< 시편 109 >

1 (다윗의 시. 영장으로 한 노래) 나의 찬송하는 하나님이여, 잠잠하지 마옵소서
Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. O Boże chwały mojej! nie milcz;
2 대저 저희가 악한 입과 궤사한 입을 열어 나를 치며 거짓된 혀로 내게 말하며
Bo się usta niepobożnego, i usta kłamliwe przeciwko mnie otworzyły; mówili przeciwko mnie językiem kłamliwym,
3 또 미워하는 말로 나를 두르고 무고히 나를 공격하였나이다
A słowy jadowitemi ogarnęli mię, walcząc przeciwko mnie bez wszekiej przyczyny.
4 나는 사랑하나 저희는 도리어 나를 대적하니 나는 기도할 뿐이라
Przeciwili mi się za miłość moję, chociażem się za nich modlił.
5 저희가 악으로 나의 선을 갚으며 미워함으로 나의 사랑을 갚았사오니
Oddawają mi złem za dobre; a nienawiścią za miłość moję.
6 악인으로 저를 제어하게 하시며 대적으로 그 오른편에 서게 하소서
Postawże nad nim bezbożnika, a przeciwnik niech stoi po prawej ręce jego.
7 저가 판단을 받을 때에 죄를 지고 나오게 하시며 그 기도가 죄로 변케 하시며
Gdy przed sądem stanie, niech wynijdzie potępionym, a modlitwa jego niech się w grzech obróci.
8 그 년수를 단촉케 하시며 그 직분을 타인이 취하게 하시며
Niech będą dni jego krótkie, a przełożeństwo jego niech inny weźmie.
9 그 자녀는 고아가 되고 그 아내는 과부가 되며
Niech dzieci jego będą sierotami, a żona jego wdową.
10 그 자녀가 유리 구걸하며 그 황폐한 집을 떠나 빌어먹게 하소서
Niech będą biegunami i tułaczami synowie jego, niech żebrzą, a niech żebrzą wychodząc z pustek swoich.
11 고리대금하는 자로 저의 소유를 다 취하게 하시며 저의 수고한 것을 외인이 탈취하게 하시며
Niech lichwiarz załapi wszystko, co jest jego, a niech obcy rozchwycą pracę jego.
12 저에게 은혜를 계속할 자가 없게 하시며 그 고아를 연휼할 자도 없게 하시며
Niech nie będzie ktoby mu miłosierdzie pokazał, niech nie będzie, ktoby się zmiłował nad sierotami jego.
13 그 후사가 끊어지게 하시며 후대에 저희 이름이 도말되게 하소서
Potomkowie jego niech z korzenia wycięci będą; w drugiem pokoleniu niech będzie wygładzone imię ich.
14 여호와는 그 열조의 죄악을 기억하시며 그 어미의 죄를 도말하지마시고
Niech przyjdzie na pamięć nieprawość przodków jego przed Panem, a grzech matki jego niechaj nie będzie zgładzony.
15 그 죄악을 항상 여호와 앞에 있게 하사 저희 기념을 땅에서 끊으소서
Niech będą przed Panem ustawicznie, ażby wygładził z ziemi pamiątkę ich,
16 저가 긍휼히 여길 일을 생각지 아니하고 가난하고 궁핍한 자와 마음이 상한 자를 핍박하여 죽이려 한 연고니이다
Przeto, że nie pamiętał, aby czynił miłosierdzie, ale prześladował człowieka nędznego i ubogiego, a tego, który był serca utrapionego, chciał zamordować.
17 저가 저주하기를 좋아하더니 그것이 자기에게 임하고 축복하기를 기뻐 아니하더니 복이 저를 멀리 떠났으며
Ponieważ umiłował przeklęstwo, niechże przyjdzie na niego; niechciał błogosławieństwa niechże będzie oddalone od niego.
18 또 저주하기를 옷 입듯하더니 저주가 물같이 그 내부에 들어가며 기름 같이 그 뼈에 들어갔나이다
A tak niech będzie obleczony w przeklęstwo, jako w szatę swoję; a niech wnijdzie jako woda we wnętrzności jego, a jako olej w kości jego.
19 저주가 그 입는 옷 같고 항상 띠는 띠와 같게 하소서
Niech mu to będzie jako płaszcz do przodziania, a jako pas dla ustawicznego opasywania.
20 이는 대적 곧 내 영혼을 대적하여 악담하는 자가 여호와께 받는 보응이니이다
Takowa zapłata niech będzie przeciwnikom moim od Pana, i tym, którzy źle mówią przeciwko duszy mojej.
21 주 여호와여, 주의 이름을 인하여 나를 선대하시며 주의 인자하심이 선함을 인하여 나를 건지소서
Ale ty, Panie! o Panie! użyj nademną litości dla imienia twego; a iż dobre jest miłosierdzie twoje, wyrwijże mię.
22 나는 가난하고 궁핍하여 중심이 상함이니이다
Bomci ja jest ubogi i nędzny, a serce moje zranione jest w wnętrznościach moich.
23 나의 가는 것은 석양 그림자 같고 또 메뚜기 같이 불려가오며
Jako cień, który ustępuje, uchodzić muszę; zganiają mię jako szarańczę.
24 금식함을 인하여 내 무릎은 약하고 내 육체는 수척하오며
Kolana moje upadają od postu, a ciało moje wychudło z tłustości.
25 나는 또 저희의 훼방거리라 저희가 나를 본즉 머리를 흔드나이다
Nadto stałem się im pośmiewiskiem; gdy mię widzą, kiwają głowami swemi.
26 여호와 나의 하나님이여, 나를 도우시며 주의 인자하심을 좇아 나를 구원하소서
Wspomóżże mię, o Panie, Boże mój! zachowaj mię według miłosierdzia swego,
27 이것이 주의 손인 줄을 저희로 알게 하소서 여호와께서 이를 행하셨나이다
Tak, aby poznać mogli, iż to ręka twoja, a żeś ty, Panie! to uczynił.
28 저희는 저주하여도 주는 내게 복을 주소서! 저희는 일어날 때에 수치를 당할지라도 주의 종은 즐거워하리이다
Niechże oni przeklinają, ty błogosław; którzy powstali, niech będą zawstydzeni, aby się weselił sługa twój.
29 나의 대적으로 욕을 옷입듯하게 하시며 자기 수치를 겉옷 같이 입게 하소서
Niech będą przeciwnicy moi w hańbę obleczeni, a niech się przyodzieją, jako płaszczem, zelżywością swoją.
30 내가 입으로 여호와께 크게 감사하며 무리 중에서 찬송하리니
Będę Pana wielce wysławiał usty swemi, a w pośród wielu chwalić go będę.
31 저가 궁핍한 자의 우편에 서사 그 영혼을 판단하려 하는 자에게 구원하실 것임이로다
Przeto, że stoi po prawej stronie nędznemu, aby go wybawił od tych, którzy osądzają duszę jego.

< 시편 109 >