< Soromoni' 5 >

1 Zahufa a'nimoka nagra hozani'afi ufre'na mnanentake'za merene, haganentake zanena eritru nehu'na, tumemofo anoma'ane tima'anena nenena musena hu'noe. Ami rine waini tinena ne'noe. Jerusalemi mofa'nemo'za hu'za, Ovesinte avesintema neha'a veatremota'a ne'zana neneta tina ne'o. Ante fenkamu atreta tanavesi'zana tima neaza hi'o.
Doðoh u vrt svoj, sestro moja nevjesto, berem smirnu svoju i mirise svoje, jedem sat svoj i med svoj, pijem vino svoje i mlijeko svoje; jedite, prijatelji, pijte, i opijte se, mili moji!
2 Navura mase'noanagi antahintahimo'a eri'zana eri vava hu'ne. Agasasa arige'na antahugeno avesima nenantea ne'mo'a kafante eme vagre vagre nehuno anage hu'ne, kafana anaginanto marerisa zaganimoka, maho namanimoka kafuhe kafahe omanegenka hentofa zaga mani'nane. Ata komo'a nanuntera runtegeno atake nehigeno, nazokamo'a tinke huno pasupanegie.
Ja spavam, a srce je moje budno; eto glasa dragoga mojega, koji kuca: otvori mi, sestro moja, draga moja, golubice moja, bezazlena moja; jer je glava moja puna rose i kosa moja noænijeh kapi.
3 Hianagi nagra hago kukena hutrena mase'noanki, inankna hu'na otigahue? hu'noe. Ko naga sese hutena mase'noanki, ete otina vanugeno nagamo'a pehana hugahie.
Svukla sam haljinu svoju, kako æu je obuæi? oprala sam noge svoje, kako æu ih kaljati?
4 Avesima nenantea ne'mo'a azana antegamateno kafana eri anagi'za hige'na kogeno, tumonimo'a fakro fakro hu'ne.
Dragi moj promoli ruku svoju kroz rupu, a što je u meni ustrepta od njega.
5 Anama hige'na otina kafama nenagugeno'a, nazantegatira mnanentake'za meremo'a pakepake hu'ne. Mnanentake'za meremo'a nazankoregatira pakepake nehige'na, kafama agu'atima ahentrokoma hu'noa zota avazu hu'noe.
Ja ustah da otvorim dragome svojemu, a s ruku mojih prokapa smirna, i niz prste moje poteèe smirna na držak od brave.
6 Avesima nenantea nera kafana anaginte'noanagi, rukrahe huno ko atreno vu'ne. Atreno'ma vigeno'a nagu'amo'a kna huno evuramino musena osige'na, hake'noanagi kena eri fore osu'noe. Ke'zana ati'noanagi, ke'niarera voera osu'ne.
Otvorih dragomu svome, ali dragoga mojega ne bješe, otide. Bijah izvan sebe kad on progovori. Tražih ga, ali ga ne naðoh; vikah ga, ali mi se ne odazva.
7 Kuma'ma kegava nehaza vahe'mo'za, kuma kegava hu'za vano nehazaregati eme nage'za erifore nehu'za, nahe'za nakare kuni'a eri'naze. Ana vahetamina kuma kegina kegava nehaza vahetamine.
Naðoše me stražari, koji obilaze po gradu, biše me, raniše me, uzeše prijevjes moj s mene stražari po zidovima.
8 Jerusalemi mofaneramimota, avesimanenantea ne'ma kesuta, avesima nentana mofamo'a kagrikura kri erino mani'ne huta asamigahune huta huvempa hunanteho.
Zaklinjem vas, kæeri Jerusalimske, ako naðete dragoga mojega, šta æete mu kazati? Da sam bolna od ljubavi.
9 Kagi kagonamo arava oheno hentofa mofamoka, ina kazigati avesima nentana ne'mo'a mago'a venenea zamagatere'ne? Ina kazigati aronekamo'a mago'a venenea agatere'negenka e'inahu kea hunka huvempa hiho hunka nehane?
Što je tvoj dragi bolji od drugih dragih, o najljepša meðu ženama? što je tvoj dragi bolji od drugih dragih, te nas tako zaklinješ?
10 Navesima nentoa ne'mo'a, hanavenentake nekino, avufamo'a tevenefa tagivazu hu'neankino, 10 tausenia vahepina agra zamagatere'ne.
Dragi je moj bio i rumen, zastavnik izmeðu deset tisuæa;
11 Asenimo'a marerisa goligna nehigeno, azokamo'a egaraki egaraki huno kotkoti namagna huno haninke hu'ne.
Glava mu je najbolje zlato, kosa mu je kudrava, crna kao gavran;
12 Hanki tare avurgamokea tinkenafi nemania maho namamofo avurgagna nehuke, marerisa konarari zama ami rimpi sese higeno rumarave hiankna hu'na'e.
Oèi su mu kao u goluba na potocima vodenijem, mlijekom umivene, i stoje u obilju;
13 Ameragemo'a balsami zafamo'ma amosrema ahentegeno'ma mnama neviankna hu'ne. Hagi agi morenamo'a liliema nehaza trazamofo amosrefinti'ma meremo'ma viankna mna vu'ne.
Obrazi su mu kao lijehe mirisnoga bilja, kao cvijeæe mirisno; usne su mu kao ljiljan, s njih kaplje smirna žitka;
14 Azampasamo'a goli vimagokna higeno, berilie nehaza havenu konarari hunteankna hu'ne. Avufgamo'a elefanti aveteti'ma hiaza huno kanifuge higeno, safie nehaza havenu'ma konararima hunteankna hu'ne.
Na rukama su mu zlatni prsteni, na kojima su ukovani virili; trbuh mu je kao svijetla slonova kost obložena safirima.
15 Tare agararemokea efeke havereti vimago zafa tro hunteteno, rusima hunte'zana goliretike tro huteno anampinka resi hunteankna hu'na'e. Avu'ava'amo'a Lebanoni agonaramimpima knare'nare sida zafaramima meankna hu'ne.
Gnjati su mu kao stupovi od mramora, uglavljeni na zlatnom podnožju; stas mu je Livan, krasan kao kedri.
16 Agi'mo'a tusi haga nehie. Agra vahe'mo'za kesane huga ne' mani'ne. Jerusalemi mofa'nemota avesimanentoa ne'mo'a, e'inahu ne' mani'ne.
Usta su mu slatka i sav je ljubak. Taki je moj dragi, taki je moj mili, kæeri Jerusalimske.

< Soromoni' 5 >