이사야 64
1 원컨대 주는 하늘을 가르고 강림하시고 주의 앞에서 산들로 진동하기를
Аһ, Сән асманларни житиветип, Йәргә чүшкән болсаң еди! Тағлар болса йүзүң алдида ерип кетәтти!
2 불이 섶을 사르며 불이 물을 끓임 같게 하사 주의 대적으로 주의 이름을 알게 하시며 열방으로 주의 앞에서 떨게 하옵소서
Мана мошундақ болғанда тутуруққа от яққандәк, От суни қайнатқандәк, Сән намиңни дүшмәнлириңгә аян қилған болаттиң, Әлләр йүзүңдинла титрәп кетәтти!
3 주께서 강림하사 우리의 생각 밖에 두려운 일을 행하시던 그 때에 산들이 주의 앞에서 진동하였사오니
Сән биз күтмигән дәһшәтлик ишларни қилған вақтиңда, Сән чүшкән едиң; Йүзүңдин тағлар растла ерип кәтти!
4 주 외에는 자기를 앙망하는 자를 위하여 이런 일을 행한 신을 예로부터 들은 자도 없고 귀로 깨달은 자도 없고 눈으로 본 자도 없었나이다
Сәндин башқа Өзигә тәлмүрүп күткәнләр үчүн ишлигүчи бир Худани, Адәмләр әзәлдин аңлап бақмиған, Қулаққа йетип бақмиған, Көз көрүп бақмиғандур!
5 주께서 기쁘게 의를 행하는 자와 주의 길에서 주를 기억하는 자를 선대하시거늘 우리가 범죄하므로 주께서 진노하셨사오며 이 현상이 이미 오랬사오니 우리가 어찌 구원을 얻을 수 있으리이까?
Сән һәққанийлиқни жүргүзүшни хурсәнлик дәп билгән адәмниң, Йәни йоллириңда меңип, Сени сеғинғанларниң һаҗитидин чиққучи һәмраһдурсән; Бирақ мана, Сән ғәзәптә болдуң, Биз болсақ гунада болдуқ; Ундақ ишлар узун боливәрди; Әнди биз қутқузуламдуқ?
6 대저 우리는 다 부정한 자 같아서 우리의 의는 다 더러운 옷 같으며 우리는 다 쇠패함이 잎사귀 같으므로 우리의 죄악이 바람 같이 우리를 몰아 가나이다
Әнди биз напак бир нәрсигә охшаш болдуқ, Қиливатқан барлиқ «һәққанийәтлиримиз» болса бир әврәт латисиғила охшайду, халас; Һәммимиз йопурмақтәк хазан болуп кәттуқ, Қәбиһликлиримиз шамалдәк бизни учуруп ташливәтти.
7 주의 이름을 부르는 자가 없으며 스스로 분발하여 주를 붙잡는 자가 없사오니 이는 주께서 우리에게 얼굴을 숨기시며 우리의 죄악을 인하여 우리로 소멸되게 하셨음이니라
Сениң намиңни чақирип нида қилғучи, Илтипатиңни тутушқа қозғалғучи һеч йоқтур; Чүнки Сән йүзүңни биздин қачуруп йошурдуң, Қәбиһликлиримиздин бизни солаштурғуздуң.
8 그러나 여호와여, 주는 우리 아버지시니이다 우리는 진흙이요 주는 토기장이시니 우리는 다 주의 손으로 지으신 것이라
Бирақ һазир, и Пәрвәрдигар, Сән бизниң Атимиздурсән; Биз сеғиз лай, Сән бизниң сапалчимиздурсән; Һәммимиз болсақ қолуңда ясалғандурмиз;
9 여호와여 과히 분노하지 마옵시며 죄악을 영영히 기억하지 마옵소서 구하오니 보시옵소서! 보시옵소서! 우리는 다 주의 백성이니이다
И Пәрвәрдигар, бизгә қаратқан ғәзивиңни зор қилмиғайсән, Қәбиһликни мәңгүгичә әсләп жүрмигин; Мана, қариғин, һәммимиз Сениң хәлқиңдурмиз!
10 주의 거룩한 성읍들이 광야가 되었으며 시온이 광야가 되었으며 예루살렘이 황폐하였나이다
Муқәддәс шәһәрлириң җаңгал, Зионму җаңгал болуп қалди; Йерусалим вәйран болди;
11 우리 열조가 주를 찬송하던 우리의 거룩하고 아름다운 전이 불에 탔으며 우리의 즐거워하던 곳이 다 황무하였나이다
Ата-бовимиз Сени мәдһийилигән җай, Пак-муқәддәслик, гөзәл-парлақлиқ туралғуси болған өйимиз болса от билән көйүп күл болди; Қәдир-қиммәтлик нәрсилиримизниң һәммиси вәйран қиливетилди.
12 여호와여, 일이 이러하거늘 주께서 오히려 스스로 억제하시리이까? 주께서 오히려 잠잠하시고 우리로 심한 괴로움을 받게 하시리이까?
Мошу ишлар алдида Өзүңни чәткә аламсән, и Пәрвәрдигар? Сүкүт қилип турамсән? Бизни болушичә хар қилип уриверәмсән?»
