4 Mose 20

1 Hagi ese ikantera miko Israeli vahe'mo'za Zini hagege kokampi ehanati'za Kades kumate emani'nazageno, Miriamu'a frige'za anante asente'naze.

I den fyrste månaden kom Israels-sønerne, heile lyden, til Sinheidi, og dei gav seg til i Kades. Der døydde Mirjam, og der vart ho gravlagd.

2 Anampina tima ne'naza zana omanege'za, Israeli vahe'mo'za eritru hu'za Mosesene Aronikiznia kehakare huznante'naze.

Men der var ikkje vatn åt folket, og dei flokka seg i hop mot Moses og Aron,

3 Ana vahe'mo'za Mosesena ke ha'rente'za anage hu'naze, tagrira tatranketa Ra Anumzamofo avuga tafuhe'zane fruntesina knare hisine!

og trætta med Moses, og sagde: «Gud gjeve me og hadde roke med då brørne våre let livet for Herrens åsyn!

4 Hagi nahigenka Ra Anumzamofo vahe'mota tavrenka hagege ka'ma kokampina anketa, tagrane zagagafatinena fri'zana nehune?

Kvi hev de havt Herrens folk ut i denne øydemarki, so me lyt døy her, både me og feet vårt?

5 Hagi nagafare Isipitira tavrenka ama havizama hu'nea kokampina e'nane? Fikima, wainima witi ragama, pomigreneti zafa ragama, tima nesunazanena amafina omane mopafina tavrenka e'nane.

Kvi lokka de oss burt frå Egyptarland, og førde oss hit til denne fæle staden, der det ikkje veks anten korn eller fikor eller vintre eller aplar og ikkje finst drikkevatn?»

6 Mosese'ene Aronikea seli nomofo avuga zanavugosaregati mopafi umaseke, Ra Anumzamofontega nunamu hakeno, Ra Anumzamofo hanavenentake msamo'a efore hu'ne.

Moses og Aron hadde seg undan flokken, og gjekk fram i møtetjelddøri og kasta seg på kne. Då synte Herrens herlegdom seg for deim.

7 Anante Ra Anumzamo'a Mosesena amanage huno asami'ne.

Og Herren tala til Moses, og sagde:

8 Azompaka'a enerinka mika vahera kehuge'za atru hanagenka negafu Aroni'enena ana vahe zamavuga havemofona nanekea asamigeno, ana havefinti tina herafiramino e'na, miko vahe'mo'zane zagagafa zmimozanena tina negahaze.

«Du skal taka staven, og du og Aron, bror din, skal kalla lyden i hop og tala til berget for augo deira, so skal det gjeva vatn utor seg. Lat det koma vatn utor berget for deim, og gjev deim og feet deira drikka!»

9 Anage higeno Mosese'a Ra Anumzamofo avugama Aroni azompama me'neana erino, Ra Anumzamo'ma huoma huno hunteaza hu'ne.

Moses gjorde som Herren sagde: han tok staven som låg framfor Herrens åsyn,

10 Hagi anante Mosese'ene Aronikea havemofo avuga Israeli vahera zamazeri atru nehuke, Mosese'a anage huno hu'ne, kehakare'ma hu vahe'mota kama antahiho, ama havefinti tina erifore huramigahupi?

og han og Aron kalla lyden i hop framfyre berget; so sagde han til deim: «Høyr no, stridnakkar! Skal me lata det koma vatn åt dykk ut or dette berget?»

11 Anante Mosese'a azana erintesaga huno ana havere tare zupa azompa'aretira amasagigeno ana havefintira tina herafino ege'za vahe'mo'zane zagagafazaminena ne'naze.

So lyfte han handi, og slo på berget med staven sin tvo gonger; då strøymde det ut mykje vatn, og folket og feet deira fekk drikka.

12 Anante Ra Anumzamo'a Mosesene Aronikiznia zanasamino, Nagrikura antahionamitna, ruotge hu'ne huta Israeli vahe zmavufina osu'naku, Nagrama tami'noa mopafina ama vahera zamavareta uofregaha'e.

Men Herren sagde til Moses og Aron: «Sidan de ikkje trudde på meg, og ikkje let Israels-borni sjå mi guddomsmagt, so skal de ikkje få føra denne lyden inn i det landet eg hev gjeve deim.»

13 E'ina tinkura Meribe hu'za nehaze. Na'ankure Israeli vahe'mo'za, tinkura kehakare hazageno Ra Anumzamo'a Agra'a ruotage hu'noe huno zamaveri hu'ne.

Det var denne kjelda som vart kalla Meribavatnet; der var det Israels-sønerne tretta med Herren, og han synte deim si guddomsmagt.

14 Hagi Mosese'a Kadesi kumate mani'neno Idomu kini ne'tega ke erino vu vahera huzmantege'za amanage hu'za ome asami'naze. Kafuhe'za Israeli vahe'mo'za kea hu'za, Knazama tagrite'ma e'neana, hago kenka antahinka hu'nane hu'za hu'naze.

Frå Kades sende Moses dette bodet til kongen i Edom: «So segjer Israel, bror din: «Du veit kor mykje vondt me hev lide.

15 Hagi neragehoza Isipi mopare urami'za rama'a kafu umani'naze. Anantega umani'nonke'za Isipi vahe'mo'zama tafahe'ine tagri'enena tazeri haviza hu'naze.

Federne våre for ned til Egyptarland, og der budde me mange, mange år, og egyptarane var harde med oss og federne våre;

16 Hianagi tagrama Ra Anumzamofontega krafa huntonkeno ana krafama huna ketia nentahino, ankero vahe'a huntegeno, Isipitira tavreno atirami'ne. Hagi antahio, menina kagri mopamofo agentega me'nea kumate Kadesi emani'none.

då ropa me til Herren, og han høyrde bønerne våre, og sende oss ein engel, som førde oss ut or Egyptarland, og sjå no er me i Kadesbygdi, innmed landskilet ditt.

17 Hagi muse hugantoanki tatregeta mopakafina ufreta vamaneno. Hagi tagrama vanuta hozatamifine waini hozatamifinena ovugahune. Anahukna huta tinkeri tamifintira tina onegosune. Hagi kini vahe kanema nehaza karanka nevuta, rukrahe huganti hugama osugahunanki, karanka fatgo huta nevuta mopatamia ome agatereta vugahune.

Snilde deg, lat oss få fara igjenom landet ditt! Me skal ikkje ganga yver åkrarne eller vinhagarne, og ikkje taka vatn or brunnarne; me skal fara etter kongsvegen og ikkje taka av, korkje til høgre eller vinstre, fyrr me er komne igjenom landet ditt.»»

18 Hianagi Idomu kini ne'mo'a kenona huzamanteno, tamagra mopatifina eovugahaze. Hagi anama hanageta, kazinteti hara eme huramantegahune.

Men Edom svara: «Du må’kje fara fram her; gjer du det, so møter eg deg med sverd i hand.»

19 Ete Israeli vahe'mo'za mago'ane kenona hunte'za, tagra rankama avaririta nevanunkeno zagagafatimo'zo, mago vahe'mo'ma tamagri tinkerifinti'ma tima nesigeta, tagra miza hugahune. Hagi tatrenketa mopatamifi rankamofo avariri fatgo huta nevuta mago'zana avakora osugahune.

«Eg skal fylgja storvegen, » sagde Israel, «og dersom eg drikk av vatnet ditt, eg eller buskapen min, so skal eg gjeva deg like for det. Det kann då’kje gjera noko um eg gjeng etter vegen.»

20 Hianagi Idomu kini ne'mo'a kenona huno, amafina eovugahaze, huno nehuno hanavenentake sondia vahe zamavreno ha' eme huzmante'naku e'ne.

«Nei, du slepp ikkje fram her, » svara Edom, og gjekk imot deim med mykje folk og våpn.

21 Hagi Idomu kini ne'mo'ma mopanifima e'ovugahazema huno hiazanku, Israeli vahe'mo'za atre'za, ru kampi vu'naze.

Edom vilde ikkje gjeva Israel lov til å fara igjenom landet sitt, og Israel laut taka ei onnor leid.

22 Hagi miko Israeli vahe'mo'zama Kadesi kumara atre'za Hori agonarega vu'naze.

So tok dei ut ifrå Kades, heile Israels-lyden, og kom til Horfjellet.

23 Hagi Idomu mopa atuparega Hori agonare Ra Anumzamo'a Mosesene Aronikiznia zanasamino,

Og der, ved Horfjellet, i landskilet åt Edom, sagde Herren til Moses og Aron:

24 Aroniga Nagrama Israeli vahe'ma zaminaku'ma hu'noa mopafina uofregahananki, kafu kafahe'zama nehazaza hunka frigahane. Na'ankure e'ina hi'o hu'na tanagri'ma huranantoa kerera Meriba tintera avariri fatgo osu'na'e.

«No skal Aron fara til federne sine. De var ulyduge mot meg ved Meribabrunnen; difor skal han ikkje koma inn i det landet eg hev gjeve Israels-sønerne.

25 Hagi Aronine ne' mofavre'a Elieasanena zanavrenka Hori agonare mareri'o.

Hav Aron og Eleazar, son hans, med deg upp på Horfjellet;

26 Hagi ana agonare Aronima antani'neno pristi eri'zama eneria kukena'a, hatenka ne'mofo Elieasana antanintegahane. Hanankeno Aroni'a anante frigahie.

og tak av Aron presteklædi, og hav deim på Eleazar, son hans! So skal Aron døy der, og fara til federne sine.»

27 Hagi Ra Anumzamo'ma hunteaza huno Mosese'a ana famotrena miko vahe'mo'za nezamageno agonarega zanavreno mareri'ne.

Moses gjorde som Herren sagde, og dei steig upp på Horfjellet for augo åt alt folket,

28 Hagi Mosese'a Aroni'ma antani'neno pristi eri'zama eneria kukena'a hateno nemofo Elieasa antaninte'ne. Ana higeno Aroni'a ana agonare frigeke, Moseseke Elieasakea ana agonaregati erami'na'e.

og Moses tok av Aron presteklædi, og hadde deim på Eleazar, son hans. So døydde Aron der uppå fjellet, og då Moses og Eleazar kom ned av fjellet,

29 Hagi Aroni'ma fri'nea zamofoma maka Israeli vahe'mo'zama ke'za antahi'zama nehu'za, 30'a zage knafi zamasunkura hu'za zavira ate'naze.

og folket såg at Aron var burte, då syrgde alle Israels-ætterne yver honom i tretti dagar.