누가복음 18
1 항상 기도하고 낙망치 말아야 될 것을 저희에게 비유로 하여
อปรญฺจ โลไกรกฺลานฺไต รฺนิรนฺตรํ ปฺรารฺถยิตวฺยมฺ อิตฺยาศเยน ยีศุนา ทฺฤษฺฏานฺต เอก: กถิต: ฯ
2 가라사대 `어떤 도시에 하나님을 두려워 아니하고 사람을 무시하는 한 재판관이 있는데
กุตฺรจินฺนคเร กศฺจิตฺ ปฺราฑฺวิวาก อาสีตฺ ส อีศฺวรานฺนาพิเภตฺ มานุษำศฺจ นามนฺยตฯ
3 그 도시에 한 과부가 있어 자주 그에게 가서 내 원수에 대한 나의 원한을 풀어 주소서 하되
อถ ตตฺปุรวาสินี กาจิทฺวิธวา ตตฺสมีปเมตฺย วิวาทินา สห มม วิวาทํ ปริษฺกุรฺวฺวิติ นิเวทยามาสฯ
4 그가 얼마 동안 듣지 아니하다가 후에 속으로 생각하되 내가 하나님을 두려워 아니하고 사람을 무시하나
ตต: ส ปฺราฑฺวิวาก: กิยทฺทินานิ น ตทงฺคีกฺฤตวานฺ ปศฺจาจฺจิตฺเต จินฺตยามาส, ยทฺยปีศฺวรานฺน พิเภมิ มนุษฺยานปิ น มเนฺย
5 이 과부가 나를 번거롭게 하니 내가 그 원한을 풀어 주리라 그렇지 않으면 늘 와서 나를 괴롭게 하리라 하였느니라'
ตถาเปฺยษา วิธวา มำ กฺลิศฺนาติ ตสฺมาทสฺยา วิวาทํ ปริษฺกริษฺยามิ โนเจตฺ สา สทาคตฺย มำ วฺยคฺรํ กริษฺยติฯ
6 주께서 또 가라사대 `불의한 재판관의 말한 것을 들으라
ปศฺจาตฺ ปฺรภุรวททฺ อสาวนฺยายปฺราฑฺวิวาโก ยทาห ตตฺร มโน นิธธฺวํฯ
7 하물며 하나님께서 그 밤낮 부르짖는 택하신 자들의 원한을 풀어 주지 아니하시겠느냐 저희에게 오래 참으시겠느냐
อีศฺวรสฺย เย 'ภิรุจิตโลกา ทิวานิศํ ปฺรารฺถยนฺเต ส พหุทินานิ วิลมฺพฺยาปิ เตษำ วิวาทานฺ กึ น ปริษฺกริษฺยติ?
8 내가 너희에게 이르노니 속히 그 원한을 풀어 주시리라 그러나 인자가 올 때에 세상에서 믿음을 보겠느냐 하시니라
ยุษฺมานหํ วทามิ ตฺวรยา ปริษฺกริษฺยติ, กินฺตุ ยทา มนุษฺยปุตฺร อาคมิษฺยติ ตทา ปฺฤถิวฺยำ กิมีทฺฤศํ วิศฺวาสํ ปฺราปฺสฺยติ?
9 또 자기를 의롭다고 믿고 다른 사람을 멸시하는 자들에게 이 비유로 말씀하시되
เย สฺวานฺ ธารฺมฺมิกานฺ ชฺญาตฺวา ปรานฺ ตุจฺฉีกุรฺวฺวนฺติ เอตาทฺฤคฺภฺย: , กิยทฺภฺย อิมํ ทฺฤษฺฏานฺตํ กถยามาสฯ
10 두 사람이 기도하러 성전에 올라가니 하나는 바리새인이요 하나는 세리라
เอก: ผิรูศฺยปร: กรสญฺจายี ทฺวาวิเมา ปฺรารฺถยิตุํ มนฺทิรํ คเตาฯ
11 바리새인은 서서 따로 기도하여 가로되 하나님이여! 나는 다른 사람들 곧 토색, 불의, 간음을 하는 자들과 같지 아니하고 이 세리와도 같지 아니함을 감사하나이다
ตโต'เสา ผิรูเศฺยกปารฺเศฺว ติษฺฐนฺ เห อีศฺวร อหมนฺยโลกวตฺ โลฐยิตานฺยายี ปารทาริกศฺจ น ภวามิ อสฺย กรสญฺจายินสฺตุลฺยศฺจ น, ตสฺมาตฺตฺวำ ธนฺยํ วทามิฯ
12 나는 이레에 두 번씩 금식하고 또 소득의 십일조를 드리나이다 하고
สปฺตสุ ทิเนษุ ทินทฺวยมุปวสามิ สรฺวฺวสมฺปตฺเต รฺทศมำศํ ททามิ จ, เอตตฺกถำ กถยนฺ ปฺรารฺถยามาสฯ
13 세리는 멀리 서서 감히 눈을 들어 하늘을 우러러 보지도 못하고 다만 가슴을 치며 가로되 하나님이여 불쌍히 여기옵소서 나는 죄인이로소이다 하였느니라
กินฺตุ ส กรสญฺจายิ ทูเร ติษฺฐนฺ สฺวรฺคํ ทฺรษฺฏุํ เนจฺฉนฺ วกฺษสิ กราฆาตํ กุรฺวฺวนฺ เห อีศฺวร ปาปิษฺฐํ มำ ทยสฺว, อิตฺถํ ปฺรารฺถยามาสฯ
14 내가 너희에게 이르노니 이 사람이 저보다 의롭다 하심을 받고 집에 내려 갔느니라 무릇 자기를 높이는 자는 낮아지고 자기를 낮추는 자는 높아지리라' 하시니라
ยุษฺมานหํ วทามิ, ตโยรฺทฺวโย รฺมเธฺย เกวล: กรสญฺจายี ปุณฺยวตฺเตฺวน คณิโต นิชคฺฤหํ ชคาม, ยโต ย: กศฺจิตฺ สฺวมุนฺนมยติ ส นามยิษฺยเต กินฺตุ ย: กศฺจิตฺ สฺวํ นมยติ ส อุนฺนมยิษฺยเตฯ
15 사람들이 예수의 만져주심을 바라고 자기 어린 아기를 데리고 오매 제자들이 보고 꾸짖거늘
อถ ศิศูนำ คาตฺรสฺปรฺศารฺถํ โลกาสฺตานฺ ตสฺย สมีปมานินฺยุ: ศิษฺยาสฺตทฺ ทฺฤษฺฏฺวาเนตฺฤนฺ ตรฺชยามาสุ: ,
16 예수께서 그 어린 아이들을 불러 가까이 하시고 이르시되 `어린 아이들이 내게 오는 것을 용납하고 금하지 말라 하나님의 나라가 이런 자의 것이니라
กินฺตุ ยีศุสฺตานาหูย ชคาท, มนฺนิกฏมฺ อาคนฺตุํ ศิศูนฺ อนุชานีธฺวํ ตำศฺจ มา วารยต; ยต อีศฺวรราชฺยาธิการิณ เอษำ สทฺฤศา: ฯ
17 내가 진실로 너희에게 이르노니 누구든지 하나님의 나라를 어린 아이와 같이 받들지 않는 자는 결단코 들어가지 못하리라' 하시니라
อหํ ยุษฺมานฺ ยถารฺถํ วทามิ, โย ชน: ศิโศ: สทฺฤโศ ภูตฺวา อีศฺวรราชฺยํ น คฺฤหฺลาติ ส เกนาปิ ปฺรกาเรณ ตตฺ ปฺรเวษฺฏุํ น ศกฺโนติฯ
อปรมฺ เอโกธิปติสฺตํ ปปฺรจฺฉ, เห ปรมคุโร, อนนฺตายุษ: ปฺราปฺตเย มยา กึ กรฺตฺตวฺยํ? (aiōnios g166)
19 예수께서 이르시되 `네가 어찌하여 나를 선하다 일컫느냐? 하나님 한분 외에는 선한 이가 없느니라
ยีศุรุวาจ, มำ กุต: ปรมํ วทสิ? อีศฺวรํ วินา โกปิ ปรโม น ภวติฯ
20 네가 계명을 아나니 간음하지 말라, 살인하지 말라, 도적질하지 말라, 거짓 증거하지 말라, 네 부모를 공경하라 하였느니라'
ปรทารานฺ มา คจฺฉ, นรํ มา ชหิ, มา โจรย, มิถฺยาสากฺษฺยํ มา เทหิ, มาตรํ ปิตรญฺจ สํมนฺยสฺว, เอตา ยา อาชฺญา: สนฺติ ตาสฺตฺวํ ชานาสิฯ
21 여짜오되 `이것은 내가 어려서부터 다 지키었나이다'
ตทา ส อุวาจ, พาลฺยกาลาตฺ สรฺวฺวา เอตา อาจรามิฯ
22 예수께서 이 말을 들으시고 이르시되 `네가 오히려 한 가지 부족한 것이 있으니 네게 있는 것을 다 팔아 가난한 자들을 나눠 주라 그리하면 하늘에서 보화가 네게 있으리라 그리고 와서 나를 좇으라' 하시니
อิติ กถำ ศฺรุตฺวา ยีศุสฺตมวทตฺ, ตถาปิ ตไวกํ กรฺมฺม นฺยูนมาเสฺต, นิชํ สรฺวฺวสฺวํ วิกฺรีย ทริเทฺรโภฺย วิตร, ตสฺมาตฺ สฺวรฺเค ธนํ ปฺราปฺสฺยสิ; ตต อาคตฺย มมานุคามี ภวฯ
23 그 사람이 큰 부자인 고로 이 말씀을 듣고 심히 근심하더라
กินฺเตฺวตำ กถำ ศฺรุตฺวา โสธิปติ: ศุโศจ, ยตสฺตสฺย พหุธนมาสีตฺฯ
24 예수께서 저를 보시고 가라사대 `재산이 있는 자는 하나님의 나라에 들어가기가 어떻게 어려운지
ตทา ยีศุสฺตมติโศกานฺวิตํ ทฺฤษฺฏฺวา ชคาท, ธนวตามฺ อีศฺวรราชฺยปฺรเวศ: กีทฺฤคฺ ทุษฺกร: ฯ
25 약대가 바늘귀로 들어가는 것이 부자가 하나님의 나라에 들어가는 것보다 쉬우니라' 하신대
อีศฺวรราเชฺย ธนิน: ปฺรเวศาตฺ สูเจศฺฉิเทฺรณ มหางฺคสฺย คมนาคมเน สุกเรฯ
26 듣는 자들이 가로되 `그런즉 누가 구원을 얻을 수 있나이까?'
โศฺรตาร: ปปฺรจฺฉุสฺตรฺหิ เกน ปริตฺราณํ ปฺราปฺสฺยเต?
27 가라사대 `무릇 사람의 할 수 없는 것을 하나님은 하실 수 있느니라!'
ส อุกฺตวานฺ, ยนฺ มานุเษณาศกฺยํ ตทฺ อีศฺวเรณ ศกฺยํฯ
28 베드로가 여짜오되 `보옵소서, 우리가 우리의 것을 다 버리고 주를 좇았나이다'
ตทา ปิตร อุวาจ, ปศฺย วยํ สรฺวฺวสฺวํ ปริตฺยชฺย ตว ปศฺจาทฺคามิโน'ภวามฯ
29 이르시되 `내가 진실로 너희에게 이르노니 하나님의 나라를 위하여 집이나 아내나 형제나 부모나 자녀를 버린 자는
ตต: ส อุวาจ, ยุษฺมานหํ ยถารฺถํ วทามิ, อีศฺวรราชฺยารฺถํ คฺฤหํ ปิตเรา ภฺราตฺฤคณํ ชายำ สนฺตานำศฺจ ตฺยกฺตวา
31 예수께서 열 두 제자를 데리시고 이르시되 `보라, 우리가 예루살렘으로 올라가노니 선지자들로 기록된 모든 것이 인자에게 응하리라
อนนฺตรํ ส ทฺวาทศศิษฺยานาหูย พภาเษ, ปศฺยต วยํ ยิรูศาลมฺนครํ ยาม: , ตสฺมาตฺ มนุษฺยปุเตฺร ภวิษฺยทฺวาทิภิรุกฺตํ ยทสฺติ ตทนุรูปํ ตํ ปฺรติ ฆฏิษฺยเต;
32 인자가 이방인들에게 넘기워 희롱을 받고 능욕을 받고 침 뱉음을 받겠으며
วสฺตุตสฺตุ โส'นฺยเทศียานำ หเสฺตษุ สมรฺปยิษฺยเต, เต ตมุปหสิษฺยนฺติ, อนฺยายมาจริษฺยนฺติ ตทฺวปุษิ นิษฺฐีวํ นิกฺเษปฺสฺยนฺติ, กศาภิ: ปฺรหฺฤตฺย ตํ หนิษฺยนฺติ จ,
33 저희는 채찍질하고 죽일 것이니 저는 삼 일만에 살아나리라' 하시되
กินฺตุ ตฺฤตียทิเน ส ศฺมศานาทฺ อุตฺถาสฺยติฯ
34 제자들이 이것을 하나도 깨닫지 못하였으니 그 말씀이 감취었으므로 저희가 그 이르신 바를 알지 못하였더라
เอตสฺยา: กถายา อภิปฺรายํ กิญฺจิทปิ เต โพทฺธุํ น เศกุ: เตษำ นิกเฏ'สฺปษฺฏตวาตฺ ตไสฺยตาสำ กถานามฺ อาศยํ เต ชฺญาตุํ น เศกุศฺจฯ
35 여리고에 가까이 오실 때에 한 소경이 길 가에 앉아 구걸하다가
อถ ตสฺมินฺ ยิรีโห: ปุรสฺยานฺติกํ ปฺราปฺเต กศฺจิทนฺธ: ปถ: ปารฺศฺว อุปวิศฺย ภิกฺษามฺ อกโรตฺ
36 무리의 지남을 듣고 `이 무슨 일이냐?'고 물은대
ส โลกสมูหสฺย คมนศพฺทํ ศฺรุตฺวา ตตฺการณํ ปฺฤษฺฏวานฺฯ
37 저희가 `나사렛 예수께서 지나신다' 하니
นาสรตียยีศุรฺยาตีติ โลไกรุกฺเต ส อุจฺไจรฺวกฺตุมาเรเภ,
38 소경이 외쳐 가로되 `다윗의 자손 예수여! 나를 불쌍히 여기소서' 하거늘
เห ทายูท: สนฺตาน ยีโศ มำ ทยสฺวฯ
39 앞서 가는 자들이 저를 꾸짖어 `잠잠하라' 하되 저가 더욱 심히 소리 질러 `다윗의 자손이여! 나를 불쌍히 여기소서' 하는지라
ตโตคฺรคามินสฺตํ เมานี ติษฺเฐติ ตรฺชยามาสุ: กินฺตุ ส ปุนารุวนฺ อุวาจ, เห ทายูท: สนฺตาน มำ ทยสฺวฯ
40 예수께서 머물러 서서 명하여 `데려오라' 하셨더니 저가 가까이 오매 물어 가라사대
ตทา ยีศุ: สฺถคิโต ภูตฺวา สฺวานฺติเก ตมาเนตุมฺ อาทิเทศฯ
41 `네게 무엇을 하여 주기를 원하느냐?' 가로되 `주여, 보기를 원하나이다'
ตต: ส ตสฺยานฺติกมฺ อาคมตฺ, ตทา ส ตํ ปปฺรจฺฉ, ตฺวํ กิมิจฺฉสิ? ตฺวทรฺถมหํ กึ กริษฺยามิ? ส อุกฺตวานฺ, เห ปฺรโภ'หํ ทฺรษฺฏุํ ลไภฯ
42 예수께서 저에게 이르시되 `보아라, 네 믿음이 너를 구원하였느니라' 하시매
ตทา ยีศุรุวาจ, ทฺฤษฺฏิศกฺตึ คฺฤหาณ ตว ปฺรตฺยยสฺตฺวำ สฺวสฺถํ กฺฤตวานฺฯ
43 곧 보게 되어 하나님께 영광을 돌리며 예수를 좇으니 백성이 다 이를 보고 하나님을 찬양하니라
ตตสฺตตฺกฺษณาตฺ ตสฺย จกฺษุษี ปฺรสนฺเน; ตสฺมาตฺ ส อีศฺวรํ ธนฺยํ วทนฺ ตตฺปศฺจาทฺ ยเยา, ตทาโลกฺย สรฺเวฺว โลกา อีศฺวรํ ปฺรศํสิตุมฺ อาเรภิเรฯ
