< 시편 124 >

1 (다윗의 곧 성전에 올라가는 노래) 이스라엘은 이제 말하기를 여호와께서 우리 편에 계시지 아니하고
سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. اگر خداوند با ما نمی‌بود چه می‌شد؟ بگذار اسرائیل بگوید:
2 사람들이 우리를 치러 일어날 때에 여호와께서 우리 편에 계시지 아니하셨더면
اگر خداوند با ما نمی‌بود هنگامی که دشمنان بر ما یورش آوردند،
3 그 때에 저희의 노가 우리를 대하여 맹렬하여 우리를 산 채로 삼켰을 것이며
آنها در خشم آتشین خود ما را زنده می‌بلعیدند!
4 그 때에 물이 우리를 엄몰하며 시내가 우리 영혼을 잠갔을 것이며
سیل ما را با خود می‌بُرد و آبها از سر ما می‌گذشت.
5 그 때에 넘치는 물이 우리 영혼을 잠갔을 것이라 할 것이로다
آری، در گردابها غرق می‌شدیم!
6 우리를 저희 이에 주어 씹히지 않게 하신 여호와를 찬송할지로다!
سپاس بر خداوند که نگذاشت ما شکار دندانهای آنها شویم.
7 우리 혼이 새가 사냥군의 올무에서 벗어남 같이 되었나니 올무가 끊어지므로 우리가 벗어났도다
همچون پرنده، از دام صیاد گریختیم. دام پاره شد و ما نجات یافتیم.
8 우리의 도움은 천지를 지으신 여호와의 이름에 있도다
مددکار ما خداوند است که آسمان و زمین را آفرید.

< 시편 124 >