Sams-Zgame 42

1 Dia afumo'ma tinku'ma ave'nesigeno tinku'ma hakeno vanoma nehiaza hu'na Anumzamokagura nagu'amo'a tusiza huno ave'nesie.

Al la ĥorestro. Instruo de la Koraĥidoj. Kiel cervo sopiras al fluanta akvo, Tiel mia animo sopiras al Vi, ho Dio.

2 Tinku'ma ave'nesigenoma hiaza huno nagu'amo'a kasefa'ma huno mani'nea Anumzamofonkura nave'nesige'na nazupa agri avurera vugahue hu'na nagesa nentahue.

Mia animo soifas Dion, la vivantan Dion; Kiam mi venos kaj aperos antaŭ la vizaĝo de Dio?

3 Hanine zagenena zavi'ma netogeno navunuma hiazamo'a nezaniagna nehigeno, ha' vahenimo'za hu'za kagri Anumzana iga mani'ne? hu'za hu'naze.

Miaj larmoj fariĝis mia pano tage kaj nokte, Ĉar oni diras al mi ĉiutage: Kie estas via Dio?

4 Hagi mono'ma hunegantona knare'ma, ko'ma vahe kevuma zamavare'na mono nonka'afima, nevuge'zama zagamema hu'za musenkasema nehaza zanku'ma nagesa nentahugeno, tumonimo'a netanie.

Elverŝiĝas mia animo, kiam mi rememoras, Kiel mi iradis kun la granda homamaso, kaj kondukis ĝin en la domon de Dio, Ĉe laŭta kantado kaj glorado de festanta amaso.

5 Hagi nagafare nagu'amo'a kna nehie? Nagafare tumo'nimo'a netanege'na nasunkura nehue? Nagra Anumzamokare namentintia nehuanki'na, Agrama nagu'mavazi'nea zanku agia ahentesga hugahue.

Kial vi malĝojas, ho mia animo? Kaj kial vi konsterniĝas en mi? Esperu al Dio; Ĉar ankoraŭ mi dankos Lin, La savanton de mia vizaĝo kaj mian Dion.

6 Hagi menina nagu'amo'a kna nehianagi, Jodani mopafima ogantuma me'nea Hemoni agonare'ene Misa agonare mani'nena Anumzanimokagura nagesa antahimigahue.

Malĝojas en mi mia animo; Tial mi rememoras pri Vi en la lando de Jordan kaj Ĥermon, Sur la monto Micar.

7 Hagi hagerimo'ma knafu knafu'ma huno agasasama neriankna huno, knazamo'a eme narefinete.

Abismo resonas al abismo per la bruo de Viaj falakvoj; Ĉiuj Viaj akvoj kaj ondoj pasis super mi.

8 Hianagi mago mago kna Ra Anumzamo'a vagaore avesizama'areti avesinentege'na, mago mago kenegera zagamera hu'na agia erisga nehu'na, nasimu'ma namige'nama mani'noa Anumzamofontega nunamuna nehue.

En la tago la Eternulo aperigas al mi Sian bonecon, Kaj en la nokto mi havas kanton al Li, Preĝon al la Dio de mia vivo.

9 Hagi nagra Anumzanimofontega krafagea hu'na, Anumzanimoka hankave havegani'a mani'nananki, nahigenka kagerakaninenantane? Na'a hige'za ha' vahenimo'za nazeri haviza nehazage'na nasuzampina vano nehue?

Mi diras al Dio, mia Roko: Kial Vi min forgesis? Kial mi iradas malgaja pro la premado de la malamiko?

10 Hagi maka kna ha' vahenimo'zama kefinti'ma nazeri haviza nehu'za, iga Anumzanka'a mani'ne hu'zama haza zamo'a zaferinani'a ruhantagi'za rufuzafunepaze.

Kvazaŭ dispremante miajn ostojn, mokas min miaj malamikoj, Dirante al mi ĉiutage: Kie estas via Dio?

11 Nahigeno nagu'amo'a kna huno evuneramie? Hagi nahige'na nasuzampina mani'na nevue? Nagra Anumzamo'ma nazama hanigu amuhara hugahue! Nagu'mavazi ne', Anumzanimofona mago'ene zagamera hu'na agia erisga hugahie.

Kial vi malĝojas, ho mia animo? Kaj kial vi konsterniĝas en mi? Esperu al Dio; Ĉar ankoraŭ mi dankos Lin, La savanton de mia vizaĝo kaj mian Dion.