욥기 16
1 욥이 대답하여 가로되
Ale odpowiedział Ijob, i rzekł:
2 이런 말은 내가 많이 들었나니 너희는 다 번뇌케 하는 안위자로 구나
Słyszałem takowych rzeczy wiele; przykrymi cieszycielami wy wszyscy jesteście.
3 허망한 말이 어찌 끝이 있으랴 네가 무엇에 격동되어 이같이 대답하는고
I kiedyż będzie koniec tym próżnym słowom? albo co cię przymusza, że tak odpowiadasz?
4 나도 너희처럼 말할 수 있나니 가령 너희 마음이 내 마음 자리에 있다 하자 나도 말을 지어 너희를 치며 너희를 향하여 머리를 흔들 수 있느니라
Azażbym ja tak mówił, jako wy, gdybyście wy byli na miejscu mojem? azażbym zbierał przeciwko wam słowa, i kiwałlibym nad wami głową swoją?
5 그래도 입으로 너희를 강하게 하며 입술의 위로로 너희의 근심을 풀었으리라
Owszembym was posilał ustami memi, a ruchanie warg moich ulżyłoby boleści waszych.
6 내가 말하여도 내 근심이 풀리지 아니하나니 잠잠한들 어찌 평안하랴
Ale jeźli będę mówił, przecież się nie ukoi boleść moja; a jeźli też przestanę, izaż odejdzie odemnie?
7 이제 주께서 나를 곤고케 하시고 나의 무리를 패괴케 하셨나이다
A teraz zemdlił mię; spustoszyłeś, o Boże! wszystko zgromadzenie moje.
8 주께서 나를 시들게 하셨으니 이는 나를 향하여 증거를 삼으심이라 나의 파리한 모양이 일어나서 대면하여 나의 죄를 증거하나이다
Pomarszczyłeś mię na świadectwo, a znaczne na mnie schudzenie moje na twarzy mojej, jawnie świadczy przeciwko mnie.
9 그는 진노하사 나를 찢고 군박하시며 나를 향하여 이를 갈고 대적이 되어 뾰족한 눈으로 나를 보시고
Popędliwość jego porwała mię, i wziął nienawiść przeciwko mnie; a zgrzytając na mię zębami swemi, jako nieprzyjaciel mój, bystremi oczyma swemi spojrzał na mię.
10 무리들은 나를 향하여 입을 벌리며 나를 천대하여 뺨을 치며 함께 모여 나를 대적하는구나
Rozdzierają na mię usta swe, i sromotnie mię policzkowali, zebrawszy się społu przeciwko mnie.
11 하나님이 나를 경건치 않은 자에게 붙이시며 악인의 손에 던지셨구나
Podał mię Bóg przewrotnemu, a w ręce niepobożnych wydał mię.
12 내가 평안하더니 그가 나를 꺾으시며 내 목을 잡아던져 나를 부숴뜨리시며 나를 세워 과녁을 삼으시고
Byłem w pokoju, ale mię potarł; a uchwyciwszy mię za szyję moję, roztrzaskał mię, i wystawił mię sobie za cel.
13 그 살로 나를 사방으로 쏘아 인정 없이 내 허리를 뚫고 내 쓸개로 땅에 흘러나오게 하시는구나
Ogarnęli mię strzelcy jego; rozciął nerki moje, a nie przepuścił, i rozlał na ziemię żółć moję.
14 그가 나를 꺾고 다시 꺾고 용사 같이 내게 달려드시니
Zranił mię, raną na ranę; rzucił się na mię, jako olbrzym.
15 내가 굵은 베를 꿰어매어 내 피부에 덮고 내 뿔을 티끌에 더럽혔구나
Uszyłem wór na zsiniałą skórę moję, a oszpeciłem prochem głowę moję.
16 내 얼굴은 울음으로 붉었고 내 눈꺼풀에는 죽음의 그늘이 있구나
Twarz moja płaczem oszpecona, a na powiekach moich jest cień śmierci.
17 그러나 내 손에는 포학이 없고 나의 기도는 정결하니라
Chociaż żadnego łupiestwa niemasz w rękach moich, a modlitwa moja jest czysta. (a jeźli nie tak, )
18 땅아 내 피를 가리우지 말라 나의 부르짖음으로 쉴 곳이 없게 되기를 원하노라
O ziemio! nie zakrywajże krwi mojej, a niech nie ma miejsca wołanie moje!
19 지금 나의 증인이 하늘에 계시고 나의 보인이 높은 데 계시니라
Otoć i teraz w niebie jest świadek mój, jest świadek mój na wysokości.
20 나의 친구는 나를 조롱하나 내 눈은 하나님을 향하여 눈물을 흘리고
O krasomówcy moi, przyjaciele moi! wylewa łzy do Boga oko moje.
21 사람과 하나님 사이에와 인자와 그 이웃 사이에 변백하시기를 원하노니
Oby się godziło wieść spór człowiekowi z Bogiem, i jako synowi człowieczemu z bliźnim swym!
22 수 년이 지나면 나는 돌아오지 못할 길로 갈 것임이니라
Bo lata zamierzone nadchodzą, a ścieszką, którą się nie wrócę, już idą.
