< Roma 8 >

1 Ana hu'negu menina Krais Jisasi'ene hagerfi'naza vahera, havi vahere huno keaga huozamantegosie.
Dlatego teraz żadnego potępienia nie ma dla tych, którzy są w Jezusie Chrystusie, [którzy] nie postępują według ciała, ale według Ducha.
2 Na'ankure Jisas Kraisimpi asimuma ami Avamumofo kasegemo, kumimofone fri'zamofo kasegefintira kazuferamantene.
Gdyż prawo Ducha życia, [które jest] w Jezusie Chrystusie, uwolniło mnie od prawa grzechu i śmierci.
3 Anumzamo'ma Mosesema ami'nea kasegemo'a tazahugara osu'ne, na'ankure amega tavufgamo kumike hianagi, Anumzamo'a tazahunaku ru kankamu retro huno Agra'a Mofavre tamigeno mopafi avufga erino tagrikna hu'neanagi, Anumzamo Agra'a Mofavre museza tamigeno kumimofo hankavea ahe fanane hu'ne.
Co bowiem [było] niemożliwe dla prawa, w czym było [ono] słabe z powodu ciała, Bóg, posławszy swego Syna w podobieństwie grzesznego ciała i z powodu grzechu, potępił grzech w ciele;
4 Fatgo huta kasegemo hu'neankante manisunegu Anumzamo'a anazana hurante'ne. Higeta menina tagra ko'ma kefozama nehunazana netreta, Ruotge Avamumofo avesizante nevune.
Aby sprawiedliwość prawa wypełniła się w nas, którzy postępujemy nie według ciała, ale według Ducha.
5 Mopafi zamufga'mofo avesizama nevririzamokizmia, antahintahiza zmimo'a mopafi zama huzankuke nentahize. Hianagi Avamupima nevaza vahera Avamumofo zankuke nentahize.
Ci bowiem, którzy żyją według ciała, myślą o tym, co cielesne, ale ci, którzy [żyją] według Ducha, [myślą] o tym, co duchowe.
6 Hu'negu ko'ma kumima nehuna tavutava zanku'ma antahizamo'a fri kante tavreno nevie. Hianagi Avamumofo atregeno antahintahi kegava nehimo'a asimu erino rimpa frune nemanie.
Gdyż zamysł ciała [to] śmierć, ale zamysł Ducha [to] życie i pokój;
7 Hu'negu iza'zo kumimofo avu'ava zampima mani'namo'za Anumzamofona ha' renentaze. E'inahu antahintahine vahe'mo'za Anumzamofo agorga'a nomaniza, Anumzamofo kasegea amagera antegara osu'naze.
Dlatego, że zamysł ciała jest nieprzyjacielem Boga, bo nie poddaje się prawu Bożemu, gdyż i nie może.
8 E'ina hu'negu kumi avu'avazampima mani'naza vahe'mo'za Anumzamofo ave'nesia avu'avara nosaze.
Ci więc, którzy są w ciele, nie mogą podobać się Bogu.
9 Hu'neanagi tagrira kumi tamavutama zamo'a kava huoramanteno. Hagi Anumzamofo Avamumo kva huneramante. Tamage huno Anumzamofo Avamu'mo'ma tamagu'afima mani'nenketa, Avamumofo kvafi manigahaze. Antahiho, Kraisi Avamumo zamagu'afima omani'nenimo'za, Kraisi vahera omani'naze.
Lecz wy nie jesteście w ciele, ale w Duchu, gdyż Duch Boży mieszka w was. A jeśli ktoś nie ma Ducha Chrystusa, ten do niego nie należy.
10 Kumimo amega tamavufga tamahe frigahianagi, Kraisima tamagu'afima mani'nesnigeta tamasimu erita fatgo vahe manigahaze. Na'ankure Anumzamo tamavrene.
Ale jeśli Chrystus jest w was, to ciało jest martwe z powodu grzechu, a duch jest żywy z powodu sprawiedliwości.
11 Hagi Anumzamofo Avamu'mo Jisasi'ma frinefinti' azeri oti'nea Avamu'mo'ma tamagu'afima mani'nesnigeno'a, Kraisima fripinti azeri oti'neaza huno tamagu'afina ana avamu mani'neankino, amega tamavufgamofona asimu amigahie.
A jeśli Duch tego, który Jezusa wskrzesił z martwych, mieszka w was, ten, który wskrzesił Chrystusa z martwych, ożywi i wasze śmiertelne ciała przez swego Ducha, który w was mieszka.
12 E'ina hu'negu knare nenefutane nasarahete, mopafi tavufgamofo avesizana ovriritfa hugahune.
Tak więc, bracia, jesteśmy dłużnikami, [ale] nie ciała, abyśmy [mieli] żyć według ciała.
13 Hu'negu tamagrama kumimofo avesi avariritma manisnuta frigahaze. Hu'neanagi Avamumofo hanavere'ma kumi tamavutmavazamofo ahefrisuta, tamasimu erita manigahaze.
Jeśli bowiem żyjecie według ciała, umrzecie, ale jeśli Duchem uśmiercacie uczynki ciała, będziecie żyć.
14 Na'ankure maka veamo'za Anumzamofo Avamu'ma atrazageno, vanaza kama zamazeri fatgoma nehimo'za, Anumzamofo mofavre mani'naze.
Wszyscy bowiem ci, którzy są prowadzeni przez Ducha Bożego, są synami Bożymi.
15 Ana hu'negu tamazeri kazokzo eri'za vahe tamanteno tamazeri korohu Avamura tamagra e'ori'naze. Hianagi tamagra Anumzamofo mofavre tamazerisegeta Avamu erineta Anumzamofonkura Aba, Nerafa'e nehune!
Gdyż nie otrzymaliście ducha niewoli, aby znowu się bać, ale otrzymaliście Ducha usynowienia, przez którego wołamy: Abba, Ojcze!
16 Ruotge Avamumo tagri avamura taza higeta huama huta, tagra Anumzamofo mofavre mani'none nehune.
Ten to Duch poświadcza naszemu duchowi, że jesteśmy dziećmi Bożymi.
17 Tagrama Anumzamofo mofavre mani'nesnuta, Anumzamo huhampri rantenea zamofona Kraisi'ene magoka erisinti haregahune, Kraisi'ma hu'neaza huta knazama erisuta, Kraisi'ene magoka rantagi erita manigahune.
A jeśli dziećmi, [to] i dziedzicami, dziedzicami Boga, a współdziedzicami Chrystusa, jeśli tylko z nim cierpimy, abyśmy też z nim byli uwielbieni.
18 Nagrama nentahuana, menima e'neruna tatazamofona, henka'ama omerisuna masazamo'a ageteretfaza hugahie.
Uważam bowiem, że cierpienia teraźniejszego czasu nie są godne [porównywania z] tą przyszłą chwałą, która ma się w nas objawić.
19 Na'ankure ana miko zama Anumzamo'ma tro'ma huzamante'nea zantmimo'za, henka'ama Anumzamofo mofavremo'zama e'ama'ma hanaza knagura, tusiza hu'za nazupa fore hugahie hu'za aveganentaze.
Stworzenie bowiem z gorliwym wypatrywaniem oczekuje objawienia synów Bożych.
20 E'i ana zantmimo'za zamagra'a zamavesitera mani haviza hu'za mani'neza ome haviza hu'za novaze, hagi Anumzamo anara hiho hige'za anara nehaze.
Gdyż stworzenie jest poddane marności, nie dobrowolnie, ale z powodu tego, który je poddał, w nadziei;
21 Ama knare'zama fore hanige'za kesagu nentahize, havi'zama hu'za negasriza kinafintira kazufe'za Anumzamofo mofavreramimofo mago'zamo kina re'ozmantege'za amne nemaniza avasese zama'afi ufregahaze.
Że i samo stworzenie będzie uwolnione z niewoli zniszczenia do chwalebnej wolności dzieci Bożych.
22 Na'ankure hago antahi'none, Anumzamo'ma maka zama tro huzmante'nea zamo'za, a'nemo'za mofavre kasentenaku hazageno zmata negriankna zmata negrige'za mani'neza ama knarera enehanatize.
Wiemy bowiem, że całe stworzenie razem jęczy i razem cierpi w bólach [rodzenia] aż dotąd.
23 E'i ana zantamimoke'za zmata e'norizanki, tagranena Anumzamo'ma kumipinti miza serantenemota, Ruotge Avamumofo ese raga'a kna huneta tagua'fina krigi neruta, tusiza huta Anumzamoma tazeri mofavre'a zama hanigura avega nentone. E'i ana zana kinafi tavufgamo mani'neaza Anumzamo katufesnigeta fru huta mani'snuna zanku avega nentone.
A nie tylko [ono], ale i my, którzy mamy pierwsze plony Ducha, i my sami w sobie wzdychamy, oczekując usynowienia, odkupienia naszego ciała.
24 Ama ana zama fore hanigu nentahunkeno tagura nevazie. Hu'neanagi fore hanigu antahintahi hu'zama fore hanigeno kesiana, e'i fore hanigu antahitahi hu'zana omanene. Hagi ko'ma fore higeno ke'nea zankura iza fore hanigeno kesigura nentahie?
Nadzieją bowiem jesteśmy zbawieni. A nadzieja, którą się widzi, nie jest nadzieją, bo jakże ktoś [może] spodziewać się [tego], co widzi?
25 Hu'neanagi onke'nona zama fore hanigeta kesunku antahintahima nehanuta, agozone huta mani'neta hanavetita avega nentone.
Ale jeśli spodziewamy się tego, czego nie widzimy, [to] oczekujemy [tego] z cierpliwością.
26 E'ina hukna kante Ruotge Avamumo hanavetima omane'nea vahe'mota taza nehie. Nazanku nunamuna hugahune, e'i ontahi nonanagi, Ruotge Avamumo Agra'a tagri taza huno nunamu hunerante.
Podobnie i Duch dopomaga naszej słabości. Nie wiemy bowiem, o co powinniśmy się modlić, jak trzeba, ale sam Duch wstawia się za nami w niewysłowionych westchnieniach.
27 Hagi Anumzamo'a vahe'mota tagu'a negemo Ruotage Avamumofo antahintahia antahine. Na'ankure Ruotge Avamumo'a Anumzamofo avesiza avririno mono vea kevumofonku nunamu hunezmantie.
A ten, który bada serca, wie, jaki jest zamysł Ducha, ponieważ według [woli] Boga wstawia się za świętymi.
28 Tagra antahi'none, Anumzamo'a Agri'ma avesinentamokizmi so'eza zamigu maka zamapina eri'zana enerize. E'ina vahera Anumzamo'a Agri'a avesi avririhogu zamagi hu'ne.
A wiemy, że wszystko współdziała dla dobra tych, którzy miłują Boga, [to jest] tych, którzy są powołani według postanowienia [Boga].
29 Hu'negu Anumzamo'a korapa antahineno Nemofo kna hihogu huhamprizamante'ne, hanageno Nemofo'a rama'a mofavre nagapina kota mofavre manigahie.
Tych bowiem, których on przedtem znał, [tych] też przeznaczył, aby stali się podobni do obrazu jego Syna, żeby on był pierworodny między wieloma braćmi.
30 Hagi huhamprima nezamanteno'a, Agrite ehogu ke hu'ne, Agra'a fatgo vahere huno hunezmanteno, Agra'a zamazeri antesga huno ra zamagia zami'ne.
Tych zaś, których przeznaczył, tych też powołał, a których powołał, tych też usprawiedliwił, a których usprawiedliwił, tych też uwielbił.
31 Hagi ama ana knare'zama hurantea zankura na'ane huta huga hune? Anumzamo tazama hu'nesigeno'a, iza hara rerantegahie?
Cóż więc na to powiemy? Jeśli Bóg za nami, któż przeciwko nam?
32 Anumzamo'a Nemofona aze'orino makamotagu huno tami'neankino, hakarezana tamigahie.
On, który nawet własnego Syna nie oszczędził, ale wydał go za nas wszystkich, jakże nie [miałby] z nim darować nam wszystkiego?
33 Anumzamo'ma huhampri zmante'nea vahera iza keaga huzmantegahie? Agra e'i Anumzamo fatgo vahere huno hurante'ne.
Któż będzie oskarżał wybranych Bożych? Bóg [jest tym], który usprawiedliwia.
34 Iza huhaviza hurantegahie? Ko Jisas Kraisi'a tagrikura efrino otino Anumzamofona azantmaga kaziga umani'neno, tagri tagi erino Anumzamofontera nunamuna hunerante.
Któż potępi? Chrystus jest tym, który umarł, więcej, zmartwychwstał, który też jest po prawicy Boga i wstawia się za nami.
35 Kraisi avesi zampintira nazamo tazeri atregahie? Tusi'a kna zamopi, amuhoma hurante zamopi, tazeri haviza huzamopi, tatamanegria zamopi, kukenagu atupa hanuna zamopi hazenke zamo'a tagripima Jisasi avesizama me'neana eri otregahie.
Któż nas odłączy od miłości Chrystusa? [Czy] utrapienie, czy ucisk, czy prześladowanie, czy głód, czy nagość, czy niebezpieczeństwo, czy miecz?
36 Avontafemo'a anage hu'ne, Kagrikure nehu'za maka kna tahe nefrize. Sipsipi afumofo ananke akafriankna nehaze hu'ne. (Sam-Zga 44:22)
Jak jest napisane: Z powodu ciebie przez cały dzień nas zabijają, uważają nas za owce [przeznaczone] na rzeź.
37 Hakare zana hurantega hazanagi, agatere hankavetia Kraisi'ma avesirante'nemo agra'a mani'ne.
Ale w tym wszystkim całkowicie zwyciężamy przez tego, który nas umiłował.
38 Nagrama hankave antahintahima nentahuana, fri'zamo'o, asimu erino mani'zamo'o, ankeromo'zo, havi avamumozo, meni fore nehaza zamozo, henka'a fore hanaza zamozo, mago'a hihamu hankvemozo,
Jestem bowiem pewien, że ani śmierć, ani życie, ani aniołowie, ani zwierzchności, ani moce, ani teraźniejsze, ani przyszłe [rzeczy];
39 amunagamu me'nesaza zamo'zo, fenkagamu me'nesaza zamo'zo, makaza Anumzamo tro huzmante'nea zampinti mago' zamo'e huno Anumzamofo avesizama, Jisas Kraisi Rantmofompi me'nea avesi zampintira tazeri otregahie.
Ani wysokość, ani głębokość, ani żadne inne stworzenie nie będzie mogło nas odłączyć od miłości Boga, która jest w Jezusie Chrystusie, naszym Panu.

< Roma 8 >