마가복음 10
1 예수께서 거기서 떠나 유대 지경과 요단강 건너편으로 가시니 무리가 다시 모여 들거늘 예수께서 다시 전례대로 가르치시더니
อนนฺตรํ ส ตตฺสฺถานาตฺ ปฺรสฺถาย ยรฺทฺทนนทฺยา: ปาเร ยิหูทาปฺรเทศ อุปสฺถิตวานฺ, ตตฺร ตทนฺติเก โลกานำ สมาคเม ชาเต ส นิชรีตฺยนุสาเรณ ปุนสฺตานฺ อุปทิเทศฯ
2 바리새인들이 예수께 나아와 그를 시험하여 묻되 `사람이 아내를 내어 버리는 것이 옳으니이까?'
ตทา ผิรูศินสฺตตฺสมีปมฺ เอตฺย ตํ ปรีกฺษิตุํ ปปฺรจฺฉ: สฺวชายา มนุชานำ ตฺยชฺยา น เวติ?
3 대답하여 가라사대 `모세가 어떻게 너희에게 명하였느냐?'
ตต: ส ปฺรตฺยวาทีตฺ, อตฺร การฺเยฺย มูสา ยุษฺมานฺ ปฺรติ กิมาชฺญาปยตฺ?
4 가로되 `모세는 이혼증서를 써주어 내어 버리기를 허락하였나이다'
ต อูจุ: ตฺยาคปตฺรํ เลขิตุํ สฺวปตฺนีํ ตฺยกฺตุญฺจ มูสา'นุมนฺยเตฯ
5 예수께서 저희에게 이르시되 `너희 마음의 완악함을 인하여 이 명령을 기록하였거니와
ตทา ยีศุ: ปฺรตฺยุวาจ, ยุษฺมากํ มนสำ กาฐินฺยาทฺเธโต รฺมูสา นิเทศมิมมฺ อลิขตฺฯ
6 창조시로부터 저희를 남자와 여자로 만드셨으니
กินฺตุ สฺฤษฺเฏราเทา อีศฺวโร นรานฺ ปุํรูเปณ สฺตฺรีรูเปณ จ สสรฺชฯ
7 이러므로 사람이 그 부모를 떠나서
"ตต: การณาตฺ ปุมานฺ ปิตรํ มาตรญฺจ ตฺยกฺตฺวา สฺวชายายามฺ อาสกฺโต ภวิษฺยติ,
8 그 둘이 한 몸이 될지니라 이러한즉 이제 둘이 아니요 한 몸이니
เตา ทฺวาวฺ เอกางฺเคา ภวิษฺยต: ฯ " ตสฺมาตฺ ตตฺกาลมารภฺย เตา น ทฺวาวฺ เอกางฺเคาฯ
9 그러므로 하나님이 짝지어 주신 것을 사람이 나누지 못할지니라' 하시더라
อต: การณาทฺ อีศฺวโร ยทโยชยตฺ โกปิ นรสฺตนฺน วิเยชเยตฺฯ
10 집에서 제자들이 다시 이일을 묻자온대
อถ ยีศุ รฺคฺฤหํ ปฺรวิษฺฏสฺตทา ศิษฺยา: ปุนสฺตตฺกถำ ตํ ปปฺรจฺฉุ: ฯ
11 이르시되 `누구든지 그 아내를 내어버리고 다른 데 장가드는 자는 본처에게 간음을 행함이요
ตต: โสวทตฺ กศฺจิทฺ ยทิ สฺวภารฺยฺยำ ตฺยกฺตวานฺยามฺ อุทฺวหติ ตรฺหิ ส สฺวภารฺยฺยายา: ปฺราติกูเลฺยน วฺยภิจารี ภวติฯ
12 또 아내가 남편을 버리고 다른데로 시집 가면 간음을 행함이니라'
กาจินฺนารี ยทิ สฺวปตึ หิตฺวานฺยปุํสา วิวาหิตา ภวติ ตรฺหิ สาปิ วฺยภิจาริณี ภวติฯ
13 사람들이 예수의 만져주심을 바라고 어린 아이들을 데리고 오매 제자들이 꾸짖거늘
อถ ส ยถา ศิศูนฺ สฺปฺฤเศตฺ, ตทรฺถํ โลไกสฺตทนฺติกํ ศิศว อานียนฺต, กินฺตุ ศิษฺยาสฺตานานีตวตสฺตรฺชยามาสุ: ฯ
14 예수께서 보시고 분히 여겨 이르시되 `어린 아이들의 내게 오는 것을 용납하고 금하지 말라 하나님의 나라가 이런 자의 것이니라
ยีศุสฺตทฺ ทฺฤษฺฏฺวา กฺรุธฺยนฺ ชคาท, มนฺนิกฏมฺ อาคนฺตุํ ศิศูนฺ มา วารยต, ยต เอตาทฺฤศา อีศฺวรราชฺยาธิการิณ: ฯ
15 내가 진실로 너희에게 이르노니 누구든지 하나님의 나라를 어린 아이와 같이 받들지 않는 자는 결단코 들어가지 못하리라' 하시고
ยุษฺมานหํ ยถารฺถํ วจฺมิ, ย: กศฺจิตฺ ศิศุวทฺ ภูตฺวา ราชฺยมีศฺวรสฺย น คฺฤหฺลียาตฺ ส กทาปิ ตทฺราชฺยํ ปฺรเวษฺฏุํ น ศกฺโนติฯ
16 그 어린 아이들을 안고 저희 위에 안수하시고 축복하시니라
อนนตรํ ส ศิศูนงฺเก นิธาย เตษำ คาเตฺรษุ หเสฺตา ทตฺตฺวาศิษํ พภาเษฯ
อถ ส วรฺตฺมนา ยาติ, เอตรฺหิ ชน เอโก ธาวนฺ อาคตฺย ตตฺสมฺมุเข ชานุนี ปาตยิตฺวา ปฺฤษฺฏวานฺ, โภ: ปรมคุโร, อนนฺตายุ: ปฺราปฺตเย มยา กึ กรฺตฺตวฺยํ? (aiōnios g166)
18 예수께서 이르시되 `네가 어찌하여 나를 선하다 일컫느냐? 하나님 한 분 외에는 선한 이가 없느니라
ตทา ยีศุรุวาจ, มำ ปรมํ กุโต วทสิ? วิเนศฺวรํ โกปิ ปรโม น ภวติฯ
19 네가 계명을 아나니 살인하지 말라, 간음하지 말라, 도적질하지 말라, 거짓 증거하지 말라, 속여 취하지 말라, 네 부모를 공경하라 하였느니라'
ปรสฺตฺรีํ นาภิคจฺฉ; นรํ มา ฆาตย; เสฺตยํ มา กุรุ; มฺฤษาสากฺษฺยํ มา เทหิ; หึสาญฺจ มา กุรุ; ปิตเรา สมฺมนฺยสฺว; นิเทศา เอเต ตฺวยา ชฺญาตา: ฯ
20 여짜오되 `선생님이여, 이것은 내가 어려서부터 다 지키었나이다'
ตตสฺตน ปฺรตฺยุกฺตํ, เห คุโร พาลฺยกาลาทหํ สรฺวฺวาเนตานฺ อาจรามิฯ
21 예수께서 그를 보시고 사랑하여 가라사대 `네게 오히려 한 가지 부족한 것이 있으니 가서 네 있는 것을 다 팔아 가난한 자들을 주라 그리하면 하늘에서 보화가 네게 있으리라 그리고 와서 나를 좇으라!' 하시니
ตทา ยีศุสฺตํ วิโลกฺย เสฺนเหน พภาเษ, ตไวกสฺยาภาว อาเสฺต; ตฺวํ คตฺวา สรฺวฺวสฺวํ วิกฺรีย ทริเทฺรโภฺย วิศฺราณย, ตต: สฺวรฺเค ธนํ ปฺราปฺสฺยสิ; ตต: ปรมฺ เอตฺย กฺรุศํ วหนฺ มทนุวรฺตฺตี ภวฯ
22 그 사람은 재물이 많은고로 이 말씀을 인하여 슬픈 기색을 띠고 근심하며 가니라
กินฺตุ ตสฺย พหุสมฺปทฺวิทฺยมานตฺวาตฺ ส อิมำ กถามากรฺณฺย วิษโณ ทุ: ขิตศฺจ สนฺ ชคามฯ
23 예수께서 둘러 보시고 제자들에게 이르시되 `재물이 있는 자는 하나님의 나라에 들어가기가 심히 어렵도다' 하시니
อถ ยีศุศฺจตุรฺทิโศ นิรีกฺษฺย ศิษฺยานฺ อวาทีตฺ, ธนิโลกานามฺ อีศฺวรราชฺยปฺรเวศ: กีทฺฤคฺ ทุษฺกร: ฯ
24 제자들이 그 말씀에 놀라는지라 예수께서 다시 대답하여 가라사대 얘들아 하나님의 나라에 들어가기가 어떻게 어려운지
ตสฺย กถาต: ศิษฺยาศฺจมจฺจกฺรุ: , กินฺตุ ส ปุนรวทตฺ, เห พาลกา เย ธเน วิศฺวสนฺติ เตษามฺ อีศฺวรราชฺยปฺรเวศ: กีทฺฤคฺ ทุษฺกร: ฯ
25 약대가 바늘귀로 나가는 것이 부자가 하나님의 나라에 들어가는 것보다 쉬우니라 하신대
อีศฺวรราเชฺย ธนินำ ปฺรเวศาตฺ สูจิรนฺเธฺรณ มหางฺคสฺย คมนาคมนํ สุกรํฯ
26 제자들이 심히 놀라 서로 말하되 `그런즉 누가 구원을 얻을 수 있는가?' 하니
ตทา ศิษฺยา อตีว วิสฺมิตา: ปรสฺปรํ โปฺรจุ: , ตรฺหิ ก: ปริตฺราณํ ปฺราปฺตุํ ศกฺโนติ?
27 예수께서 저희를 보시며 가라사대 `사람으로는 할 수 없으되 하나님으로는 그렇지 아니하니 하나님으로서는 다 하실 수 있느니라!'
ตโต ยีศุสฺตานฺ วิโลกฺย พภาเษ, ตนฺ นรสฺยาสาธฺยํ กินฺตุ เนศฺวรสฺย, ยโต เหโตรีศฺวรสฺย สรฺวฺวํ สาธฺยมฺฯ
28 베드로가 여짜와 가로되 `보소서, 우리가 모든 것을 버리고 주를 좇았나이다'
ตทา ปิตร อุวาจ, ปศฺย วยํ สรฺวฺวํ ปริตฺยชฺย ภวโตนุคามิโน ชาตา: ฯ
29 예수께서 가라사대 `내가 진실로 너희에게 이르노니 나와 및 복음을 위하여 집이나, 형제나, 자매나, 어미나, 아비나, 자식이나, 전토를 버린 자는
ตโต ยีศุ: ปฺรตฺยวทตฺ, ยุษฺมานหํ ยถารฺถํ วทามิ, มทรฺถํ สุสํวาทารฺถํ วา โย ชน: สทนํ ภฺราตรํ ภคินีํ ปิตรํ มาตรํ ชายำ สนฺตานานฺ ภูมิ วา ตฺยกฺตฺวา
31 그러나 먼저 된 자로서 나중 되고 나중 된 자로서 먼저 될 자가 많으니라'
กินฺตฺวคฺรียา อเนเก โลกา: เศษา: , เศษียา อเนเก โลกาศฺจาคฺรา ภวิษฺยนฺติฯ
32 예루살렘으로 올라가는 길에 예수께서 제자들 앞에 서서 가시는데 저희가 놀라고 좇는 자들은 두려워하더라 이에 다시 열 두 제자를 데리시고 자기의 당할 일을 일러 가라사대
อถ ยิรูศาลมฺยานกาเล ยีศุเสฺตษามฺ อคฺรคามี พภูว, ตสฺมาตฺเต จิตฺรํ ชฺญาตฺวา ปศฺจาทฺคามิโน ภูตฺวา พิภฺยุ: ฯ ตทา ส ปุน รฺทฺวาทศศิษฺยานฺ คฺฤหีตฺวา สฺวียํ ยทฺยทฺ ฆฏิษฺยเต ตตฺตตฺ เตภฺย: กถยิตุํ ปฺราเรเภ;
33 `보라, 우리가 예루살렘에 올라가노니 인자가 대제사장들과 서기관들에게 넘기우매 저희가 죽이기로 결안하고 이방인들에게 넘겨 주겠고
ปศฺยต วยํ ยิรูศาลมฺปุรํ ยาม: , ตตฺร มนุษฺยปุตฺร: ปฺรธานยาชกานามฺ อุปาธฺยายานาญฺจ กเรษุ สมรฺปยิษฺยเต; เต จ วธทณฺฑาชฺญำ ทาปยิตฺวา ปรเทศียานำ กเรษุ ตํ สมรฺปยิษฺยนฺติฯ
34 그들은 능욕하며 침 뱉으며 채찍질하고 죽일 것이니 저는 삼일 만에 살아나리라' 하시니라
เต ตมุปหสฺย กศยา ปฺรหฺฤตฺย ตทฺวปุษิ นิษฺฐีวํ นิกฺษิปฺย ตํ หนิษฺยนฺติ, ตต: ส ตฺฤตียทิเน โปฺรตฺถาสฺยติฯ
35 세베대의 아들 야고보와 요한이 주께 나아와 여짜오되 `선생님이여, 무엇이든지 우리의 구하는 바를 우리에게 하여 주시기를 원하옵나이다'
ตต: สิวเท: ปุเตฺรา ยากูโพฺยหเนา ตทนฺติกมฺ เอตฺย โปฺรจตุ: , เห คุโร ยทฺ อาวาภฺยำ ยาจิษฺยเต ตทสฺมทรฺถํ ภวานฺ กโรตุ นิเวทนมิทมาวโย: ฯ
36 이르시되 `너희에게 무엇을 하여 주기를 원하느냐?'
ตต: ส กถิตวานฺ, ยุวำ กิมิจฺฉถ: ? กึ มยา ยุษฺมทรฺถํ กรณียํ?
37 여짜오되 `주의 영광 중에서 우리를 하나는 주의 우편에, 하나는 좌편에 앉게 하여 주옵소서'
ตทา เตา โปฺรจตุ: , อาวโยเรกํ ทกฺษิณปารฺเศฺว วามปารฺเศฺว ไจกํ ตไวศฺวรฺยฺยปเท สมุปเวษฺฏุมฺ อาชฺญาปยฯ
38 예수께서 가라사대 `너희 구하는 것을 너희가 알지 못하는도다 너희가 나의 마시는 잔을 마시며 나의 받는 세례를 받을 수 있느냐?'
กินฺตุ ยีศุ: ปฺรตฺยุวาจ ยุวามชฺญาเตฺวทํ ปฺรารฺถเยเถ, เยน กํเสนาหํ ปาสฺยามิ เตน ยุวาภฺยำ กึ ปาตุํ ศกฺษฺยเต? ยสฺมินฺ มชฺชเนนาหํ มชฺชิเษฺย ตนฺมชฺชเน มชฺชยิตุํ กึ ยุวาภฺยำ ศกฺษฺยเต? เตา ปฺรตฺยูจตุ: ศกฺษฺยเตฯ
39 저희가 말하되 `할 수 있나이다' 예수께서 이르시되 `너희가 나의 마시는 잔을 마시며 나의 받는 세례를 받으려니와
ตทา ยีศุรวทตฺ เยน กํเสนาหํ ปาสฺยามิ เตนาวศฺยํ ยุวามปิ ปาสฺยถ: , เยน มชฺชเนน จาหํ มชฺชิเยฺย ตตฺร ยุวามปิ มชฺชิเษฺยเถฯ
40 내 좌우편에 앉는 것은 나의 줄 것이 아니라 누구를 위하여 예비되었든지 그들이 얻을 것이니라'
กินฺตุ เยษามรฺถมฺ อิทํ นิรูปิตํ, ตานฺ วิหายานฺยํ กมปิ มม ทกฺษิณปารฺเศฺว วามปารฺเศฺว วา สมุปเวศยิตุํ มมาธิกาโร นาสฺติฯ
41 열 제자가 듣고 야고보와 요한에 대하여 분히 여기거늘
อถานฺยทศศิษฺยา อิมำ กถำ ศฺรุตฺวา ยากูโพฺยหนฺภฺยำ จุกุปุ: ฯ
42 예수께서 불러다가 이르시되 `이방인의 소위 집권자들이 저희를 임의로 주관하고 그 대인(大人)들이 저희에게 권세를 부리는 줄을 너희가 알거니와
กินฺตุ ยีศุสฺตานฺ สมาหูย พภาเษ, อนฺยเทศียานำ ราชตฺวํ เย กุรฺวฺวนฺติ เต เตษาเมว ปฺรภุตฺวํ กุรฺวฺวนฺติ, ตถา เย มหาโลกาเสฺต เตษามฺ อธิปติตฺวํ กุรฺวฺวนฺตีติ ยูยํ ชานีถฯ
43 너희 중에는 그렇지 아니하니 너희 중에 누구든지 크고자 하는 자는 너희를 섬기는 자가 되고
กินฺตุ ยุษฺมากํ มเธฺย น ตถา ภวิษฺยติ, ยุษฺมากํ มเธฺย ย: ปฺราธานฺยํ วาญฺฉติ ส ยุษฺมากํ เสวโก ภวิษฺยติ,
44 너희 중에 누구든지 으뜸이 되고자 하는 자는 모든 사람의 종이 되어야 하리라
ยุษฺมากํ โย มหานฺ ภวิตุมิจฺฉติ ส สรฺเวฺวษำ กิงฺกโร ภวิษฺยติฯ
45 인자의 온 것은 섬김을 받으려 함이 아니라 도리어 섬기려 하고 자기 목숨을 많은 사람의 대속물로 주려 함이니라'
ยโต มนุษฺยปุตฺร: เสโวฺย ภวิตุํ นาคต: เสวำ กรฺตฺตำ ตถาเนเกษำ ปริตฺราณสฺย มูลฺยรูปสฺวปฺราณํ ทาตุญฺจาคต: ฯ
46 저희가 여리고에 이르렀더니 예수께서 제자들과 허다한 무리와 함께 여리고에 나가실 때에 디매오의 아들인 소경 거지 바디매오가 길가에 앉았다가
อถ เต ยิรีโหนครํ ปฺราปฺตาสฺตสฺมาตฺ ศิไษฺย โรฺลไกศฺจ สห ยีโศ รฺคมนกาเล ฏีมยสฺย ปุโตฺร พรฺฏีมยนามา อนฺธสฺตนฺมารฺคปารฺเศฺว ภิกฺษารฺถมฺ อุปวิษฺฏ: ฯ
47 나사렛 예수시란 말을 듣고 소리질러 가로되 `다윗의 자손 예수여, 나를 불쌍히 여기소서!' 하거늘
ส นาสรตียสฺย ยีโศราคมนวารฺตฺตำ ปฺราปฺย โปฺรไจ รฺวกฺตุมาเรเภ, เห ยีโศ ทายูท: สนฺตาน มำ ทยสฺวฯ
48 많은 사람이 꾸짖어 잠잠하라 하되 그가 더욱 소리질러 가로되 `다윗의 자손이여, 나를 불쌍히 여기소서!' 하는지라
ตโตเนเก โลกา เมานีภเวติ ตํ ตรฺชยามาสุ: , กินฺตุ ส ปุนรธิกมุจฺไจ รฺชคาท, เห ยีโศ ทายูท: สนฺตาน มำ ทยสฺวฯ
49 예수께서 머물러 서서 `저를 부르라' 하시니 저희가 그 소경을 부르며 이르되 `안심하고 일어나라 너를 부르신다' 하매
ตทา ยีศุ: สฺถิตฺวา ตมาหฺวาตุํ สมาทิเทศ, ตโต โลกาสฺตมนฺธมาหูย พภาษิเร, เห นร, สฺถิโร ภว, อุตฺติษฺฐ, ส ตฺวามาหฺวยติฯ
50 소경이 겉옷을 내어 버리고 뛰어 일어나 예수께 나아오거늘
ตทา ส อุตฺตรียวสฺตฺรํ นิกฺษิปฺย โปฺรตฺถาย ยีโศ: สมีปํ คต: ฯ
51 예수께서 일러 가라사대 `네게 무엇을 하여 주기를 원하느냐?' 소경이 가로되 `선생님이여, 보기를 원하나이다'
ตโต ยีศุสฺตมวทตฺ ตฺวยา กึ ปฺรารฺถฺยเต? ตุภฺยมหํ กึ กริษฺยามี? ตทา โสนฺธสฺตมุวาจ, เห คุโร มทียา ทฺฤษฺฏิรฺภเวตฺฯ
52 예수께서 이르시되 `가라, 네 믿음이 너를 구원하였느니라!' 하시니 저가 곧 보게 되어 예수를 길에서 좇으니라
ตโต ยีศุสฺตมุวาจ ยาหิ ตว วิศฺวาสสฺตฺวำ สฺวสฺถมการฺษีตฺ, ตสฺมาตฺ ตตฺกฺษณํ ส ทฺฤษฺฏึ ปฺราปฺย ปถา ยีโศ: ปศฺจาทฺ ยเยาฯ
