2 Corintios 7
1 Jeriꞌ, loqꞌalaj taq qachalal, xa rumal kꞌu che ri bꞌiꞌtal loq we jastaq riꞌ chaqe, qachꞌajchꞌobꞌej qibꞌ che ronojel ri kuchꞌulujij ri qatyoꞌjal xuqujeꞌ ri qanimaꞌ, rech jeriꞌ katzꞌaqat ri tyoxalaj qachak pa ri umochꞌoj ibꞌ ri Dios.
ταύτας οὖν ἔχοντες τὰς ἐπαγγελίας, ἀγαπητοί, καθαρίσωμεν ἑαυτοὺς ἀπὸ παντὸς μολυσμοῦ σαρκὸς καὶ πνεύματος, ἐπιτελοῦντες ἁγιωσύνην ἐν φόβῳ θεοῦ.
2 Chujiya pa ri iwanimaꞌ. Man kꞌo ta jun qabꞌanom kꞌax che, man kꞌo ta jun mat qabꞌanom ri sukꞌal rukꞌ, man kꞌo ta jun xaq xqamenkꞌetij.
Χωρήσατε ἡμᾶς· οὐδένα ἠδικήσαμεν, οὐδένα ἐφθείραμεν, οὐδένα ἐπλεονεκτήσαμεν.
3 Man xa ta tajin kinqꞌat tzij piꞌwiꞌ, xinbꞌij chiꞌwe chi ix kꞌo pa qanimaꞌ, rech pune kujkamik o kujkꞌasiꞌk ne junam.
⸂πρὸς κατάκρισιν οὐ λέγω, προείρηκα γὰρ ὅτι ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν ἐστε εἰς τὸ συναποθανεῖν καὶ συζῆν.
4 Qas kuꞌl na kꞌuꞌx chiꞌwe xuqujeꞌ nimal kinnaꞌo rumal iwe. Sibꞌalaj nukꞌamom nuchuqꞌabꞌ, pa ronojel ri kꞌaxkꞌolal ri kaqariqo, kapulin ri qakiꞌkotemal.
πολλή μοι παρρησία πρὸς ὑμᾶς, πολλή μοι καύχησις ὑπὲρ ὑμῶν· πεπλήρωμαι τῇ παρακλήσει, ὑπερπερισσεύομαι τῇ χαρᾷ ἐπὶ πάσῃ τῇ θλίψει ἡμῶν.
5 Are xujopanik pa Macedonia, man xujuxlan ta wi, xane sibꞌalaj xqariq kꞌax, xqariq chꞌoꞌj pa ri qatyoꞌjal xuqujeꞌ xqaxiꞌj qibꞌ pa qanimaꞌ.
Καὶ γὰρ ἐλθόντων ἡμῶν εἰς Μακεδονίαν οὐδεμίαν ⸀ἔσχηκενἄνεσιν ἡ σὰρξ ἡμῶν, ἀλλʼ ἐν παντὶ θλιβόμενοι— ἔξωθεν μάχαι, ἔσωθεν φόβοι—
6 Are kꞌu ri Dios ri kukubꞌisaj kikꞌuꞌx ri kebꞌisonik, xukubꞌisaj qakꞌuꞌx rukꞌ ri ropanibꞌal ri Tito.
ἀλλʼ ὁ παρακαλῶν τοὺς ταπεινοὺς παρεκάλεσεν ἡμᾶς ὁ θεὸς ἐν τῇ παρουσίᾳ Τίτου·
7 Man xaq xwi ta rumal ri rulibꞌal, xane rumal ri kuꞌlibꞌal kuꞌx ri xiya loq che. Sibꞌalaj xinkiꞌkotik areꞌ xutzijoj chaqe chi sibꞌalaj kꞌax ikꞌuꞌx chwe xuqujeꞌ sibꞌalaj kinibꞌisoj.
οὐ μόνον δὲ ἐν τῇ παρουσίᾳ αὐτοῦ, ἀλλὰ καὶ ἐν τῇ παρακλήσει ᾗ παρεκλήθη ἐφʼ ὑμῖν, ἀναγγέλλων ἡμῖν τὴν ὑμῶν ἐπιπόθησιν, τὸν ὑμῶν ὀδυρμόν, τὸν ὑμῶν ζῆλον ὑπὲρ ἐμοῦ, ὥστε με μᾶλλον χαρῆναι.
8 Pune xinyak ibꞌis rukꞌ ri nuwuj ri xintaq chiꞌwe, man kꞌax ta kꞌu kinnaꞌ che. Pune nabꞌe kanoq xinbꞌisonik rumal xinto chi ri wuj ri xintaq chiꞌwe xuyak ibꞌis.
ὅτι εἰ καὶ ἐλύπησα ὑμᾶς ἐν τῇ ἐπιστολῇ, οὐ μεταμέλομαι· εἰ καὶ μετεμελόμην (⸀βλέπωὅτι ἡ ἐπιστολὴ ἐκείνη εἰ καὶ πρὸς ὥραν ἐλύπησεν ὑμᾶς),
9 Kamik kꞌut kinkiꞌkotik, man rumal ta che ri xixbꞌison rumal ri nuwuj, xane rumal che ri ibꞌis xubꞌan chiꞌwe chi xikꞌex ikꞌuꞌx. Xixbꞌisonik jetaq ri karaj ri Dios rumal riꞌ qetaꞌm chi man xa ta xqabꞌan kꞌax chiꞌwe.
νῦν χαίρω, οὐχ ὅτι ἐλυπήθητε, ἀλλʼ ὅτι ἐλυπήθητε εἰς μετάνοιαν, ἐλυπήθητε γὰρ κατὰ θεόν, ἵνα ἐν μηδενὶ ζημιωθῆτε ἐξ ἡμῶν.
10 Ri bꞌis ri kape rukꞌ ri Dios kubꞌan che ri winaq kukꞌex ukꞌuꞌx rech jeriꞌ kakolotajik, we riꞌ jun utz laj bꞌis, are kꞌu ri bꞌis rech uwachulew kukꞌam loq kamikal.
ἡ γὰρ κατὰ θεὸν λύπη μετάνοιαν εἰς σωτηρίαν ἀμεταμέλητον ⸀ἐργάζεται ἡ δὲ τοῦ κόσμου λύπη θάνατον κατεργάζεται.
11 Utz riꞌ ri xubꞌan ri Dios chiꞌwe chi kixbꞌisonik. Sibꞌalaj xixkꞌexenik, jeriꞌ xiwilo chi man kꞌo ta numak xuqujeꞌ xitoꞌ nuwiꞌ. Xixyojtajik xuqujeꞌ xixiꞌj iwibꞌ che ri kakꞌulmatajik. Xurayij iwanimaꞌ xiwil nuwach, xiqꞌat tzij puꞌwiꞌ ri ajmak. Rukꞌ ronojel we riꞌ xikꞌutu chi man ix taj ri ix ajmakibꞌ.
ἰδοὺ γὰρ αὐτὸ τοῦτο τὸ κατὰ θεὸν ⸀λυπηθῆναιπόσην κατειργάσατο ὑμῖν σπουδήν, ἀλλὰ ἀπολογίαν, ἀλλὰ ἀγανάκτησιν, ἀλλὰ φόβον, ἀλλὰ ἐπιπόθησιν, ἀλλὰ ζῆλον, ἀλλὰ ἐκδίκησιν· ἐν παντὶ συνεστήσατε ἑαυτοὺς ἁγνοὺς ⸀εἶναιτῷ πράγματι.
12 Xaq jeriꞌ, xintzꞌibꞌaj we wuj riꞌ chiꞌwe, man rumal ta rech ri xuriq kꞌax o ri xbꞌan kꞌax che, xane are kawaj chi qas cho ri Dios kichꞌobꞌo chi elinaq ikꞌuꞌx chaqe.
ἄρα εἰ καὶ ἔγραψα ὑμῖν, οὐχ ⸀ἕνεκεντοῦ ἀδικήσαντος, ⸀οὐδὲ⸁ἕνεκεντοῦ ἀδικηθέντος, ἀλλʼ ⸀1ἕνεκεντοῦ φανερωθῆναι τὴν σπουδὴν ὑμῶν τὴν ὑπὲρ ἡμῶν πρὸς ὑμᾶς ἐνώπιον τοῦ θεοῦ.
13 Rumal riꞌ xkubꞌisax qakꞌuꞌx. Xuqujeꞌ xaq uwiꞌnam ri kuꞌlibꞌal kuꞌx ri xya chaqe, xujkiꞌkotik are xqilo ri ukiꞌkotemal ri Tito, rumal cher iwonojel xiya loq uchuqꞌabꞌ ri ranimaꞌ.
διὰ τοῦτο παρακεκλήμεθα. Ἐπὶ δὲ τῇ παρακλήσει ⸀ἡμῶν περισσοτέρως μᾶλλον ἐχάρημεν ἐπὶ τῇ χαρᾷ Τίτου, ὅτι ἀναπέπαυται τὸ πνεῦμα αὐτοῦ ἀπὸ πάντων ὑμῶν·
14 Nubꞌim chiꞌwe chi nimal kinnaꞌo rumal iwe, man iniyaꞌom ta kꞌut pa nukꞌixibꞌal. Xane ronojel ri xqabꞌij chiꞌwe, qas tzij wi, xuqujeꞌ qas tzij qas xinya wi iqꞌij cho ri Tito.
ὅτι εἴ τι αὐτῷ ὑπὲρ ὑμῶν κεκαύχημαι, οὐ κατῃσχύνθην, ἀλλʼ ὡς πάντα ἐν ἀληθείᾳ ἐλαλήσαμεν ὑμῖν, οὕτως καὶ ἡ καύχησις ἡμῶν ⸀ἡ ἐπὶ Τίτου ἀλήθεια ἐγενήθη.
15 Ri Tito qas sibꞌalaj ixuloqꞌ, rumal cher kanaꞌtaj che chi iwonojel xinimaj xuqujeꞌ xikꞌamawaꞌj pa ri mochꞌoj ibꞌ xuqujeꞌ nim xiwilo.
καὶ τὰ σπλάγχνα αὐτοῦ περισσοτέρως εἰς ὑμᾶς ἐστιν ἀναμιμνῃσκομένου τὴν πάντων ὑμῶν ὑπακοήν, ὡς μετὰ φόβου καὶ τρόμου ἐδέξασθε αὐτόν.
16 Kinkiꞌkotik, rumal cher wetaꞌm chi kakubꞌiꞌ na kꞌuꞌx chiꞌwij pa ronojel ri kinbꞌano.
χαίρω ὅτι ἐν παντὶ θαρρῶ ἐν ὑμῖν.
