욥기 17
1 나의 기운이 쇠하였으며 나의 날이 다하였고 무덤이 나를 위하여 예비되었구나
Mia spirito senfortiĝis, miaj tagoj mallongiĝis, Tomboj estas antaŭ mi.
2 나를 조롱하는 자들이 오히려 나와 함께 있으므로 내 눈이 그들의 격동함을 항상 보는구나
Mokado min ĉirkaŭas; En aflikto pro tio restas mia okulo.
3 청컨대 보증물을 주시고 친히 나의 보주가 되옵소서 주 외에 나로 더불어 손을 칠 자가 누구리이까
Estu Vi mem mia garantianto antaŭ Vi; Alie kiu donos la manon pro mi?
4 주께서 그들의 마음을 가리워 깨닫지 못하게 하셨사오니 그들을 높이지 아니 하시리이다
Ĉar ilian koron Vi kovris kontraŭ prudento; Tial Vi ne donos al ili triumfon.
5 친구를 지적하여 해를 받게 한 자의 자식들은 눈이 멀지니라
Se iu fanfaronas antaŭ siaj amikoj pri sia parto, La okuloj de liaj infanoj konsumiĝos.
6 하나님이 나로 백성의 이야기거리가 되게 하시니 그들이 내 얼굴에 침을 뱉는구나
Li faris min proverbo por la popoloj; Kaj mi fariĝis homo, al kiu oni kraĉas en la vizaĝon.
7 내 눈은 근심으로 하여 어두워지고 나의 온 지체는 그림자 같구나
Mia okulo mallumiĝis de ĉagreno, Kaj ĉiuj miaj membroj fariĝis kiel ombro.
8 정직자는 이를 인하여 놀라고 무죄자는 사곡한 자를 인하여 분을 내나니
La justuloj eksentos teruron pro tio, Kaj la senkulpulo ekscitiĝos kontraŭ la hipokritulo.
9 그러므로 의인은 그 길을 독실히 행하고 손이 깨끗한 자는 점점 힘을 얻느니라
Tamen la virtulo forte konservos sian vojon, Kaj la purmanulo pli firmiĝos.
10 너희는 다 다시 올지니라 내가 너희 중에서 지혜자를 찾을 수 없느니라
Kaj kiom ajn vi ĉiuj revenos, Mi ne trovos inter vi saĝulon.
11 나의 날이 지나갔고 내 경영 내 마음의 사모하는 바가 다 끊어졌구나
Miaj tagoj forpasis, pereis miaj intencoj, Kiujn havis mia koro.
12 그들은 밤으로 낮을 삼고 빛이 어두운데 가깝다 하는구나
La nokton ili volas fari tago, La lumon alproksimigi al la mallumo.
Se mi atendas, tamen Ŝeol estas mia domo, En la mallumo estas pretigita mia lito. (Sheol h7585)
14 무덤더러 너는 내 아비라 구더기더러 너는 내 어미, 내 자매라 할진대
Al la kavo mi diras: Vi estas mia patro; La vermojn mi nomas mia patrino kaj mia fratino.
15 나의 소망이 어디 있으며 나의 소망을 누가 보겠느냐
Kion mi devas atendi? Kiu atentos mian esperon?
