< Matai 10 >

1 Pu u Yesu akhaveilanga avakongi va mwene vooni eikhinchigo nafive ile pupaninie akhavapa amakhaga khuhencha imepo imbivi nukhuponia uvutamu nuvulema wooni.
So kalla han til seg dei tolv læresveinarne sine, og gav deim magt yver ureine ånder, so dei kunde driva deim ut, og kraft til å lækja all sjukdom og vanhelsa.
2 Amatawa gavene avapositili eikhinchigo nafiveili gu aga. Utanchi ale vei Simoni (uveiva mwilangaga Petro), eilinge eilitawa, nu Andrea ununa va Yakobo unya Zebedayo, nu Yohana unu nave:
So er namni på dei tolv apostlarne: Fyrst Simon, han som kallast Peter, so Andreas, bror hans, og Jakob, son åt Sebedæus, og Johannes, bror hans,
3 Nu Philipo, nu Bartelemayo, Thomaso, nu Mathayo usangunchi va songo, nu Ykobo unya Alfayo, nu Tadeo,
Filip og Bartolomæus, Tomas og Mattæus, tollmannen, Jakob, son åt Alfæus, og Lebbæus,
4 nu Simoni uva Mukananayo, nu Yuta uva muiskariote, uveiasambukhile uNkuludeva.
Simon Kananæus og Judas Iskariot, den same som sveik honom.
5 Avakongi ava khinchigo nafiveili vu avasuhile akhata khuvakaya mulekhe ukhuluta hange mumbunche vwa vasamaliya indekhe ukhwingila.
Desse tolv var det Jesus sende ut, og han rettleidde deim og sagde: «Tak ikkje vegen til heidningarne, og gakk ikkje inn i nokon av samaritan-byarne!
6 Pu beitage khung'osi incha Vaislaeli avayagile.
Gakk heller til dei forkomne lambi av Israelshuset!
7 Vu mwiluta indumbeileilage ukhuta uludeva lwa khukyanya luhegelile.'
Og kvar de kjem, so gjer kunnigt at himmelriket er nær!
8 Muponiage avatamu munchusyage avatamu, mukhavaponiage nukhuva valancha avanya buuba nukhuhencha imepo imbivi.
Læk helselause, vekk upp daude, gjer spillsjuke reine, driv ut djevlar! For inkje hev de fenge det, for inkje skal de gjeva det.
9 Mulekhe ukhuhava ulutalama, almasi nukhuva nifyuma mumipakho gyeinyo.
Tak ikkje med dykk gull eller sylv eller kopar i belti dykkar,
10 Khyomela ukhwivopela eimbopo pa ncheila, mulagegaga mwenda ungwongelile, five filato, luve lusaga pakhova umbombi anogile ukhukava ulahombo lwa mbombo.
ikkje ferdaskreppa, ikkje tvo trøyor, ikkje skor, ikkje stav! For ein arbeidsmann er kosten sin verd.
11 Uvu nchenge uwavenchaga vuve vuvaha vuve vudebe uvuyakhiva mukhwingila mulolange veeni ukhwa uviavile igolofu pumulamage khumwene impakha yakhiva mwihega.
Kvar gong de kjem til ein by eller ei grend, so høyr etter kven der er som er verd å taka imot dykk, og hjå honom skal de vera til de tek ut att.
12 Numwe vumwingile pakaya ya munu pu muvasamusye,
Når de kjem inn i eit hus, so lys velsigning yver det,
13 enave eikaya yeinogelanile ulunonche hencho lweinyo luve pala, pu enave sapanogile pu muve nulunonchehencho muhegage apo.
og er huset verdt det, so skal det få den velsigningi de hev lyst, men er det ikkje verdt det, so skal velsigningi koma attende til dykk.
14 Pu vanave vabelile ukhuvupeileila hange nakhukhuvapuleihincha ugumwinchova vumwihege pa kaya eiyo pu mwikuhunage amalunde ngeinyo ulufumbe palapala.
Og er det nokon stad dei ikkje vil taka imot dykk og ikkje vil høyra på ordi dykkar, so gakk ut att or det huset eller den byen, og rist dusti av føterne dykkar!
15 Pu nchayeilweli nikhuvavula ukhuta, pu yeilava huba uvuhegi uwa mbunchege uwa mu Sodoma nu wakhu Gomolah uvahegi uwavunchege uwa vulaluteila.
det segjer eg dykk for visst: På domedag skal det ganga Sodoma- og Gomorralandet likare enn den byen.
16 Lola panikhuvasuha nding'osi pagati na gati pafikana ifitalaam fidwancha, pu muvenchage nuluhala ndinyandalwe hange muvenchage vudekhedekhe ndigundya.
Sjå no eg sender dykk liksom sauer inn i ulveflokken; ver då kloke som ormen og godtrugne som duva!
17 Mweitevekhage nukhwilolela na vanu, pakhuva yavikhuvaheilikha khuvaheigi vanongwa nukhuvatova hange munyumba nchavo eincha khwisayila.
Tak dykk i vare for folk! For dei kjem til å gjeva dykk yver til domstolarne og hudfletta dykk i synagogorne sine,
18 Pu valavagega mbulongolo pa vanu avavaha na va nkuludeva savuli yango, pu khive khimanyilo khuvene nakhuva kaya.
og for kongar og landshovdingar skal dei føra dykk fram for mi skuld, so de skal vitna for deim og for heidningarne.
19 Puyakhiva vikhuvakunga nukhuvaheilikha khuvavaha avavuheigi mulekhe ukhusagania agakhunchova, pakhuva unkuludeva umbalanche veiyaikhuvapinchaga palapala amamenyu agakhunchova.
Men når dei dreg dykk for retten, so syt ikkje for korleis eller kva de skal tala! Ordi de skal tala, skal de få i same stundi.
20 Pakhuva samwemwe mweiyakhiva minchova, pu leino uMepo uva Daada veiyainchovaga igati ndyumwe.
For det er ikkje de som talar; det er åndi åt far dykkar som talar i dykk.
21 Pu umunu alasambukhila ulukololwe uvei vaholiwe ung'onchi yumo pwikhugega pakhubuda, na yu visa alagagila umwana vamwene, na vana valeimag nu khuvagagila avahonchi vavo nukhuva buda.
Bror skal senda bror i dauden, og faren barnet sitt, og born skal standa fram mot foreldri sine, og valda at dei lyt døy.
22 Pu umwe avanu vooni vikhuvavipeilaga savuli ya litawa lyango, pu ula uviyakhiva eikhiyumileincha mpakha pavusileilo veiuywa alapokhiwagwa.
Og alle skal hata dykk for mitt namn skuld: men den som held ut til endes, han skal verta frelst.
23 Pu leino yakhiva vikhuvasweima mbunchege uva muhegage mkimbeilage nukhuluta khuvunchege uvukonga, ncha yeilweli nikhuva vula samukhamale uvunchenge wooni uvwa mu Israeli impakha umwana vanyamunu alava akiliwikhe.
Når dei då søkjer etter dykk i ein by, so røm til ein annan! For det segjer eg dykk for visst: De vinn ikkje vitja alle byarne i Israel fyrr Menneskjesonen kjem.
24 Asikhuli ukongi uveimanyila puikhunduteila umanyisi vamwene.
Læresveinen er ikkje yver meisteren, og tenaren er ikkje yver husbonden sin.
25 Eikweilanile ukongi ukhuva ndu manyisi vamwene nu mbanda ukhuva ndu ntwa vamwene. Einave unyakaya vapeile elitawa viita Belzabuli, puyavikhu valekha avange avaleimunyumba ya nyakaya.
Det lyt vera nok for læresveinen at han vert som meisteren sin, og for tenaren at han vert som husbonden. Hev dei kalla husbonden Be’elsebul, kann so husfolket venta det betre?
26 Mula dwadaga umwe, pakhuva khisikhuli eikhilava khuvutitu hange eikhilikhuvutitu khilava pavuvalafu.
Ver då ikkje rædde deim! For ingen ting er løynt anna det ein gong kjem upp, og ingen ting dult anna det ein gong vert kjent.
27 Leila eilyunikhuva vula khuvutitu pu muleinchovage pavuvalafu, na leila ailyuni khuva hehela muleinchovage khuvanu.
Det som eg segjer dykk i myrkret, skal de tala i ljoset, og det som vert kviskra i øyra på dykk, skal de ropa ut på taki.
28 Mulekhe ukhuvadwada avibuda avibuda umbeile pu valinchilamakha agakhubuda ula unyamakha gakhubuda umbeile ni numbula yope mulwongomencho lwa mwoto ukali. (Geenna g1067)
Ottast ikkje dei som drep likamen, men ikkje kann drepa sjæli! Ottast heller honom som kann tyna både sjæl og likam i helvite! (Geenna g1067)
29 Pu ifiyuni fiveili safigonchiwa ni senti yeimo? Hata hivyo hakuna anayeweza kuanguka chini bila Baba yenu kufahamu.
Sel dei ikkje tvo sporvar for ein skilling? Og ikkje ein av deim fell ned på jordi utan Far dykkar vil.
30 Pu leino umwe nanchinchweile ncheinyo khumintwe nchivaliwe nchooni.
Og jamvel alle håri på hovudet dykkar er talde.
31 Pu mulekhe ukhudwada umwe pakhuva mufiluteilile ifiyuni.
So ver ikkje rædde! De er meir enn mange sporvar.
32 Pu leino ula uveiyakhiva ikhunchova pavuvalafu pavanu vuvipulikha ukhuta amanyile une, pu nayune nilata nimanyile pamiho ga Daada vango uvakhukyanya.
Den som då kjennest ved meg for folk, honom skal eg og kjennast ved for far min i himmelen;
33 Pu ula uveiyakhiva ikhumbela pavanu ita sanimanyile nayune punila beila pamiho ga Daada vango uvialei khukyanya.
Men den som avneittar meg for folk, honom skal eg og avneitta for far min i himmelen.
34 Mulatenchaga pamo ninchile khuveikha ulunonchencho inkeilunga, saninchele khuveikha ulunonchencho, puneigegile eimundu khwigeida.
De må’kje tru eg er komen for å føra fred ned på jordi! Eg er’kje komen med fred, men med sverd.
35 Ulwa khuva ninchile khukhuva palahania umunu nuswambe, ung'eincha nu vanina, umunu nu kwive.
Eg er komen for å setja ufred millom far og son, og millom mor og dotter, og millom vermor og sonekona,
36 Nu ntavangwa va munu vuvala avamukaya ya mwene.
og mannen skal få sin eigen huslyd til uven.
37 Uvei aganile uvise nu vanina ukhuluteila ukhungana une sanugile palyune khange uvei aganile unswambe nu mwaleive ukhuluteila pakhugana une sanogile palyune.
Den som hev far eller mor kjærare enn meg, er ikkje verd meg, og den som hev son eller dotter kjærare enn meg, er ikkje verd meg,
38 Pu umunu anave sitola eikhida mileihanie nukhung'onga unesanogelanile palyune.
og den som ikkje tek krossen sin og fylgjer etter meg, er ikkje verd meg.
39 Ula uveikhuvupokha uwumi vei ula uveikhuwambuncha uwumi savuli yango leino vei uywa avupokhile uwumi wa mwene.
Den som vinn livet sitt, skal missa det, og den som misser livet for mi skuld, skal vinna det.
40 Uvei ikhuvupeileila umwe ikhunyupeile ila une, nula uveikhunyupeileila une ikhamwupeileila ula uvei asuhile une.
Den som tek imot dykk, tek imot meg, og den som tek imot meg, tek imot honom som sende meg.
41 Uvei ikhumwupeileila unyamalago ulwakhu inyamalago vei uywa alahombwa uluhombo ulwanyamalago. Nula uveiyakhiva iva igolofu ikhumwupeileimbo ulwavugolofu.
Den som tek imot ein profet for di han er ein profet, skal få same løni som ein profet, og den som tek imot ein rettferdig for di han er rettferdig, skal få same løni som ein rettferdig.
42 Ula uveiyakhiva ikhupa umo muvadebe ava, pundakhive khinywelo khimo eikhya magasi amanchinchimu, ulwakhuva umwene ikongi, lweli nikhuvavula pu umwene pusaladeila uluhombo lwa mwene.”
Og den som gjev ein av desse små um det er’kje anna enn ei skål med kaldt vatn, for di han er min læresvein, han skal på ingen måte missa løna si, det segjer eg dykk for visst.»

< Matai 10 >