< Sams-Zgame 122 >
1 Vahe'mo'za nagrikura hu'za, enketa Ra Anumzamofo mono nontegama vanune hu'za nehazage'na, tusiza hu'na musena nehue.
Ein song til høgtidsferderne; av David. Glad vart eg då dei sagde til meg: «Me vil ganga til Herrens hus.»
2 Hagi menina Jerusalemia rankafaraminteti ufreta kumapina oti'none.
Våre føter fekk standa i dine portar, Jerusalem.
3 Jerusalemi rankumapima me'nea nontamina magopi magopi hu'za eri hankaveti'za ki'nazageno, kuma'mo'a hankavetino knare huno me'ne.
Jerusalem, du velbygde by, ein by som heng vel i hop.
4 Ra Anumzamofo vahe Israeli vahe'mo'za trakemo'ma hihoma huno hu'nea kante ante'za, nagate nofite hu'za anantega mareri'za Ra Anumzamofona susu hunente'za, agi ome ahentesga nehaze.
Der ætterne fer upp, Herrens ætter, etter Israels lov, til å prisa Herrens namn.
5 Hagi mani'neza keagama refko'ma nehaza tratami anantera me'ne. Ana tratamintera Deviti naga'mo'za kinima mani'za esaza kini tratami me'ne.
For der er stolar sette til domstolar for Davids hus.
6 Rimpa fruma huno manizankura Jerusalemi rankumakura nunamu hunteho. Jerusalemi kuma'ma avesi nentaza vahe'mo'za makazampina knare hu'za hage'za marerigahaze!
Bed um fred for Jerusalem! det gange deim vel som elskar deg!
7 Jerusalemi kuma'moka kuma keginamofo agu'afina arimpa fru huno mani avu'ava zamo megahie. Ana nehanigeno kini vahe'mofo nontamimpina hazenkea omanesige'za knare hu'za manigahaze.
Fred vere innanfor dine murar og ro i dine salar!
8 Nagrira nafu nagna'zane, rone'nimo'zanema Jerusalemi kumapima mani'naza nagaku nagesa nentahi'na, Jerusalemi kumapina hara omena arimpa fru'za mesanie hu'na nehue.
For mine brør og vener skuld vil eg segja: «Fred vere i deg!»
9 Ra Anumzana tagri Anumzamofo mono noma me'nea zanku nagesa nentahi'na, Jerusalemi kuma'mokagura nunamuna nehanugenka maka zampina knare hunka hagenka marerigahane.
For Herrens, vår Guds, hus skuld vil eg søkja det som er godt for deg.