< 욥기 9 >
2 내가 진실로 그 일이 그런 줄을 알거니와 인생이 어찌 하나님 앞에 의로우랴
vere scio quod ita sit et quod non iustificetur homo conpositus Deo
3 사람이 하나님과 쟁변하려 할지라도 천 마디에 한 마디도 대답하지 못하리라
si voluerit contendere cum eo non poterit ei respondere unum pro mille
4 하나님은 마음이 지혜로우시고 힘이 강하시니 스스로 강퍅히 하여 그를 거역하고 형통한 자가 누구이랴
sapiens corde est et fortis robore quis restitit ei et pacem habuit
5 그가 진노하심으로 산을 무너뜨리시며 옮기실지라도 산이 깨닫지 못하며
qui transtulit montes et nescierunt hii quos subvertit in furore suo
6 그가 땅을 움직여 그 자리에서 미신즉 그 기둥이 흔들리며
qui commovet terram de loco suo et columnae eius concutiuntur
7 그가 해를 명하여 뜨지 못하게 하시며 별들을 봉하시며
qui praecipit soli et non oritur et stellas claudit quasi sub signaculo
8 그가 홀로 하늘을 펴시며 바다 물결을 밟으시며
qui extendit caelos solus et graditur super fluctus maris
9 북두성과 삼성과 묘성과 남방의 밀실을 만드셨으며
qui facit Arcturum et Oriona et Hyadas et interiora austri
10 측량할 수 없는 큰 일을, 셀 수 없는 기이한 일을 행하시느니라
qui facit magna et inconprehensibilia et mirabilia quorum non est numerus
11 그가 내 앞으로 지나시나 내가 보지 못하며 그가 내 앞에서 나아가시나 내가 깨닫지 못하느니라
si venerit ad me non videbo si abierit non intellegam eum
12 하나님이 빼앗으시면 누가 막을 수 있으며 무엇을 하시나이까 누가 물을 수 있으랴
si repente interroget quis respondebit ei vel quis dicere potest cur facis
13 하나님이 진노를 돌이키지 아니하시나니 라합을 돕는 자들이 그 아래 굴복하겠거든
Deus cuius resistere irae nemo potest et sub quo curvantur qui portant orbem
14 하물며 내가 감히 대답하겠으며 무슨 말을 택하여 더불어 변론하랴
quantus ergo sum ego qui respondeam ei et loquar verbis meis cum eo
15 가령 내가 의로울지라도 감히 대답하지 못하고 나를 심판하실 그에게 간구하였을 뿐이며
qui etiam si habuero quippiam iustum non respondebo sed meum iudicem deprecabor
16 가령 내가 그를 부르므로 그가 내게 대답하셨을지라도 내 음성을 들으셨다고는 내가 믿지 아니하리라
et cum invocantem exaudierit me non credo quod audierit vocem meam
17 그가 폭풍으로 나를 꺾으시고 까닭없이 내 상처를 많게 하시며
in turbine enim conteret me et multiplicabit vulnera mea etiam sine causa
18 나로 숨을 쉬지 못하게 하시며 괴로움으로 내게 채우시는구나
non concedit requiescere spiritum meum et implet me amaritudinibus
19 힘으로 말하면 그가 강하시고 심판으로 말하면 누가 그를 호출 하겠느냐
si fortitudo quaeritur robustissimus est si aequitas iudicii nemo pro me audet testimonium dicere
20 가령 내가 의로울지라도 내 입이 나를 정죄하리니 가령 내가 순전할지라도 나의 패괴함을 증거하리라
si iustificare me voluero os meum condemnabit me si innocentem ostendere pravum me conprobabit
21 나는 순전하다마는 내가 나를 돌아보지 아니하고 내 생명을 천히 여기는구나
etiam si simplex fuero hoc ipsum ignorabit anima mea et taedebit me vitae meae
22 일이 다 일반이라 그러므로 나는 말하기를 하나님이 순전한 자나 악한 자나 멸망시키신다 하나니
unum est quod locutus sum et innocentem et impium ipse consumit
23 홀연히 재앙이 내려 도륙될 때에 무죄한 자의 고난을 그가 비웃으시리라
si flagellat occidat semel et non de poenis innocentum rideat
24 세상이 악인의 손에 붙이웠고 재판관의 얼굴도 가리워졌나니 그렇게 되게 한 이가 그가 아니시면 누구이뇨
terra data est in manu impii vultum iudicum eius operit quod si non ille est quis ergo est
25 나의 날이 체부보다 빠르니 달려가므로 복을 볼 수 없구나
dies mei velociores fuerunt cursore fugerunt et non viderunt bonum
26 그 지나가는 것이 빠른 배 같고 움킬 것에 날아 내리는 독수리와도 같구나
pertransierunt quasi naves poma portantes sicut aquila volans ad escam
27 가령 내가 말하기를 내 원통함을 잊고 얼굴 빛을 고쳐 즐거운 모양을 하자 할지라도
cum dixero nequaquam ita loquar commuto faciem meam et dolore torqueor
28 오히려 내 모든 고통을 두려워하오니 주께서 나를 무죄히 여기지 않으실 줄을 아나이다
verebar omnia opera mea sciens quod non parceres delinquenti
29 내가 정죄하심을 입을진대 어찌 헛되이 수고하리이까
si autem et sic impius sum quare frustra laboravi
30 내가 눈녹은 물로 몸을 씻고 잿물로 손을 깨끗이 할지라도
si lotus fuero quasi aquis nivis et fulserint velut mundissimae manus meae
31 주께서 나를 개천에 빠지게 하시리니 내 옷이라도 나를 싫어하리이다
tamen sordibus intingues me et abominabuntur me vestimenta mea
32 하나님은 나처럼 사람이 아니신즉 내가 그에게 대답함도 불가하고 대질하여 재판할 수도 없고
neque enim viro qui similis mei est respondebo nec qui mecum in iudicio ex aequo possit audiri
non est qui utrumque valeat arguere et ponere manum suam in ambobus
34 주께서 그 막대기를 내게서 떠나게 하시고 그 위엄으로 나를 두렵게 하지 아니 하시기를 원하노라
auferat a me virgam suam et pavor eius non me terreat
35 그리하시면 내가 두려움 없이 말하리라 나는 본래 그런 자가 아니니라
loquar et non timebo eum neque enim possum metuens respondere