욥기 31

1 내가 내 눈과 언약을 세웠나니 어찌 처녀에게 주목하랴

Uczyniłem przymierze z oczyma swemi, abym nie pomyślał o pannie.

2 그리하면 위에 계신 하나님의 내리시는 분깃이 무엇이겠으며 높은 곳에서 전능자의 주시는 산업이 무엇이겠느냐

Bo cóż za dział od Boga z góry? a co za dziedzictwo Wszechmocnego z wysokości?

3 불의자에게는 환난이 아니겠느냐 행악자에게는 재앙이 아니겠느냐

Azaż nie nagotowane zginienie złośnikom, a sroga pomsta czyniącym nieprawość?

4 그가 내 길을 감찰하지 아니하시느냐 내 걸음을 다 세지 아니하시느냐

Azaż on nie widzi dróg moich, a wszystkich kroków moich nie liczy?

5 언제 나의 행위가 허탄하였으며 내 발이 궤휼에 빨랐던가

Jeźlim chodził w kłamstwie, a spieszyła się na zdradę noga moja:

6 그리하였으면 내가 공평한 저울에 달려서 하나님이 나의 정직함을 아시게 되기를 원하노라

Niech mię zważy na wadze sprawiedliwej, a niech Bóg pozna szczerość moję.

7 언제 내 걸음이 길에서 떠났던가 내 마음이 내 눈을 따라갔던가 내 손에 더러운 것이 묻었던가

Jeźliż ustąpiła noga moja z drogi, a za oczyma memi szłoli serce moje, i do rąk moich jeźliż przylgnęła jaka zmaza:

8 그리하였으면 나의 심은 것을 타인이 먹으며 나의 소산이 뿌리까지 뽑히는 것이 마땅하니라

Tedy niechże ja sieję, a inszy niech pożywa, a moje latorośle niech będą wykorzenione.

9 언제 내 마음이 여인에게 유혹되어 이웃의 문을 엿보아 기다렸던가

Jeźli zwiedzione jest serce moje do niewiasty, i jeźlim czyhał u drzwi przyjaciela mego:

10 그리하였으면 내 처가 타인의 매를 돌리며 타인이 더불어 동침하는 것이 마땅하니라

Niechajże mele innemu żona moja, a niechaj się nad nią inni schylają.

11 이는 중죄라 재판장에게 벌받을 악이요

Boć to jest sprosny występek, a nieprawość osądzenia godna,

12 멸망하도록 사르는 불이라 나의 모든 소산을 뿌리까지 없이할 것이니라

Gdyż ten ogień aż do zatracenia pożera, a dochody moje wszystkie wykorzenić może.

13 남종이나 여종이 나로 더불어 쟁변할 때에 내가 언제 그의 사정을 멸시하였던가

Jeźlim stronił od sądu z sługą moim, albo z służebnicą moją, gdy ze mną sprzeczkę mieli,

14 그리하였으면 하나님이 일어나실 때에는 내가 어떻게 하겠느냐 하나님이 국문하실 때에는 내가 무엇이라 대답하겠느냐

(Bo cóżbym czynił, gdyby powstał Bóg? albo gdyby pytał, cobym mu odpowiedział?

15 나를 태 속에 만드신 자가 그도 만들지 아니하셨느냐 우리를 뱃 속에 지으신 자가 하나가 아니시냐

Izaż nie ten, który mię w żywocie uczynił, nie uczynił też i onego? a nie onże nas sam w żywocie wykształtował?)

16 내가 언제 가난한 자의 소원을 막았던가 과부의 눈으로 실망케 하였던가

Jeźliżem odmówił ubogim, czego chcieli, a oczy wdowy jeźliżem zasmucił;

17 나만 홀로 식물을 먹고 고아에게 먹이지 아니하였던가

Jeźliżem jadł sztuczkę swoję sam, a nie jadała i sierota z niej;

18 실상은 내가 젊었을 때부터 고아를 기르기를 그의 아비처럼 하였으며 내가 모태에서 나온 후로 과부를 인도하였었노라

(Albowiem sierota z młodości mojej rosła ze mną, jako u ojca; a jakom wyszedł z żywota matki mojej, byłem wdowie za wodza.)

19 내가 언제 사람이 의복이 없이 죽게 된 것이나 빈궁한 자가 덮을것이 없는 것을 보고도

Jeźliżem widział kogo ginącego dla tego, że szaty nie miał, a nie dałem żebrakowi odzienia;

20 나의 양털로 그 몸을 더웁게 입혀서 그로 나를 위하여 복을 빌게하지 아니하였던가

Jeźliże mi nie błogosławiły biodra jego, że się wełną owiec moich zagrzał;

21 나를 도와주는 자가 성문에 있음을 보고 내가 손을 들어 고아를 쳤던가

Jeźliżem podniósł przeciwko sierocie rękę swoję, gdym widział w bramie pomoc moję:

22 그리하였으면 내 어깨가 어깨뼈에서 떨어지고 내 팔 뼈가 부러짐이 마땅하니라

Tedy niech odpadnie łopatka moja od plec swych, a ramię moje z stawu swego niech wytracone będzie.

23 나는 하나님의 재앙을 심히 두려워하고 그 위엄을 인하여 아무 것도 할 수 없느니라

Albowiem lękałem się skruszenia od Boga, a przed jego zacnością nie mógłbym się ostać.

24 내가 언제 금으로 내 소망을 삼고 정금더러 너는 내 의뢰하는 바라 하였던가

Jeźlim pokładał w złocie nadzieję moję, a do bryły złota mawiałem: Tyś ufanie moje;

25 언제 재물의 풍부함과 손으로 얻은 것이 많음으로 기뻐하였던가

Jeźlim się weselił z wielu bogactw moich, a iż wiele nabyła ręka moja;

26 언제 태양의 빛남과 달의 명랑하게 운행되는 것을 보고

Jeźlim patrzał na światłość słońca, gdy świeciło, a na miesiąc, gdy wspaniało chodził;

27 내 마음이 가만히 유혹되어 손에 입맞추었던가

I dało się uwieść potajemnie serce moje, a całowały rękę moję usta moje:

28 이 역시 재판장에게 벌 받을 죄악이니 내가 그리하였으면 위에 계신 하나님을 배반한 것이니라

I toćby była nieprawość osądzenia godna; bobym się tem zaprzał Boga z wysokości.

29 내가 언제 나를 미워하는 자의 멸망을 기뻐하였으며 그의 재앙 만남을 인하여 기운을 뽐내었던가

Jeźliżem się weselił z upadku nienawidzącego mię, a jeźlim się cieszył, gdy mu się źle powodziło.

30 실상은 내가 그의 죽기를 구하는 말로 저주하여 내 입으로 범죄케 아니하였느니라

(I owszem nie dałem zgrzeszyć ustom moim, abym miał żądać przeklęstwa duszy jego.)

31 내 장막 사람의 말이 주인의 고기에 배부르지 않은 자가 어디 있느뇨 하지 아니하였었는가

Azaż nie mawiali domownicy moi: Oby nam kto dał mięsa tego, nie możemy się i najeść?

32 나그네로 거리에서 자게 하지 아니하고 내가 행인에게 내 문을 열어 주었었노라

Bo gość nie nocował na dworze, a drzwi moje otwierałem podróżnemu.

33 내가 언제 큰 무리를 두려워하며 족속의 멸시를 무서워함으로 잠잠하고 문에 나가지 아니하여 타인처럼 내 죄악을 품에 숨겨 허물을 가리었었던가

Jeźlim zakrywał, jako ludzie zwykli, przestępstwa moje, i chowałem w skrytości mojej nieprawość moję;

34 상동

I choćbym był mógł potłumić zgraję wielką, jednak i najpodlejszy z domu ustraszył mię; przetożem milczał, i nie wychodziłem ze drzwi.

35 누구든지 나의 변백을 들을지니라 나의 서명이 여기 있으니 전능자가 내게 대답하시기를 원하노라 내 대적의 기록한 소송장이 내게 있었으면

Obym miał kogo, coby mię wysłuchał; ale oto ten jest znak mój, że Wszechmogący sam odpowie za mię, i księga, którą napisał przeciwnik mój.

36 내가 어깨에 메기도 하고 면류관처럼 머리에 쓰기도 하며

Czylibym jej na ramieniu swojem nie nosił? a nie przywiązałbym jej sobie miasto korony?

37 내 걸음의 수효를 그에게 고하고 왕족처럼 그를 가까이 하였으리라

Liczbę kroków moich oznajmiłbym mu; jako do książęcia przystąpiłbym do niego.

38 언제 내 토지가 부르짖어 나를 책망하며 그 이랑이 일시에 울었던가

Jeźliż przeciw mnie ziemia moja wołała, a jeźliże z nią społem zagony jej płakały;

39 언제 내가 값을 내지 않고 그 소산물을 먹고 그 소유주로 생명을 잃게 하였던가

Jeźliżem pożytków jej używał bez pieniędzy, i jeźlim do wzdychania przywodził dzierżawców jej:

40 그리하였으면 밀 대신에 찔레가 나고 보리 대신에 잡풀이 나는 것이 마땅하니라 하고 욥의 말이 그치니라

Miasto pszenicy niech wznijdzie oset, a miasto jęczmienia kąkol. Tu się skończyły słowa Ijobowe.