욥기 6
1 욥이 대답하여 가로되
Hiob zaś odpowiedział tymi słowami:
2 나의 분한을 달아 보며 나의 모든 재앙을 저울에 둘 수 있으면
O gdyby dokładnie zważono moją udrękę i włożono na szalę całe moje nieszczęście!
3 바다 모래보다도 무거울 것이라 그럼으로 하여 나의 말이 경솔 하였구나
Byłoby to cięższe niż piasek morski. Dlatego moje słowa plączą się.
4 전능자의 살이 내 몸에 박히매 나의 영이 그 독을 마셨나니 하나님의 두려움이 나를 엄습하여 치는구나
[Tkwią] we mnie bowiem strzały Wszechmocnego, których jad osuszył mego ducha, [a] strachy Boże walczą przeciwko mnie.
5 들 나귀가 풀이 있으면 어찌 울겠으며 소가 꼴이 있으면 어찌 울겠느냐
Czy dziki osioł ryczy, gdy ma trawę? Czy wół ryczy nad swoją paszą?
6 싱거운 것이 소금 없이 먹히겠느냐 닭의 알 흰자위가 맛이 있겠느냐
Czy można zjeść niesmaczną rzecz bez soli? Czy ma jakiś smak białko jajka?
7 이런 것을 만지기도 내 마음이 싫어하나니 못된 식물 같이 여김 이니라
[Czego się przedtem] moja dusza nie chciała dotknąć, jest to [teraz] moim bolesnym pokarmem.
8 하나님이 나의 구하는 것을 얻게 하시며 나의 사모하는 것 주시기를 내가 원하나니
Oby się spełniła moja prośba i Bóg dał mi to, czego pragnę!
9 이는 곧 나를 멸하시기를 기뻐하사 그 손을 들어 나를 끊으실 것이라
Oby się Bogu spodobało to, aby mnie zniszczyć, aby opuścić rękę i mnie odciąć!
10 그러할지라도 내가 오히려 위로를 받고 무정한 고통 가운데서도 기뻐할 것은 내가 거룩하신 이의 말씀을 거역지 아니하였음이니라
Wtedy miałbym jeszcze pociechę – chociaż pałam boleścią, niech [Bóg] mi nie folguje – nie zataiłem bowiem słów Świętego.
11 내가 무슨 기력이 있관대 기다리겠느냐 내 마지막이 어떠하겠관대 오히려 참겠느냐
Jaka [jest] moja siła, abym miał wytrwać? Jaki jest mój koniec, abym przedłużał swoje życie?
12 나의 기력이 어찌 돌의 기력이겠느냐 나의 살이 어찌 놋쇠겠느냐
Czy moja siła jest siłą kamieni? Czy moje ciało jest ze spiżu?
13 나의 도움이 내 속에 없지 아니하냐 나의 지혜가 내게서 쫓겨나지 아니하였느냐
Czy moja obrona nie jest we mnie? Czy mój rozsądek odszedł ode mnie?
14 피곤한 자 곧 전능자 경외하는 일을 폐한 자를 그 벗이 불쌍히 여길 것이어늘
Strapionemu należy się litość od przyjaciela, ale on opuścił bojaźń Wszechmogącego.
15 나의 형제는 내게 성실치 아니함이 시냇물의 마름 같고 개울의 잦음 같구나
Moi bracia zawiedli jak potok, odpływają jak gwałtowne potoki;
16 얼음이 녹으면 물이 검어지며 눈이 그 속에 감취었을지라도
Które są mętne od lodu, w których śnieg się ukrywa;
17 따뜻하면 마르고 더우면 그 자리에서 아주 없어지나니
W czasie roztopów znikają; [w czasie] upałów nikną ze swego miejsca.
18 떼를 지은 객들이 시냇가로 다니다가 돌이켜 광야로 가서 죽고
Wiją się ścieżki ich dróg; rozpływają się w nicość i giną.
19 데마의 떼들이 그것을 바라보고 스바의 행인들도 그것을 사모하다가
Podróżni z Temy wypatrywali ich; wędrowcy z Seby pokładali w nich nadzieję.
20 거기 와서는 바라던 것을 부끄리고 낙심하느니라
Ale zawiedli się w oczekiwaniu, przyszli tam i zawstydzili się.
21 너희도 허망한 자라 너희가 두려운 일을 본즉 겁내는구나
Staliście się niczym; widzicie moją niedolę i lękacie się.
22 내가 언제 너희에게 나를 공급하라 하더냐 언제 나를 위하여 너희 재물로 예물을 달라더냐
Czy powiedziałem: Przynieście mi [coś]? lub: Dajcie mi z waszego majątku?
23 내가 언제 말하기를 대적의 손에서 나를 구원하라 하더냐 포악한자의 손에서 나를 구속하라 하더냐
Lub: Wybawcie mnie z rąk wroga? lub: Wykupcie mnie z rąk okrutników?
24 내게 가르쳐서 나의 허물된 것을 깨닫게 하라 내가 잠잠하리라
Pouczcie mnie, a zamilknę; pokażcie mi, w czym zbłądziłem.
25 옳은 말은 어찌 그리 유력한지, 그렇지만 너희의 책망은 무엇을 책망함이뇨
O jak mocne są słowa prawdziwe! Ale cóż sprawi wasze obwinianie?
26 너희가 말을 책망하려느냐 소망이 끊어진 자의 말은 바람 같으니라
Czy zamierzacie ganić [moje] słowa i mowę zrozpaczonego, jakby były wiatrem?
27 너희는 고아를 제비 뽑으며 너희 벗을 매매할 자로구나
Nawet sierotę przytłaczacie i kopiecie [doły] pod swoim przyjacielem.
28 이제 너희가 나를 향하여 보기를 원하노라 내가 너희를 대면하여 결코 거짓말하지 아니하리라
Teraz więc zechciejcie spojrzeć na mnie, a [zobaczycie], czy kłamię wam w oczy.
29 너희는 돌이켜 불의한 것이 없게 하기를 원하노라 너희는 돌이키라 내 일이 의로우니라
Zawróćcie, proszę, a niech nie będzie [w was] nieprawości; zawróćcie, a [poznacie] moją sprawiedliwość w tym.
30 내 혀에 어찌 불의한 것이 있으랴 내 미각이 어찌 궤휼을 분변치못하랴
Czy w moim języku jest nieprawość? Czy moje podniebienie nie rozeznaje przewrotności?
