시편 104
1 내 영혼아 여호와를 송축하라 여호와 나의 하나님이여, 주는 심히 광대하시며 존귀와 권위를 입으셨나이다
Błogosław, duszo moja! Panu. Panie, Boże mój! wielceś jest wielmożnym; chwałę i ozdobę przyoblokłeś.
2 주께서 옷을 입음 같이 빛을 입으시며 하늘을 휘장 같이 치시며
Przyodziałeś się światłością jako szatą; rozciągnąłeś niebiosa jako oponę.
3 물에 자기 누각의 들보를 얹으시며 구름으로 자기 수레를 삼으시고 바람 날개로 다니시며
Któryś zasklepił na wodach pałace swoje; który używasz obłoków miasto wozów; który chodzisz na skrzydłach wiatrowych;
4 바람으로 자기 사자를 삼으시며 화염으로 자기 사역자를 삼으시며
Który czynisz duchy posłami swymi; ty czynisz sługi swe ogniem pałającym.
5 땅의 기초를 두사 영원히 요동치 않게 하셨나이다
Ugruntowałeś ziemię na słupach jej, tak, że się nie poruszy na wieki wieczne.
6 옷으로 덮음같이 땅을 바다로 덮으시매 물이 산들 위에 섰더니
Przepaścią jako szatą przyodziałeś ją był, tak, że wody stały nad górami.
7 주의 견책을 인하여 도망하여 주의 우뢰 소리를 인하여 빨리 가서
Na zgromienie twojerozbiegły się, a na głos pogromu twego prędko zuciekały.
8 주의 정하신 처소에 이르렀고 산은 오르고 골짜기는 내려 갔나이다
Wstąpiły góry, zniżyły się doliny na miejsce, któreś im założył.
9 주께서 물의 경계를 정하여 넘치지 못하게 하시며 다시 돌아와 땅을 덮지 못하게 하셨나이다
Zamierzyłeś im kres, aby go nie przestępowały, ani się wracały na okrycie ziemi.
10 여호와께서 샘으로 골짜기에서 솟아나게 하시고 산 사이에 흐르게 하사
Który wypuszczasz źródła po dolinach, aby płynęły między górami,
11 들의 각 짐승에게 마시우시니 들나귀들도 해갈하며
A napój dawały wszystkiemu zwierzowi polnemu; a z nich gaszą leśne osły pragnienie swoje.
12 공중의 새들이 그 가에서 깃들이며 나무가지 사이에서 소리를 발하는도다
Przy nich mieszka ptastwo niebieskie, a z pośród gałązek głos wydaje.
13 저가 가축을 위한 풀과 사람의 소용을 위한 채소를 자라게 하시며 땅에서 식물이 나게 하시고
Który pokrapiasz góry z pałaców swoich, aby się z owoców spraw twoich nasycała ziemia.
14 사람의 마음을 기쁘게 하는 포도주와 사람의 얼굴을 윤택케 하는 기름과 사람의 마음을 힘있게 하는 양식을 주셨도다
Za twoją sprawą rośnie trawa dla bydła, a zioła na pożytek człowieczy; ty wywodzisz chleb z ziemi:
15 여호와의 나무가 우택에 흡족함이여 곧 그의 심으신 레바논 백향목이로다
I wino, które uwesela serce człowiecze, od którego się lśni twarz jako od oleju; i chleb, który zatrzymuje żywot ludzki.
16 새들이 그 속에 깃을 들임이여 학은 잣나무로 집을 삼는도다
Nasycone bywają i drzewa Pańskie, i cedry Libanu, których nasadził;
17 높은 산들은 산양을 위함이여 바위는 너구리의 피난처로다
Na których ptaki gniazda swe mają, i bocian na jedlinach ma dom swój.
18 여호와께서 달로 절기를 정하심이여 해는 그 지는 것을 알도다
Góry wysokie dzikim kozom, a skały są ucieczką królikom.
19 주께서 흑암을 지어 밤이 되게 하시니 삼림의 모든 짐승이 기어 나오나이다
Uczynił miesiąc dla pewnych czasów, a słońce zna zachód swój.
20 젊은 사자가 그 잡을 것을 쫓아 부르짖으며 그 식물을 하나님께 구하다가
Przywodzisz ciemność, i bywa noc, w którą wychodzą wszystkie zwierzęta leśne.
21 해가 돋으면 물러가서 그 굴혈에 눕고
Lwięta ryczą do łupu, i szukają od Boga pokarmu swego.
22 사람은 나와서 노동하며 저녁까지 수고하는도다
Lecz gdy słońce wznijdzie, zaś się zgromadzają, i w jamach swoich kładą się.
23 여호와여, 주의 하신 일이 어찌 그리 많은지요 주께서 지혜로 저희를 다 지으셨으니 주의 부요가 땅에 가득하니이다
Tedy wychodzi człowiek do roboty swojej, i do pracy swojej aż do wieczora.
24 저기 크고 넓은 바다가 있고 그 속에 동물 곧 대소 생물이 무수하니이다
O jakoż wielkie są sprawy twoje, Panie! te wszystkie mądrześ uczynił, a napełniona jest ziemia bogactwem twojem.
25 선척이 거기 다니며 주의 지으신 악어가 그 속에서 노나이다
W morzu zaś wielkiem i bardzo szerokiem, tam są płazy, którym nie masz liczby, i zwierzęta małe i wielkie.
26 이것들이 다 주께서 때를 따라 식물 주시기를 바라나이다
Po niem okręty przechodzą, i wieloryb, któregoś ty stworzył, aby w niem igrał.
27 주께서 주신즉 저희가 취하며 주께서 손을 펴신즉 저희가 좋은 것으로 만족하다가
Wszystko to na cię oczekuje, abyś im dał pokarm czasu swego.
28 주께서 낯을 숨기신즉 저희가 떨고 주께서 저희 호흡을 취하신즉 저희가 죽어 본 흙으로 돌아가나이다
Gdy im dajesz, zbierają; gdy otwierasz rękę twoję, nasycone bywają dobremi rzeczami.
29 주의 영을 보내어 저희를 창조하사 지면을 새롭게 하시나이다
Lecz gdy ukrywasz oblicze twoje, trwożą sobą; gdy odbierasz ducha ich, giną, i w proch się swój obracają.
30 여호와의 영광이 영원히 계속할지며 여호와는 자기 행사로 인하여 즐거워하실지로다
Gdy wysyłasz ducha twego, stworzone bywają, i odnawiasz oblicze ziemi.
31 저가 땅을 보신즉 땅이 진동하며 산들에 접촉하신즉 연기가 발하도다
Niechajże będzie chwała Pańska na wieki; niech się rozweseli Pan w sprawach swoich.
32 나의 평생에 여호와께 노래하며 나의 생존한 동안 내 하나님을 찬양하리로다
On gdy wejrzy na ziemię, zadrży; dotknie się gór, a zakurzą się.
33 나의 묵상을 가상히 여기시기를 바라나니 나는 여호와로 인하여 즐거워하리로다
Będę śpiewał Panu za żywota mego; będę śpiewał Bogu memu, póki mię staje.
34 죄인을 땅에서 소멸하시며 악인을 다시 있지 못하게 하실지로다 내 영혼이 여호와를 송축하라 할렐루야
O nim będzie wdzięczna mowa moja, a ja się rozweselę w Panu.
Oby byli wytraceni grzesznicy z ziemi, a niezbożnych aby już nie było! Błogosław, duszo moja! Panu. Halleluja.
