고린도전서 14

1 사랑을 따라 구하라 신령한 것을 사모하되 특별히 예언을 하려고 하라

১যূযং প্রেমাচরণে প্রযতধ্ৱম্ আত্মিকান্ দাযানপি ৱিশেষত ঈশ্ৱরীযাদেশকথনসামর্থ্যং প্রাপ্তুং চেষ্টধ্ৱং|

2 방언을 말하는 자는 사람에게 하지 아니하고 하나님께 하나니 이는 알아 듣는 자가 없고 그 영으로 비밀을 말함이니라

২যো জনঃ পরভাষাং ভাষতে স মানুষান্ ন সম্ভাষতে কিন্ত্ৱীশ্ৱরমেৱ যতঃ কেনাপি কিমপি ন বুধ্যতে স চাত্মনা নিগূঢৱাক্যানি কথযতি;

3 그러나 예언하는 자는 사람에게 말하여 덕을 세우며 권면하며 안위하는 것이요

৩কিন্তু যো জন ঈশ্ৱরীযাদেশং কথযতি স পরেষাং নিষ্ঠাযৈ হিতোপদেশায সান্ত্ৱনাযৈ চ ভাষতে|

4 방언을 말하는 자는 자기의 덕을 세우고 예언하는 자는 교회의 덕을 세우나니

৪পরভাষাৱাদ্যাত্মন এৱ নিষ্ঠাং জনযতি কিন্ত্ৱীশ্ৱরীযাদেশৱাদী সমিতে র্নিষ্ঠাং জনযতি|

5 나는 너희가 다 방언 말하기를 원하나 특별히 예언하기를 원하노라 방언을 말하는 자가 만일 교회의 덕을 세우기 위하여 통역하지 아니하면 예언하는 자만 못하니라

৫যুষ্মাকং সর্ৱ্ৱেষাং পরভাষাভাষণম্ ইচ্ছাম্যহং কিন্ত্ৱীশ্ৱরীযাদেশকথনম্ অধিকমপীচ্ছামি| যতঃ সমিতে র্নিষ্ঠাযৈ যেন স্ৱৱাক্যানাম্ অর্থো ন ক্রিযতে তস্মাৎ পরভাষাৱাদিত ঈশ্ৱরীযাদেশৱাদী শ্রেযান্|

6 그런즉 형제들아 내가 너희에게 나아가서 방언을 말하고 계시나 지식이나 예언이나 가르치는 것이나 말하지 아니하면 너희에게 무엇이 유익하리요

৬হে ভ্রাতরঃ, ইদানীং মযা যদি যুষ্মৎসমীপং গম্যতে তর্হীশ্ৱরীযদর্শনস্য জ্ঞানস্য ৱেশ্ৱরীযাদেশস্য ৱা শিক্ষাযা ৱা ৱাক্যানি ন ভাষিৎৱা পরভাষাং ভাষমাণেন মযা যূযং কিমুপকারিষ্যধ্ৱে?

7 혹 저나 거문고와 같이 생명 없는 것이 소리를 낼 때에 그 음의 분별을 내지 아니하면 저 부는 것인지 거문고 타는 것인지 어찌 알게 되리요

৭অপরং ৱংশীৱল্লক্যাদিষু নিষ্প্রাণিষু ৱাদ্যযন্ত্রেষু ৱাদিতেষু যদি ক্কণা ন ৱিশিষ্যন্তে তর্হি কিং ৱাদ্যং কিং ৱা গানং ভৱতি তৎ কেন বোদ্ধুং শক্যতে?

8 만일 나팔이 분명치 못한 소리를 내면 누가 전쟁을 예비하리요

৮অপরং রণতূর্য্যা নিস্ৱণো যদ্যৱ্যক্তো ভৱেৎ তর্হি যুদ্ধায কঃ সজ্জিষ্যতে?

9 이와 같이 너희도 혀로서 알아 듣기 쉬운 말을 하지 아니하면 그 말하는 것을 어찌 알리요 이는 허공에다 말하는 것이라

৯তদ্ৱৎ জিহ্ৱাভি র্যদি সুগম্যা ৱাক্ যুষ্মাভি র্ন গদ্যেত তর্হি যদ্ গদ্যতে তৎ কেন ভোৎস্যতে? ৱস্তুতো যূযং দিগালাপিন ইৱ ভৱিষ্যথ|

10 세상에 소리의 종류가 이같이 많되 뜻 없는 소리는 없나니

১০জগতি কতিপ্রকারা উক্তযো ৱিদ্যন্তে? তাসামেকাপি নিরর্থিকা নহি;

11 그러므로 내가 그 소리의 뜻을 알지 못하면 내가 말하는 자에게 야만(野蠻)이 되고 말하는 자도 내게 야만이 되리니

১১কিন্তূক্তেরর্থো যদি মযা ন বুধ্যতে তর্হ্যহং ৱক্ত্রা ম্লেচ্ছ ইৱ মংস্যে ৱক্তাপি মযা ম্লেচ্ছ ইৱ মংস্যতে|

12 그러면 너희도 신령한 것을 사모하는 자인즉 교회의 덕 세우기를 위하여 풍성하기를 구하라

১২তস্মাদ্ আত্মিকদাযলিপ্সৱো যূযং সমিতে র্নিষ্ঠার্থং প্রাপ্তবহুৱরা ভৱিতুং যতধ্ৱং,

13 그러므로 방언을 말하는 자는 통역하기를 기도할지니

১৩অতএৱ পরভাষাৱাদী যদ্ অর্থকরোঽপি ভৱেৎ তৎ প্রার্থযতাং|

14 내가 만일 방언으로 기도하면 나의 영이 기도하거니와 나의 마음은 열매를 맺히지 못하리라

১৪যদ্যহং পরভাষযা প্রর্থনাং কুর্য্যাং তর্হি মদীয আত্মা প্রার্থযতে, কিন্তু মম বুদ্ধি র্নিষ্ফলা তিষ্ঠতি|

15 그러면 어떻게 할꼬? 내가 영으로 기도하고 또 마음으로 기도하며 내가 영으로 찬미하고 또 마음으로 찬미하리라

১৫ইত্যনেন কিং করণীযং? অহম্ আত্মনা প্রার্থযিষ্যে বুদ্ধ্যাপি প্রার্থযিষ্যে; অপরং আত্মনা গাস্যামি বুদ্ধ্যাপি গাস্যামি|

16 그렇지 아니하면 네가 영으로 축복할 때에 무식한 처지에 있는 자가 네가 무슨 말을 하는지 알지 못하고 네 감사에 어찌 아멘 하리요

১৬ৎৱং যদাত্মনা ধন্যৱাদং করোষি তদা যদ্ ৱদসি তদ্ যদি শিষ্যেনেৱোপস্থিতেন জনেন ন বুদ্ধ্যতে তর্হি তৱ ধন্যৱাদস্যান্তে তথাস্ত্ৱিতি তেন ৱক্তং কথং শক্যতে?

17 너는 감사를 잘하였으나 그러나 다른 사람은 덕 세움을 받지 못하리라

১৭ৎৱং সম্যগ্ ঈশ্ৱরং ধন্যং ৱদসীতি সত্যং তথাপি তত্র পরস্য নিষ্ঠা ন ভৱতি|

18 내가 너희 모든 사람보다 방언을 더 말하므로 하나님께 감사하노라

১৮যুষ্মাকং সর্ৱ্ৱেভ্যোঽহং পরভাষাভাষণে সমর্থোঽস্মীতি কারণাদ্ ঈশ্ৱরং ধন্যং ৱদামি;

19 그러나 교회에서 네가 남을 가르치기 위하여 깨달은 마음으로 다섯 마디 말을 하는 것이 일만 마디 방언으로 말하는 것보다 나으니라

১৯তথাপি সমিতৌ পরোপদেশার্থং মযা কথিতানি পঞ্চ ৱাক্যানি ৱরং ন চ লক্ষং পরভাষীযানি ৱাক্যানি|

20 형제들아 지혜에는 아이가 되지 말고 악에는 어린 아이가 되라 지혜에 장성한 사람이 되라

২০হে ভ্রাতরঃ, যূযং বুদ্ধ্যা বালকাইৱ মা ভূত পরন্তু দুষ্টতযা শিশৱইৱ ভূৎৱা বুদ্ধ্যা সিদ্ধা ভৱত|

21 율법에 기록된바 주께서 가라사대 내가 다른 방언하는 자와 다른 입술로 이 백성에게 말할지라도 저희가 오히려 듣지 아니하리라 하였으니

২১শাস্ত্র ইদং লিখিতমাস্তে, যথা, ইত্যৱোচৎ পরেশোঽহম্ আভাষিষ্য ইমান্ জনান্| ভাষাভিঃ পরকীযাভি র্ৱক্ত্রৈশ্চ পরদেশিভিঃ| তথা মযা কৃতেঽপীমে ন গ্রহীষ্যন্তি মদ্ৱচঃ||

22 그러므로 방언은 믿는 자들을 위하지 않고 믿지 아니하는 자들을 위하는 표적이나 예언은 믿지 아니하는 자들을 위하지 않고 믿는 자들을 위함이니

২২অতএৱ তৎ পরভাষাভাষণং অৱিশ্চাসিনঃ প্রতি চিহ্নরূপং ভৱতি ন চ ৱিশ্ৱাসিনঃ প্রতি; কিন্ত্ৱীশ্ৱরীযাদেশকথনং নাৱিশ্ৱাসিনঃ প্রতি তদ্ ৱিশ্ৱাসিনঃ প্রত্যেৱ|

23 그러므로 온 교회가 함께 모여 다 방언으로 말하면 무식한 자들이나 믿지 아니하는 자들이 들어와서 너희를 미쳤다 하지 아니하겠느냐?

২৩সমিতিভুক্তেষু সর্ৱ্ৱেষু একস্মিন্ স্থানে মিলিৎৱা পরভাষাং ভাষমাণেষু যদি জ্ঞানাকাঙ্ক্ষিণোঽৱিশ্ৱাসিনো ৱা তত্রাগচ্ছেযুস্তর্হি যুষ্মান্ উন্মত্তান্ কিং ন ৱদিষ্যন্তি?

24 그러나 다 예언을 하면 믿지 아니하는 자들이나 무식한 자들이 들어와서 모든 사람에게 책망을 들으며 모든 사람에게 판단을 받고

২৪কিন্তু সর্ৱ্ৱেষ্ৱীশ্ৱরীযাদেশং প্রকাশযৎসু যদ্যৱিশ্ৱাসী জ্ঞানাকাঙ্ক্ষী ৱা কশ্চিৎ তত্রাগচ্ছতি তর্হি সর্ৱ্ৱৈরেৱ তস্য পাপজ্ঞানং পরীক্ষা চ জাযতে,

25 그 마음의 숨은 일이 드러나게 되므로 엎드리어 하나님께 경배하며 하나님이 참으로 너희 가운데 계시다 전파하리라

২৫ততস্তস্যান্তঃকরণস্য গুপ্তকল্পনাসু ৱ্যক্তীভূতাসু সোঽধোমুখঃ পতন্ ঈশ্ৱরমারাধ্য যুষ্মন্মধ্য ঈশ্ৱরো ৱিদ্যতে ইতি সত্যং কথামেতাং কথযিষ্যতি|

26 그런즉 형제들아 어찌할꼬 너희가 모일 때에 각각 찬송시도 있으며 가르치는 말씀도 있으며 계시도 있으며 방언도 있으며 통역함도 있나니 모든 것을 덕을 세우기 위하여 하라

২৬হে ভ্রাতরঃ, সম্মিলিতানাং যুষ্মাকম্ একেন গীতম্ অন্যেনোপদেশোঽন্যেন পরভাষান্যেন ঐশ্ৱরিকদর্শনম্ অন্যেনার্থবোধকং ৱাক্যং লভ্যতে কিমেতৎ? সর্ৱ্ৱমেৱ পরনিষ্ঠার্থং যুষ্মাভিঃ ক্রিযতাং|

27 만일 누가 방언으로 말하거든 두 사람이나 다불과 세 사람이 차서를 따라 하고 한 사람이 통역할 것이요

২৭যদি কশ্চিদ্ ভাষান্তরং ৱিৱক্ষতি তর্হ্যেকস্মিন্ দিনে দ্ৱিজনেন ত্রিজনেন ৱা পরভাষা কথ্যতাং তদধিকৈর্ন কথ্যতাং তৈরপি পর্য্যাযানুসারাৎ কথ্যতাং, একেন চ তদর্থো বোধ্যতাং|

28 만일 통역하는 자가 없거든 교회에서는 잠잠하고 자기와 및 하나님께 말할 것이요

২৮কিন্ত্ৱর্থাভিধাযকঃ কোঽপি যদি ন ৱিদ্যতে তর্হি স সমিতৌ ৱাচংযমঃ স্থিৎৱেশ্ৱরাযাত্মনে চ কথাং কথযতু|

29 예언하는 자는 둘이나 셋이나 말하고 다른 이들은 분변할 것이요

২৯অপরং দ্ৱৌ ত্রযো ৱেশ্ৱরীযাদেশৱক্তারঃ স্ৱং স্ৱমাদেশং কথযন্তু তদন্যে চ তং ৱিচারযন্তু|

30 만일 곁에 앉은 다른 이에게 계시가 있거든 먼저 하던 자는 잠잠할지니라

৩০কিন্তু তত্রাপরেণ কেনচিৎ জনেনেশ্ৱরীযাদেশে লব্ধে প্রথমেন কথনাৎ নিৱর্ত্তিতৱ্যং|

31 너희는 다 모든 사람으로 배우게 하고 모든 사람으로 권면을 받게 하기 위하여 하나씩 하나씩 예언할 수 있느니라

৩১সর্ৱ্ৱে যৎ শিক্ষাং সান্ত্ৱনাঞ্চ লভন্তে তদর্থং যূযং সর্ৱ্ৱে পর্য্যাযেণেশ্ৱরীযাদেশং কথযিতুং শক্নুথ|

32 예언하는 자들의 영이 예언하는 자들에게 제재를 받나니

৩২ঈশ্ৱরীযাদেশৱক্তৃণাং মনাংসি তেষাম্ অধীনানি ভৱন্তি|

33 하나님은 어지러움의 하나님이 아니시요 오직! 화평의 하나님이시니라

৩৩যত ঈশ্ৱরঃ কুশাসনজনকো নহি সুশাসনজনক এৱেতি পৱিত্রলোকানাং সর্ৱ্ৱসমিতিষু প্রকাশতে|

34 모든 성도의 교회에서 함과 같이 여자는 교회에서 잠잠하라! 저희의 말하는 것을 허락함이 없나니 율법에 이른 것같이 오직 복종할 것이요

৩৪অপরঞ্চ যুষ্মাকং ৱনিতাঃ সমিতিষু তূষ্ণীম্ভূতাস্তিষ্ঠন্তু যতঃ শাস্ত্রলিখিতেন ৱিধিনা তাঃ কথাপ্রচারণাৎ নিৱারিতাস্তাভি র্নিঘ্রাভি র্ভৱিতৱ্যং|

35 만일 무엇을 배우려거든 집에서 자기 남편에게 물을지니 여자가 교회에서 말하는 것은 부끄러운 것임이라

৩৫অতস্তা যদি কিমপি জিজ্ঞাসন্তে তর্হি গেহেষু পতীন্ পৃচ্ছন্তু যতঃ সমিতিমধ্যে যোষিতাং কথাকথনং নিন্দনীযং|

36 하나님의 말씀이 너희에게로부터 난 것이냐 또는 너희에게만 임한 것이냐

৩৬ঐশ্ৱরং ৱচঃ কিং যুষ্মত্তো নিরগমত? কেৱলং যুষ্মান্ ৱা তৎ কিম্ উপাগতং?

37 만일 누구든지 자기를 선지자나 혹 신령한 자로 생각하거든 내가 너희에게 편지한 것이 주의 명령인 줄 알라

৩৭যঃ কশ্চিদ্ আত্মানম্ ঈশ্ৱরীযাদেশৱক্তারম্ আত্মনাৱিষ্টং ৱা মন্যতে স যুষ্মান্ প্রতি মযা যদ্ যৎ লিখ্যতে তৎপ্রভুনাজ্ঞাপিতম্ ঈত্যুররী করোতু|

38 만일 누구든지 알지 못하면 그는 알지 못한 자니라

৩৮কিন্তু যঃ কশ্চিৎ অজ্ঞো ভৱতি সোঽজ্ঞ এৱ তিষ্ঠতু|

39 그런즉 내 형제들아 예언하기를 사모하며 방언 말하기를 금하지 말라

৩৯অতএৱ হে ভ্রাতরঃ, যূযম্ ঈশ্ৱরীযাদেশকথনসামর্থ্যং লব্ধুং যতধ্ৱং পরভাষাভাষণমপি যুষ্মাভি র্ন নিৱার্য্যতাং|

40 모든 것을 적당하게 하고 질서대로 하라!

৪০সর্ৱ্ৱকর্ম্মাণি চ ৱিধ্যনুসারতঃ সুপরিপাট্যা ক্রিযন্তাং|