< 시편 49 >

1 (고라 자손의 시. 영장으로 한 노래) 만민들아 이를 들어라 세상의 거민들아 귀를 기울이라
Koraha bērnu dziesma. Dziedātāju vadonim. Klausāties to, visi ļaudis, grieziet ausis šurp, visi pasaules iedzīvotāji,
2 귀천 빈부를 물론하고 다 들을지어다
Tā zemi kā augsti, bagāti kā nabagi kopā.
3 내 입은 지혜를 말하겠고 내 마음은 명철을 묵상하리로다
Manas mutes runa ir gudrība, un manas sirds domas ir prātīgas.
4 내가 비유에 내 귀를 기울이고 수금으로 나의 오묘한 말을 풀리로다
Es griezīšu savu ausi pie viena sakāma vārda, un izteikšu savu mīklu uz koklēm.
5 죄악이 나를 따라 에우는 환난의 날에 내가 어찌 두려워하랴
Kāpēc man bīties ļaunās dienās, kad manu vajātāju noziegums ap mani metās?
6 자기의 재물을 의지하고 풍부함으로 자긍하는 자는
Tie paļaujas uz savu padomu un greznojās ar savu lielo bagātību.
7 아무도 결코 그 형제를 구속하지 못하며 저를 위하여 하나님께 속전을 바치지도 못할 것은
Savu brāli neviens nevar atpestīt nedz Dievam par to dot atpirkšanas maksu,
8 저희 생명의 구속이 너무 귀하며 영영히 못할 것임이라
(Jo visai dārga ir viņu dvēseles atpestīšana un no(tā) tam jāatstājas mūžīgi, )
9 저로 영존하여 썩음을 보지 않게 못하리니
Ka tas dzīvotu mūžam un kapu neredzētu.
10 저가 보리로다 지혜있는 자도 죽고 우준하고 무지한 자도 같이 망하고 저희 재물을 타인에게 끼치는도다
Tiešām redzēs, ka gudri mirst, ka ģeķi un neprātīgi kopā iet bojā un savu mantu pamet citiem.
11 저희의 속 생각에 그 집이 영영히 있고 그 거처가 대대에 미치리라 하여 그 전지를 자기 이름으로 칭하도다
Tās ir viņu sirdsdomas, ka viņu namiem būs stāvēt mūžīgi, viņu dzīvokļiem līdz radu radiem; tie nosauc valstis pēc saviem vārdiem.
12 사람은 존귀하나 장구치 못함이여 멸망하는 짐승같도다
Bet cilvēks greznībā nepastāv, viņš līdzinājās lopiem, ko nokauj.
13 저희의 이 행위는 저희의 우매함이나 후세 사람은 오히려 저희 말을 칭찬하리로다 (셀라)
Šis ir tas ceļš ģeķiem un tiem, kas viņiem iet pakaļ un kam viņu vārdi patīk. (Sela)
14 양 같이 저희를 음부에 두기로 작정되었으니 사망이 저희 목자일 것이라 정직한 자가 아침에 저희를 다스리리니 저희 아름다움이 음부에서 소멸하여 그 거처조차 없어지려니와 (Sheol h7585)
Tie taps noguldīti ellē kā avis, nāve tos ganīs; bet tie taisnie par tiem valdīs rītam austot, un viņu augumu aprīs elle, ka nebūs, kur palikt. (Sheol h7585)
15 하나님은 나를 영접하시리니 이러므로 내 영혼을 음부의 권세에서 구속하시리로다 (셀라) (Sheol h7585)
Bet Dievs atpestīs manu dvēseli no elles varas, jo Viņš mani pieņems. (Sela) (Sheol h7585)
16 사람이 치부하여 그 집 영광이 더할 때에 너는 두려워 말지어다
Nebēdājies par to, kad kāds top bagāts, kad viņa nama gods top liels.
17 저가 죽으매 가져가는 것이 없고 그 영광이 저를 따라 내려가지 못함이로다
Jo viņš mirdams neko neņems līdz, viņa godība tam neies pakaļ.
18 저가 비록 생시에 자기를 축하하며 스스로 좋게 함으로 사람들에게 칭찬을 받을지라도
Jebšu viņš savu dvēseli svētī, kamēr viņš dzīvo, un tevi teic, ka tu sev labas dienas sagādājis.
19 그 역대의 열조에게로 돌아가리니 영영히 빛을 보지 못하리로다
Tomēr tu noiesi pie viņa tēvu radiem, kas gaismu neredz ne mūžam.
20 존귀에 처하나 깨닫지 못하는 사람은 멸망하는 짐승같도다
Cilvēks, kas greznībā un nav prātīgs, tas līdzinājās lopiem, ko nokauj.

< 시편 49 >