< 시편 102 >
1 (곤고한 자가 마음이 상하여 그 근심을 여호와 앞에 토하는 기도) 여호와여, 내 기도를 들으시고 나의 부르짖음을 주께 상달케 하소서
Modlitwa utrapionego, gdy będąc w ucisku, przed Panem wylewa żądość swoję. Panie! wysłuchaj modlitwę moję, a wołanie moje niechaj przyjdzie do ciebie.
2 나의 괴로운 날에 주의 얼굴을 내게 숨기지 마소서 주의 귀를 기울이사 내가 부르짖는 날에 속히 내게 응답하소서
Nie ukrywaj oblicza twego przedemną; w dzień ucisku mego nakłoń ku mnie ucha twego; w dzień którego cię wzywam, prędko mię wysłuchaj.
3 대저 내 날이 연기 같이 소멸하며 내 뼈가 냉과리 같이 탔나이다
Albowiem niszczeją jako dym dni moje, a kości moje jako ognisko wypalone są.
4 내가 음식 먹기도 잊었음으로 내 마음이 풀 같이 쇠잔하였사오며
Porażone jest jako trawa, i uwiędło serce moje, tak, żem zapomniał jeść chleba swego.
5 나의 탄식 소리를 인하여 나의 살이 뼈에 붙었나이다
Od głosu wzdychania mego przylgnęły kości moje do ciała mego.
6 나는 광야의 당아새 같고 황폐한 곳의 부엉이 같이 되었사오며
Stałem się podobnym pelikanowi na puszczy; jestem jako puhacz na pustyniach.
7 내가 밤을 새우니 지붕 위에 외로운 참새 같으니이다
Czuję, a jestem jako wróbel samotny na dachu.
8 내 원수들이 종일 나를 훼방하며 나를 대하여 미칠듯이 날치는 자들이 나를 가리켜 맹세하나이다
Przez cały dzień urągają mi nieprzyjaciele moi, a naśmiewcy moi przeklinają mię.
9 나는 재를 양식 같이 먹으며 나의 마심에는 눈물을 섞었사오니
Bo jadam popiół jako chleb, a napój mój mięszam ze łzami,
10 이는 주의 분과 노를 인함이라 주께서 나를 드셨다가 던지셨나이다
Dla rozgniewania twego, i dla zapalczywości gniewu twego; albowiem podniósłszy mię porzuciłeś mię.
11 내 날이 기울어지는 그림자 같고 내가 풀의 쇠잔함 같으니이다
Dni moje są jako cień nachylony, a jam jako trawa uwiądł;
12 여호와여, 주는 영원히 계시고 주의 기념 명칭은 대대에 이르리이다
Ale ty, Panie! trwasz na wieki, a pamiątka twoja od narodu do narodu.
13 주께서 일어나사 시온을 긍휼히 여기시리니 지금은 그를 긍휼히 여기실 때라 정한 기한이 옴이니이다
Ty powstawszy zmiłujesz się nad Syonem; boć czas, żebyś się zlitował nad nim, gdyż przyszedł czas naznaczony.
14 주의 종들이 시온의 돌들을 즐거워하며 그 티끌도 연휼히 여기나이다
Albowiem upodobały się sługom twoim kamienie jego, i nad prochem jego zmiłują się;
15 이에 열방이 여호와의 이름을 경외하며 세계 열왕이 주의 영광을 경외하리니
Aby się bali poganie imienia Pańskiego, a wszyscy królowie ziemscy chwały twojej;
16 대저 여호와께서 시온을 건설하시고 그 영광 중에 나타나셨음이라
Gdy pobuduje Pan Syon, i okaże się w chwale swojej;
17 여호와께서 빈궁한 자의 기도를 돌아보시며 저희 기도를 멸시치 아니하셨도다
Gdy wejrzy na modlitwę poniżonych, nie gardząc modlitwą ich.
18 이 일이 장래 세대를 위하여 기록되리니 창조함을 받을 백성이 여호와를 찬송하리로다
To zapiszą dla narodu potomnego, a lud, który ma być stworzony, chwalić będzie Pana,
19 여호와께서 그 높은 성소에서 하감하시며 하늘에서 땅을 감찰하셨으니
Że wejrzał z wysokości świątnicy swojej, że z nieba na ziemię spojrzał;
20 이는 갇힌자의 탄식을 들으시며 죽이기로 정한 자를 해방하사
Aby wysłuchał wzdychania więźniów, i rozwiązał na śmierć skazanych;
21 여호와의 이름을 시온에서 그 영예를 예루살렘에서 선포케 하려 하심이라
Aby opowiadali na Syonie imię Pańskie, a chwałę jego w Jeruzalemie,
22 때에 민족들과 나라들이 모여 여호와를 섬기리로다
Gdy się pospołu zgromadzą narody i królestwa, aby służyły Panu.
23 저가 내 힘을 중도에 쇠약케 하시며 내 날을 단촉케 하셨도다
Utrapił w drodze siłę moję, ukrócił dni moich;
24 나의 말이 나의 하나님이여, 나의 중년에 나를 데려가지 마옵소서 주의 연대는 대대에 무궁하니이다
Ażem rzekł; Boże mój! nie bierz mię w połowie dni moich; od narodu bowiem aż do narodu trwają lata twoje.
25 주께서 옛적에 땅의 기초를 두셨사오며 하늘도 주의 손으로 지으신 바니이다
I pierwej niżeliś założył ziemię, i niebiosa, dzieło rąk twoich.
26 천지는 없어지려니와 주는 영존하시겠고 그것들은 다 옷 같이 낡으리니 의복같이 바꾸시면 바뀌려니와
One pominą, ale ty zostajesz; wszystkie te rzeczy jako szata zwiotszeją, jako odzienie odmienisz je, i odmienione będą.
27 주는 여상하시고 주의 년대는 무궁하리이다
Ale ty tenżeś zawżdy jest, a lata twoje nigdy nie ustaną.
28 주의 종들의 자손이 항상 있고 그 후손이 주의 앞에 굳게 서리이다 하였도다
Synowie sług twoich, u ciebie mieszkać będą, a nasienie ich zmocni się przed tobą.