사도행전 28
1 우리가 구원을 얻은 후에 안즉 그 섬은 멜리데라 하더라
இத்த²ம்’ ஸர்வ்வேஷு ரக்ஷாம்’ ப்ராப்தேஷு தத்ரத்யோபத்³வீபஸ்ய நாம மிலீதேதி தே ஜ்ஞாதவந்த: |
2 토인들이 우리에게 특별한 동정을 하여 비가 오고 날이 차매 불을 피워 우리를 다 영접하더라
அஸப்⁴யலோகா யதே²ஷ்டம் அநுகம்பாம்’ க்ரு’த்வா வர்த்தமாநவ்ரு’ஷ்டே: ஸீ²தாச்ச வஹ்நிம்’ ப்ரஜ்ஜ்வால்யாஸ்மாகம் ஆதித்²யம் அகுர்வ்வந்|
3 바울이 한뭇 나무를 거두어 불에 넣으니 뜨거움을 인하여 독사가 나와 그 손을 물고 있는지라
கிந்து பௌல இந்த⁴நாநி ஸம்’க்³ரு’ஹ்ய யதா³ தஸ்மிந் அக்³ரௌ நிரக்ஷிபத், ததா³ வஹ்நே: ப்ரதாபாத் ஏக: க்ரு’ஷ்ணஸர்போ நிர்க³த்ய தஸ்ய ஹஸ்தே த்³ரஷ்டவாந்|
4 토인들이 이 짐승이 그 손에 달림을 보고 서로 말하되 `진실로 이 사람은 살인한 자로다 바다에서는 구원을 얻었으나 공의가 살지 못하게 하심이로다' 하더니
தே(அ)ஸப்⁴யலோகாஸ்தஸ்ய ஹஸ்தே ஸர்பம் அவலம்ப³மாநம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா பரஸ்பரம் உக்தவந்த ஏஷ ஜநோ(அ)வஸ்²யம்’ நரஹா ப⁴விஷ்யதி, யதோ யத்³யபி ஜலதே⁴ ரக்ஷாம்’ ப்ராப்தவாந் ததா²பி ப்ரதிப²லதா³யக ஏநம்’ ஜீவிதும்’ ந த³தா³தி|
5 바울이 그 짐승을 불에 떨어 버리매 조금도 상함이 없더라
கிந்து ஸ ஹஸ்தம்’ விது⁴ந்வந் தம்’ ஸர்பம் அக்³நிமத்⁴யே நிக்ஷிப்ய காமபி பீடா³ம்’ நாப்தவாந்|
6 그가 붓든지 혹 갑자기 엎드러져 죽을 줄로 저희가 기다렸더니 오래 기다려도 그에게 아무 이상이 없음을 보고 돌려 생각하여 말하되 신이라 하더라
ததோ விஷஜ்வாலயா ஏதஸ்ய ஸ²ரீரம்’ ஸ்பீ²தம்’ ப⁴விஷ்யதி யத்³வா ஹடா²த³யம்’ ப்ராணாந் த்யக்ஷ்யதீதி நிஸ்²சித்ய லோகா ப³ஹுக்ஷணாநி யாவத் தத்³ த்³ரஷ்டும்’ ஸ்தி²தவந்த: கிந்து தஸ்ய கஸ்யாஸ்²சித்³ விபதோ³(அ)க⁴டநாத் தே தத்³விபரீதம்’ விஜ்ஞாய பா⁴ஷிதவந்த ஏஷ கஸ்²சித்³ தே³வோ ப⁴வேத்|
7 이 섬에 제일 높은 사람 보블리오라 하는 이가 그 근처에 토지가 있는지라 그가 우리를 영접하여 사흘이나 친절히 유숙하게 하더니
புப்³லியநாமா ஜந ஏகஸ்தஸ்யோபத்³வீபஸ்யாதி⁴பதிராஸீத் தத்ர தஸ்ய பூ⁴ம்யாதி³ ச ஸ்தி²தம்’| ஸ ஜநோ(அ)ஸ்மாந் நிஜக்³ரு’ஹம்’ நீத்வா ஸௌஜந்யம்’ ப்ரகாஸ்²ய தி³நத்ரயம்’ யாவத்³ அஸ்மாகம்’ ஆதித்²யம் அகரோத்|
8 보블리오의 부친이 열병과 이질에 걸려 누웠거늘 바울이 들어가서 기도하고 그에게 안수하여 낫게 하매
ததா³ தஸ்ய புப்³லியஸ்ய பிதா ஜ்வராதிஸாரேண பீட்³யமாந: ஸந் ஸ²ய்யாயாம் ஆஸீத்; தத: பௌலஸ்தஸ்ய ஸமீபம்’ க³த்வா ப்ரார்த²நாம்’ க்ரு’த்வா தஸ்ய கா³த்ரே ஹஸ்தம்’ ஸமர்ப்ய தம்’ ஸ்வஸ்த²ம்’ க்ரு’தவாந்|
9 이러므로 섬 가운데 다른 병든 사람들이 와서 고침을 받고
இத்த²ம்’ பூ⁴தே தத்³வீபநிவாஸிந இதரேபி ரோகி³லோகா ஆக³த்ய நிராமயா அப⁴வந்|
10 후한 예로 우리를 대접하고 떠날 때에 우리 쓸 것을 배에 올리더라
தஸ்மாத்தே(அ)ஸ்மாகம் அதீவ ஸத்காரம்’ க்ரு’தவந்த: , விஸே²ஷத: ப்ரஸ்தா²நஸமயே ப்ரயோஜநீயாநி நாநத்³ரவ்யாணி த³த்தவந்த: |
11 석 달 후에 그 섬에서 과동한 알렉산드리아 배를 우리가 타고 떠나니 그 배 기호는 디오스구로라
இத்த²ம்’ தத்ர த்ரிஷு மாஸேஷு க³தேஷு யஸ்ய சிஹ்நம்’ தி³யஸ்கூரீ தாத்³ரு’ஸ² ஏக: ஸிகந்த³ரீயநக³ரஸ்ய போத: ஸீ²தகாலம்’ யாபயந் தஸ்மிந் உபத்³வீபே (அ)திஷ்ட²த் தமேவ போதம்’ வயம் ஆருஹ்ய யாத்ராம் அகுர்ம்ம|
12 수라구사에 대고 사흘을 있다가
தத: ப்ரத²மத: ஸுராகூஸநக³ரம் உபஸ்தா²ய தத்ர த்ரீணி தி³நாநி ஸ்தி²தவந்த: |
13 거기서 둘러가서 레기온에 이르러 하루를 지난 후 남풍이 일어나므로 이튿날 보디올에 이르러
தஸ்மாத்³ ஆவ்ரு’த்ய ரீகி³யநக³ரம் உபஸ்தி²தா: தி³நைகஸ்மாத் பரம்’ த³க்ஷிணவயௌ ஸாநுகூல்யே ஸதி பரஸ்மிந் தி³வஸே பதியலீநக³ரம் உபாதிஷ்டா²ம|
14 거기서 형제를 만나 저희의 청함을 받아 이레를 함께 유하다가 로마로 가니라
ததோ(அ)ஸ்மாஸு தத்ரத்யம்’ ப்⁴ராத்ரு’க³ணம்’ ப்ராப்தேஷு தே ஸ்வை: ஸார்த்³த⁴ம் அஸ்மாந் ஸப்த தி³நாநி ஸ்தா²பயிதும் அயதந்த, இத்த²ம்’ வயம்’ ரோமாநக³ரம் ப்ரத்யக³ச்சா²ம|
15 거기 형제들이 우리 소식을 듣고 압비오 저자와 삼관까지 맞으러 오니 바울이 저희를 보고 하나님께 사례하고 담대한 마음을 얻으니라
தஸ்மாத் தத்ரத்யா: ப்⁴ராதரோ(அ)ஸ்மாகம் ஆக³மநவார்த்தாம்’ ஸ்²ருத்வா ஆப்பியப²ரம்’ த்ரிஷ்டாவர்ணீஞ்ச யாவத்³ அக்³ரேஸரா: ஸந்தோஸ்மாந் ஸாக்ஷாத் கர்த்தும் ஆக³மந்; தேஷாம்’ த³ர்ஸ²நாத் பௌல ஈஸ்²வரம்’ த⁴ந்யம்’ வத³ந் ஆஸ்²வாஸம் ஆப்தவாந்|
16 우리가 로마에 들어가니 바울은 자기를 지키는 한 군사와 함께 따로 있게 허락하더라
அஸ்மாஸு ரோமாநக³ரம்’ க³தேஷு ஸ²தஸேநாபதி: ஸர்வ்வாந் ப³ந்தீ³ந் ப்ரதா⁴நஸேநாபதே: ஸமீபே ஸமார்பயத் கிந்து பௌலாய ஸ்வரக்ஷகபதா³திநா ஸஹ ப்ரு’த²க்³ வஸ்தும் அநுமதிம்’ த³த்தவாந்|
17 사흘 후에 바울이 유대인 중 높은 사람들을 청하여 모인 후에 이르되 여러분 형제들아 내가 이스라엘 백성이나 우리 조상의 규모를 배척한 일이 없는데 예루살렘에서 로마인의 손에 죄수로 내어준 바 되었으니
தி³நத்ரயாத் பரம்’ பௌலஸ்தத்³தே³ஸ²ஸ்தா²ந் ப்ரதா⁴நயிஹூதி³ந ஆஹூதவாந் ததஸ்தேஷு ஸமுபஸ்தி²தேஷு ஸ கதி²தவாந், ஹே ப்⁴ராத்ரு’க³ண நிஜலோகாநாம்’ பூர்வ்வபுருஷாணாம்’ வா ரீதே ர்விபரீதம்’ கிஞ்சந கர்ம்மாஹம்’ நாகரவம்’ ததா²பி யிரூஸா²லமநிவாஸிநோ லோகா மாம்’ ப³ந்தி³ம்’ க்ரு’த்வா ரோமிலோகாநாம்’ ஹஸ்தேஷு ஸமர்பிதவந்த: |
18 로마인은 나를 심문하여 죽일 죄목이 없으므로 놓으려 하였으나
ரோமிலோகா விசார்ய்ய மம ப்ராணஹநநார்ஹம்’ கிமபி காரணம்’ ந ப்ராப்ய மாம்’ மோசயிதும் ஐச்ச²ந்;
19 유대인들이 반대하기로 내가 마지 못하여 가이사에게 호소함이요 내 민족을 송사하려는 것이 아니로라
கிந்து யிஹூதி³லோகாநாம் ஆபத்த்யா மயா கைஸரராஜஸ்ய ஸமீபே விசாரஸ்ய ப்ரார்த²நா கர்த்தவ்யா ஜாதா நோசேத் நிஜதே³ஸீ²யலோகாந் ப்ரதி மம கோப்யபி⁴யோகோ³ நாஸ்தி|
20 이러하므로 너희를 보고 함께 이야기하려고 청하였노니 이스라엘의 소망을 인하여 내가 이 쇠사슬에 매인 바 되었노라
ஏதத்காரணாத்³ அஹம்’ யுஷ்மாந் த்³ரஷ்டும்’ ஸம்’லபிதுஞ்சாஹூயம் இஸ்ராயேல்வஸீ²யாநாம்’ ப்ரத்யாஸா²ஹேதோஹம் ஏதேந ஸு²ங்க²லேந ப³த்³தோ⁴(அ)ப⁴வம்|
21 저희가 가로되 우리가 유대에서 네게 대한 편지도 받은 일이 없고 또 형제 중 누가 와서 네게 대하여 좋지 못한 것을 고하든지 이야기한 일도 없느니라
ததா³ தே தம் அவாதி³ஷு: , யிஹூதீ³யதே³ஸா²த்³ வயம்’ த்வாமதி⁴ கிமபி பத்ரம்’ ந ப்ராப்தா யே ப்⁴ராதர: ஸமாயாதாஸ்தேஷாம்’ கோபி தவ காமபி வார்த்தாம்’ நாவத³த் அப⁴த்³ரமபி நாகத²யச்ச|
22 이에 우리가 너의 사상이 어떠한가 듣고자 하노니 이 파에 대하여는 어디서든지 반대를 받는 줄 우리가 앎이라 하더라
தவ மதம்’ கிமிதி வயம்’ த்வத்த: ஸ்²ரோதுமிச்சா²ம: | யத்³ இத³ம்’ நவீநம்’ மதமுத்தி²தம்’ தத் ஸர்வ்வத்ர ஸர்வ்வேஷாம்’ நிகடே நிந்தி³தம்’ ஜாதம இதி வயம்’ ஜாநீம: |
23 저희가 일자를 정하고 그의 우거하는 집에 많이 오니 바울이 아침부터 저녁까지 강론하여 하나님 나라를 증거하고 모세의 율법과 선지자의 말을 가지고 예수의 일로 권하더라
தைஸ்தத³ர்த²ம் ஏகஸ்மிந் தி³நே நிரூபிதே தஸ்மிந் தி³நே ப³ஹவ ஏகத்ர மிலித்வா பௌலஸ்ய வாஸக்³ரு’ஹம் ஆக³ச்ச²ந் தஸ்மாத் பௌல ஆ ப்ராத: காலாத் ஸந்த்⁴யாகாலம்’ யாவந் மூஸாவ்யவஸ்தா²க்³ரந்தா²த்³ ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நாம்’ க்³ரந்தே²ப்⁴யஸ்²ச யீஸோ²: கதா²ம் உத்தா²ப்ய ஈஸ்²வரஸ்ய ராஜ்யே ப்ரமாணம்’ த³த்வா தேஷாம்’ ப்ரவ்ரு’த்திம்’ ஜநயிதும்’ சேஷ்டிதவாந்|
24 그말을 믿는 사람도 있고 믿지 아니하는 사람도 있어
கேசித்து தஸ்ய கதா²ம்’ ப்ரத்யாயந் கேசித்து ந ப்ரத்யாயந்;
25 서로 맞지 아니하여 흩어질 때에 바울이 한 말로 일러 가로되 성령이 선지자 이사야로 너희 조상들에게 말씀하신 것이 옳도다
ஏதத்காரணாத் தேஷாம்’ பரஸ்பரம் அநைக்யாத் ஸர்வ்வே சலிதவந்த: ; ததா²பி பௌல ஏதாம்’ கதா²மேகாம்’ கதி²தவாந் பவித்ர ஆத்மா யிஸ²யியஸ்ய ப⁴விஷ்யத்³வக்து ர்வத³நாத்³ அஸ்மாகம்’ பித்ரு’புருஷேப்⁴ய ஏதாம்’ கதா²ம்’ ப⁴த்³ரம்’ கத²யாமாஸ, யதா²,
26 일렀으되 이 백성에게 가서 말하기를 너희가 듣기는 들어도 도무지 깨닫지 못하며 보기는 보아도 도무지 알지 못하는도다
"உபக³த்ய ஜநாநேதாந் த்வம்’ பா⁴ஷஸ்வ வசஸ்த்வித³ம்’| கர்ணை: ஸ்²ரோஷ்யத² யூயம்’ ஹி கிந்து யூயம்’ ந போ⁴த்ஸ்யத²| நேத்ரை ர்த்³ரக்ஷ்யத² யூயஞ்ச ஜ்ஞாதும்’ யூயம்’ ந ஸ²க்ஷ்யத²|
27 이 백성들의 마음이 완악하여져서 그 귀로는 둔하게 듣고 그 눈을 감았으니 이는 눈으로 보고 귀로 듣고 마음으로 깨달아 돌아와 나의 고침을 받을까 함이라 하였으니
தே மாநுஷா யதா² நேத்ரை: பரிபஸ்²யந்தி நைவ ஹி| கர்ணை: ர்யதா² ந ஸ்²ரு’ண்வந்தி பு³த்⁴யந்தே ந ச மாநஸை: | வ்யாவர்த்தயத்ஸு சித்தாநி காலே குத்ராபி தேஷு வை| மத்தஸ்தே மநுஜா: ஸ்வஸ்தா² யதா² நைவ ப⁴வந்தி ச| ததா² தேஷாம்’ மநுஷ்யாணாம்’ ஸந்தி ஸ்தூ²லா ஹி பு³த்³த⁴ய: | ப³தி⁴ரீபூ⁴தகர்ணாஸ்²ச ஜாதாஸ்²ச முத்³ரிதா த்³ரு’ஸ²: ||
28 그런즉 하나님의 이 구원을 이방인에게로 보내신 줄 알라 저희는 또한 들으리라 하더라
அத ஈஸ்²வராத்³ யத் பரித்ராணம்’ தஸ்ய வார்த்தா பி⁴ந்நதே³ஸீ²யாநாம்’ ஸமீபம்’ ப்ரேஷிதா தஏவ தாம்’ க்³ரஹீஷ்யந்தீதி யூயம்’ ஜாநீத|
29 (없 음)
ஏதாத்³ரு’ஸ்²யாம்’ கதா²யாம்’ கதி²தாயாம்’ ஸத்யாம்’ யிஹூதி³ந: பரஸ்பரம்’ ப³ஹுவிசாரம்’ குர்வ்வந்தோ க³தவந்த: |
30 바울이 온 이태를 자기 셋집에 유하며 자기에게 오는 사람을 다 영접하고
இத்த²ம்’ பௌல: ஸம்பூர்ணம்’ வத்ஸரத்³வயம்’ யாவத்³ பா⁴டகீயே வாஸக்³ரு’ஹே வஸந் யே லோகாஸ்தஸ்ய ஸந்நிதி⁴ம் ஆக³ச்ச²ந்தி தாந் ஸர்வ்வாநேவ பரிக்³ரு’ஹ்லந்,
31 담대히 하나님 나라를 전파하며 주 예수 그리스도께 관한 것을 가르치되 금하는 사람이 없었더라
நிர்விக்⁴நம் அதிஸ²யநி: க்ஷோப⁴ம் ஈஸ்²வரீயராஜத்வஸ்ய கதா²ம்’ ப்ரசாரயந் ப்ரபௌ⁴ யீஸௌ² க்²ரீஷ்டே கதா²: ஸமுபாதி³ஸ²த்| இதி||
