Zefanaia 3

1 Jerusalemi kumapima nemaniza vahe'mota kva hiho, na'ankure ana kumapima nemaniza vahe'mota keontahi havi avu'ava huta vahera zamazeri haviza nehuta, kumara eri pehena hu'naze.

Usæl han, den tråssuge og ureine, valdsbyen!

2 Jerusalemi kumapi vahe'mo'za kea runetagre'za, zamavumro'ma anteankea antahi'za novaririze. Ana nehu'za Ra Anumzana zamagri Anumzantera zamentintia nosu'za, Agritera erava'oa nosaze.

Han høyrer ikkje på røysti åt nokon, tek ikkje tukt. På Herren lit han ikkje, til sin Gud vil han ikkje koma.

3 Jerusalemi kumate kva vahe'mo'za, laionimo ran krafa huno vano nehiankna nehazage'za, keagama refko'ma nehaza kva vahe'mo'za, kinagafima vanoma nehaza afi kramo'za kenage zagagafa ahe'za nevaga retazageno masa nehiankna nehaze.

Hovdingarne der inne er burande løver, domarane hans er som ulvar um kvelden; dei sparar inkje til morgondagen.

4 Jerusalemi kumapima nemaniza kasnampa vahe'mo'za zamavufaga ra nehu'za, tusi hazenke vahe mani'naze. Pristi vahe'mo'za Anumzamofo kasegea runetagare'za, Ra Anumzamofo Mono nona eri pehena hu'naze.

Profetarne hans er skrythalsar, trulause menner, prestarne vanhelgar det heilage, gjer vald mot lovi.

5 Hianagi Ra Anumzamo'a Jerusalemi ran kumapina ko'ma nemanire mani'neankino, Agra mago havizana nosie. Knane knanena Agra fatgo huno vahera refko hunezamante'neanagi, vahe'mo'za Agrira keamara nosaze. Hianagi kefo avu'ava zama nehaza vahe'mokizmia zamagaze zana nomane.

Herren er rettferdig der inne, gjer ikkje urett. Kvar morgon let han sin dom koma fram i ljoset, det glepp ikkje. Men den urettferdige kjenner ikkje skam.

6 Nagra rama'a kumatamimpi vahera zamahe vagarogeno, mani'nezama kuma'ma kegavama nehaza zaza nozmimo'a haviza huno me'ne. Kuma zamifima vanoma nehaza ne'onse kantamina eri haviza huge'za vahera vano osazageno, ranra kumazmimo'a haviza huno megeno, anampina magore huno vahera omanitfaza hu'ne.

Eg hev øydt ut folkeslag, deira murtindar vart nedbrotne. Eg gjorde gatorne deira aude, so ingen ferdast på deim; byarne deira vart herja, so dei er utan folk, utan ibuar.

7 Nagrama antahuana tamagerfa hu'za Nagri agoraga nemani'za, Nagrama zamavumro'ma antoanke'ma antahisage'na kumazmia eri haviza osugahue hu'na antahi'noe. Hianagi zamagra maka'zama hazafina, kazigazi hu'za havi avu'ava zana hu'za vu'naze.

Eg sagde: Berre du vil ottast meg, taka tukt, so skal bustaden din ikkje verta øydelagd med alt det som eg hev gjeve deg i varetekt. Like vel var dei uppsette på å lata alle sine gjerningar vera illverk.

8 E'ina hu'negu akoheta Nagri navega anteta maniho huno Ra Anumzamo'a hu'ne. Na'ankure Nagrama oti'na keagama huzmante'sanua knazupa, ko antahintahi retro hu'noanki'na kokankokama nemaniza vahe'ene kinimo'ma kegavama hu'nea mopafima nemaniza vahera zamazeri atru hute'na, narimpa ahe'zana zamagrite eri akaha hu atregahue. Nagrama kanivema rezamantesanua narimpa ahe'zamo'a, teve nefakna huno maka ama mopa teno eri fanane hugahie.

Difor, bia på meg, segjer Herren, til den dagen eg ris upp til herfang. For det er min dom at eg samlar folki og stemner saman kongeriki, renner ut harmen min yver deim, all min brennande vreide; for elden av min brennhug skal øyda heile jordi.

9 Ana zupa maka kokankoka vahera zamagerura eri agru hanuge'za, ana maka vahe'mo'za mago zamarimpa hu'za Ra Anumzamo'na Nagia ahentesga hu'za monora hunante'gahaze.

For då vil eg gjeva folki nye, reine lippor, so dei kann kalla på Herrens namn og samheldigt tena honom.

10 Nagri'ma mono'ma hunenantaza vahe'nima zamahe panani'ma hazage'za Itiopia mopafima mane'nea timofo kantu kazigama umani'naza vahe'mo'za, Nagritega ofa eri'za egahaze.

Frå landet burtanfor elvarne i Ætiopia skal dei føra mine tilbedarar, mitt spreidde folk bera fram offer til meg.

11 Nagri kema nontahita veganokano'ma hu'naza zankura, e'i ana zupa tamagazegura osugahaze. Na'ankure ru'enena tamagra Nagrira hara reonantegahaze. Tamagri amu'nompintira zamavufaga rama nehu'za kema nontahiza vahera zamazeri atregahue. Ana hanugeno ruotage'ma hu'nea agona'nifina zamavufaga rama nehaza vahera omanigahaze.

På den dagen tarv du ikkje skjemmast ved alle gjerningarne dine, som du synda imot meg med; for då vil eg rydja burt frå deg deim som jublar so stolt i deg, og du skal ikkje meir gjera deg stor på mitt heilage fjell.

12 Hianagi akohe'zama nemani'za, zamavufagama anteramiza nemaniza vaheke zamatrenuge'za manigahaze. Na'ankure zamagra Ra Anumzamofo agifi frakiza nemaniza vahe mani'naze.

Men eg vil leiva i deg eit audmjukt og armt folk, og dei skal lita på Herrens namn.

13 Israeli naga'ma osi'ama manisaza vahe'mo'za mago hazenkea nosu'za, mago havigea nosu'za, magore hu'za havigea huza vahera rezamataga osugahaze. Ana nehu'za zamagra ne'zana nezamu nehu'za, mani fru hu'za nemani'nageno mago vahe'mo'e huno zamazeri korora osugahie.

Israels leivning skal ikkje gjera urett, dei skal ikkje tala lygn, og det skal ikkje finnast svikfull tunga i deira munn. Ja, dei skal beita og liggja i ro, utan at nokon skræmer deim.

14 Hagi Saioni mofamoka zagamera nehuge'za, Israeli vahe'mo'za rankea hu'za kezati'za zagamera hiho. Jerusalemi mofa'moka maka kagu'areti hunka musenkasea nehugeno, karimpamo'a so'e hino.

Jubla, dotter Sion! Lyft upp fagnadrop, Israel! Gled deg og frygda deg av alt ditt hjarta, dotter Jerusalem.

15 Na'ankure Ra Anumzamo'ma keaga huneramante'no tamazeri haviza hugahuema huno hu'nea zana eri netreno, tamagri ha' vahe'mokizmi sondia vahera zamaretufege'za vu'naze. Ana hu'neankino Ra Anumzana Agra'a Israeli vahe'mota Kinimo tamagri amu'nompina manigahie. Ana hanigeta hazenke'zama e'zankura korora osugahaze.

Herren hev vend straffedomarne ifrå deg, rudt fienden din or vegen. Herren, Israels konge, er hjå deg. Du tarv ikkje meir ottast noko vondt.

16 Ana kna zupa Jerusalemi kumakura hu'za, Saioni agonamoka korora nehunka atregeno kazamo'a arage oramino hu'za hugahaze.

På den dagen skal det segjast til Jerusalem: «Ottast ikkje, Sion, lat ikkje henderne siga!

17 Na'ankure Ra Anumzana kagri Anumzamo kagri amu'nompina mani'ne. Agra hankavenentake harafa ne' mani'ne. Agra kagrikura tusi muse hugahiankino, avesi zama'areti koroma nehana zana maka eri amne hugahie. Kagrikura ranke huno zagamera nehuno, Agra musenkasea hugahie.

Herren din Gud er hjå deg, ei kjempa som kann frelsa. Han gled seg yver deg med fagnad, han tegjer i sin kjærleik; han jublar i frygd yver deg.»

18 Ra Anumzamo'a huno, musenkasema nehaza knare'ma musema osu'naza zanku'ma tamasunku'ma nehaza vahera zamavare atru hugahue. Ana hanuge'za mago'enena tamazeri tamagazea hanageta tamagazegura osugahaze.

Eg samlar deim som med sorg hev vore utestengde frå høgtidsstemnorne; dei er frå deg. Vanæra tyngjer på deim.

19 Tamagri'ma knazama tamiza tamazeri havizama hu'naza vahera, ana knazupa hazenke zamigahue. Hanki zamagama havizama hu'nea vahera zamagu'nevazi'na, vahe'mo'zama zamahe'za zamarotago'ma hazage'zama fre'naza vahera ete magopi zamavare tru hugahue. Ru kumategama vuta kinama ome hutama mani'nage'za, ana kumapi vahe'mo'za kiza zokago ke huneramante'za huhaviza huramante'naze. Hianagi menina ete zamagu'a eri rukrahe hanuge'za, tamagrira husga huramantegahaze.

Sjå, på den tidi vil eg taka på trælkarane dine, og eg vil frelsa dei halte og sanka saman dei burtdrivne og gjera deim til æra og gjetord yver heile jordi, der dei fyrr var vanæra.

20 Ana kna zupa tamagrira magopi tamavre tru hute'na, tamavre'na nonkuma tamire ete egahue. Ama mopafima mani'naza vahe amu'nompintira, tamagrira knare tamagi tamisuge'za tamagesga hugahaze. Tamagra'a tamavufinti negesage'na tamazeri so'e hugahue. Nagra Ra Anumzamo'na ama nanekea hue!

På den tid let eg dykk koma heim att, på den tid sankar eg dykk, og eg vil gjera dykk til gjetord og æra millom alle folki på jordi, når eg vender lagnaden dykkar for augo på dykk, segjer Herren.