< Ufunuo 6 >
1 Punikhalola neikhavona ukhakolo avile adeindwile eingadekhilo yeimo muchila lekhela khumo, neikhapuleikha umo muvala avanyawumi vanne aleikhunchova eilimenyu yeita, “Inchangha!”
Vi que el Cordero abría uno de los siete sellos, y oí que uno de los cuatro seres vivos decía, como con voz de trueno: “¡Venid a ver!”
2 Vuneilolile punikhayivona eifalasi eimbalafu! Uveitonghile ibite ulutambo vakhapauluding'huleilo. Pu akhaluta khwilesya eikhihungha ukhuta akhilesye.
Entonces apareció un caballo blanco, y el que estaba sentado en él tenía un arco. Se le dio una corona, y salió venciendo y para vencer.
3 Pu ukhakolo avile apatwile apatwile (akhakolekhelo) akhaveilei punakhapuleikha unyawumi uvaveilei vuita, “Inchangha!”
Cuando abrió el segundo sello, oí al segundo ser viviente decir: “¡Ven!”
4 Pu eifalasi eiyeinghe yeikhincha yeikhava fuveifu ndumwoto. Uveitonghile vapile amakha nghakhupokha ulunonchehencho nkeilunga. Ukhuta avanu puvabudananghe. Uveitonghile uyu vapeile eilimundu eilivaha.
Salió otro, un caballo rojo. Al que estaba sentado en él se le dio poder para quitar la paz de la tierra, y para que se mataran unos a otros. Se le dio una gran espada.
5 Eikhinghadeikhilo khila eikhyadatu puneikhapuleikha unyawumi uvadatu vuita, “Inchangha!”Puneikhayeivonaeitalasi einitu nuveitonghile ibile eikhinghelelo mumavokho nghamwene.
Cuando abrió el tercer sello, oí al tercer ser viviente que decía: “¡Venid a ver!”. Y he aquí un caballo negro, y el que estaba sentado en él tenía una balanza en la mano.
6 Neikhapuleikha eingolo eimbaha eiya ula umo muvanyawumi aleikhuta eikhisula khimo eikyanganu, ni fisula fitatu ifya nganu khulutalama lumo. Puleino ulekhe ukhunanga imono na masilu.”
Oí una voz en medio de los cuatro seres vivientes que decía: “¡Un choenix de trigo por un denario, y tres choenix de cebada por un denario! No dañen el aceite y el vino”.
7 Puneikhavona adedwile akhikolokhelo eikhyone, puneikhapuleikha eilimenyu eilya munu unyawumi vnita, “Inchangha!”
Cuando abrió el cuarto sello, oí al cuarto ser viviente que decía: “¡Venid a ver!”.
8 Puneikhayeivona eifalasi enyanyekhe. Uveitonghile eilitawa lya mwene vevufwe nuvunchukha vukonghine numwene. Vavapile amakha pa khigavo khideebe eikhyakhilungha ukhubuda neimundu pu avanu valeikhufwa savuli ya fikanu ifyankilunga. (Hadēs )
Y he aquí un caballo pálido, y el nombre del que lo montaba era Muerte. El Hades le seguía. Se le dio autoridad sobre la cuarta parte de la tierra, para matar con la espada, con el hambre, con la muerte y con las fieras de la tierra. (Hadēs )
9 Pu ukhukolo avile adedwile eikhiko lekhelo eikhyahamo pasi paneikhavona paleinekhelo yakhutekhelela pale nei mepo ncha vanu avuvabudiwe savuli ya limenyu lya Nguluve hange na namamenyu unghuvanchovangha paninie nulweideikho nuvukifu wavowoni.
Cuando abrió el quinto sello, vi debajo del altar las almas de los que habían sido muertos por la Palabra de Dios y por el testimonio del Cordero que tenían.
10 Puvakhakolo eingolo eimbaha valeikhuta, “Puyiva impakha ndeili, veindongonchi vafyoni veimbaha, veigolofu hange veivayeilweli, yavukhuvaheingha avitama pakhilunga nukhuvapela ukhuta vahomba unkisa gweito?”
Ellos clamaban a gran voz, diciendo: “¿Hasta cuándo, Maestro, el santo y verdadero, hasta que juzgues y vengues nuestra sangre en los que habitan la tierra?”
11 Puleino khila munu vapile umwenda na unghwanyingheileincha (unghwambombo) umbalafu puvakhavuliwa ukhuta panonghile ukhunghuleila padebe impakha yakhiva eikweilanile eimbaleilo eiyavavombi vayavo nava lukololwavo useikhi vunghufikhe unghwakhubudiwa navope nduvu avene vabudangha.
Se les dio a cada uno una larga túnica blanca. Se les dijo que debían descansar todavía por un tiempo, hasta que sus compañeros y sus hermanos, que también serían asesinados como ellos, terminaran su curso.
12 Ukhukolo avile adeindwile eikhinghadeikhilo eikhya tamato paniekhavona eikhisenyenge eikhilindima fincho khinchile.
Vi cuando abrió el sexto sello, y hubo un gran terremoto. El sol se puso negro como una tela de saco hecha de pelo, y toda la luna se puso como sangre.
13 Eilinchova puleikhava litituwita linghuneila, pu umwenchi nghwoni nghukhava fuveifu wita inkisa. Inondwe ncha khukyanya nchilikhutumbukha pasi pakhilunga wita ndolo ncha kuyu vunghulanghancha isekhe nchanghwene ubeikhi vunghuhusanikha eimepo vuyikula.
Las estrellas del cielo cayeron a la tierra, como una higuera que deja caer sus higos inmaduros cuando es sacudida por un gran viento.
14 Uvutandanche vwa khukyanya wita lyani la kalata vulinghunjiwa, ifyamba fyoni fikha hama pupfyale nafifisiva fyope.
El cielo fue removido como un pergamino cuando se enrolla. Toda montaña e isla fue desplazada de su lugar.
15 Pu avaNkuludeva voni avanilunga navana avidwadiwa, avalongonchi valigoho na vakavi avanyamakha na khila munu umbanda na yundenghefu (umbopolwa) vakhifiha mumanga.
Los reyes de la tierra, los príncipes, los comandantes, los ricos, los fuertes y todos los esclavos y los libres se escondieron en las cuevas y en las rocas de las montañas.
16 Valeikhufivula ifyamba neiminalawe valeikhuta pumutunghwile mutufihe pa miho ngha ula uveitama pakhinghoda eikhinyalwangula.
Dijeron a los montes y a las rocas: “Caed sobre nosotros y escondednos de la faz del que está sentado en el trono y de la ira del Cordero,
17 Pakhuva leifikhe eilinchuva eilivaha eilya huvipo lwa mwene, veini uveikhwima?”
porque ha llegado el gran día de su ira y ¿quién podrá resistir?”