< Sams-Zgame 80 >
1 Sipisipi afu kevuma kegavama nehazaza hunkama Israeli vahe'ma kegavama nehana kva ne'moka, kagesa antenka antahio. Sipisipi afu'ma kegavama huno viazama hunka Josefe agehe'mofoma, avrenka nevamoka antahio. Kagra serafimiema nehaza ankerontremofo amu'nompima manisga hunkama nemanina Anumzamoka masazanka'a remsa hunerantenka eme taza huo.
Til songmeisteren, etter «Liljor»; eit vitnemål av Asaf, ein salme. Du Israels hyrding, vend øyra til! du som fører Josef som ei hjord, du som tronar yver kerubarne, syn deg herleg!
2 Efraemi naga'ma, Benzameni naga'ma, Manase nagate'enena Hankaveka'a eri ama' hunka tagu'vazio.
Vekk upp ditt velde for Efraim og Benjamin og Manasse, og kom oss til hjelp!
3 Etenka tazeri knare nehunka, kavugosafinti masanu remsa hunerantenka taguravazio.
Gud, reis oss upp att, og lat ditt andlit lysa, so me vert frelste!
4 Ra Anumzana Monafi sondia vahetmimofo Anumzamoka, zazate kagri vahe'mota nunamuma huta neonkenka karimpa ahenerantane.
Herre Gud, Allhers drott! Kor lenge du frøser av harm, endå folket ditt bed!
5 Tasunkuzana bretima hiaza hunka neraminka, tima hiaza hunka tavunura rama'a taminketa ne'none.
Du gav deim tårebrød til å eta og tåror til å drikka i fullt mål.
6 Tava'ontire'ma nemaniza vahetmina zamatranke'za, tagri mopareku hu'za hara hunerante'za, ki'za zokago kea hunerantaze.
Du sette oss til eit trættemål for våre grannar, og våre fiendar spottar seg imillom.
7 Monafinka sondia vahe'mofo Anumzamoka ete tazeri knare nehunka, atregeno kavugosafinti masa zamo'a remsa hunerantesigenka taguravazio.
Gud, allhers drott, reis oss upp att og lat ditt andlit lysa, so me vert frelste!
8 Kagra Isipitira waini avina rukafrinka erinka, ama mopafima megi'a vahetmima mani'nazana eme zamahenati netrenka, tagrira ama ana mopafi avimzama seaza hunka eme hankre'nane.
Eit vintre flutte du frå Egyptarland, du dreiv heidningar ut og planta det.
9 Kagra ama mopa emeri ama' hurantanketa, tagra ama ana mopafi arafu'na reta mani avite'none.
Du rudde rom for det, og det feste rot og fyllte landet.
10 Ana waini zafamofo turuna'mo agonaramina turuna hunentegeno, azankuna'amo'za hankave sida zafa refite'ne.
Fjell vart løynde av skuggen frå det, og Guds cedrar av greinerne.
11 Hagi azankunamo'a hageno zage fre kaziga Mediterenia hagerintega vigeno, agatamo'a hageno zage hanati kaziga Yufretisi tinte uhanati'ne.
Det strekte sine greiner ut til havet, og sine renningar burt imot elvi.
12 Hianagi nahigenka hoza kegina ahe fragu vazitranke'za karankama vanoma nehaza vahe'mo'za ufre'za krepi raga musufa neragize?
Kvi hev du rive ned gardarne ikring det, so alle som gjeng framum på vegen, plukkar av det?
13 Zafa tanopafinti zamagonknazama ohari afi afu'mo'za ana wainia zamaganuti repripro nehazageno, afi zagagafamo'za ana zafa raga nenaze.
Svinet frå skogen gneg på det og dyri på marki beitar i det.
14 Monafinka sondia vahe'mofo Anumzamoka muse hugantonanki etenka eno. Waini hozaka'afima nehia zana Monafinkatira kefenkma atrenka negenka, ama ana waini zafaka'a kegava huo.
Gud, allhers drott, vend um att! skoda ned frå himmelen og sjå og vitja ditt vintre!
15 Ana wainia Kagraka'a kazampinti kri'nane. Ana ne'mofavrea Kagraka'a azeri nena hu'nane.
og verna um det som di høgre hand hev planta, og um den son du hev valt deg ut!
16 Ana waini hozaka'a teve negre'za, rukafri kafro hutre'naze. Karimpa ahenka kavugosa hunezmantenka zamahe fanene huo.
Det er brent med eld, det er avhogge, for trugsl frå ditt andlit gjeng dei til grunnar.
17 Hanki kazana rusutenka kaza tamaga kazigama mani'nea ne' hankavea neminka, Nagri vahe manigahaze hunkama tazeri nenama hu'nana vahe mani'nonanki tazeri hankavetio.
Haldt di hand yver mannen ved di høgre hand, yver menneskjesonen som du hev valt deg ut,
18 E'ina hugeta tamefira huonkamimneno. Ete tazeri kasefa hugeta, Kagritega nunamuna nehuta, kagia ahentesga hamneno!
so vil me ikkje vika frå deg! Gjer oss levande att, so vil me kalla på ditt namn!
19 Monafinka sondia vahe'mofo Anumzamoka ete tazeri knare nehunka, atregeno kavugosafinti masazamo'a remsa huranteno taguravazino.
Herre Gud, allhers drott, reis oss upp att, og lat ditt andlit lysa, so me vert frelste!