고린도후서 3
1 우리가 다시 자천하기를 시작하겠느냐 우리가 어찌 어떤 사람처럼 천거서(薦擧書)를 너희에게 부치거나 혹 너희에게 맡거나 할 필요가 있느냐?
വയം കിമ് ആത്മപ്രശംസനം പുനരാരഭാമഹേ? യുഷ്മാൻ പ്രതി യുഷ്മത്തോ വാ പരേഷാം കേഷാഞ്ചിദ് ഇവാസ്മാകമപി കിം പ്രശംസാപത്രേഷു പ്രയോജനമ് ആസ്തേ?
2 너희가 우리의 편지라 우리 마음에 썼고 뭇사람이 알고 읽는 바라
യൂയമേവാസ്മാകം പ്രശംസാപത്രം തച്ചാസ്മാകമ് അന്തഃകരണേഷു ലിഖിതം സർവ്വമാനവൈശ്ച ജ്ഞേയം പഠനീയഞ്ച|
3 너희는 우리로 말미암아 나타난 그리스도의 편지니 이는 먹으로 쓴 것이 아니요 오직 살아 계신 하나님의 영으로 한 것이며 또 돌비에 쓴 것이 아니요 오직 육의 심비에 한 것이라
യതോ ഽസ്മാഭിഃ സേവിതം ഖ്രീഷ്ടസ്യ പത്രം യൂയപേവ, തച്ച ന മസ്യാ കിന്ത്വമരസ്യേശ്വരസ്യാത്മനാ ലിഖിതം പാഷാണപത്രേഷു തന്നഹി കിന്തു ക്രവ്യമയേഷു ഹൃത്പത്രേഷു ലിഖിതമിതി സുസ്പഷ്ടം|
4 우리가 그리스도로 말미암아 하나님을 향하여 이같은 확신이 있으니
ഖ്രീഷ്ടേനേശ്വരം പ്രത്യസ്മാകമ് ഈദൃശോ ദൃഢവിശ്വാസോ വിദ്യതേ;
5 우리가 무슨 일이든지 우리에게서 난 것같이 생각하여 스스로 만족할 것이 아니니 우리의 만족은 오직 하나님께로서 났느니라
വയം നിജഗുണേന കിമപി കൽപയിതും സമർഥാ ഇതി നഹി കിന്ത്വീശ്വരാദസ്മാകം സാമർഥ്യം ജായതേ|
6 저가 또 우리로 새 언약의 일군 되기에 만족케 하셨으니 의문으로 하지 아니하고 오직 영으로 함이니 의문은 죽이는 것이요 영은 살리는 것임이니라
തേന വയം നൂതനനിയമസ്യാർഥതോ ഽക്ഷരസംസ്ഥാനസ്യ തന്നഹി കിന്ത്വാത്മന ഏവ സേവനസാമർഥ്യം പ്രാപ്താഃ| അക്ഷരസംസ്ഥാനം മൃത്യുജനകം കിന്ത്വാത്മാ ജീവനദായകഃ|
7 돌에 써서 새긴 죽게 하는 의문(儀文)의 직분도 영광이 있어 이스라엘 자손들이 모세의 얼굴의 없어질 영광을 인하여 그 얼굴을 주목하지 못하였거든
അക്ഷരൈ ർവിലിഖിതപാഷാണരൂപിണീ യാ മൃത്യോഃ സേവാ സാ യദീദൃക് തേജസ്വിനീ ജാതാ യത്തസ്യാചിരസ്ഥായിനസ്തേജസഃ കാരണാത് മൂസസോ മുഖമ് ഇസ്രായേലീയലോകൈഃ സംദ്രഷ്ടും നാശക്യത,
8 하물며 영의 직분이 더욱 영광이 있지 아니하겠느냐
തർഹ്യാത്മനഃ സേവാ കിം തതോഽപി ബഹുതേജസ്വിനീ ന ഭവേത്?
9 정죄의 직분도 영광이 있은즉 의의 직분은 영광이 더욱 넘치리라
ദണ്ഡജനികാ സേവാ യദി തേജോയുക്താ ഭവേത് തർഹി പുണ്യജനികാ സേവാ തതോഽധികം ബഹുതേജോയുക്താ ഭവിഷ്യതി|
10 영광되었던 것이 더 큰 영광을 인하여 이에 영광될 것이 없으나
ഉഭയോസ്തുലനായാം കൃതായാമ് ഏകസ്യാസ്തേജോ ദ്വിതീയായാഃ പ്രഖരതരേണ തേജസാ ഹീനതേജോ ഭവതി|
11 없어질 것도 영광으로 말미암았은즉 길이 있을 것은 더욱 영광 가운데 있느니라
യസ്മാദ് യത് ലോപനീയം തദ് യദി തേജോയുക്തം ഭവേത് തർഹി യത് ചിരസ്ഥായി തദ് ബഹുതരതേജോയുക്തമേവ ഭവിഷ്യതി|
12 우리가 이같은 소망이 있으므로 담대히 말하노니
ഈദൃശീം പ്രത്യാശാം ലബ്ധ്വാ വയം മഹതീം പ്രഗൽഭതാം പ്രകാശയാമഃ|
13 우리는 모세가 이스라엘 자손들로 장차 없어질 것의 결국을 주목치 못하게 하려고 수건을 그 얼굴에 쓴 것같이 아니하노라
ഇസ്രായേലീയലോകാ യത് തസ്യ ലോപനീയസ്യ തേജസഃ ശേഷം ന വിലോകയേയുസ്തദർഥം മൂസാ യാദൃഗ് ആവരണേന സ്വമുഖമ് ആച്ഛാദയത് വയം താദൃക് ന കുർമ്മഃ|
14 그러나 저희 마음이 완고하여 오늘까지라도 구약을 읽을 때에 그 수건이 오히려 벗어지지 아니하고 있으니 그 수건은 그리스도 안에서 없어질 것이라
തേഷാം മനാംസി കഠിനീഭൂതാനി യതസ്തേഷാം പഠനസമയേ സ പുരാതനോ നിയമസ്തേനാവരണേനാദ്യാപി പ്രച്ഛന്നസ്തിഷ്ഠതി|
15 오늘까지 모세의 글을 읽을 때에 수건이 오히려 그 마음을 덮었도다
തച്ച ന ദൂരീഭവതി യതഃ ഖ്രീഷ്ടേനൈവ തത് ലുപ്യതേ| മൂസസഃ ശാസ്ത്രസ്യ പാഠസമയേഽദ്യാപി തേഷാം മനാംസി തേനാവരണേന പ്രച്ഛാദ്യന്തേ|
16 그러나 언제든지 주께로 돌아가면 그 수건이 벗어지리라
കിന്തു പ്രഭും പ്രതി മനസി പരാവൃത്തേ തദ് ആവരണം ദൂരീകാരിഷ്യതേ|
17 주는 영이시니 주의 영이 계신 곳에는 자유함이 있느니라!
യഃ പ്രഭുഃ സ ഏവ സ ആത്മാ യത്ര ച പ്രഭോരാത്മാ തത്രൈവ മുക്തിഃ|
18 우리가 다 수건을 벗은 얼굴로 거울을 보는것 같이 주의 영광을 보매 저와 같은 형상으로 화하여 영광으로 영광에 이르니 곧 주의 영으로 말미암음이니라
വയഞ്ച സർവ്വേഽനാച്ഛാദിതേനാസ്യേന പ്രഭോസ്തേജസഃ പ്രതിബിമ്ബം ഗൃഹ്ലന്ത ആത്മസ്വരൂപേണ പ്രഭുനാ രൂപാന്തരീകൃതാ വർദ്ധമാനതേജോയുക്താം താമേവ പ്രതിമൂർത്തിം പ്രാപ്നുമഃ|
