Roma 10
1 Hagi nafuhetane, nasaraheta, nagri'ma nagu'afima navenesigena Jiu vaheku'ma Anumzamofontega nunamuma nehuana, zamahokeno zamaza hanigu nentahue.
Przyjaciele, z całego serca pragnę i błagam Boga o zbawienie dla Izraelitów.
2 Na'ankure nagra anage hu'na Israeli vahekura huama nehue, Anumzamofona antahimi'za avesi avu'avara hanavetiza nevaririzanagi, Anumzamofo antahi'zana antahi amara hu'za novaririze.
Mogę zaświadczyć, że z zapałem chcą służyć Bogu, ale brakuje im właściwego rozeznania.
3 Na'ankure Anumzamofo fatgo avu'avazankura nohakrazanki, zamagra'a zmavuzmavateti fatgo zmavuzmavara erifore hugahune nehu'za, Anumzamofo fatgo avu'avazamofo agorga'a nomanize.
Nie rozpoznali bowiem uniewinnienia zaoferowanego im przez Boga, a chcąc osiągnąć je własnymi siłami, nie przyjęli tego, co dał im Bóg.
4 Na'ankure miko kasegemofona Kraisi'a emeri knare huvagarene. E'i ana agafare iza'zo Agrite'ma zamentintima hanamo'za Anumzamofo avurera fatgo vahe manigahaze.
A przecież Chrystus jest uwieńczeniem Prawa Mojżesza i to On uniewinnia każdego, kto Mu wierzy.
5 Fatgo avu'avazanku'ma Mosese kasegemo'ma hu'nea kante krente'neana, Ina ne'mo kasegemo'ma hu'nea kante fatgo avu'avazama hanimo'a, ana fatgo avu'avazanteti asimu erigahie hu'ne. (Lev-Pri 18:5)
Mojżesz tak napisał o uniewinnieniu płynącym z Prawa: „Kto je wypełni, będzie dzięki niemu żyć”.
6 Hu'neanagi amentintiretima Anumzamofo avure'ma fatgo huno mani'zankura anage hu'ne, Iza monafinka vuno Kraisina tazahinogura avrefenkamia tamigahie hunka kagu'afina ontahio.
Uniewinnienie pochodzące z wiary wyraża się natomiast w słowach: „Nie pytaj, kto może wstąpić do nieba”—aby sprowadzić Chrystusa na ziemię,
oraz: „Nie pytaj, kto może zejść do otchłani”—aby wyprowadzić Chrystusa spośród umarłych. (Abyssos g12)
8 Hu'neanagi na'ane huno hu'ne? Kemo'a tavaonka'are me'ne, e'i ana kea kagipine tumo ka'afine me'ne. (Diu-Kas 30:12-14) E'i ana kea amentinti kemofonku tagra huama nehune.
Uniewinnieni przez Boga mówią: „Słowo to jest blisko ciebie, na twoich ustach i w twoim sercu”. My głosimy właśnie to słowo, mówiące o wierze.
9 Hagi tamagra'ma tamagipinti huama huta Jisasi'a Ramo'e nehutma, Anumzamo fripinti Jisasina azeri oti'ne huta tamagu'areti tamentinti hanageno'a, tmaguvazigahie.
Jeśli bowiem własnymi ustami wyznasz, że Jezus jest twoim Panem, i jeśli w sercu uwierzysz, że Bóg wskrzesił Go z martwych, zostaniesz zbawiony.
10 Na'ankure tamagu'areti tamentinti hazageno, Anumzamo'a fatgo vahere nehigeta, tamaginuti huama nehazageno, tamahokera nehe.
Wiara w sercu prowadzi do uniewinnienia, a wyznanie jej ustami—do zbawienia.
11 Anazankura Avontafemo'a anage hu'ne, Iza'o Agrite'ma amentinti hanimofona agaze huontegahie hu'ne. (Ais 28:16)
Pismo mówi przecież: „Każdy, kto Mu uwierzy, nie zawiedzie się”.
12 Na'ankure mago'zamo'a Jiu vahe'ene megi'a vahe'mokizmi amu'nonpina ruzahura osu'ne. Magoke Ramo ana mikamokizmi Rana mani'neno, Agritegama kezamatiza vahera rama'a asomu hunezmante.
Nie ważne jest więc, kto jest Żydem, a kto poganinem. Wszyscy bowiem mają tego samego Pana, który hojnie obdarza swoimi bogactwami tych, którzy Go wzywają.
13 Na'ankure Iza'zo Ramofo agima ahesaza vahera zamaguvazigahie. (Jol 2:32)
Każdy, kto wezwie Pana, będzie zbawiony.
14 Hagi zamentintima hunontesamo'za, inankna hu'za zamaza hinogura antahigegahaze. Hagi inankna hu'za Agri agenkema ontehinesu'za zmentintia hugahaze? Hagi agenke ama huamahu vahe'ma omaninesige'za, inankna hu'za antahi amara hugahaze?
Ale jak ludzie mogą wzywać Tego, któremu jeszcze nie uwierzyli? A jak mają uwierzyć, skoro o Nim nie słyszeli? Jak mogą usłyszeć, jeśli nie ma tego, kto im o tym powie?
15 Hagi kema erino ome huama hu vahe'ma humaozmante'snage'za inankna hu'za mono kea huamara hugahaze? Knare Musenkema eri'zama aza vahe'mokizmi zamagamo'a hentofaza hu'ne huno Avontafepi krente'ne. (Ais 52:7)
A jak ktoś ma mówić, skoro nie został do tego powołany? Pismo mówi: „Wspaniale jest widzieć ludzi głoszących dobrą nowinę o pokoju”.
16 Hu'neanagi ana maka vahe'mo'za Knare Musenke e'ori'naze. E'inanku kasnampa ne'mo' Aisaia huno, Ramoka iza ama anankema huama'ma nehunkeno'a amentintia hugahie hu'ne? (Ais 53:1)
Nie wszyscy jednak przyjęli dobrą nowinę. Już prorok Izajasz powiedział: „Panie, czy ktoś uwierzył temu, co mówiliśmy?”.
17 E'ina hu'negu vahe'mo'za ke naneke nentahizageno, zamentintia erionetie. E'i anankea Kraisina Knare Musenke me'ne.
Wiara rodzi się podczas słuchania dobrej nowiny o Chrystusie.
18 Hu'neanagi nagra amanage hu'na nehue. Tamage Israeli vahe'mo'za ana nanekea antahinafi? Izo zamagra antahi'naze. Anumzamofo avontafepi hu'neana, Zamagenkemo'a ama mopamofona maka kaziga vuno eno hu'ne. Zamagri kemo'a maka kokankoka vuno eno hu'ne. (Sam-Zga 19:4)
Spytam więc: Czy Żydzi nie słyszeli jej? Oczywiście, że słyszeli! „Głos nauczających rozszedł się po całej ziemi, a ich słowa dotarły aż do krańców świata”.
19 Mago'ane nagra tamantahinegoe, Israeli vahe'mo'za antahinira osu'nazafi? Kotazana Mosese'a amanage huno hu'ne, Nagra megi'a vahekuke hanugenka kaniveregahane. Antahizazmi omne'nea vahekuke hanena, krimpa hegahie hu'ne. (Diu-Kas 32:21)
Znowu zapytam: Czy Izrael tego nie zrozumiał? Już Mojżesz odpowiedział na to pytanie, przekazując następujące słowa od Boga: „Sprawię, że będziecie zazdrośni o pogan, i że będziecie się gniewać na tych, którzy niczego nie rozumieją”.
20 Hagi Aisaia'a hakavetino anage hu'ne, Nagrikura nohakraza vahe'mo'za, nagefore hu'naze. Nantahi nogaza vahete Nagra'a eama huge'za nenagaze. (Ais 65:1)
Izajasz zaś odważył się przekazać takie słowa od Boga: „Pozwoliłem się znaleźć tym, którzy Mnie nie szukali, i pokazałem się tym, którzy o Mnie nie pytali”.
21 Hu'neanagi Israeli vahekura amanage huno Anumzamo'a hu'ne, Nagra hakare zupa zamavarenakura nazana rutaneroanagi, ke'ni'a zamefi hunenamiza namagera nontaze hu'ne. (Ais 65:2)
Izraelowi natomiast przekazał następujące poselstwo: „Cały dzień wyciągałem ręce do mojego ludu, ale on nie słuchał i był Mi przeciwny”.
