< 욥기 14 >

1 여인에게서 난 사람은 사는 날이 적고 괴로움이 가득하며
Homo natus de muliere, brevi vivens tempore, repletur multis miseriis.
2 그 발생함이 꽃과 같아서 쇠하여지고 그림자 같이 신속하여서 머물지 아니하거늘
Qui quasi flos egreditur et conteritur, et fugit velut umbra, et numquam in eodem statu permanet.
3 이와 같은 자를 주께서 눈을 들어 살피시나이까 나를 주의 앞으로 이끌어서 심문하시나이까
Et dignum ducis super huiuscemodi aperire oculos tuos, et adducere eum tecum in iudicium?
4 누가 깨끗한 것을 더러운 것 가운데서 낼 수 있으리이까 하나도 없나이다
Quis potest facere mundum de immundo conceptum semine? nonne tu qui solus es?
5 그 날을 정하셨고 그 달 수도 주께 있으므로 그 제한을 정하여 넘어가지 못하게 하셨사온즉
Breves dies hominis sunt: numerus mensium eius apud te est: constituisti terminos eius, qui praeteriri non poterunt.
6 그에게서 눈을 돌이켜 그로 쉬게 하사 품군 같이 그 날을 마치게 하옵소서
Recede paululum ab eo, ut quiescat, donec optata veniat, sicut mercenarii, dies eius.
7 나무는 소망이 있나니 찍힐지라도 다시 움이 나서 연한 가지가 끊이지 아니하며
Lignum habet spem: si praecisum fuerit, rursum virescit, et rami eius pullulant.
8 그 뿌리가 땅에서 늙고 줄기가 흙에서 죽을지라도
Si senuerit in terra radix eius, et in pulvere emortuus fuerit truncus illius,
9 물 기운에 움이 돋고 가지가 발하여 새로 심은 것과 같거니와
Ad odorem aquae germinabit, et faciet comam quasi cum primum plantatum est:
10 사람은 죽으면 소멸되나니 그 기운이 끊어진즉 그가 어디 있느뇨
Homo vero cum mortuus fuerit, et nudatus atque consumptus, ubi quaeso est?
11 물이 바다에서 줄어지고 하수가 잦아서 마름 같이
Quomodo si recedant aquae de mari, et fluvius vacuefactus arescat:
12 사람이 누우면 다시 일어나지 못하고 하늘이 없어지기까지 눈을 뜨지 못하며 잠을 깨지 못하느니라
Sic homo cum dormierit, non resurget, donec atteratur caelum, non evigilabit, nec consurget de somno suo.
13 주는 나를 음부에 감추시며 주의 진노가 쉴 때까지 나를 숨기시고 나를 위하여 기한을 정하시고 나를 기억하옵소서 (Sheol h7585)
Quis mihi hoc tribuat, ut in inferno protegas me, et abscondas me, donec pertranseat furor tuus, et constituas mihi tempus, in quo recorderis mei? (Sheol h7585)
14 사람이 죽으면 어찌 다시 살리이까 나는 나의 싸우는 모든 날 동안을 참고 놓이기를 기다렸겠나이다
Putasne mortuus homo rursum vivat? cunctis diebus, quibus nunc milito, expecto donec veniat immutatio mea.
15 주께서는 나를 부르셨겠고 나는 대답하였겠나이다 주께서는 주의 손으로 지으신 것을 아껴 보셨겠나이다
Vocabis me, et ego respondebo tibi: operi manuum tuarum porriges dexteram.
16 그러하온데 이제 주께서 나의 걸음을 세시오니 나의 죄를 살피지 아니하시나이까
Tu quidem gressus meos dinumerasti, sed parce peccatis meis.
17 내 허물을 주머니에 봉하시고 내 죄악을 싸매시나이다
Signasti quasi in sacculo delicta mea, sed curasti iniquitatem meam.
18 무너지는 산은 정녕 흩어지고 바위는 그 자리에서 옮겨가고
Mons cadens defluit, et saxum transfertur de loco suo.
19 물은 돌을 닳게 하고 넘치는 물은 땅의 티끌을 씻어 버리나이다 이와 같이 주께서는 사람의 소망을 끊으시나이다
Lapides excavant aquae, et alluvione paulatim terra consumitur: et hominem ergo similiter perdes.
20 주께서 사람을 영영히 이기셔서 떠나게 하시며 그의 얼굴 빛을 변하게 하시고 쫓아 보내시오니
Roborasti eum paululum ut in perpetuum transiret: immutabis faciem eius, et emittes eum.
21 그 아들이 존귀하나 그가 알지 못하며 비천하나 그가 깨닫지 못하나이다
Sive nobiles fuerint filii eius, sive ignobiles, non intelliget.
22 오직 자기의 살이 아프고 자기의 마음이 슬플 뿐이니이다
Attamen caro eius dum vivet dolebit, et anima illius super semetipso lugebit.

< 욥기 14 >