Marcos 5
1 Xoꞌpan chꞌaqaꞌp rech ri cho pa ri kulew ri winaq gerasenos.
Tedy się przeprawili za morze do krainy Gadareńczyków.
2 Are xqaj ri Jesús pa ri jukubꞌ bꞌinibꞌal puꞌwiꞌ ri jaꞌ, xkꞌulax rumal jun achi, kꞌo jun itzel uxlabꞌal che, elem loq rech chuxoꞌl ri e muqbꞌal taq kaminaqibꞌ.
A gdy on wyszedł z łodzi, zaraz mu zabieżał z grobów człowiek mający ducha nieczystego;
3 Ri achi chikixoꞌl taq ri muqbꞌal kaminaqibꞌ kakꞌojiꞌ wi chi paqꞌij chi chaqꞌabꞌ, man kabꞌan ta uyutik rukꞌ chꞌichꞌ jatꞌibꞌal.
Który miał mieszkanie w grobach, a nie mógł go nikt i łańcuchami związać,
4 Kutꞌoqopij taq ri chꞌichꞌ jatꞌibꞌal ri kajatꞌibꞌex rech, maj jun kakwin chuchapik.
Przeto że on często będąc pętami i łańcuchami związany, łańcuchy porwał, i pęta pokruszył; a nie mógł go nikt ukrócić.
5 Chi chaqꞌabꞌ chi paqꞌij ri achi kakꞌojiꞌ chikixoꞌl ri muqbꞌal taq kaminaqibꞌ xuqujeꞌ puꞌwiꞌ taq ri juyubꞌ, kuraqaqej uchiꞌ xuqujeꞌ kuchꞌey ribꞌ rukꞌ taq abꞌaj.
A zawsze we dnie i w nocy na górach w grobach był, wołając i kamieniem się tłukąc.
6 Naj kꞌo wi ri achi are xril apanoq ri Jesús, kaxikꞌanik xeꞌek xeꞌxukuloq choch.
Ujrzawszy tedy Jezusa z daleka, bieżał i pokłonił mu się;
7 Rukꞌ chuqꞌabꞌ xuraq uchiꞌ, xubꞌij: Jesús ralkꞌwaꞌl ri nimalaj Dios ¿jas che kape la waral? Bꞌana la toqꞌobꞌ man kabꞌan ta la kꞌax chwe.
A wołając głosem wielkim, rzekł: Cóż mam z tobą Jezusie, Synu Boga najwyższego? Poprzysięgam cię przez Boga, abyś mię nie trapił.
8 Jewaꞌ xubꞌij ri itzel uxlabꞌal rumal cher ri Jesús xubꞌij che: Chatel bꞌik che we achi riꞌ.
(Albowiem mu mówił: Wynijdź, duchu nieczysty! z tego człowieka.)
9 Ri Jesús xuta che: ¿Jas abꞌiꞌ? Ri itzel uxlabꞌal xubꞌij: Legión nubꞌiꞌ, rumal sibꞌalaj uj kꞌi.
Tedy go pytał: Co masz za imię? A on odpowiadając, rzekł: Imię moje jest wojsko: albowiem nas jest wiele.
10 Ri itzel sibꞌalaj xuta toqꞌobꞌ che ri Jesús rech man kesax taj bꞌik pa ri tinimit riꞌ.
I prosił go bardzo, aby ich nie wyganiał z onej krainy.
11 E kꞌo sibꞌalaj e kꞌi aq tajin keyuqꞌux apanoq puꞌwiꞌ ri juyubꞌ rumal riꞌ, ri itzel taq uxlabꞌal xkibꞌij che ri Jesús:
A była tam przy górach wielka trzoda świni, która się pasła.
12 Ya la bꞌe chaqe kujok chike le aq leꞌ.
I prosili go oni wszyscy dyjabli, mówiąc: Puść nas w te świnie, abyśmy w nie weszli.
13 Ri Jesús xuya bꞌe chike. Ri itzel taq uxlabꞌal xeꞌl bꞌik che ri achi, xoꞌk chike ri kebꞌ mil aq ri tajin keyuqꞌuxik. Ri aq xechꞌuꞌjarik, xetzaq bꞌik pa ri plo, xejiqꞌik.
I pozwolił im zaraz Jezus. A wyszedłszy oni duchowie nieczyści, weszli w one świnie; i porwała się ona trzoda z przykra w morze (a było ich około dwóch tysięcy, ) i potonęły w morzu.
14 Ri e yuqꞌul taq aq xaꞌnimaj bꞌik, xebꞌe pa taq ri leꞌaj chutzijoxik ri xkꞌulmatajik, konojel kꞌu ri winaq xebꞌe chi rilik ri xkꞌulmatajik.
A oni, którzy świnie paśli, uciekli, i oznajmili to w mieście i we wsiach; i wyszli, aby oglądali to, co się stało.
15 Are xoꞌpan ri winaq jawjeꞌ ri kꞌo wi ri Jesús xkixiꞌj kibꞌ rumal xkilo ri achi ri xeꞌl bꞌik itzel uxlabꞌal chike, tꞌuyulik, utz uwach.
I przyszli do Jezusa, i ujrzeli onego, który był opętany, i siedział obleczony, będąc przy dobrem baczeniu; onego, mówię, w którym było wojsko dyjabłów; i bali się.
16 Ri xiꞌlow ri xkꞌulmatajik xkitzijoj chike ri winaq jas xkꞌulmataj rukꞌ ri achi ri xeꞌl bꞌik itzel uxlabꞌal che xuqujeꞌ jas xkꞌulmataj kukꞌ ri itzel taq uxlabꞌal.
A ci, którzy to widzieli, opowiedzieli im, co się działo z onym opętanym, i o świniach.
17 Ri winaq xkita toqꞌobꞌ che ri Jesús chi kel bꞌik pa ri leꞌaj riꞌ.
Tedy go poczęli prosić, aby odszedł z granic ich.
18 Are tajin kaqꞌan ri Jesús pa ri jukubꞌ bꞌinibꞌal are xpe ri achi ri xeꞌsax itzel uxlabꞌal che, xubꞌij che ri Jesús chi karaj kꞌa te riꞌ chirij.
A gdy wstąpił w łódź, prosił go on, co był opętanym, aby był przy nim.
19 Ri Jesús man xraj taj, xane xubꞌij che: Jat cho awachoch, jat rukꞌ ri awixoqil xuqujeꞌ kukꞌ ri awalkꞌwaꞌl jaꞌtzijoj chike jas xubꞌan ri Dios awukꞌ, xel ukꞌuꞌx chawe.
Lecz mu Jezus nie dopuścił, ale mu rzekł: Idź do domu swego, do swoich, a oznajmij im, jakoć wielkie rzeczy Pan uczynił, a jako się nad tobą zmiłował.
20 Jeriꞌ xeꞌ ri achi pa ri tinimit Decápolis chutzijoxik ri xubꞌan ri Jesús rukꞌ. Konojel ri winaq xemayijanik.
Tedy odszedł, i począł opowiadać w dziesięciu miastach, jako mu wielkie rzeczy uczynił Jezus; i dziwowali się wszyscy.
21 Sibꞌalaj e kꞌi winaq xoꞌpan rukꞌ ri Jesús are xopan chuchiꞌ ri plo, rumal riꞌ xaq chuchiꞌ ri plo xkanaj wi.
A gdy się zasię Jezus przeprawił w łodzi na drugą stronę, zebrał się do niego wielki lud; a on był nad morzem.
22 Xopan kꞌut jun kꞌamal bꞌe rech ri Sinagoga rukꞌ ri Jesús ubꞌiꞌnam Jairo. Ri Jairo are xrilbꞌej uwach ri Jesús xukiꞌ pa ri ulew.
A oto przyszedł jeden z przełożonych bóżnicy, imieniem Jairus, a ujrzawszy go, przypadł do nóg jego.
23 Xuta toqꞌobꞌ che, xubꞌij: Raj kakam ri kꞌin laj numiꞌal, oj la wukꞌ jeꞌ ya ri qꞌabꞌ la puꞌwiꞌ rech kutzirik xuqujeꞌ kakꞌasiꞌk.
I prosił go wielce, mówiąc: Ponieważ córeczka moja kona, pójdźże, włóż na nię ręce, aby była uzdrowiona, i będzie żywa. I poszedł z nim.
24 Ri Jesús xeꞌ rukꞌ ri Jairo, sibꞌalaj e kꞌi winaq xeteriꞌ bꞌik chrij, kakipaqchiꞌ la kibꞌ.
I szedł za nim lud wielki, i cisnęli go.
25 Kꞌo jun ixoq ri xeꞌ kabꞌlajuj junabꞌ xaq katuruw ukikꞌel.
Tedy niektóra niewiasta, która cierpiała płynienie krwi ode dwunastu lat.
26 Bꞌenaq kukꞌ sibꞌalaj e kꞌi ajkunabꞌ usachom ronojel ri urajil, man kꞌo xutayij ri xubꞌano rumal cher xa xnimataj ri yabꞌil che.
I wiele ucierpiała od wielu lekarzy, i wynałożyła wszystko, co miała; a nic jej nie pomogło, owszem się jej tem więcej pogorszało:
27 Are xuto katzijoxik ri Jesús, xok bꞌik chikixoꞌl ri winaq, xuꞌchapa ri umanta.
Usłyszawszy o Jezusie, przyszła z tyłu między ludem, i dotknęła się szaty jego;
28 Jewaꞌ xubꞌano rumal xubꞌij: Kinkunatajik we kinkwinik kinchap ri ratzꞌyaq ri Jesús.
Bo mówiła: Jeźli się tylko dotknę szaty jego, będę uzdrowiona.
29 Aninaq xtaniꞌk ri kikꞌ che ri ixoq, kꞌa te xunaꞌo xtaniꞌk ri qꞌoxom che.
A zarazem wyschło źródło krwi jej, i poczuła na ciele, że uzdrowiona była od choroby swojej.
30 Qas che riꞌ xunaꞌ xuqujeꞌ ri Jesús chi xel bꞌik chuqꞌabꞌ che, rumal riꞌ xuta chike ri winaq: ¿Jachin xchapow ri watzꞌyaq?
A wnet poznawszy Jezus sam w sobie, że z niego moc wyszła, obrócił się do ludu i rzekł: Kto się dotknął szat moich?
31 Ri utijoxelabꞌ xkibꞌij che: Kꞌa kata na la jachin xchapow la ¿la man kil la chi sibꞌalaj e kꞌi winaq kepaqchiꞌn la?
I rzekli mu uczniowie jego: Widzisz, że cię ten lud ciśnie, a mówisz: Kto się mnie dotknął?
32 Ri Jesús xkaꞌyilobꞌik rech karilo jachin ri xchapowik.
I spojrzał w koło, aby ujrzał tę, która to uczyniła:
33 Are xril ri ixoq chi xretaꞌmaj ri Jesús ri xkꞌulmatajik, aninaq xukiꞌk choch, xubꞌij che jas ubꞌantajik ri jastaq.
Ale niewiasta ona z bojaźnią i ze drżeniem, wiedząc, co się przy niej stało, przystąpiła i upadła przed nim, a powiedziała mu wszystkę prawdę.
34 Ri Jesús xubꞌij che: Xatutzirik numiꞌal, jat pa jaꞌmaril, xatutzir che ri qꞌoxom.
Zatem jej on rzekł: Córko! wiara twoja ciebie uzdrowiła, idźże w pokoju, a bądź zdrowa od choroby twojej.
35 Tajin katzijon ri Jesús are xoꞌpan nikꞌaj achyabꞌ, kipetik cho rachoch ri Jairo, kꞌamal bꞌe pa ri Sinagoga, xkibꞌij che: Xkam ri amiꞌal, man kaya ta chi latzꞌ che le ajtij.
A gdy on jeszcze mówił, przyszli słudzy od przełożonego bóżnicy, mówiąc: Córka twoja umarła, czemuż jeszcze trudzisz nauczyciela?
36 Ri Jairo man are ta xrilij ri xbꞌix che. Ri Jesús xubꞌij che ri Jairo: Man kaxiꞌj taj awibꞌ, xaq xwi chatkojon chwe.
Ale Jezus skoro usłyszał to, co oni mówili, rzekł do przełożonego bóżnicy: Nie bój się, tylko wierz!
37 Ri Jesús man xraj taj, xebꞌe sibꞌalaj e kꞌi winaq rukꞌ, xaq xwi xuꞌsikꞌij bꞌik ri Pedro, ri Jacobo rachiꞌl ri Juan ri rachalal ri Jacobo.
I nie dopuścił nikomu iść za sobą, tylko Piotrowi, i Jakóbowi, i Janowi, bratu Jakóbowemu.
38 Are xoꞌpan cho rachoch ri kꞌamal bꞌe pa ri Sinagoga, ri Jesús xeꞌril ri winaq tajin kakiraqaqej kichiꞌ koꞌqꞌik.
A przyszedł do domu przełożonego bóżnicy, i ujrzał tam zgiełk, i płaczące i bardzo narzekające.
39 Xok bꞌik pa ri ja, xubꞌij chike: ¿Jas che sibꞌalaj kixel chꞌuꞌj chiroqꞌexik le ali? Le ali man kaminaq taj, xaq kawarik.
Wszedłszy tedy, rzekł im: Przecz zgiełk czynicie i płaczecie? nie umarłać dzieweczka, ale śpi.
40 Konojel ri winaq xkitzeꞌj ri Jesús, ri Jesús xeꞌresaj loq konojel ri winaq ri e kꞌo pa ri ja, xaq xwi xekanaj kanoq ri utat unan ri akꞌal rachiꞌl ri e tijoxelabꞌ, xebꞌe jawjeꞌ ri kꞌo wi ri ali.
I naśmiewali się z niego. Ale on wygnawszy wszystkie, wziął z sobą ojca i matkę dzieweczki, i te, którzy przy nim byli, i wszedł tam, gdzie dzieweczka leżała.
41 Ri Jesús xuchap ri ali che ri uqꞌabꞌ, xubꞌij che: ¡Talita, kum! ri kel kubꞌij Ali, kinbꞌij chawe: Chatwaꞌjiloq.
A ująwszy za rękę onę dzieweczkę, rzekł do niej: Talita kumi! co się wykłada: Dzieweczko (tobie mówię) wstań!
42 Ri ali ri kabꞌlajuj ujunabꞌ aninaq xwaꞌjilik, xuchapleꞌj bꞌinem. Konojel ri winaq xemayijanik are xkil ri xkꞌulmatajik.
A zaraz dzieweczka wstała, i chodziła; albowiem była w dwunastym roku. I zdumieli się zdumieniem wielkiem.
43 Ri Jesús xubꞌij chike ri winaq chi man kakitzijoj taj ri xkꞌulmatajik, kꞌa te riꞌ xtaqanik katzuq ri ali.
Tedy im przykazał wielce, aby tego nikt nie wiedział, i rozkazał, aby jej dano jeść.
