< Sams-Zgame 120 >
1 Nagrite'ma knazama fore'ma higena, Ra Anumzamofonte e'na zavi krafa hu'na antahigogeno, nunamuni'a antahi nami'ne.
En sang ved festreisene. Til Herren ropte jeg i min nød, og han svarte mig.
2 Nagra amanage hu'na nunamuna hu'noe. Ra Anumzamoka zamagi'arima nehu'za vahe'ma rezamatgama nehaza vahe tvaontera omanisuanki naza hunka navre atro.
Herre, fri min sjel fra en løgnaktig lebe, fra en falsk tunge!
3 Havigema nehuta vahe'ma revatagama nehaza vahe'mota, Ra Anumzamo'a naza tamagrira tro huramantegahie? Inankna knaza tamagrira tamigahie?
Hvad vil han gi dig, og hvad mere vil han gi dig, du falske tunge?
4 Harafa sondia vahe'mokizmia roro hu'nea keve zamireti, tamahe haruharu nehuno, brumu zafamofo teve tankanu'za nerenia erino regasrimprigahie.
Voldsmannens skarpe piler og glør av gyvelbusken.
5 Nagra Meseki mopafima kraga'ma emani'nena nomani'zana mani so'ea osu'noe. Anazanke hu'na afete Kedari mopafima mani'noana, seli nontamimpi nemani'na mani so'ea osu'noe.
Ve mig, at jeg lever som fremmed iblandt Mesek, at jeg bor ved Kedars telt!
6 Zamarimpa fruma huno manizanku'ma zamavesrama nehaza vahe'enena zazate mani'noe.
Lenge nok har min sjel bodd hos dem som hater fred.
7 Nagra ha' osu fru huno mani zankuke nehua neki'na, arimpa fruma huno mani zanku'ma keagama nehuge'za, ha' eri otikege nehaze.
Jeg er bare fred, men når jeg taler, er de ferdige til krig.