Roma 5
1 E'ina hu'negu tamentinti nehuta Anumzamofo avufina fatgo vahera nemanune. Na'ankure Jisas Kraisi Rantimo'ma hu'nea zamo higeta, tagra Anumzamo'enena trimpa fru huta nemanune.
Da vi nu altså er rettferdiggjort av troen, har vi fred med Gud ved vår Herre Jesus Kristus,
2 Na'ankure Kraisimpi tamentinti hunazamo tavreno amama mareri agatere'nea kumapi efregeta menina otineta, hankavea e'nereta, Anumzamo'ma msazama'anema esigura avega ante'nonazamo higeta musena nehune.
ved hvem vi også har fått adgang ved troen til denne nåde i hvilken vi står, og vi roser oss av håp om Guds herlighet;
3 E'i ana zankerompage tagrama knafima ufresuta muse hanune. Na'ankure tagra antahi'none, e'i ana knazampina knare hu'neankino taza hanigeta oti hanavetineta ana knazama enerita kazigazi huta vugahune.
ja, ikke bare det, men vi roser oss også av våre trengsler, for vi vet at trengselen virker tålmodighet,
4 Knazama erino kazigazi huno vu'zamo'a, tavutava fore higeno, ana zamo'a Anumzamo tavregahie amuhazana eriama nehie.
og tålmodigheten et prøvet sinn, og det prøvede sinn håp,
5 Hagi amuhama humita avega anteta mani'nona zamo'a, amuhama hu'nazana erinotre. Na'ankure tagra antahi'none Anumzamo'ma Ruotge Avamu tamigeno, avesizama'a Ruotge Avamu'afi huvazino tagu'afi eritagi avinete.
og håpet gjør ikke til skamme, fordi Guds kjærlighet er utøst i våre hjerter ved den Hellige Ånd, som er oss gitt.
6 Tagratia taza hugara osu'nonkeno, Kraisi'a kumitigura kna fatgo'are efri'ne.
For mens vi ennu var skrøpelige, døde Kristus til fastsatt tid for ugudelige.
7 Tamage mago'mo'a fatgo vahekura frisnue huno osugahie. Hagi mago'mo knare'ma hanuno'a, amne knare vahekura frigahie.
For neppe vil nogen gå i døden for en rettferdig - for en som er god, kunde kanskje nogen ta sig på å dø -
8 Hianagi Anumzamo'a tusiza huno avesirantenea zama eriama hu'neana, kumi vahe mani'nonkeno Kraisina huntegeno, tagri kumiku huno efri'ne.
men Gud viser sin kjærlighet mot oss derved at Kristus døde for oss mens vi ennu var syndere.
9 Hagi Kraisi koramo sese hurantegeta, Anumzamofo avurera fatgo vahe mani nonankino, tamage huno Anumzamofo rimpa hezampintira tagu'vazigahie.
Så meget mere skal vi da, efterat vi nu er rettferdiggjort ved hans blod, ved ham bli frelst fra vreden.
10 Na'ankure Anumzamofo ha' vahekna huta mani'nonkeno, Nemofo frizampi Anumzamo'a ete mago'ane tazeri mago hu'ne. E'ina hu'neankino Anumzamo'ma rimpa aherante'nea zampintira Kraisi asimu'a atreneankita tagri'ma taza huno tagu'vazizana erigahune.
For så sant vi blev forlikt med Gud ved hans Sønns død da vi var fiender, så skal vi så meget mere bli frelst ved hans liv efterat vi er blitt forlikt;
11 Hu'negu Rantimofo Jisasi Kraisimpi Anumzamofona musena huntegahune. Na'ankure Rantimofo Jisas Kraisimpi ete mago'ane, Anumzamo'a tazeri mago hu'ne.
ja, ikke bare det, men vi roser oss også av Gud ved vår Herre Jesus Kristus, ved hvem vi nu har fått forlikelsen.
12 E'ina hu'negu magoke ne'mo kumi higeno, ama mopafina kumimo'a efre'ne. Kumimo'a fri'za avareno egeno, fri'zamo'a ra huno maka vahetera vuno eno hu'ne. Na'ankure maka vahera kumi vahe mani'none. (Jen-Agf 3)
Derfor, likesom synden kom inn i verden ved ett menneske, og døden ved synden, og døden således trengte igjennem til alle mennesker, fordi de syndet alle -
13 Kumimo'a ama mopafina ko efore hutegeno, henka kasegea zami'ne. Na'ankure kasegema omneneresina, e'i kumi nehaze huno huozmantesine.
for vel var det synd i verden før loven, men synden tilregnes ikke hvor det ingen lov er;
14 Hianagi fri'zamofo hanavemo'a Adamu knaretima eno Mosese knarema ehanati'neana meno e'ne. Adamu hu'neakna kumi osu'nazanagi, frike'za hu'naze. Adamu'a henkama Kraisima esia Ne'mofo avame'za efore hu'ne.
men allikevel hersket døden fra Adam til Moses også over dem som ikke hadde syndet i likhet med Adams overtredelse, han som er et forbillede på den som skulde komme.
15 Hu'neanagi Adamu'ma kumimo'ene, Anumzamofo knare musezamo'enena magoknara osu'ne. Na'ankure magoke ne'mofo Adamu kumimo frizana rama'a vahetera avareno ege'za fri'naze. Hianagi Rana Anumzane, mago nera Jisas Kraisimpi knare asunkuzane kumiti apaserante zana tami'ne.
Men ikke er det med nådegaven således som med fallet; for er de mange død ved den enes fall, da er meget mere Guds nåde og gaven i det ene menneske Jesu Kristi nåde blitt overvettes rik for de mange.
16 Asunkuzama'afi Anumzamo'a tami'nea musezamofo raga'amo'a mago ne'mo'ma kumi'ma hu'nea zamofo raga'agnara osu'ne. Na'ankure Adamu kumimo knaza avareno e'ne. Hianagi Anumzamo'ma amne tami'mea musezamo, rama'a kumi hu'nonanagi Anumzamofo avurera tazeri agru hu'ne.
Og ikke er det med gaven således som det blev da én syndet; for dommen blev til fordømmelse for éns skyld, men nådegaven til frifinnelsesdom for mange falls skyld.
17 Na'ankure magoke ne'mo Adamu kumi higeno, agri kumite fri zamo'a vahera kva'gri zamanteno e'neanagi Anumzamofo asuntgi'zane fatgo musezama'afi manisamo'za fri zamofone kumimofo hanavea magoke Ne' Krais Jisasimpi azeri ageteregahaze.
For kom døden til å herske ved den ene på grunn av den enes fall, så skal meget mere de som får nådens og rettferdighets-gavens overvettes rikdom, leve og herske ved den ene, Jesus Kristus.
18 Magokemo Adamu hu'nea kumimo maka vahe'mofontera knazana erino e'ne. Hianagi magoke ne'mo Kraisi fatgo avu'ava hu'neazamo tazeri agru higeta, Anumzamo'enena fatgo huta nemanita, kasefa manizana hakaremota eri'none.
Altså: likesom éns fall blev til fordømmelse for alle mennesker, således blev også éns rettferdige gjerning til livsens rettferdiggjørelse for alle mennesker;
19 Magoke ne'mo ke hantagi'nea avu'avazamo higeno, rama'a vahe'mofona kumi vahere huzmante'ne. E'ina kante magoke Ne'mo ke erizafa hu'nea avu'ava'zamo rama'a vahera zamazeri fatgo vahe tro huzmantegahie.
for likesom de mange er blitt syndere ved det ene menneskes ulydighet, så skal også de mange bli rettferdige ved den enes lydighet.
20 Anumzamo'ma kasegema zami'neana miko vahe'mo'za kumi'ma nehazaza kesazegu zami'ne. Hianagi vahe'mo'zama rama'a kumi'ma hazageno'a, Anumzamofo knare asunku'zamo'a mago'ane rama'a nehie.
Men loven kom til forat fallet skulde bli stort; men hvor synden blev stor, blev nåden enda større,
21 Ana hukna huno kumi'mo miko vahera kegava hu'neno fri'zana avrezamigeno, menina Anumzamofo knare asunku'zamo fatgo avu'ava zana eri tamisigeta, Jisas Kraisi Rantimofompinti manivava asimura erigahune. (aiōnios g166)
forat likesom synden hersket ved døden, så skulde også nåden herske ved rettferdighet til et evig liv ved Jesus Kristus, vår Herre. (aiōnios g166)
