시편 122

1 (다윗의 시. 곧 성전에 올라가는 노래) 사람이 내게 말하기를 여호와의 집에 올라가자 할 때에 내가 기뻐하였도다

Nalipay ako sa pag-ingon nila kanako: Mangadto kita sa balay ni Jehova.

2 예루살렘아! 우리 발이 네 성문 안에 섰도다

Ang among mga tiil nanagtindog Sa sulod sa imong mga ganghaan, Oh Jerusalem,

3 예루살렘아! 너는 조밀한 성읍과 같이 건설되었도다

Jerusalem, ikaw natukod Ingon nga usa ka ciudad nga madasok;

4 지파들 곧 여호와의 이름에 감사하려고 이스라엘의 전례대로 그리로 올라가는도다

Didto mingtungas ang mga banay, bisan ang kabanayan ni Jehova, Alang sa usa ka tulomanon sa Israel. Sa paghatag ug mga pasalamat sa ngalan ni Jehova.

5 거기 판단의 보좌를 두셨으니 곧 다윗 집의 보좌로다

Kay didto atua ang mga trono sa paghukom, Ang mga trono sa panimalay ni David.

6 예루살렘을 위하여 평안을 구하라 예루살렘을 사랑하는 자는 형통하리로다

Pag-ampo alang sa pakigdait sa Jerusalem: Manag-uswag (sila) nga nahigugma kanimo.

7 네 성 안에는 평강이 있고 네 궁중에는 형통이 있을지어다

Ang pakigdait anaa unta sa sulod sa imong mga kuta, Ug ang kahamugaway sa sulod sa imong mga palacio.

8 내가 내 형제와 붕우를 위하여 이제 말하리니 네 가운데 평강이 있을지어다

Tungod lamang sa gugma sa akong kaigsoonan ug sa akong mga kauban, Moingon ako karon: Ang pakigdait anaa sa sulod nimo.

9 여호와 우리 하나님의 집을 위하여 내가 네 복을 구하리로다

Tungod lamang sa panimalay ni Jehova nga atong Dios Magapangita ako alang sa imong kaayohan.