స్తనితాని చాభవన్, యస్మిన్ కాలే చ పృథివ్యాం మనుష్యాః సృష్టాస్తమ్ ఆరభ్య యాదృఙ్మహాభూమికమ్పః కదాపి నాభవత్ తాదృగ్ భూకమ్పో ఽభవత్|
19 큰 성이 세 갈래로 갈라지고 만국의 성들도 무너지니 큰 성 바벨론이 하나님 앞에 기억하신 바 되어 그의 맹렬한 진노의 포도주 잔을 받으매
తదానీం మహానగరీ త్రిఖణ్డా జాతా భిన్నజాతీయానాం నగరాణి చ న్యపతన్ మహాబాబిల్ చేశ్వరేణ స్వకీయప్రచణ్డకోపమదిరాపాత్రదానార్థం సంస్మృతా|
ద్వీపాశ్చ పలాయితా గిరయశ్చాన్తహితాః|
21 또 중수가 한 달란트나 되는 큰 우박이 하늘로부터 사람들에게 내리매 사람들이 그 박재로 인하여 하나님을 훼방하니 그 재앙이 심히 큼이러라
గగనమణ్డలాచ్చ మనుష్యాణామ్ ఉపర్య్యేకైకద్రోణపరిమితశిలానాం మహావృష్టిరభవత్ తచ్ఛిలావృష్టేః క్లేశాత్ మనుష్యా ఈశ్వరమ్ అనిన్దమ్ యతస్తజ్జాతః క్లేశో ఽతీవ మహాన్|