Luka 24
1 Mulugulu muno olusiku lwo kwamba olwo bhwoyo, nibhaja kumfwa, nibhaletaga ebhinu ebhilange bhinu bhaliga bhelabhile.
Men den fyrste dagen i vika, tidleg i otta, kom dei til gravi, og hadde med seg kryddorne som dei hadde laga til.
2 Nibhasanga libhuyi liilingisibhwe kula na imfwa.
Då fekk dei sjå at steinen var velt ifrå gravi;
3 Nibhengila munda, Nawe bhatagusangilemo omubhili gwa Ratabhugenyi Yesu.
dei gjekk inn, men fann ikkje likamen åt Herren Jesus.
4 Jabhonekene ati, omwanya bhachatangangae ingulu yelyo, awonawo, bhanu bhabhili nibhemelegulu agati yebhwe bhafwae ebhifwalo bhyo kulabhyangila.
Dei visste ikkje kva dei skulde tenkja um dette; då stod det med ein gong tvo menner i skinande klæde innmed deim,
5 Abhagasi bhejuye obhubha bhenamishe obhusu bhwebhwe ansi, nibhabhabhwila abhagasi, “Kulwaki omumuyenja unu ali muhanga agati ya bhafuye?
og med dei fulle av otte stirde nedfyre seg, sagde mennerne til deim: «Kvi leitar de etter den livande millom dei daude?
6 Atalio anu, Tali asuluka! Mwichuke kutyo aikile nemwe anu aliga achali Galilaya,
Han er ikkje her; han hev stade upp att. Kom i hug kva han sagde med dykk då han endå var i Galilæa,
7 naikati Omwana wa Adamu nibhusibhusi asosibhwe mumabhoko gabhanu the bhibhibhi na abhabwe, no lusiku lwa kasatu, asuluke lindi.”
at Menneskjesonen skulde gjevast i henderne på synduge menneskje og krossfestast, og standa upp att tridje dagen!»
8 Abhagasi bhaliya nibhechuka emisango jae,
Då kom dei i hug ordi hans,
9 nibhasubha okusoka kumfwa nibhabhabhwila emisango jona bhaliya ekumi na umwi na bhona.
og dei gjekk burt att frå gravi, og fortalde alt dette til dei elleve og alle dei andre.
10 Mbe Maliya na Magedalena, Jowana, Maliya nyila wa Yakobho, na bhagasi abhandi nibhasosha amagambo ganu ku ntumwa.
Det var Maria Magdalena og Johanna og Jakobs-Maria og dei hine kvinnorne i fylgjet deira - dei sagde dette med apostlarne;
11 Nawe omusango gunu nigubhonekana kuti gwa mujao kuntumwa, bhatabhekilisishe abhagasi abho.
men dei tenkte det var noko vas dei for med, og trudde deim ikkje.
12 Nolo kutyo Petelo nemuka, nabhilima okuja kumfwa, nasungulila nalola muchitulo, nalola lilimo lisanda lyenyele. Petelo nasubhayo nagenda ikewaye, nalugula niki chinu chabhonekana.
Peter sprang like vel av stad til gravi, og då han lutte seg ned, såg han ikkje anna enn likklædi; so gjekk han burt att, og undrast med seg yver det som var hendt.
13 Mbe lola, abhabhili amwi yebhwe bhaliga nibhagenda mumusi gumwi gunu gwatogwaga Emau, chinu chaliga chili maili sitini okusoka Yelusalemu.
Same dagen gjekk tvo av deim utetter til ein liten by som heiter Emmaus, og ligg ei mil frå Jerusalem,
14 Nibhaloma abhene kwa bhene ingulu ya jinu jabhonekene.
og på vegen tala dei med einannan um alt det som nyst hadde hendt.
15 Njibhonekana ati, omwanya gunu bhalomaga nibhebhushaga amabhusho, Yesu nabheililako nibhabha amwi nage.
Med dei no gjekk og tala og dryfte det med kvarandre, kom Jesus sjølv innåt og slo fylgje med deim;
16 Nawe ameso gebhwe galiga gafundikiye bhatamumenyele.
men augo deira var fjetra, so dei kjende honom ikkje.
17 Yesu nabhabhwila ati,”Niki chinu emwe abhabhili omulomelela akatungu kanu mulibhata?” Nibhemelegulu ao bhajubhile.
«Kva er det for ting de røder so um, med de gjeng etter vegen?» spurde han. Då stana dei, og det var sjåande til at dei sturde.
18 Oumwi webhwe, lisina lyae Cleopa, nasubya naikati, “Enibhusha awe wenyele anu Yelusalemu unu utakumenya emisango jinu jabhonekene munsiku jinu?”
Og den eine av deim - han heitte Kleopas - tok til ords og sagde til honom: «Du må visst vera den einaste som held til i Jerusalem og ikkje veit kva som hev hendt der desse dagarne!»
19 Yesu nabhabhwila, “Nimagamboki ganu? nibhamusubhyati,”Nimisango ingulu ya Yesu Mnazareti, unu aliga ali mulagi, owobhutulo nebhikolwa na magambo imbele ya Nyamuanga na bhanu bhona.
«Kva for noko?» spurde han. «Det med Jesus frå Nasaret, » svara dei, «han som var ein profet, megtig i gjerning og ord for Gud og alt folket,
20 Nalwakutyo abhakulu bha bhagabhisi na bhatangasha bheswe kutyo bhamusosishe nibhamulamula okufwa no kumubhamba.
korleis øvsteprestarne og rådsherrarne våre fekk dømt honom frå livet og krossfeste honom.
21 Nawe aliga nichiikanya ati omwene niwe kaja okubhata abhwelu Israeli. Yee, Kula nago gona, oli nilusiku lwa kasatu ganu gabhonekene.
Og me vona at han var den som skulde løysa ut Israel. Og med alt det so er det no på tridje dagen sidan dette gjekk fyre seg.
22 Nawe ona, amwi ya bhagasi okusoka mubhumwi bhweswe bhachilugusishe, bhejile bhabhao kumfwa katondo mulugulu.
Men so hev og nokre kvinnor i flokken vår sett oss i uro og undring; dei var i otta ved gravi,
23 Bwejile bhabhulwa omubhili gwae, nibhaja, nibhaikati, bhalolele ebhilugusho bhya malaika bhanu bhaikile ati ali muanga.
og fann ikkje likamen hans, men kom og fortalde at dei hadde set ei syn av englar, og at englarne hadde sagt at han liver.
24 Amwi ya bhalume bhanu chaliga chinabho nibhagenda kumfwa, nibhasanga lwa kutyo abhagasi bhaikile. Nawe bhatamubhwene omwene.”
Nokre av felagerne våre gjekk då ut til gravi, og fann det heiltupp so som kvinnorne hadde sagt, men honom såg dei ikkje.»
25 Yesu nabhabhwila ati,”Emwe muli bhamumu na muna emyoyo misito ejokwikilisha jona jinu abhalagi bhaikile!
«Å, for uvituge de er, » svara han, «og for seinhuga til å tru alt det som profetarne hev tale!
26 Enibhabhusha, aliga jitali bhusibhusi Yesu okunyansibhwa kwe misango ejo, no kwingila mwikusho lyae?”
Laut ikkje Messias lida dette, fyrr han kunde ganga inn til sin herlegdom?»
27 Okwambila okusoka ku Musa na bhalagi bhona, Yesu nabhabhutabhutila emisango jinu jimwiile omwene mumandiko gona.
So tok han til frå Moses og alle profetarne, og i alle skrifterne lagde han ut for deim det som er sagt um honom der.
28 Bhejile bhachifogelela echijiji echo, chinu bhajamoga, Yesu nekolati achagendelela imbele.
Då dei var tett innmed den byen dei skulde til, lest han vilja ganga lenger.
29 Nawe nibhamusinyilisha, nibhaikati, “Inyanja amwi neswe, kulwokubha jabhee kegolo no lusiku lwawa”. Kulwejo Yesu nengila nenyanja nabho.
Men dei nøydde honom og sagde: «Ver hjå oss! Det lid til kvelds, og dagen hallar.» So gjekk han inn og var hjå deim.
30 Jabhonekene ati, anu aliga enyanjile nabho nalya, agegele omukate, naguyana amabhando, nagubhutula, nabhayana.
Som han no sat til bords med deim, tok han brødet og velsigna det, og braut det og gav deim.
31 Ameso gebhwe nigafumbulwa, nibhamusinyilisha, ao nao nabhulao imbele ya meso gebhwe.
Då vart augo deira upplatne, so dei kjende honom att; men i det same kvarv han burt for augo deira.
32 Nibhaikati abhene kwa bhene, “Emyoyo jeswe sanga jitali munda yeswe, omwanya gunu sanga naloma neswe munjila, omwanya gunu achifumbulila amandiko?”
Då sagde dei med einannan: «Brann ikkje hjarta i oss då han tala med oss på vegen, då han lagde ut skrifterne åt oss?»
33 Nibhemuka omwanya ogwoogwo, nibhasubha Yelusalemu. Nibhabhasila bhaliya ekumi naumwi bhekumanyishe amwi, nabhanu bhanu bhabhaga amwi nabho,
Og dei tok ut i same stund, og gjekk attende til Jerusalem. Dei fann dei elleve og felagarne deira samla, og dei sagde:
34 Nibhaikati,”Ratabhugenyi asulukile chimali mali, namubhonekela Simoni.”
«Herren hev sanneleg stade upp att, og hev synt seg for Simon.»
35 Kulwejo nibhabhabhwila emisango jinu jabhonekene munjila, nakutyo Yesu abhabhonekee mukubheganya omukate.
Og sjølve fortalde dei um det som hadde hendt på vegen, og korleis dei hadde kjent honom då han braut brødet.
36 Omwanya gunu bhalomaga amagambo ago, Yesu omwene nemelegulu agati yebhwe, nabhabhwila ati, “Omulembe gubhe kwemwe.”
Best dei tala um dette, stod han sjølv midt ibland deim og sagde: «Fred vere med dykk!»
37 Nawe nibhobhaya nibhabhabhwila no bhubha, nibhetogela ati bhalola esabwa.
Dei kvakk og vart rædde, og trudde det var ei ånd dei såg.
38 Yesu nabhabhwila ati, Kulwaki omusulumbala? Kulwaki omwibhusha mumiyo jemwe?
Då sagde han til deim: «Kvi er de so forstøkte, og kvifor vaknar det tvil i hjarta dykkar?
39 Mulole amabhoko gani na magulu gani, kutyo alyanye. Munkunyeko namulole. Kulwokubha lisabwa litana nyama na mawa, lwakutyo omundola ninabhyo.”
Sjå henderne og føterne mine, at det er eg sjølv! Kjenn på meg og sjå! Ei ånd hev då’kje kjøt og bein, som de ser eg hev.»
40 Ejile amala okwaika kutyo, nabholesha amabhoko gae na magulu gae.
Då han hadde sagt det, synte han deim henderne og føterne sine.
41 Anu bhaliga bhachali nobhukondelewe bhunu bhwaliga bhulimo no kulema okwilisha, no kulugula, Yesu nabhabhwila ati, “Enibhusha, muna echinu chona chona echokulya?”
Då dei endå ikkje kunde tru for gleda, men berre undra seg, sagde han: «Hev de noko etande her?»
42 Nibhamuyana echibhutu cha inswi inu yaliga yochewe.
Dei gav han eit stykke steikt fisk og noko av ei honningkaka,
43 Yesu nachigega, nachilya imbele yebhwe.
og han tok det og åt det for augo deira.
44 Nabhabhwila ati, “Anu aliga nchali amwi nemwe, nabhabhwila gona ganu gandikilwe mubhilagilo bhya Musa na mubhalagi na Zaburi nibhusibhusi gakumile”
So sagde han til deim: «Dette var det eg tala til dykk um då eg endå var i lag med dykk, at alt som er skrive um meg i Moselovi og profetarne og salmarne, laut sannast.»
45 Neya negula ombwenge bhwebhwe, koleleki bhamenye amandiko.
So let han upp for tankarne deira, so dei kunde skyna skrifterne.
46 Nabhabhwila ati, “Ati jandikilwe, Kristo nibhusibhusi anyansibhwe, nokusuluka lindi okusoka mubhafuye olusiku lwa kasatu.
«So stend skrive, » sagde han, «at Messias skal lida og standa upp frå dei daude tridje dagen,
47 No kuta no kuswalililwa ebhibhibhi nibhusibhusi ilashwe kwa lisina lyae kumaanga gona, okwambila okusokelela Yelusalemu.
og i hans namn skal umvending og syndeforlating ropast ut for alle folkeslag; frå Jerusalem skal det ganga ut.
48 Emwe muli bhabhambasi bha magambo ganu.
De skal sjølve vitna um dette.
49 Mulole, enibhasilila omulago gwa Rata want ingulu yemwe. Tali mulinde munu mumusi, okukinga anu mulifwafibhwa amanaga okusoka ingulu.
Og no vil eg senda yver dykk det som far min hev lova; men de skal halda dykk rolege i byen, til de vert budde med kraft frå det høge.»
50 Neya Yesu nabhatangasha anja okukinga okulebhelela Bethania. Nemusha amabhoko gae ingulu, nabhayana amabhando.
Sidan tok han deim med seg ut or byen, til burt imot Betania, og han lyfte upp henderne og velsigna deim.
51 Nibhonekana ati, omwanya gunu aliga nabhayana amabhando, abhasigile nagegwa ingulu okuja mulwile.
Og med han lyste velsigningi, skildest han frå deim og for upp til himmelen.
52 Kulwejo nibhamulamya, nibhasubha Yerusalemu na obhukondelewa bhunene.
Og dei kasta seg på kne og tilbad honom. So gjekk dei attende til Jerusalem i stor gleda,
53 Bhagendelee okubhamo muyekalu, nibhalamya Nyamuanga.
og sidan var dei allstødt i templet og lova og prisa Gud.
