잠언 13
1 지혜로운 아들은 아비의 훈계를 들으나 거만한 자는 꾸지람을 즐겨 듣지 아니하느니라
Saĝa filo lernas de la patro; Sed mokanto ne aŭskultas moralinstruon.
2 사람은 입의 열매로 인하여 복록을 누리거니와 마음이 궤사한 자는 강포를 당하느니라
La frukto de la buŝo donas al homo bonan manĝon; Sed la deziro de krimuloj estas perforto.
3 입을 지키는 자는 그 생명을 보전하나 입술을 크게 벌리는 자에게는 멸망이 오느니라
Kiu gardas sian buŝon, tiu gardas sian animon; Kiu tro malfermas sian buŝon, tiu pereas.
4 게으른 자는 마음으로 원하여도 얻지 못하나 부지런한 자의 마음은 풍족함을 얻느니라
La animo de maldiligentulo deziras, kaj ne ricevas; Sed la animo de diligentuloj satiĝas.
5 의인은 거짓말을 미워하나 악인은 행위가 흉악하여 부끄러운 데 이르느니라
Vorton malveran virtulo malamas; Sed malvirtulo agas abomene kaj venas al honto.
6 의는 행실이 정직한 자를 보호하고 악은 죄인을 패망케 하느니라
La virto gardas tiun, kiu iras ĝustan vojon; Sed la malvirto pereigas pekulon.
7 스스로 부한 체 하여도 아무 것도 없는 자가 있고 스스로 가난한체 하여도 재물이 많은 자가 있느니라
Unu ŝajnigas sin riĉa, havante nenion; Alia ŝajnigas sin malriĉa, havante grandan riĉecon.
8 사람의 재물이 그 생명을 속할 수는 있으나 가난한 자는 협박을 받을 일이 없느니라
Per sia riĉeco homo savas sian animon; Sed malriĉulo ne aŭskultas atentigon.
9 의인의 빛은 환하게 빛나고 악인의 등불은 꺼지느니라
La lumo de virtuloj brilegas; Sed la lumilo de malvirtuloj estingiĝos.
10 교만에서는 다툼만 일어날 뿐이라 권면을 듣는 자는 지혜가 있느니라 망령되이 얻은 재물은 줄어가고 손으로 모은 것은 늘어가느니라
Nur de malhumileco venas malpaco; Sed la akceptantaj konsilojn havas saĝon.
11 소망이 더디 이루게 되면 그것이 마음을 상하게 하나니 소원이 이루는 것은 곧 생명나무니라
Riĉeco rapide akirita malgrandiĝas; Sed kion oni kolektas per laboro, tio multiĝas.
12 말씀을 멸시하는 자는 패망을 이루고 계명을 두려워하는 자는 상을 얻느니라
Espero prokrastata dolorigas la koron; Sed plenumita deziro estas arbo de vivo.
13 지혜 있는 자의 교훈은 생명의 샘이라 사람으로 사망의 그물을 벗어나게 하느니라
Kiu malŝatas diron, tiu malutilas al si mem; Sed respektanta ordonon estos rekompencita.
14 선한 지혜는 은혜를 베푸나 궤사한 자의 길은 험하니라
Instruo de saĝulo estas fonto de vivo, Por evitigi la retojn de la morto.
15 무릇 슬기로운 자는 지식으로 행하여도 미련한 자는 자기의 미련한 것을 나타내느니라
Bona prudento plaĉigas; Sed la vojo de perfiduloj estas malglata.
16 악한 사자는 재앙에 빠져도 충성된 사신은 양약이 되느니라
Ĉiu prudentulo agas konscie; Sed malsaĝulo elmontras malsaĝecon.
17 훈계를 저버리는 자에게는 궁핍과 수욕이 이르거니와 경계를 지키는 자는 존영을 얻느니라
Malbona sendito falas en malfeliĉon; Sed sendito fidela sanigas.
18 소원을 성취하면 마음에 달아도 미련한 자는 악에서 떠나기를 싫어하느니라
Malriĉa kaj hontigata estos tiu, kiu forpuŝas instruon; Sed kiu observas instruon, tiu estos estimata.
19 지혜로운 자와 동행하면 지혜를 얻고 미련한 자와 사귀면 해를 받느니라
Deziro plenumita estas agrabla por la animo; Sed malagrable por la malsaĝuloj estas deturni sin de malbono.
20 재앙은 죄인을 따르고 선한 보응은 의인에게 이르느니라
Kiu iras kun saĝuloj, tiu estos saĝa; Sed kamarado de malsaĝuloj suferos doloron.
21 선인은 그 산업을 자자 손손에게 끼쳐도 죄인의 재물은 의인을 위하여 쌓이느니라
Pekulojn persekutas malbono; Sed virtulojn rekompencas bono.
22 가난한 자는 밭을 경작하므로 양식이 많아지거늘 혹 불의로 인하여 가산을 탕패하는 자가 있느니라
Bonulo heredigas la nepojn; Kaj por virtulo konserviĝas la havo de pekulo.
23 초달을 차마 못하는 자는 그 자식을 미워함이라 자식을 사랑하는 자는 근실히 징계하느니라
Multe da manĝaĵo estas sur la kampo de malriĉuloj; Sed multaj pereas pro manko de justeco.
24 의인은 포식하여도 악인의 배는 주리느니라
Kiu ŝparas sian vergon, tiu malamas sian filon; Sed kiu lin amas, tiu baldaŭ lin punas.
Virtulo manĝas, por satigi sian animon; Sed la ventro de malvirtuloj havas mankon.
