< Soromoni' 1 >

1 Mika zagametamima agatere'nea zagame Solomoni kre'nea zagamere.
Соломоновата песен на песните.
2 Nagira antako nehunka nagira no. Na'ankure kavesima nenantana zamofo haga'amo'a waini timofo haga'a agatere'ne.
Нека ме целуне с целувките на устата си, Защото любовта ти е по-желателна от виното.
3 Kavufagare'ma fre'nana mananentake masavemo'a, knare mna vu'ne. Kagimo'a mananentake zama tagitreankna nehie. E'ina hu'negeno kasefa a'neramimo'za kagritera tusi'zana nehaze.
Твоите масла са благоуханни; Името ти е ароматно като изляно масло; Затова те обичат девиците.
4 Navregeta tagareta va'maneno. Kini ne'mo'a navareno noma'arega vu'ne. Jerusalemi mofa'nemo'za hu'za, Kini ne'moka kagrikura tusi muse hugahune. Waini tima husgama hunentona zana agatereta, kagrira husga hugantegahune. Mofamo'a huno, Kagra knare zantfa hu'nanku, husga hunegantaze.
Привлечи ме; ние ще тичаме след тебе. Царят ме въвежда във вътрешните си стаи; Ще се радваме и ще веселим за тебе, Ще спомняме твоята любов повече от виното; С право те обичат!
5 Jerusalemi mofa'neramimotma antahiho, navufgamo'a hokonke hu'neanagi, hentofaza nehuno, Kedari vahe'mofo seli nontaminkna nehuno, Solomoni seli nomofo tavravegna hu'ne.
Черна съм, но хубава, ерусалимски дъщери, Като кидарските шатри, като Соломоновите завеси.
6 Navufgamo'ma hokonke'ma hu'nea zankura uruhara onageho. Na'ankure zagemo navufga te hokonke hu'ne. Nasarahehe'za tusi zamarimpa ahenante'za waini hozatia kegava huo hu'za hazage'na kegava nehu'na, nagra waini hozani'a kevga osu'noe.
Не ме гледайте, че съм почерняла, Понеже слънцето ме е припърлило. Синовете на майка ми, като се разгневиха на мене, Поставиха ме пазачка на лозята; Но своето лозе но опазих.
7 Nagu'areti'ma hu'na navesi negantoa ronenimoka, iga menina sipisipi afu kevuka'a avrenka vugahane. Kinaga iga sipisipi afuka'a ome zamantenka manigasa hugahane. Nahanige'na savri a'nenegnara hu'na kagri kavumo'zama sipisipi afutmima kegavama nehazafina vano hugahue.
Кажи ми ти, кого люби душата ми, Где пасеш стадото си, где го успокояваш на пладне; Че защо да съм като една, която се скита Край стадата на твоите другари?
8 Hentofa a'moka antahinka kenkama osu'nesunka, sipisipi afu kevu'nimofo agaka avaririnka neone meme afuka'aramina sipisipi kva vahetmimofo seli nomofo tvaonte eme zamantege'za trazana neho.
Ако ти не знаеш, хубавице между жените, Излез по дирите на стадата И паси яретата си при шатрите на овчарите.
9 Navesima negantoa navate ronenimoka, Fero karisiramimofo amu'nompi karisi renteno avazu nehia a' hosi afukna kagra hu'nane.
Уподобих те, любезна моя, На конете от Фараоновите колесници.
10 Kameragemo'a knarezantfa higeno, kagesafima rente'nana rinimo'a kazeri hentofaza higeno, knankempima rente'nana pasesumo'a kazeri hentofaza hu'ne.
Красиви са твоите бузи с плетенки, И шията ти с огърлици.
11 Kagesare'ma tafintenana konariri zana golireti trohu negamita, knankempima ante zana silvare pasesu trohu kamigahune.
Ще ти направим златни плетеници Със сребърни копчета.
12 Kini ne'mo'ma ne'zama nenea tratema mani'negeno'a, nagrama navufgare'ma fre'noa masavemofo mana'amo'a ana nompina avi'nete.
Докато царят седи на трапезата си, Нардът ми издава благоуханието си.
13 Avesima nenantea ne'mo'a tare amintrenimofo amunompima mananentake'za merema anakintogeno meankna hu'ne.
Възлюбеният ми е за мене като китка от смирна, Която лежи между гърдите ми.
14 Avesima nenantea ne'mo'a, En-Gedi waini hozafima henae nehaza zafa amosre'agna hu'ne.
Възлюбленият ми е за мене като кипрова китка В лозята на Енгади.
15 Navesima negantoa mofamoka, kagra hiranto kagi kagonane a' mani'nane. Tare kavurgamokea maho namagna hu'na'e.
Ето, хубава си, любезна моя, ето, хубава си; Очите ти са като на гълъбите.
16 Navesima negantoa ne'moka kagra hentofaza hunka kagi kagonane ne' mani'nane. Kagra maka vahera agaterenka hentofa ne' mani'nane. Zamana zamana trazamo'a tagri tafe me'ne.
Ето, хубав си, любезни ми, да! Приятен си; И постелката ни е зеленината.
17 Nonti'ama ki'nazana, nomofo amagena zafa sida zafanu nente'za, meni zafanu nontamina runkre hugahaze.
Гредите на къщите ни са кедрови, Дъските ни са кипарисови.

< Soromoni' 1 >