Imbombo incha Vasuhwa 23
1 U Paulo akhavalola avanu avahieghi nukhuta, “Valukholo lwango, nitamile phamiho ga Nguluve khumasage amanonu ukhudugha eilelo.”
Då feste Paulus augo på rådet og sagde: «Brør! Eg hev med alt godt samvit fare mi ferd for Gud til denne dag.»
2 Untekhenchi umbaha u Anania akhavavula vala vavo avaiemile pawipi phamwene vantove pandomo ugwamwene.
Øvstepresten Ananias baud deim som stod der, å slå honom på munnen.
3 Pwu uPavuli akhambula, “UNguluve akhuta ayikhukhutova uve, ulwimato uluvamati nu ng'angha umbalafu. Uve atamile vukhng'iegha ukhunkhongha nululaghilo, pwu vutavula ukhuta nietoviwagwe ululaghielo vusalwita?”
Då sagde Paulus til honom: «Gud skal slå deg, du kalka vegg! Og du sit her og skal døma meg etter lovi, og imot lovi byd du at dei skal slå meg!»
4 Vala avaiemile pawipi numwene vakhanchova, “vumuhkudhukha ewo undongonchi umbaha uva Nguluve?”.
Dei som stod der, sagde: «Skjeller du ut Guds øvsteprest?»
5 upavuli akhanchova, “valukhololwango, une saniekhalumanye ukhuta uyu vintwa umbaha, ulwakhuva liesimbiwe, salanchova fivi khuvalongonchi vavanu vako.”
Og Paulus sagde: «Eg visste ikkje, brør, at det var øvstepresten; for det stend skrive: «Ein hovding for ditt folk skal du ikkje skjella!»»
6 Upavuli avielealumanyile uluvafu lumo lolile akhavona vamasadukhayo na avange vama falisayo, akhatoncha iliemunyu nukhunchova, “valukhololwango, line nili falisayo, nili nswambe va mafalisayo, pa inchi nihuvila khumakha uluvonekelo ulwa avafwile uvunihiegiwa nawo”.
Då no Paulus visste at den eine parten av deim var sadducæarar, og den andre farisæarar, ropa han i rådet: «Brør! Eg er ein farisæar, son åt farisæarar; det er for von og for uppstoda av daude at eg stend her for retten.»
7 Avile anchove aaga, eisongelehinie imbaha yikhahumila khuva mafalisayo nava masadukayo, na avalundamine vakhagavika.
Då han hadde sagt dette, vart det strid millom farisæarane og sadducæarane, og flokken vart usamd.
8 Kuva masadudukayo vita lusikhuli uluvonekhelo, avasukhwa vasikuli munumbula, apange ava mafalisayo incho ukhuta punchile.
For sadducæarane segjer at det ikkje er nokor uppstoda og ingen engel eller ånd heller. Men farisæarane vedkjenner seg båe dei ting.
9 Ukhupuliehana khukhava khusikhuli muvasimib uvuvale khuluvafu ulwava mafalisayo vakhima nukhu nchova, valikhuta, “satukhiwene khinu iekhivivi muugaati munu uyu, ndakhikhi ingave umepo apange unsuhwa anchovile numwene? “.
No vart det eit stort skrik, og skriftlærde av farisæarflokken stod upp og stridde hardt og sagde: «Me finn inkje vondt hjå dette menneskjet; um det no var ei ånd som tala til honom, eller ein engel?»
10 Unsiekhi upwulukhahumile ulupango uluvaha, umbaha va ligoha adwadile ukhuva upavuli vakhale vikhubuda nukhukhegetania na vene, pwa akhamu khuvasikhali vikhe pasi vakhampiembe khumakha ukhuhuma kuvahiegi valibalasya, nukhunglilikha kuboma.
Då det vart stor strid, og den øvste hovudsmannen vart rædd for at dei skulde slita Paulus sund, baud han hermennerne ganga ned og riva honom ifrå deim og føra honom inn i borgi.
11 Ikhilo iyakhongile linkuludeva akhiem pawipi numwene akhanchora,” uladwadaga, ulwakhuva unchovile mu yelusalamu, pwu nayufue tunchivonesya uvulweli mu roma inongwa incha khubudiwa khwa pavuli.”
Men natti etter stod Herren framfyre honom og sagde: «Ver hugheil! liksom du vitna um meg i Jerusalem, so skal du og vitna i Rom.»
12 vuvukhile, avayahudi avanghe vakhijiagha nukhwikho tila vavoi vakhata svakhalye nu ukhunywa khinu upwuvakhieva vibudu khw pavuli.
Men då det vart dag, slo jødarne seg saman og forbanna seg på at dei korkje skulde eta eller drikka fyrr dei hadde drepe Paulus.
13 Khwale na vanu avalutilile khuatobini vavo valondagha injila inchakhubuuda.
Det var meir enn fyrti som soleis hadde samansvore seg;
14 Vakhaluta khuvavaha va vantwa na vaghogholo nukhunchova, “twiviekhi ijufwe mundukhoto uluvaha, tulekhe ukhulya khinu impakha upwakhiva tubudile kwa pavuli.
og dei gjekk til øvsteprestarne og dei eldste og sagde: «Me hev forbanna oss på at me ikkje skal smaka nokon ting fyrr me hev drepe Paulus.
15 Lieno, avahieghi vambule lindoghonchi umbaha avalighoha andete upavuli khuvene, ndumunu uviilamula ukhumala ienongwa ijamwene vunonu ufwe tupulikhela twietesaniche ukhumbuda vusafike upwutuliepho pwapha.”
No må de då saman med rådet lata den øvste hovudsmannen vita, at han skal føra honom ned til dykk, liksom de vilde ransaka grannare um honom. So held me oss ferdige til å drepa honom fyrr han når fram.»
16 Ulwakhuva umwana vang'anchave va pavuli akhapulika ukhuta vilonda ukhubuda, akhaluta akhingila mughaati muboma akhambula upavuli.
Men systerson til Paulus fekk høyra um den løynrådi, og han kom og gjekk inn i borgi og fortalde Paulus det.
17 Upavuli akhamwilangha umbaha yumo akhanchova, “mntole udiemi uyu khwa kumbahu valigoha, ulwakhuva alienilimenyu ilyakhumbula.”
Paulus kalla då ein av hovudsmennerne til seg og sagde: «Før denne unge mannen til den øvste hovudsmannen, for han hev noko å melda honom.»
18 Pwu umbaha akhantola udiemu akhang'ielika khumbaha valigooha akhambula, “upavuli uvyakhungiwe anyielanghele niekhugeghe vindiemi uve khulyuve. alinilimenyu ilyakhukhuvula.”
Han tok honom då med seg og førde honom til den øvste hovudsmannen og sagde: «Den bundne Paulus kalla på meg og bad meg føra denne unge mannen til deg, då han hadde noko å segja deg.»
19 Ula undongonchi umbaha akhamwibata eikhivoko akhima nave palukanji, nukhumbuncha, “khinu khikhi ikhiwinogwa ukhumbula?”
Den øvste hovdingen tok honom ved handi og gjekk i einrom med honom og spurde: «Kva er det du hev å melda meg?»
20 Udiemu ulakanchova, “avayahudi vanchovie ukhukhudova uvahilikhile khilavo upavuli khuvuhighi ndukhuva vinogwa ukhunchimanya inongwa nchamwene mumbulweli.
Han sagde: «Jødarne er samrådde um å beda deg at du i morgon skal føra Paulus ned til rådet, liksom dei vilde spyrja noko grannare um honom.
21 Uve ulekhe ukwidika ulwakhuva khuvale avanu valutilile khuarobaini vieyuvilile. vikhungile ulukhoto, ukhuleka ukhulya na khukhunywa amaghaasi iempaka vabude. ata uluu valiemiho vipuliekhila, uve uvatavulile.
Du må ikkje gjera deim til viljes, for meir enn fyrti menner av deim lurer i løynd på honom, og dei hev forbanna seg på at dei korkje skal eta eller drikka fyrr dei hev drepe honom; og no er dei ferdige og ventar på ja-minne frå deg.»
22 Pwu umbaha valighoha akhandeka undiemi ula aghodokhage akhambuli “ulekhe ukhumbu umunu uviavenchagha ukhuta umbulile inchi”.
Den øvste hovudsmannen let då den unge mannen ganga og baud honom: «Du må ikkje fortelja nokon at du hev late meg vita dette!»
23 Akhavitanga avatongonchi vavile akhavula mukhavatesanie avasikali avamia avile ukhuluta khukaisaria na vasikhali avakhimanyile ukhutoghaifarasi sabini, avanyangoha avamia vavile, mwuehege pakhilo unsienki ugwaa isaa idatu.
Og han kalla til seg eit par av hovudsmennerne og sagde: «Lat tvo hundrad hermenner helda seg ferdige til å fara til Cæsarea, og sytti hestfolk og tvo hundrad skyttarar, frå den tridje timen på natti!»
24 Akhavavula vatesanie ifikha nu fifyo upavuli ayivombela nukhuvitola vunonu khw feliki untwa.
Og han baud at dei skulde halda øyk i stand, so dei kunde lata Paulus rida på deim og føra honom trygt fram til landshovdingen Feliks.
25 Akhasima ikalata ndee.
Og han skreiv eit brev med dette innhaldet:
26 Klaudio lisia kuntwa limbalanche feliki, lighonile.
«Klaudius Lysias helsar den megtige landshovdingen Feliks.
27 Umunu uywa aibatiwana vayahudi alondiwe ukhubudiwa, punikhaluta nikhipuga ikya vasikhali nikhampokha, navile nipulikhe ukhuta munu va khutoma.
Denne mannen, som var gripen av jødarne og so nær hadde vorte drepen av deim, honom kom eg og fria ut med herfolket, då eg fekk vita at han var romersk borgar;
28 Nanoghile ukulu manya ukhuta khikhi vikhungilega, pwu nikhang'ieka khuvuhighi.
og då eg vilde vita kva sak det var dei klaga honom for, førde eg honom ned for rådet deira.
29 Nikavono akhahigiwagwa kundaghilo nchavene, sakhasitakhiwe khulimenyu ilyavienchaga ilyakhuta abudiwagwe nukhukungiwa.
Eg fann honom då klaga for nokre spursmål i deira lov, men utan noko klagemål som gjorde honom skuldig til daude eller lekkjor.
30 Pwu nchikhavonike pavuvalafu palyune ukhuta une nene nilonda injila inchakhumbuda umwene, pwanikhansuhile khulyuve iembive, pwunikhavasukhile avikhung'iega valete inchuvikhunghegha umwene pavulongoto pako. valikhubielukha.”
Men då det no er meldt meg at ei meinråd mot mannen er i gjerdom, sender eg honom straks til deg, etter at eg hev bode klagarane hans å bera fram for deg det dei hev å segja.»
31 Pwu vala avasikhali vakhidikha ululagilo, vakhantola upavuli vakhangielikha khu antipathi pakhilo.
So tok då hermennerne Paulus, so som det var deim pålagt, og førde honom um natti til Antipatris,
32 Ikhigono ikhikhakhongile, avasikari vingi vakhavatekha vala avikhetoga ifalasi valutage pwupaninie mumwene, ewene vakhagoodoka khuvene ukhuvitama.
og dagen etter let dei hestfolket draga med honom og vende so um att til borgi.
33 Avikietoka ifalasi vavile vafike khu kaisali, nukumpa untwa ikalata, vakhangielika upavuli pavulongo pamwene.
Hine kom då til Cæsarea og gav landshovdingen brevet, og dei førde og Paulus fram for honom.
34 Untwa vuiembi ikalata, akhambuncha upavuli ahumile ikhilunga khilikhu; Avile alumanyile ukkhuta munu va khu kilika,
Då han hadde lese det og spurt kva land han var ifrå, og hadde fenge vita at han var frå Kilikia, sagde han:
35 akhanchova, “nikhukhu pulihinchaga uve akhieva vikijincha avakhakhusitakhile”, akhavatavula vambikhe mu nyumba iyantwa herode.
«Eg skal taka deg i forhøyr når klagarane dine kjem.» Og han baud at han skulde haldast i varetekt i Herodes-borgi.
