요한계시록 12
1 하늘에 큰 이적이 보이니 해를 입은 한 여자가 있는데 그 발 아래는 달이 있고 그 머리에는 열두 별의 면류관을 썼더라
തതഃ പരം സ്വർഗേ മഹാചിത്രം ദൃഷ്ടം യോഷിദേകാസീത് സാ പരിഹിതസൂര്യ്യാ ചന്ദ്രശ്ച തസ്യാശ്ചരണയോരധോ ദ്വാദശതാരാണാം കിരീടഞ്ച ശിരസ്യാസീത്|
2 이 여자가 아이를 배어 해산하게 되매 아파서 애써 부르짖더라
സാ ഗർഭവതീ സതീ പ്രസവവേദനയാ വ്യഥിതാർത്തരാവമ് അകരോത്|
3 하늘에 또 다른 이적이 보이니 보라, 한 큰 붉은 용이 있어 머리가 일곱이요 뿔이 열이라 그 여러 머리에 일곱 면류관이 있는데
തതഃ സ്വർഗേ ഽപരമ് ഏകം ചിത്രം ദൃഷ്ടം മഹാനാഗ ഏക ഉപാതിഷ്ഠത് സ ലോഹിതവർണസ്തസ്യ സപ്ത ശിരാംസി സപ്ത ശൃങ്ഗാണി ശിരഃസു ച സപ്ത കിരീടാന്യാസൻ|
4 그 꼬리가 하늘 별 삼분의 일을 끌어다가 땅에 던지더라 용이 해산 하려는 여자 앞에서 그가 해산하면 그 아이를 삼키고자 하더니
സ സ്വലാങ്ഗൂലേന ഗഗനസ്ഥനക്ഷത്രാണാം തൃതീയാംശമ് അവമൃജ്യ പൃഥിവ്യാം ന്യപാതയത്| സ ഏവ നാഗോ നവജാതം സന്താനം ഗ്രസിതുമ് ഉദ്യതസ്തസ്യാഃ പ്രസവിഷ്യമാണായാ യോഷിതോ ഽന്തികേ ഽതിഷ്ഠത്|
5 여자가 아들을 낳으니 이는 장차 철장으로 만국을 다스릴 남자라 그 아이를 하나님 앞과 그 보좌 앞으로 올려가더라
സാ തു പുംസന്താനം പ്രസൂതാ സ ഏവ ലൗഹമയരാജദണ്ഡേന സർവ്വജാതീശ്ചാരയിഷ്യതി, കിഞ്ച തസ്യാഃ സന്താന ഈശ്വരസ്യ സമീപം തദീയസിംഹാസനസ്യ ച സന്നിധിമ് ഉദ്ധൃതഃ|
6 그 여자가 광야로 도망하매 거기서 일천 이백 육십 일 동안 저를 양육하기 위하여 하나님의 예비하신 곳이 있더라
സാ ച യോഷിത് പ്രാന്തരം പലായിതാ യതസ്തത്രേശ്വരേണ നിർമ്മിത ആശ്രമേ ഷഷ്ഠ്യധികശതദ്വയാധികസഹസ്രദിനാനി തസ്യാഃ പാലനേന ഭവിതവ്യം|
7 하늘에 전쟁이 있으니 미가엘과 그의 사자들이 용으로 더불어 싸울새 용과 그의 사자들도 싸우나
തതഃ പരം സ്വർഗേ സംഗ്രാമ ഉപാപിഷ്ഠത് മീഖായേലസ്തസ്യ ദൂതാശ്ച തേന നാഗേന സഹായുധ്യൻ തഥാ സ നാഗസ്തസ്യ ദൂതാശ്ച സംഗ്രാമമ് അകുർവ്വൻ, കിന്തു പ്രഭവിതും നാശക്നുവൻ
8 이기지 못하여 다시 하늘에서 저희의 있을 곳을 얻지 못한지라
യതഃ സ്വർഗേ തേഷാം സ്ഥാനം പുന ർനാവിദ്യത|
9 큰 용이 내어쫓기니 옛 뱀 곧 마귀라고도 하고 사단이라고도 하는 온 천하를 꾀는 자라 땅으로 내어쫓기니 그의 사자들도 저와 함께 내어 쫓기니라
അപരം സ മഹാനാഗോ ഽർഥതോ ദിയാവലഃ (അപവാദകഃ) ശയതാനശ്ച (വിപക്ഷഃ) ഇതി നാമ്നാ വിഖ്യാതോ യഃ പുരാതനഃ സർപഃ കൃത്സ്നം നരലോകം ഭ്രാമയതി സ പൃഥിവ്യാം നിപാതിതസ്തേന സാർദ്ധം തസ്യ ദൂതാ അപി തത്ര നിപാതിതാഃ|
10 내가 또 들으니 하늘에 큰 음성이 있어 가로되 `이제 우리 하나님의 구원과 능력과 나라와 또 그의 그리스도의 권세가 이루었으니 우리 형제들을 참소하던 자 곧 우리 하나님 앞에서 밤낮 참소하던 자가 쫓겨났고
തതഃ പരം സ്വർഗേ ഉച്ചൈ ർഭാഷമാണോ രവോ ഽയം മയാശ്രാവി, ത്രാണം ശക്തിശ്ച രാജത്വമധുനൈവേശ്വരസ്യ നഃ| തഥാ തേനാഭിഷിക്തസ്യ ത്രാതുഃ പരാക്രമോ ഽഭവത്ം|| യതോ നിപാതിതോ ഽസ്മാകം ഭ്രാതൃണാം സോ ഽഭിയോജകഃ| യേനേശ്വരസ്യ നഃ സാക്ഷാത് തേ ഽദൂഷ്യന്ത ദിവാനിശം||
11 또 여러 형제가 어린 양의 피와 자기의 증거하는 말을 인하여 저를 이기었으니 그들은 죽기까지 자기 생명을 아끼지 아니하였도다
മേഷവത്സസ്യ രക്തേന സ്വസാക്ഷ്യവചനേന ച| തേ തു നിർജിതവന്തസ്തം ന ച സ്നേഹമ് അകുർവ്വത| പ്രാണോഷ്വപി സ്വകീയേഷു മരണസ്യൈവ സങ്കടേ|
12 그러므로 하늘과 그 가운데 거하는 자들은 즐거워하라 그러나 땅과 바다는 화 있을진저 이는 마귀가 자기의 때가 얼마 못된 줄을 알므로 크게 분내어 너희에게 내려갔음이라' 하더라
തസ്മാദ് ആനന്ദതു സ്വർഗോ ഹൃഷ്യന്താം തന്നിവാമിനഃ| ഹാ ഭൂമിസാഗരൗ താപോ യുവാമേവാക്രമിഷ്യതി| യുവയോരവതീർണോ യത് ശൈതാനോ ഽതീവ കാപനഃ| അൽപോ മേ സമയോ ഽസ്ത്യേതച്ചാപി തേനാവഗമ്യതേ||
13 용이 자기가 땅으로 내어쫓긴 것을 보고 남자를 낳은 여자를 핍박하는지라
അനന്തരം സ നാഗഃ പൃഥിവ്യാം സ്വം നിക്ഷിപ്തം വിലോക്യ താം പുത്രപ്രസൂതാം യോഷിതമ് ഉപാദ്രവത്|
14 그 여자가 큰 독수리의 두 날개를 받아 광야 자기 곳으로 날아가 거기서 그 뱀의 낯을 피하여 한 때와 두 때와 반 때를 양육 받으매
തതഃ സാ യോഷിത് യത് സ്വകീയം പ്രാന്തരസ്ഥാശ്രമം പ്രത്യുത്പതിതും ശക്നുയാത് തദർഥം മഹാകുരരസ്യ പക്ഷദ്വയം തസ്വൈ ദത്തം, സാ തു തത്ര നാഗതോ ദൂരേ കാലൈകം കാലദ്വയം കാലാർദ്ധഞ്ച യാവത് പാല്യതേ|
15 여자의 뒤에서 뱀이 그 입으로 물을 강같이 토하여 여자를 물에 떠내려 가게 하려 하되
കിഞ്ച സ നാഗസ്താം യോഷിതം സ്രോതസാ പ്ലാവയിതും സ്വമുഖാത് നദീവത് തോയാനി തസ്യാഃ പശ്ചാത് പ്രാക്ഷിപത്|
16 땅이 여자를 도와 그 입을 벌려 용의 입에서 토한 강물을 삼키니
കിന്തു മേദിനീ യോഷിതമ് ഉപകുർവ്വതീ നിജവദനം വ്യാദായ നാഗമുഖാദ് ഉദ്ഗീർണാം നദീമ് അപിവത്|
17 용이 여자에게 분노하여 돌아가서 그 여자의 남은 자손 곧 하나님의 계명을 지키며 예수의 증거를 가진 자들로 더불어 싸우려고 바다 모래 위에 섰더라
തതോ നാഗോ യോഷിതേ ക്രുദ്ധ്വാ തദ്വംശസ്യാവശിഷ്ടലോകൈരർഥതോ യ ഈശ്വരസ്യാജ്ഞാഃ പാലയന്തി യീശോഃ സാക്ഷ്യം ധാരയന്തി ച തൈഃ സഹ യോദ്ധും നിർഗതവാൻ|
