누가복음 2
1 이때에 가이사 아구스도가 영을 내려 천하로 다 호적하라 하였으니
అపరఞ్చ తస్మిన్ కాలే రాజ్యస్య సర్వ్వేషాం లోకానాం నామాని లేఖయితుమ్ అగస్తకైసర ఆజ్ఞాపయామాస|
2 이 호적은 구레뇨가 수리아 총독 되었을때에 첫번 한 것이라
తదనుసారేణ కురీణియనామని సురియాదేశస్య శాసకే సతి నామలేఖనం ప్రారేభే|
3 모든 사람이 호적하러 각각 고향으로 돌아가매
అతో హేతో ర్నామ లేఖితుం సర్వ్వే జనాః స్వీయం స్వీయం నగరం జగ్ముః|
4 요셉도 다윗의 집 족속인고로 갈릴리 나사렛 동네에서 유대를 향하여 베들레헴이라 하는 다윗의 동네로
తదానీం యూషఫ్ నామ లేఖితుం వాగ్దత్తయా స్వభార్య్యయా గర్బ్భవత్యా మరియమా సహ స్వయం దాయూదః సజాతివంశ ఇతి కారణాద్ గాలీల్ప్రదేశస్య నాసరత్నగరాద్
5 그 정혼한 마리아아 함께 호적하러 올라가니 마리아가 이미 잉태되었더라
యిహూదాప్రదేశస్య బైత్లేహమాఖ్యం దాయూద్నగరం జగామ|
6 거기 있을 그 때에 해산할 날이 차서
అన్యచ్చ తత్ర స్థానే తయోస్తిష్ఠతోః సతో ర్మరియమః ప్రసూతికాల ఉపస్థితే
7 맏아들을 낳아 강보로 싸서 구유에 뉘었으니 이는 사관에 있을 곳이 없음이러라
సా తం ప్రథమసుతం ప్రాసోష్ట కిన్తు తస్మిన్ వాసగృహే స్థానాభావాద్ బాలకం వస్త్రేణ వేష్టయిత్వా గోశాలాయాం స్థాపయామాస|
8 그 지경에 목자들이 밖에서 밤에 자기 양떼를 지키더니
అనన్తరం యే కియన్తో మేషపాలకాః స్వమేషవ్రజరక్షాయై తత్ప్రదేశే స్థిత్వా రజన్యాం ప్రాన్తరే ప్రహరిణః కర్మ్మ కుర్వ్వన్తి,
9 주의 사자가 곁에 서고 주의 영광이 저희를 두루 비취매 크게 무서워 하는지라
తేషాం సమీపం పరమేశ్వరస్య దూత ఆగత్యోపతస్థౌ; తదా చతుష్పార్శ్వే పరమేశ్వరస్య తేజసః ప్రకాశితత్వాత్ తేఽతిశశఙ్కిరే|
10 천사가 이르되 `무서워 말라 보라 내가 온 백성에게 미칠 큰 기쁨의 좋은 소식을 너희에게 전하노라
తదా స దూత ఉవాచ మా భైష్ట పశ్యతాద్య దాయూదః పురే యుష్మన్నిమిత్తం త్రాతా ప్రభుః ఖ్రీష్టోఽజనిష్ట,
11 오늘날 다윗의 동네에 너희를 위하여 구주가 나셨으니 곧 그리스도 주시니라
సర్వ్వేషాం లోకానాం మహానన్దజనకమ్ ఇమం మఙ్గలవృత్తాన్తం యుష్మాన్ జ్ఞాపయామి|
12 너희가 가서 강보에 싸여 구유에 누인 아기를 보리니 이것이 너희에게 표적이니라' 하더니
యూయం (తత్స్థానం గత్వా) వస్త్రవేష్టితం తం బాలకం గోశాలాయాం శయనం ద్రక్ష్యథ యుష్మాన్ ప్రతీదం చిహ్నం భవిష్యతి|
13 홀연히 허다한 천군이 그 천사와 함께 있어 하나님을 찬송하여 가로되
దూత ఇమాం కథాం కథితవతి తత్రాకస్మాత్ స్వర్గీయాః పృతనా ఆగత్య కథామ్ ఇమాం కథయిత్వేశ్వరస్య గుణానన్వవాదిషుః, యథా,
14 `지극히 높은 곳에서는 하나님께 영광이요 땅에서는 기뻐하심을 입은 사람들 중에 평화로다' 하니라
సర్వ్వోర్ద్వ్వస్థైరీశ్వరస్య మహిమా సమ్ప్రకాశ్యతాం| శాన్తిర్భూయాత్ పృథివ్యాస్తు సన్తోషశ్చ నరాన్ ప్రతి||
15 천사들이 떠나 하늘로 올라가니 목자가 서로 말하되 `이제 베들레헴까지 가서 주께서 우리에게 알리신 바 이 이루어진 일을 보자' 하고
తతః పరం తేషాం సన్నిధే ర్దూతగణే స్వర్గం గతే మేషపాలకాః పరస్పరమ్ అవేచన్ ఆగచ్ఛత ప్రభుః పరమేశ్వరో యాం ఘటనాం జ్ఞాపితవాన్ తస్యా యాథర్యం జ్ఞాతుం వయమధునా బైత్లేహమ్పురం యామః|
16 빨리 가서 마리아와 요셉과 구유에 누인 아기를 찾아서
పశ్చాత్ తే తూర్ణం వ్రజిత్వా మరియమం యూషఫం గోశాలాయాం శయనం బాలకఞ్చ దదృశుః|
17 보고 천사가 자기들에게 이 아기에 대하여 말한 것을 고하니
ఇత్థం దృష్ట్వా బాలకస్యార్థే ప్రోక్తాం సర్వ్వకథాం తే ప్రాచారయాఞ్చక్రుః|
18 듣는 자가 다 목자의 말하는 일을 기이히 여기되
తతో యే లోకా మేషరక్షకాణాం వదనేభ్యస్తాం వార్త్తాం శుశ్రువుస్తే మహాశ్చర్య్యం మేనిరే|
19 마리아는 이 모든 말을 마음에 지키어 생각하니라
కిన్తు మరియమ్ ఏతత్సర్వ్వఘటనానాం తాత్పర్య్యం వివిచ్య మనసి స్థాపయామాస|
20 목자가 자기들에게 이르던 바와 같이 듣고 본 그 모든 것을 인하여 하나님께 영광을 돌리고 찬송하며 돌아가니라
తత్పశ్చాద్ దూతవిజ్ఞప్తానురూపం శ్రుత్వా దృష్ట్వా చ మేషపాలకా ఈశ్వరస్య గుణానువాదం ధన్యవాదఞ్చ కుర్వ్వాణాః పరావృత్య యయుః|
21 할례할 팔일이 되매 그 이름을 예수라 하니 곧 수태하기 전에 천사의 일컬은 바러라
అథ బాలకస్య త్వక్ఛేదనకాలేఽష్టమదివసే సముపస్థితే తస్య గర్బ్భస్థితేః పుర్వ్వం స్వర్గీయదూతో యథాజ్ఞాపయత్ తదనురూపం తే తన్నామధేయం యీశురితి చక్రిరే|
22 모세의 법대로 결례의 날이 차매 아기를 데리고 예루살렘에 올라가니
తతః పరం మూసాలిఖితవ్యవస్థాయా అనుసారేణ మరియమః శుచిత్వకాల ఉపస్థితే,
23 이는 주의 율법에 쓴 바 첫 태에 처음 난 남자마다 주의 거룩한 자라 하리라 한 대로 아기를 주께 드리고
"ప్రథమజః సర్వ్వః పురుషసన్తానః పరమేశ్వరే సమర్ప్యతాం," ఇతి పరమేశ్వరస్య వ్యవస్థయా
24 또 주의 율법에 말씀하신 대로 비둘기 한 쌍이나 혹 어린 반구 둘로 제사하려 함이더라
యీశుం పరమేశ్వరే సమర్పయితుమ్ శాస్త్రీయవిధ్యుక్తం కపోతద్వయం పారావతశావకద్వయం వా బలిం దాతుం తే తం గృహీత్వా యిరూశాలమమ్ ఆయయుః|
25 예루살렘에 시므온이라 하는 사람이 있으니 이 사람이 의롭고 경건하여 이스라엘의 위로를 기다리는 자라 성령이 그 위에 계시더라
యిరూశాలమ్పురనివాసీ శిమియోన్నామా ధార్మ్మిక ఏక ఆసీత్ స ఇస్రాయేలః సాన్త్వనామపేక్ష్య తస్థౌ కిఞ్చ పవిత్ర ఆత్మా తస్మిన్నావిర్భూతః|
26 저가 주의 그리스도를 보기 전에 죽지 아니하리라 하는 성령의 지시를 받았더니
అపరం ప్రభుణా పరమేశ్వరేణాభిషిక్తే త్రాతరి త్వయా న దృష్టే త్వం న మరిష్యసీతి వాక్యం పవిత్రేణ ఆత్మనా తస్మ ప్రాకథ్యత|
27 성령의 감동으로 성전에 들어가매 마침 부모가 율법의 전례대로 행하고자 하여 그 아기 예수를 데리고 오는지라
అపరఞ్చ యదా యీశోః పితా మాతా చ తదర్థం వ్యవస్థానురూపం కర్మ్మ కర్త్తుం తం మన్దిరమ్ ఆనిన్యతుస్తదా
28 시므온이 아기를 안고 하나님을 찬송하여 가로되
శిమియోన్ ఆత్మన ఆకర్షణేన మన్దిరమాగత్య తం క్రోడే నిధాయ ఈశ్వరస్య ధన్యవాదం కృత్వా కథయామాస, యథా,
29 `주재여 이제는 말씀하신 대로 종을 평안히 놓아 주시는도다
హే ప్రభో తవ దాసోయం నిజవాక్యానుసారతః| ఇదానీన్తు సకల్యాణో భవతా సంవిసృజ్యతామ్|
30 내 눈이 주의 구원을 보았사오니
యతః సకలదేశస్య దీప్తయే దీప్తిరూపకం|
31 이는 만민 앞에 예비하신 것이요
ఇస్రాయేలీయలోకస్య మహాగౌరవరూపకం|
32 이방을 비추는 빛이요 주의 백성 이스라엘의 영광이니이다' 하니
యం త్రాయకం జనానాన్తు సమ్ముఖే త్వమజీజనః| సఏవ విద్యతేఽస్మాకం ధ్రవం నయననగోచరే||
33 그 부모가 그 아기에 대한 말들을 기이히 여기더라
తదానీం తేనోక్తా ఏతాః సకలాః కథాః శ్రుత్వా తస్య మాతా యూషఫ్ చ విస్మయం మేనాతే|
34 시므온이 저희에게 축복하고 그 모친 마리아에게 일러 가로되 `보라 이 아이는 이스라엘 중 많은 사람의 패하고 흥함을 위하여 비방을 받는 표적되기 위하여 세움을 입었고
తతః పరం శిమియోన్ తేభ్య ఆశిషం దత్త్వా తన్మాతరం మరియమమ్ ఉవాచ, పశ్య ఇస్రాయేలో వంశమధ్యే బహూనాం పాతనాయోత్థాపనాయ చ తథా విరోధపాత్రం భవితుం, బహూనాం గుప్తమనోగతానాం ప్రకటీకరణాయ బాలకోయం నియుక్తోస్తి|
35 또 칼이 네 마음을 찌르듯 하리라 이는 여러 사람의 마음의 생각을 드러내려 함이니라' 하더라
తస్మాత్ తవాపి ప్రాణాః శూలేన వ్యత్స్యన్తే|
36 또 아셀 지파 바누엘의 딸 안나라 하는 선지자가 있어 나이 매우 늙었더라 그가 출가한 후 일곱 해 동안 남편과 함께 살다가
అపరఞ్చ ఆశేరస్య వంశీయఫినూయేలో దుహితా హన్నాఖ్యా అతిజరతీ భవిష్యద్వాదిన్యేకా యా వివాహాత్ పరం సప్త వత్సరాన్ పత్యా సహ న్యవసత్ తతో విధవా భూత్వా చతురశీతివర్షవయఃపర్య్యనతం
37 과부 된 지 팔십사년이라 이 사람이 성전을 떠나지 아니하고 주야에 금식하며 기도함으로 섬기더니
మన్దిరే స్థిత్వా ప్రార్థనోపవాసైర్దివానిశమ్ ఈశ్వరమ్ అసేవత సాపి స్త్రీ తస్మిన్ సమయే మన్దిరమాగత్య
38 마침 이 때에 나아와서 하나님께 감사하고 예루살렘의 구속됨을 바라는 모든 사람에게 이 아기에 대하여 말하니라
పరమేశ్వరస్య ధన్యవాదం చకార, యిరూశాలమ్పురవాసినో యావన్తో లోకా ముక్తిమపేక్ష్య స్థితాస్తాన్ యీశోర్వృత్తాన్తం జ్ఞాపయామాస|
39 주의 율법을 좇아 모든 일을 필하고 갈릴리로 돌아가 본 동네 나사렛에 이르니라
ఇత్థం పరమేశ్వరస్య వ్యవస్థానుసారేణ సర్వ్వేషు కర్మ్మసు కృతేషు తౌ పునశ్చ గాలీలో నాసరత్నామకం నిజనగరం ప్రతస్థాతే|
40 아기가 자라며 강하여지고 지혜가 충족하며 하나님의 은혜가 그 위에 있더라
తత్పశ్చాద్ బాలకః శరీరేణ వృద్ధిమేత్య జ్ఞానేన పరిపూర్ణ ఆత్మనా శక్తిమాంశ్చ భవితుమారేభే తథా తస్మిన్ ఈశ్వరానుగ్రహో బభూవ|
41 그 부모가 해마다 유월절을 당하면 예루살렘으로 가더니
తస్య పితా మాతా చ ప్రతివర్షం నిస్తారోత్సవసమయే యిరూశాలమమ్ అగచ్ఛతామ్|
42 예수께서 열 두 살 될 때에 저희가 이 절기의 전례를 좇아 올라 갔다가
అపరఞ్చ యీశౌ ద్వాదశవర్షవయస్కే సతి తౌ పర్వ్వసమయస్య రీత్యనుసారేణ యిరూశాలమం గత్వా
43 그 날들을 마치고 돌아갈 때에 아이 예수는 예루살렘에 머무셨더라 그 부모는 이를 알지 못하고
పార్వ్వణం సమ్పాద్య పునరపి వ్యాఘుయ్య యాతః కిన్తు యీశుర్బాలకో యిరూశాలమి తిష్ఠతి| యూషఫ్ తన్మాతా చ తద్ అవిదిత్వా
44 동행 중에 있는 줄로 생각하고 하룻길을 간 후 친족과 아는 자 중에서 찾되
స సఙ్గిభిః సహ విద్యత ఏతచ్చ బుద్వ్వా దినైకగమ్యమార్గం జగ్మతుః| కిన్తు శేషే జ్ఞాతిబన్ధూనాం సమీపే మృగయిత్వా తదుద్దేశమప్రాప్య
45 만나지 못하매 찾으면서 예루살렘에 돌아갔더니
తౌ పునరపి యిరూశాలమమ్ పరావృత్యాగత్య తం మృగయాఞ్చక్రతుః|
46 사흘 후에 성전에서 만난즉 그가 선생들 중에 앉으사 저희에게 듣기도 하시며 묻기도 하시니
అథ దినత్రయాత్ పరం పణ్డితానాం మధ్యే తేషాం కథాః శృణ్వన్ తత్త్వం పృచ్ఛంశ్చ మన్దిరే సముపవిష్టః స తాభ్యాం దృష్టః|
47 듣는 자가 다 그 지혜와 대답을 기이히 여기더라
తదా తస్య బుద్ధ్యా ప్రత్యుత్తరైశ్చ సర్వ్వే శ్రోతారో విస్మయమాపద్యన్తే|
48 그 부모가 보고 놀라며 그 모친은 가로되 `아이야 어찌하여 우리에게 이렇게 하였느냐? 보라 네 아버지와 내가 근심하여 너를 찾았노라'
తాదృశం దృష్ట్వా తస్య జనకో జననీ చ చమచ్చక్రతుః కిఞ్చ తస్య మాతా తమవదత్, హే పుత్ర, కథమావాం ప్రతీత్థం సమాచరస్త్వమ్? పశ్య తవ పితాహఞ్చ శోకాకులౌ సన్తౌ త్వామన్విచ్ఛావః స్మ|
49 예수께서 가라사대 `어찌하여 나를 찾으셨나이까? 내가 내 아버지 집에 있어야 될 줄을 알지 못하셨나이까?' 하시니
తతః సోవదత్ కుతో మామ్ అన్వైచ్ఛతం? పితుర్గృహే మయా స్థాతవ్యమ్ ఏతత్ కిం యువాభ్యాం న జ్ఞాయతే?
50 양친이 그 하신 말씀을 깨닫지 못하더라
కిన్తు తౌ తస్యైతద్వాక్యస్య తాత్పర్య్యం బోద్ధుం నాశక్నుతాం|
51 예수께서 한가지로 내려가사 나사렛에 이르러 순종하여 받드시더라 그 모친은 이 모든 말을 마음에 두니라
తతః పరం స తాభ్యాం సహ నాసరతం గత్వా తయోర్వశీభూతస్తస్థౌ కిన్తు సర్వ్వా ఏతాః కథాస్తస్య మాతా మనసి స్థాపయామాస|
52 예수는 그 지혜와 그 키가 자라가며 하나님과 사람에게 더 사랑스러워 가시더라
అథ యీశో ర్బుద్ధిః శరీరఞ్చ తథా తస్మిన్ ఈశ్వరస్య మానవానాఞ్చానుగ్రహో వర్ద్ధితుమ్ ఆరేభే|
