< Zekraia Sekaraia 6 >

1 Anante kesga hu'na kogeno tare bronsire agonararemokizni amu'nompinti 4'a karisirami ne-ege'na ke'noe.
Και πάλιν ύψωσα τους οφθαλμούς μου και είδον και ιδού, τέσσαρες άμαξαι εξήρχοντο εκ του μέσου δύο ορέων και τα όρη ήσαν όρη χάλκινα.
2 Hagi esera koranke hosi afu'moza karisia rente'za avazu hu'za azageno, haninke hosi afu'mo'za anantera karisia rente'za avazu hu'za e'naze.
Εν τη αμάξη τη πρώτη ήσαν ίπποι κόκκινοι, και εν τη αμάξη τη δευτέρα ίπποι μέλανες,
3 Hagi nampa 3a efeke hosi afu'moza karisia rente'za avazu hu'za azageno, efeke hosi afutamimofo zamefira tupri tapri hosi afutamimo'za karisia rente'za avazu hu'za e'naze. Hagi ana maka 4'a hosi afu'mokizmia hankavezamimo'a mareri'ne.
και εν τη αμάξη τη τρίτη ίπποι λευκοί, και εν τη αμάξη τη τετάρτη ίπποι ποικίλοι ψαροί.
4 Anante nagranema nanekema nehia ankerona antahige'na amanage hu'noe, ranimoka, ama zantamina nazantamine?
Και απεκρίθην και είπα προς τον άγγελον τον λαλούντα μετ' εμού, Τι είναι ταύτα, κύριέ μου;
5 Hugeno ana ankeromo'a anage huno kenona hu'ne, E'i 4'a monafi avamutamine. Ama ana maka mopama kegavama hu'nea Ra Anumzamofo avuga mani'nazareti, Agri eri'za erinaku atiramiza nevaze.
Και απεκρίθη ο άγγελος και είπε προς εμέ, Ταύτα είναι οι τέσσαρες άνεμοι του ουρανού, οίτινες εξέρχονται εκ της στάσεως αυτών ενώπιον του Κυρίου πάσης της γής·
6 Hagi haninke hosi afumo'za karisia rente'za avazu hu'za noti kaziga vazageno, Efeke hosi afumo'za karisia rente'za avazu hu'za zage fre kaziga vazageno, tupri tapri hosi afumo'za karisia rente'za avazu hu'za sauti kaziga vu'naze.
οι ίπποι οι μέλανες οι εν τη μιά εξέρχονται προς την γην του βορρά, και οι λευκοί εξέρχονται κατόπιν αυτών, και οι ποικίλοι εξέρχονται προς την γην του νότου.
7 Hagi ana hankavenentake hosi afutamimo'za atirami'zama ne-eza ama mopafi vano hu'za kenaku nona mani soe osu'naze. Ana'ma hazageno'a Ra Anumzamo'a huno, Ome vano huta mopa keho, huno huzmantege'za ana hosi afumo'za ame hu'za vu'naze.
Και οι ψαροί εξήλθον και εζήτησαν να υπάγωσι διά να περιέλθωσι την γην. Και είπεν, Υπάγετε, περιέλθετε την γην. Και περιήλθον την γην.
8 Agra kezatino amanage huno nasami'ne, kama antahio, noti kaziga kokampima vaza hosi afutamimo'za, noti kokamofoma narimpama ahente'noa zana eri ravahe'naze.
Και έκραξε προς εμέ και ελάλησε προς εμέ, λέγων, Ιδέ, οι εξερχόμενοι προς την γην του βορρά ανέπαυσαν το πνεύμά μου εν τη γη του βορρά.
9 Ra Anumzamo'a amanage huno nasmi'ne.
Και έγεινε λόγος Κυρίου προς εμέ, λέγων,
10 Kinama ome hu'naza nagara Heldai'ma, Tobija'ma, Jetaiama hu'za Babilonitira silvane, golinena eri'za e'nazanki omerinka ana zupage Zefanaia nemofo Josaia nonte vuo.
Λάβε εκ των ανδρών της αιχμαλωσίας, εκ του Χελδαΐ, εκ του Τωβία και εκ του Ιεδαΐα, των ελθόντων εκ Βαβυλώνος, και ελθέ την αυτήν εκείνην ημέραν και είσελθε εις τον οίκον του Ιωσίου, υιού του Σοφονίου·
11 Hagi ana vahe'mo'zama eri'za e'naza silvane golinena erinka kini fetori tro hutenka, ugagota pristi ne' Jehozadaki ne'mofo Josuana kini fetorira asenifi antaninto.
και λάβε αργύριον και χρυσίον και κάμε στεφάνους και επίθες επί την κεφαλήν του Ιησού, υιού του Ιωσεδέκ, του ιερέως του μεγάλου,
12 Ana nehunka Monafi sondia vahe'mofo Ra Anumzamo'a amanage hie hunka asamio, ama nera Azanku'nare hu'za agia nehaza nekino, agrama mani'nea kumapintira azanku'nareno Ra Anumzamofo ra mono nona kigahie.
και λάλησον προς αυτόν, λέγων, Ούτω λέγει ο Κύριος των δυνάμεων, λέγων, Ιδού, ο ανήρ, του οποίου το όνομα είναι ο Βλαστός· και θέλει βλαστήσει εκ του τόπου αυτού και θέλει οικοδομήσει τον ναόν του Κυρίου.
13 Agra Ra Anumzamofo mono nona kite'no, kini tratera mani'neno kegava huno kinia mani'nenige'za ragia amigahaze. Hagi ana trate mani'neno pristi eri'zanena erigahiankino, ana tare eri'zamokea hara ore area osugaha'anki, fruhuke mago kanteke vugaha'e.
Ναι, αυτός θέλει οικοδομήσει τον ναόν του Κυρίου, και αυτός θέλει λάβει την δόξαν και θέλει καθήσει και διοικήσει επί του θρόνου αυτού και θέλει είσθαι ιερεύς επί του θρόνου αυτού, και βουλή ειρήνης θέλει είσθαι μεταξύ των δύο τούτων.
14 Hagi Heldaiama, Tobijama, Jedaiama, Sefanaia nemofo Henikizmi avamezankna huno ana kini fetorimo'a Ra Anumzamofo mono nompi me'nena, vahe'mo'za zamagesa antahi zamigahaze.
Και στέφανοι θέλουσιν είσθαι διά τον Ελέμ και διά τον Τωβίαν και διά τον Ιεδαΐαν και διά τον Ειν τον υιόν του Σοφονίου προς μνημόσυνον εν τω ναώ του Κυρίου.
15 Hagi afete kumate'ma nemaniza vahe'mo'za ete ete hu'za Ra Anumzamofo mono nona eme kinagenka, nagrikura Monafi sondia vahe'mofo Ra Anumzamo huntegeno, eme nasami'ne hunka kenka antahinka hugahane. Hagi kagrama Ra Anumzana kagri Anumzamofo kema tamagema hunka amage'ma ante fatgoma hanankeno'a, ama ana zana efore hinkenka kegahane.
Και οι μακράν θέλουσιν ελθεί και οικοδομήσει εν τω ναώ του Κυρίου· και θέλετε γνωρίσει ότι ο Κύριος των δυνάμεων με απέστειλε προς εσάς· και τούτο θέλει γείνει, εάν υπακούσητε ακριβώς εις την φωνήν Κυρίου του Θεού σας.

< Zekraia Sekaraia 6 >