< Wagalatia 2 >

1 Badala ya miaka kumi na nne nalotili kabhele Yerusalem pamonga ni Barnaba. Kabhele nan'tolili ni Tito pamonga ni nene.
Dopiero po czternastu latach powtórnie udałem się do Jerozolimy, tym razem z Barnabą. Zabraliśmy też ze sobą Tytusa.
2 Nalotili ndabha ya K'yara ajidhihirishi kwa nene ya kuwa ni paswa kulota. Nabhekili palongolo pa bhene injili yanatangasi kwa bhanu bha mataifa. (Lakini nalongilili kwa kufigha kwa bhabhisemekana fiongozi bhamana). Naketili naa ili kuhakikisya ndabha nakembhelai hee, au nakembili mebhwa.
Poszedłem tam ze względu na wyraźny nakaz Boga. Będąc na miejscu, przedstawiłem tamtejszym wierzącym dobrą nowinę, którą głoszę poganom. Wcześniej jednak spotkałem się z ich przywódcami, nie chciałem bowiem, aby moja wcześniejsza lub obecna praca poszła na marne.
3 Ni kabhele Tito, yaayele pamonga ni nene, yaayele Myunani, alasimisibhu kutailibhwa.
Ostatecznie uznano, że Tytus, który przybył ze mną, nie musi poddawać się obrzędowi obrzezania, chociaż był z pochodzenia poganinem.
4 Lijambo ele lahomili kwa ndabha ya bhalongo bhaudesi bhabhahidili kwa siri kupeleleza uhuru wa tuyenabhu kup'etela Kristu Yesu. Bhatamene kutuketa tete tuyelai bhatumwa bha Sheria.
Kwestia ta w ogóle nie zostałaby poruszona, gdyby nie kilku ludzi, którzy podszyli się pod wierzących. Wślizgnęli się oni na nasze spotkanie, aby zobaczyć, jak korzystamy z wolności, którą otrzymaliśmy od Jezusa Chrystusa. Chcieli bowiem nakłonić nas do przestrzegania nakazów judaizmu.
5 Tajipisili lepi kubhatii hata kwa lisaa limonga, ya ndabha injili ya ukueli ibakilai bila kubadilisya kwa muenga.
W niczym jednak nie ustąpiliśmy im. Chcieliśmy bowiem zachować dla was prawdę dobrej nowiny.
6 Ila bhala bhabhajobhibhu ya kuwa ndo fiongozi bhachangili lepi kyoa kela kwa nene. Kyoakela kayayele bhakifu ketai kayelepi kya. maana kwa nene. K'yara hakubali upendeleo wa bhanadamu.
Wspomniani wcześniej przywódcy z Jerozolimy nie nałożyli na nas żadnych dodatkowych obowiązków. A trzeba dodać, że cieszą się oni ogromnym autorytetem. Jednak dla mnie pozycja człowieka ani jego przeszłość nie jest istotna—Bóg przecież traktuje wszystkich ludzi jednakowo.
7 Badala yaki, bhabhuene ya kuwa niaminibhu kutangasya injili kwa bhala bhabhatailibhu lepi. Yayele Katya Petro atangasyai injili kwa bhabhatailibhu.
Nie nałożono więc na nas dodatkowych ciężarów, a wręcz przeciwnie! Przywódcy ci stwierdzili, że podobnie jak Piotrowi powierzono głoszenie dobrej nowiny wśród Żydów, tak mi powierzono głoszenie jej wśród pogan.
8 Kwa ndabha K'yara, yaafwanyili mbhombho mugati mwa Petro kwajia ya utume kwa bhala bhabhatailibhu, kabhele aketili mbhombho mugati mwa nene kwa bhanu bha mataifa.
A sprawcą tego wszystkiego jest Bóg, który najpierw posłał Piotra—do Żydów, a potem mnie—do pogan.
9 Wati Yakobo, kefa, ni Yohana, ndo bhatambuliki ya kuwa bhajengili likanisa, bhamanyili neema ya napelibhu nene bhatupokili kup'etela ushirika nene ni Baketili naa ili ya ndabha tubhoki kwa bhanu bha mataifa, ni kabhele bha bhwesyai kulota kwa bhala bhabhatailibhu.
Tak więc Jakub, Piotr i Jan, uważani za filary kościoła, potwierdzili, że Bóg zlecił mi tę szczególną misję. Dlatego podali mi i Barnabie dłoń na znak jedności. Odtąd my nadal mieliśmy głosić dobrą nowinę wśród pogan, a oni—wśród Żydów.
10 Kabhele bhatulondai tete kubhakombhoka masikini. Nene kabhele nayele natamaniayi kuketa lijambo ele.
Przypomnieli nam jedynie o potrzebie pomocy biednym, starałem się więc pamiętać o tym w mojej służbie.
11 Wakati kefa paahidili Antiokia, na mphengili bhuasi bhuasi yandabha ayele akosili.
Gdy jednak Piotr odwiedził pewnego dnia Antiochię, otwarcie mu się sprzeciwiłem, ponieważ na to zasłużył.
12 Kabula ya bhanu kuzaa kuhida kuhomela kwa Yakobo, kefa ayele kulya pamonga ni bhanu bhamataifa. Ila bhanu abha bhabhahidili, alekili ni kubhoka kuhomela kwa bhanu bha mataifa. Ayele atilai bhanu bha bhilonda tohara.
Spożywał bowiem posiłek razem z wierzącymi pochodzenia pogańskiego, ale gdy nagle przybyli żydowscy wierzący, przysłani przez Jakuba, Piotr przerwał posiłek i odsunął się od nich. Bał się bowiem, że żydowscy wierzący zobaczą, że—jedząc z poganami—łamie Prawo Mojżesza. Przybysze uważali je bowiem za wiążące.
13 Vilevile bhayahudi bhamana bhauengene ni unafiki obho pamonga ni kefa. Matokeo ghaki ghayele ni Barnaba atolibhu ni unafiki wa bhene.
Widząc to, inni wierzący Żydzi, zastani przy tym posiłku, zaczęli naśladować obłudę Piotra, tak że w końcu dał się w to wciągnąć nawet Barnaba.
14 Panabhona yakuwa bhayelelepi kufuata injili ya ukueli, namjobhili kefa palongolo pa bhoa, “Katya muenga ndo bhayaudi ila mwiishi ni tabia sa bhanu bha mataifa badala ya tabia sa kiyaudi, kwa ndayakiki mkabhalasimisya bhanu bhamataifa kuishi katya bhayaudi?”
Stwierdziwszy, że nie postępują zgodnie z prawdą dobrej nowiny, powiedziałem Piotrowi przy wszystkich: „Jesteś Żydem, ale będąc wśród pogan nie przestrzegasz żydowskich praw. Jak więc możesz narzucać je poganom?
15 Tete ambabho ndo bhayaudi bhakuhogoleka na siyo “Bhanu bhamataifa bhenye thambi”
Od urodzenia jesteśmy Żydami, a nie poganami, którzy nie przestrzegają Prawa Mojżesza.
16 Manyai kujo ayelepi yaihesabibhwa haki kwa matendo gha Sheria. Badala yaki, bhihesabhwa haki kwa imani mugati mwa Yesu Kristu. Twahidili kwa imani mugati mwa Kristu Yesu ili yandabha tihesabibwa haki kwa imani mugati mwa Kristu na lepi kwa matendo gha Sheria. Kwa matendo ya sheria uyelepi mbhele waubhwanili kuhesabibhwa katya haki.
Wiemy jednak, że Bóg uniewinnia nie tych, którzy przestrzegają Prawa, ale tych, którzy wierzą Jezusowi Chrystusowi. Dlatego uwierzyliśmy Mu, pragnąc zostać uniewinnieni przez Boga. Nie mogliśmy bowiem osiągnąć tego dzięki przestrzeganiu Prawa. Na tej podstawie bowiem nikt nigdy nie zostanie uniewinniony ze swoich grzechów.
17 Katya tukandonda K'yara wa kutuhesabila haki mugati mwa Kristu, tukajikolela tayhoto kabhele ndo bhenye thambi, je Kristu aketibhu n'tumwa wa thambi? Wala naa hee!
Dlatego właśnie zabiegaliśmy o uniewinnienie dzięki Chrystusowi. W ten sposób przyznaliśmy, że my również jesteśmy grzesznikami i potrzebujemy ratunku. Czy to jednak znaczy, że Chrystus nakłonił nas do grzechu? Absolutnie nie!
18 Maana katya ni kajengai tegemeo la nene juu ya kutunza sheria, litegemelo ambalo namalili kulibhosya, nikajilasya nayhoni Kujo mvunja sheria.
To ja sam czynię siebie przestępcą, na nowo stawiając coś, co wcześniej zburzyłem.
19 Kup'etela sheria nafuili mu sheria, kwa ele nipaswa kuishi kwajia ya K'yara.
Ale to właśnie dzięki Prawu przestałem istnieć dla Prawa, a żyję dla Boga. Razem z Chrystusem zostałem bowiem przybity do krzyża.
20 Nisulubibhu pamonga ni Kristu. So nene kabhele yakaniishi, Bali Kristu aaiishi mugati mwa nene. Maisha ghaniishi kup'etela mbhele niishi kwa imani mugati mwa muana wa K'yara yaa niganili ni kujitolela kwajia ya nene.
Sam nie kieruję już swoim życiem, lecz Chrystus żyje we mnie i prowadzi mnie. Teraz żyję bowiem wierząc Synowi Bożemu, który ukochał mnie i oddał za mnie życie.
21 Nikaikana hee neema ya K'yara, maana katya haki yayayele kup'etela sheria, basi Kristu ngaayele afuili mebhwa.
I nigdy nie zrezygnuję z łaski Boga! Jeśli ktoś twierdzi, że dzięki przestrzeganiu Prawa można zostać uniewinnionym przez Boga, to w takim razie po co umarł Chrystus?”.

< Wagalatia 2 >