Sams-Zgame 9

1 Ra Anumzamofona mika nagu'areti hu'na susu hunente'na agi'a erisga nehu'na, hentofa zama tro'ma hu'nea zamofo agenkea eri ama hugahue.

Til songmeisteren, etter Mut-labben; ein salme av David. Eg vil lova Herren av alt mitt hjarta, eg vil fortelja um alle dine under.

2 Marerirfa Anumzamoka, muse nehu'na zagame hu'na kagia erisga hugahue.

Eg vil gleda og fagna meg i deg, eg vil lovsyngja ditt namn, du Høgste!

3 Hagi ha' vahe'nimo'zama rukrahe'ma hanu'za, kagri kavuga traka hu'za frigahaze.

av di mine fiendar vik attende, dei snåvar og gjeng til grunnar for ditt andlit.

4 Na'ankure kagra kema refko hu trate mani'nenka fatgo hunka keaga refko nehunka, nagrira fatgo hunka refko hunenantane.

For du hev ført fram min rett og mi sak, du hev sett deg på domstolen som rettferdig domar.

5 Krimpama ahenezmantenka ama mopafi vahera kea nezmasunka, kefo avu'ava'ma nehaza vahera zamahe frinkeno zamagimo'a fanene nehie.

Du hev aga heidningarne, øydt ut dei ugudlege, stroke ut deira namn æveleg og alltid.

6 Ha' vahera zamazeri haviza hunka nevunka, rankumazmia tra'zama tasgi hutreankna hunka vatitrankeno vahe'mo'za mago'enena zamagesa antahi nozmize.

Fienden er all lagd i øyde til æveleg tid, byarne hev du støytt ned til grunns, deira minne, det hev døytt ut.

7 Hianagi Ra Anumzama kini tra'are'ma manivava huno nevia Anumzamo'a, fatgo huno keagama refko hanigura retro nehie.

Men Herren sit som konge til æveleg tid, han hev sett upp sin stol til doms,

8 Fatgo avu'ava huno ama mopafi vahera refko hunezmanteno, fatgo huno vahetmina kegava huzmantegahie.

og han dømer jordriket med rettferd, segjer dom yver folkeslag med rettvisa.

9 Hagi Ra Anumzamo'a zamazeri havizama nehaza zamunte omne vahe'mokizmi fraki havegazmi mani'neanki'za hazenke knafina anampinka ome frakiza manigahaze.

Og Herren er ei borg for den nedtyngde, ei borg i dei tider han er i trengd.

10 Kagri kagima antahi'naza vahe'mo'za kagrite zamentinti nehazanki, kagrama zamaza huogu'ma kantahima negaza vahera, Ra Anumzamoka kamefira hunozamine.

Og dei som kjenner ditt namn, set si lit til deg; for du forlet ikkje deim som søkjer deg, Herre!

11 Ra Anumzamo'a Saioni kumatera (Jerusalemi) kini tra'are manisga huno mani'neanki, zagame hunka agi'a erisga nehunka, maka zama hu'nea zamofo agenkea maka ama mopafi vahetmina zamasamio.

Syng lovsong til Herren som bur på Sion! forkynn millom folki hans store gjerningar!

12 Na'ankure vahe'ma zamahe frizare'ma, nona huno nezamahea Anumzamo'a knafima maniza vahera antahi nezmiankino, hazenke'ma zamiza vahe'mo'zama krafagema hanazana, ana krafage zamia antahi amnea osugahie.

For han som hemner blod, kjem deim i hug, han gløymer ikkje ropet frå dei arme.

13 Ra Anumzamoka kasunku hunanto, zamavaresrama hunenantaza vahe'mo'za nazeri haviza nehazagenka, kasunku hunantenka, fri kahanteti'ma navresgama hu'nana Anumza mani'nane.

Ver meg nådig, Herre! Sjå kva eg må lida av deim som meg hatar, du som lyfter meg upp frå daudens portar,

14 Saioni (Jerusalemi) mofa'nemofo kuma kafantera zagamera hu'na nagu'ma vazi'nana zankura musena hugahue.

so eg kann forkynna all din pris, i portarne åt Sions dotter fagna meg i di frelsa.

15 Ama mopafi vahe'mo'za zamagrama kafinte'naza kerifi neramisageno, zamagrama eri aka'ma hunte'naza kukompi ufregahaze.

Heidningarne er sokne i den grav som dei grov; deira fot er fanga i det garnet dei løynde.

16 Ra Anumzamo'a fatgoma huno keagama refkoma huno, agra'a avu'avara eriama nehigeno, kefo avu'ava'ma nehaza vahe'mo'za zamagrama haza kefo zamavu'zmavazamo rukrahe huno zamazeri havizana nehie.

Herren hev gjort seg kjend, han hev halde dom; han fangar den ugudlege i det verk hans eigne hender gjorde. (Higgajon, Sela)

17 Hagi ama mopafima kefo avu'ava'ma nehaza vahe'mo'za, ete rukrahe hu'za fri vahe kumapi vanageno, Anumzamofoma zamagema akaninentaza vahe'mo'zanena ana zanke hugahaze. (Sheol h7585)

Dei ugudlege skal fara burt til helheimen, alle heidningar som gløymer Gud. (Sheol h7585)

18 Hianagi keonke zanku'ma upa'ma nehaza vahera, Ra Anumzamo'a agera akaniozmante'na, zamunte omne vahe'mo'zama amuhama nehaza zamo'a, fananea osugahie.

For den fatige vert ikkje gløymd for alltid, dei arme folks von ikkje spillt i all æva.

19 Ra Anumzamoka otio! Atregeno vahe'mo'a hara azerino agate'orena, atregeno ama mopafi vahe'mo'za keagare kavuga eotiho.

Statt upp, Herre, lat ikkje menneskje få magt, lat heidningarne verta dømde for di åsyn!

20 Ra Anumzamoka zamazeri koro huo! Zamatrege'za ama mopafi vahe'mo'za amne vahetafa mani'none hu'za antahiho.

Set rædsla i deim, Herre! Lat heidningarne kjenna at dei er menneskje! (Sela)