< 잠언 16 >

1 마음의 경영은 사람에게 있어도 말의 응답은 여호와께로서 나느니라
Hominis est animam praeparare: et Domini gubernare linguam.
2 사람의 행위가 자기 보기에는 모두 깨끗하여도 여호와는 심령을 감찰하시느니라
Omnes viae hominis patent oculis eius: spirituum ponderator est Dominus.
3 너의 행사를 여호와께 맡기라 그리하면 너의 경영하는 것이 이루리라
Revela Domino opera tua, et dirigentur cogitationes tuae.
4 여호와께서 온갖 것을 그 씌움에 적당하게 지으셨나니 악인도 악한 날에 적당하게 하셨느니라
Universa propter semetipsum operatus est Dominus: impium quoque ad diem malum.
5 무릇 마음이 교만한 자를 여호와께서 미워하시나니 피차 손을 잡을지라도 벌을 면치 못하리라
Abominatio Domini est omnis arrogans: etiamsi manus ad manum fuerit, non est innocens. Initium viae bonae, facere iustitiam: accepta est autem apud Deum magis, quam immolare hostias.
6 인자와 진리로 인하여 죄악이 속하게 되고 여호와를 경외함으로 인하여 악에서 떠나게 되느니라
Misericordia et veritate redimitur iniquitas: et in timore Domini declinatur a malo.
7 사람의 행위가 여호와를 기쁘시게 하면 그 사람의 원수라도 그로 더불어 화목하게 하시느니라
Cum placuerint Domino viae hominis, inimicos quoque eius convertet ad pacem.
8 적은 소득이 의를 겸하면 많은 소득이 불의를 겸한 것보다 나으니라
Melius est parum cum iustitia, quam multi fructus cum iniquitate.
9 사람이 마음으로 자기의 길을 계획할지라도 그 걸음을 인도하는 자는 여호와시니라
Cor hominis disponit viam suam: sed Domini est dirigere gressus eius.
10 하나님의 말씀이 왕의 입술에 있은즉 재판할 때에 그 입이 그릇하지 아니하리라
Divinatio in labiis regis, in iudicio non errabit os eius.
11 공평한 간칭과 명칭은 여호와의 것이요 주머니 속의 추돌들도 다 그의 지으신 것이니라
Pondus et statera iudicia Domini sunt: et opera eius omnes lapides sacculi.
12 악을 행하는 것은 왕의 미워할 바니 이는 그 보좌가 공의로 말미암아 굳게 섬이니라
Abominabiles regi qui agunt impie: quoniam iustitia firmatur solium.
13 의로운 입술은 왕들의 기뻐하는 것이요 정직히 말하는 자는 그들의 사랑을 입느니라
Voluntas regum labia iusta: qui recta loquitur, diligetur:
14 왕의 진노는 살륙의 사자와 같아도 지혜로운 사람은 그것을 쉬게하리라
Indignatio regis, nuncii mortis: et vir sapiens placabit eam.
15 왕의 희색에 생명이 있나니 그 은택이 늦은 비를 내리는 구름과 같으니라
In hilaritate vultus regis, vita: et clementia eius quasi imber serotinus.
16 지혜를 얻는 것이 금을 얻는 것보다 얼마나 나은고 명철을 얻는 것이 은을 얻는 것보다 더욱 나으니라
Posside sapientiam, quia auro melior est: et acquire prudentiam, quia pretiosior est argento.
17 악을 떠나는 것은 정직한 사람의 대로니 그 길을 지키는 자는 자기의 영혼을 보전하느니라
Semita iustorum declinat mala: custos animae suae servat viam suam.
18 교만은 패망의 선봉이요 거만한 마음은 넘어짐의 앞잡이니라
Contritionem praecedit superbia: et ante ruinam exaltatur spiritus.
19 겸손한 자와 함께하여 마음을 낮추는 것이 교만한 자와 함께 하여 탈취물을 나누는 것보다 나으니라
Melius est humiliari cum mitibus, quam dividere spolia cum superbis.
20 삼가 말씀에 주의하는 자는 좋은 것을 얻나니 여호와를 의지하는 자가 복이 있느니라
Eruditus in verbo reperiet bona: et qui sperat in Domino, beatus est.
21 마음이 지혜로운 자가 명철하다 일컬음을 받고 입이 선한 자가 남의 학식을 더하게 하느니라
Qui sapiens est corde, appellabitur prudens: et qui dulcis eloquio, maiora reperiet.
22 명철한 자에게는 그 명철이 생명의 샘이 되거니와 미련한 자에게는 그 미련한 것이 징계가 되느니라
Fons vitae eruditio possidentis: doctrina stultorum fatuitas.
23 지혜로운 자의 마음은 그 입을 슬기롭게 하고 또 그 입술에 지식을 더하느니라
Cor sapientis erudiet os eius: et labiis eius addet gratiam.
24 선한 말은 꿀송이 같아서 마음에 달고 뼈에 양약이 되느니라
Favus mellis, composita verba: dulcedo animae, sanitas ossium.
25 어떤 길은 사람의 보기에 바르나 필경은 사망의 길이니라
Est via quae videtur homini recta: et novissima eius ducunt ad mortem.
26 노력하는 자는 식욕을 인하여 애쓰나니 이는 그 입이 자기를 독촉함이니라
Anima laborantis laborat sibi, quia compulit eum os suum:
27 불량한 자는 악을 꾀하나니 그 입술에는 맹렬한 불 같은 것이 있느니라
Vir impius fodit malum, et in labiis eius ignis ardescit.
28 패려한 자는 다툼을 일으키고 말장이는 친한 벗을 이간하느니라
Homo perversus suscitat lites: et verbosus separat principes.
29 강포한 사람은 그 이웃을 꾀어 불선한 길로 인도하느니라
Vir iniquus lactat amicum suum: et ducit eum per viam non bonam.
30 눈을 감는 자는 패역한 일을 도모하며 입술을 닫는 자는 악한 일을 이루느니라
Qui attonitis oculis cogitat prava, mordens labia sua perficit malum.
31 백발은 영화의 면류관이라 의로운 길에서 얻으리라
Corona dignitatis senectus, quae in viis iustitiae reperietur.
32 노하기를 더디하는 자는 용사보다 낫고 자기의 마음을 다스리는 자는 성을 빼앗는 자보다 나으니라
Melior est patiens viro forti: et qui dominatur animo suo, expugnatore urbium.
33 사람이 제비는 뽑으나 일을 작정하기는 여호와께 있느니라
Sortes mittuntur in sinum, sed a Domino temperantur.

< 잠언 16 >