< Hechos 24 >
1 Jobꞌ qꞌij chik ikꞌowinaq are xqaj bꞌik ri Ananías kinimaꞌqil ri chꞌawenelabꞌ cho ri Dios, e rachiꞌl jujun taq kinimaꞌqil ri tinimit, xuqujeꞌ ri Tértulo, jun qꞌaxal tzij cho ri qꞌatal tzij, xebꞌe pa ri tinimit Cesarea, chuqꞌalajisaxik ri umak ri Pablo cho ri qꞌatal tzij.
En vijf dagen daarna kwam de hogepriester Ananias af met de ouderlingen, en een zekeren voorspraak, genaamd Tertullus, dewelke verschenen voor den stadhouder tegen Paulus.
2 Xokisataj bꞌik ri Pablo cho ri qꞌatal tzij, xpe ri Tértulo xuchapleꞌj utzujuxik, xubꞌij: Tyox che la nimalaj qꞌatal tzij, kariqom jaꞌmaril, jororemal, rukꞌ ri etaꞌmabꞌal la, sibꞌalaj utz rilik utayik ri tinimit bꞌanom la xuqujeꞌ kꞌi sukꞌumam la che ri taqanik.
En als hij geroepen was, begon Tertullus hem te beschuldigen, zeggende: Dat wij grote vrede door u bekomen, en dat vele loffelijke diensten dezen volke geschieden door uw voorzichtigheid,
3 Rumal cher ronojel ri bꞌanom la, kujtyoxin che la nimalaj qꞌatal tzij Félix.
machtigste Felix, nemen wij ganselijk en overal met alle dankbaarheid aan.
4 Chintatabꞌextaj la man naj taj kintzijon ukꞌ la, rech man kaqꞌitajta la.
Maar opdat ik u niet lang ophoude, ik bid u, dat gij ons, naar uw bescheidenheid, kortelijk hoort.
5 Xqariqo chi we achi riꞌ jun bꞌanal kꞌax, kojol chꞌoꞌj chikixoꞌl ri winaq aꞌj Israel, cho ronojel ri uwachulew ri e kꞌo wi winaq, kꞌamal bꞌe rech ri kꞌutuꞌn rech ri jun achi aj Nazaret.
Want wij hebben dezen man bevonden te zijn een pest, en een, die oproer verwekt onder al de Joden, door de ganse wereld, en een oppersten voorstander van de sekte der Nazarenen.
6 Qas kok chubꞌanik etzelal pa ri Templo are xqachapo, xqaj kꞌut xqaqꞌat tzij puꞌwiꞌ jetaq ri kubꞌij ri qataqanik.
Die ook gepoogd heeft den tempel te ontheiligen, welken wij ook gegrepen hebben, en naar onze wet hebben willen oordelen.
7 Xopan kꞌu ri Lisias, ri kinimaꞌqil ri ajchꞌoꞌjabꞌ chajil tinimit, rukꞌ chuqꞌabꞌ xumaj loq pa qaqꞌabꞌ.
Maar Lysias, de overste, daarover komende, heeft hem met groot geweld uit onze handen weggebracht;
8 Xqabꞌij kꞌu chike ri e tzujul taq rech chi kepe choch la, kꞌotompe la uchiꞌ rech qas ketaꞌmaj la jastaq ri umak ri kaqatzujuj wi che la.
Gebiedende zijn beschuldigers tot u te komen; van dewelken gij zelf, hem onderzocht hebbende, zult kunnen verstaan al hetgeen, waarvan wij hem beschuldigen.
9 Xkimulij kibꞌ konojel ri winaq aꞌj Israel ri e kꞌo chilaꞌ, xkibꞌij: Qas je wi riꞌ.
En ook de Joden stemden het toe, zeggende, dat deze dingen alzo waren.
10 Xuya kꞌu bꞌe ri qꞌatal tzij che ri Pablo rech kachꞌawik. Xubꞌij kꞌu ri Pablo: Wetaꞌm chi sibꞌalaj kꞌi chi junabꞌ lal okinaq che qꞌatal tzij rech we tinimit riꞌ, rukꞌ ronojel nukꞌux kintoꞌ wibꞌ choch la.
Maar Paulus, als hem de stadhouder gewenkt had, dat hij zou spreken, antwoordde: Dewijl ik weet, dat gij nu vele jaren over dit volk rechter zijt geweest, zo verantwoord ik mijzelven met des te beteren moed.
11 Qas kuyaꞌo ketaꞌmaj la chi jewaꞌ chi kabꞌlajuj qꞌij xinpaqiꞌ je laꞌ pa Jerusalén chuqꞌijilaꞌxik ri Dios pa ri Templo.
Alzo gij kunt weten, dat het niet meer dan twaalf dagen zijn, van dat ik ben opgekomen om te aanbidden te Jeruzalem;
12 Man xinriqitaj taj chi in yakal chꞌoꞌj kukꞌ taq ri winaq, pa ri Templo, pa ri Sinagoga, xa ta ne pa ri tinimit.
En zij hebben mij noch in den tempel gevonden tot iemand sprekende, of enige samenrotting des volks makende, noch in de synagogen, noch in de stad;
13 Maj jutzꞌit laj kꞌutbꞌal rech ri numak kakibꞌan choch la.
En zij kunnen niet bewijzen, waarvan zij mij nu beschuldigen.
14 Kinqꞌalajisaj cho la, chi ri in in kojoninaq che waꞌ we Bꞌe we kakibꞌij aꞌreꞌ che chi xaq jun naqꞌatajibꞌal, kinpatanij ri Dios kech ri watiꞌt numam. Nukojom ronojel ri jastaq ri kubꞌij ri taqanik, xuqujeꞌ ronojel ri jastaq ri kitzꞌibꞌam loq ri e qꞌaxal taq utzij ri Dios.
Maar dit beken ik u, dat ik naar dien weg, welken zij sekte noemen, den God der vaderen alzo diene, gelovende alles, wat in de wet en in de profeten geschreven is;
15 Wayeꞌm che ri Dios rukꞌ ukuꞌlibꞌal kꞌuꞌx jacha ri kayeꞌm aꞌreꞌ, chi kꞌo kꞌastajibꞌal wach chike konojel ri winaq chi sukꞌ chi man sukꞌ.
Hebbende hoop op God, welke dezen ook zelf verwachten, dat er een opstanding der doden wezen zal, beiden der rechtvaardigen en der onrechtvaardigen.
16 Rumal waꞌ amaqꞌel nuchajim wibꞌ rukꞌ jun chꞌojchꞌojlaj chomabꞌal je choch ri Dios xuqujeꞌ chikiwach ri winaq.
En hierin oefen ik mijzelven, om altijd een onergerlijk geweten te hebben bij God en de mensen.
17 Kꞌi chi kꞌu junabꞌ ikꞌowinaq xintzalij pa ri nutinimit chuyaꞌik tobꞌanik chikitoꞌik ri nuwinaq xuqujeꞌ chutzujik sipanik cho ri Dios.
Doch na vele jaren ben ik gekomen om aalmoezen te doen aan mijn volk, en offeranden.
18 Xineꞌkiriqa kꞌu pa ri Templo tajin kinchꞌojchꞌobej wibꞌ. Man kukꞌ ta e kꞌi winaq xuqujeꞌ man pa chꞌoꞌj taj.
Waarover mij gevonden hebben, geheiligd zijnde, in den tempel, niet met volk, noch met beroerte, enige Joden uit Azie;
19 Ri winaq aꞌj Israel rech ri tinimit Asia, ri xinilowik, rajawaxik kuletzujun che la we kꞌo ri numak xkilo.
Welke behoorden hier voor u tegenwoordig te zijn, en mij te beschuldigen, indien zij iets hadden tegen mij.
20 Kibꞌij xuqujeꞌ bꞌaꞌ ri e kꞌo waral we kꞌo etzelal xinbꞌan chikiwach ri kinimaꞌqil ri qꞌatal taq tzij aꞌj Israel.
Of dat dezen zelf zeggen of zij enig onrecht in mij gevonden hebben, als ik voor den raad stond;
21 Wine rumal ri ko xinchꞌaw chkixoꞌl xinbꞌij: “Kinkojo chi kakꞌastaj kiwach ri kaminaqibꞌ, kiqꞌat tzij pa nuwiꞌ kamik.”
Dan van dit enig woord, hetwelk ik riep, staande onder hen: Over de opstanding der doden word ik heden van ulieden geoordeeld!
22 Ri qꞌatal tzij Félix sibꞌalaj retaꞌm ri kikꞌutuꞌn ri kojonelabꞌ, are xuta we xubꞌij ri Pablo, xubꞌij: Chiwayeꞌj na, we chi pe ri qꞌatal tzij chajinel Lisias, kꞌa te riꞌ kinwilo jas qas kinbꞌan che ri kixriqitajik.
Toen nu Felix dit gehoord had, stelde hij hen uit, zeggende: Als ik nader wetenschap van dezen weg zal hebben, wanneer Lysias, de overste, zal afgekomen zijn, zo zal ik volle kennis nemen van uw zaken.
23 Xtaqan ri nima qꞌatal tzij che jun kinimaꞌqil ri ajchꞌoꞌjabꞌ chajil tinimit chi kuchajij ri Pablo xuqujeꞌ kuya bꞌe chike ri e rachiꞌl ri Pablo kakipatanij.
En hij beval den hoofdman over honderd, dat Paulus zou bewaard worden, en verlichting hebben, en dat hij niemand van de zijnen zou beletten hem te dienen, of tot hem te komen.
24 Xikꞌow kebꞌ oxibꞌ qꞌij xopan ri Félix rachiꞌl ri rixoqil Drusila aj Judea, xtaqan chusikꞌixik ri Pablo xuqujeꞌ xutatabꞌej ri qꞌalajisanik ri kojobꞌal chirij ri Jesús.
En na sommige dagen, Felix, daar gekomen zijnde met Drusilla, zijn vrouw, die een Jodin was, ontbood Paulus, en hoorde hem van het geloof in Christus.
25 Are xok ri Pablo chutzijoxik ri bꞌanoj sukꞌalaj qꞌatoj tzij xuqujeꞌ ri qꞌaten ibꞌ chubꞌanik etzelal, ri kꞌaxkꞌolal ri kape na, xuxiꞌj ribꞌ ri Félix, xubꞌij: Jat jampaꞌ chik kinwinik katintatabꞌej katinsikꞌij.
En als hij handelde van rechtvaardigheid, en matigheid, en van het toekomende oordeel, Felix, zeer bevreesd geworden zijnde, antwoordde: Voor ditmaal ga heen; en als ik gelegenen tijd zal hebben bekomen, zo zal ik u tot mij roepen.
26 Puꞌkꞌuꞌx chi kaya pwaq che rumal ri Pablo, rumal riꞌ katajinik kusikꞌij katzijon rukꞌ.
En tegelijk ook hopende, dat hem van Paulus geld gegeven zou worden, opdat hij hem losliet; waarom hij hem ook dikwijls ontbood, en sprak met hem.
27 Kebꞌ junabꞌ jeriꞌ xubꞌano, xuꞌriqaꞌ xkꞌextaj ri qꞌatal tzij Félix, are xok ri achi Porcio Festo che ukꞌaxel, are kꞌu karaj ri Félix nim kil kumal ri winaq aꞌj Israel xukoj kan ri Pablo pa cheꞌ.
Maar als twee jaren vervuld waren, kreeg Felix Porcius Festus in zijn plaats; en Felix, willende den Joden gunst bewijzen, liet Paulus gevangen.