< 시편 122 >
1 (다윗의 시. 곧 성전에 올라가는 노래) 사람이 내게 말하기를 여호와의 집에 올라가자 할 때에 내가 기뻐하였도다
Nalipay ako pag-ayo sa dihang miingon (sila) kanako, “Mangadto kita sa balay ni Yahweh.”
2 예루살렘아! 우리 발이 네 성문 안에 섰도다
Jerusalem, ang among mga tiil nagtindog diha sa imong mga ganghaan!
3 예루살렘아! 너는 조밀한 성읍과 같이 건설되었도다
Jerusalem, ang usa ka siyudad nga maayong pagkatukod!
4 지파들 곧 여호와의 이름에 감사하려고 이스라엘의 전례대로 그리로 올라가는도다
Motungas ang kabanayan didto sa Jerusalem—ang kabanayan ni Yahweh—ingon nga pagpamatuod alang sa Israel, aron makapasalamat sa ngalan ni Yahweh.
5 거기 판단의 보좌를 두셨으니 곧 다윗 집의 보좌로다
Atua didto nahimutang ang mga trono sa paghukom, ang trono sa balay ni David.
6 예루살렘을 위하여 평안을 구하라 예루살렘을 사랑하는 자는 형통하리로다
Pag-ampo alang sa kalinaw sa Jerusalem! “Hinaot nga kadtong nahigugma kanimo adunay kalinaw.
7 네 성 안에는 평강이 있고 네 궁중에는 형통이 있을지어다
Hinaot nga adunay kalinaw diha sa mga paril nga maoy nagpanalipod kanimo, ug hinaot nga aduna silay kalinaw diha sa imong mga kota.”
8 내가 내 형제와 붕우를 위하여 이제 말하리니 네 가운데 평강이 있을지어다
Alang sa kaayohan sa akong mga kaigsoonan ug sa akong mga higala ako moingon, “Hinaot nga adunay kalinaw diha kanimo.”
9 여호와 우리 하나님의 집을 위하여 내가 네 복을 구하리로다
Alang sa kaayohan sa balay ni Yahweh nga atong Dios, mangita ako ug kaayohan alang kanimo.