< 예레미야애가 5 >
1 여호와여, 우리의 당한 것을 기억하시고 우리의 수욕을 감찰하옵소서
Ενθυμήθητι, Κύριε, τι έγεινεν εις ημάς· επίβλεψον, και ιδέ τον ονειδισμόν ημών.
2 우리 기업이 외인에게, 우리 집들도 외인에게 돌아갔나이다
Η κληρονομία ημών μετεστράφη εις αλλοτρίους, αι οικίαι ημών εις ξένους.
3 우리는 아비 없는 외로운 자식이오며 우리 어미는 과부 같으니
Εγείναμεν ορφανοί άνευ πατρός, αι μητέρες ημών ως χήραι.
4 우리가 은을 주고 물을 마시며 값을 주고 섶을 얻으오며
Με αργύριον επίομεν το ύδωρ ημών· τα ξύλα ημών επωλήθησαν εις ημάς.
5 우리를 쫓는 자는 우리 목을 눌렀사오니 우리가 곤비하여 쉴 수 없나이다
Επί τον τράχηλον ημών είναι διωγμός· εμοχθήσαμεν, ανάπαυσιν δεν έχομεν.
6 우리가 애굽 사람과 앗수르 사람과 악수하고 양식을 얻어 배불리고자 하였나이다
Ηπλώσαμεν χείρα προς τους Αιγυπτίους, προς τους Ασσυρίους, διά να χορτασθώμεν άρτον.
7 우리 열조는 범죄하고 없어졌고 우리는 그 죄악을 담당하였나이다
Οι πατέρες ημών ημάρτησαν, εκείνοι δεν υπάρχουσι· και ημείς φέρομεν τας ανομίας αυτών.
8 종들이 우리를 관할함이여 그 손에서 건져낼 자가 없나이다
Δούλοι εξουσιάζουσιν εφ' ημάς· δεν υπάρχει ο λυτρόνων εκ της χειρός αυτών.
9 광야에는 칼이 있으므로 죽기를 무릅써야 양식을 얻사오니
Φέρομεν τον άρτον ημών μετά κινδύνου της ζωής ημών, απ' έμπροσθεν της ρομφαίας της ερήμου.
10 주림의 열기로 인하여 우리의 피부가 아궁이처럼 검으니이다
Το δέρμα ημών ημαυρώθη ως κλίβανος, από της καύσεως της πείνης.
11 대적이 시온에서 부녀들을, 유다 각 성에서 처녀들을 욕보였나이다
Εταπείνωσαν τας γυναίκας εν Σιών, τας παρθένους εν ταις πόλεσιν Ιούδα.
12 방백들의 손이 매어달리며 장로들의 얼굴이 존경을 받지 못하나이다
Οι άρχοντες εκρεμάσθησαν υπό των χειρών αυτών· τα πρόσωπα των πρεσβυτέρων δεν ετιμήθησαν.
13 소년들이 맷돌을 지오며 아이들이 섶을 지다가 엎드러지오며
Οι νέοι υπεβλήθησαν εις το άλεσμα, και τα παιδία έπεσον υπό τα ξύλα.
14 노인은 다시 성문에 앉지 못하며 소년은 다시 노래하지 못하나이다
Οι πρεσβύτεροι έπαυσαν από των πυλών, οι νέοι από των ασμάτων αυτών.
15 우리 마음에 희락이 그쳤고 우리의 무도가 변하여 애통이 되었사오며
Έπαυσεν η χαρά της καρδίας ημών, ο χορός ημών εστράφη εις πένθος.
16 우리 머리에서 면류관이 떨어졌사오니 오호라! 우리의 범죄함을 인함이니이다
Ο στέφανος της κεφαλής ημών έπεσεν· ουαί δε εις ημάς, διότι ημαρτήσαμεν.
17 이러므로 우리 마음이 피곤하고 이러므로 우리 눈이 어두우며
Διά τούτο εξέλιπεν η καρδία ημών, διά ταύτα εσκοτοδινίασαν οι οφθαλμοί ημών.
18 시온산이 황무하여 여우가 거기서 노나이다
Διά την ερήμωσιν του όρους Σιών, αι αλώπεκες περιπατούσιν εν αυτώ.
19 여호와여, 주는 영원히 계시오며 주의 보좌는 세세에 미치나이다
Συ, Κύριε, κατοικείς εις τον αιώνα· ο θρόνος σου διαμένει εις γενεάν και γενεάν.
20 주께서 어찌하여 우리를 영원히 잊으시오며 우리를 이같이 오래 버리시나이까?
Διά τι θέλεις μας λησμονήσει διά παντός; θέλεις μας εγκαταλείψει εις μακρότητα ημερών;
21 여호와여, 우리를 주께로 돌이키소서 그리하시면 우리가 주께로 돌아가겠사오니 우리의 날을 다시 새롭게 하사 옛적 같게 하옵소서
Επίστρεψον ημάς, Κύριε, προς σε και θέλομεν επιστραφή. Ανανέωσον τας ημέρας ημών ως το πρότερον.
22 주께서 우리를 아주 버리셨사오며 우리에게 진노하심이 특심하시니이다
Διατί απέρριψας ημάς ολοτελώς, ωργίσθης εναντίον ημών έως σφόδρα;