< Nehemaia 5 >

1 Hanki anante mago'a Jiu venenemo'zane a'nene zamimo'zanena Jiu naga'zamigura tusiza hu'za ke hara rezmante'naze.
Por aquel entonces, algunos hombres y sus esposas iniciaron una tremenda discusión con los demás judíos.
2 Anama keha'maraza naga'moza amanage hu'naze, Tagra tusi mofavrezaga zamante'none. E'ina hu'negu tagrama witima erita nesuta ofri manigahaze.
Se quejaban: “Nuestras familias son tan numerosas que necesitamos más comida para comer y vivir”.
3 Hanki mago'amo'za amanage hu'naze, tagatontoma hia knafina tagra mago'a ana vahepinti zagoa nofi huta enerita, mago tarimpa huta kea anakita ana nofi'ma apa'ma osesunana, waini hozati'ma witi hozati'ma nontinena erigahaze huta kea anaki'none.
Otros añadieron: “Hemos tenido que hipotecar nuestros campos, nuestros viñedos y nuestras casas para comprar comida durante el tiempo de hambre”.
4 Hagi mago'a vahe'mo'zanena amanage hu'naze, Tagra waini hozatine, mopatimofo takisima kini ne'mofoma aminakura vahepinti zagoa nofi huta ami'none.
Otros más dijeron: “Hemos tenido que pedir prestado el dinero de nuestros campos y viñedos para pagar el impuesto del rey.
5 Hagi tagranena zamagrama hazaza huta Juda vahe mani'none. Tagri mofavre naga'mo'za zamagri ne'mofavre naga'mo'zama nehazaza hu'za knare hu'naze. Hianagi mofavre nagatia zamatresanunke'za kazokazo eri'za ome erigahaze. Hagi mago'a mofa'netimo'za hago vu'za kazokazo eri'zana ome enerize. Hianagi tagrira hankavetia omane'ne, na'ankure mopatine waini hozatinena hago rumo'za eri'naze.
Aunque somos el mismo pueblo que nuestros acreedores y aunque nuestros hijos son los mismos que los suyos, vamos a tener que convertir a nuestros hijos e hijas en esclavos. De hecho, algunas de nuestras hijas ya han sido esclavizadas, pero no podemos hacer nada, porque nuestros campos y nuestras viñas son ahora propiedad de otros”.
6 Hanki ana vahe'mo'zama haza nanekene krafa ke'zamima nentahugeno'a nagrira tusi narimpa ahe'ne.
Me enfadé mucho cuando les oí protestar por sus quejas.
7 Ana hige'na ana nanekea antahintahinifi atrogeno me'nege'na refko hute'na, kva vahe'tamine erizante'ma ugotama hu'naza vahetaminena amanage hu'na zamasami'noe, tamagra magoke vahe mani'nazanki na'agafare nofi'ma hu'naza zagorera amema'a ante marerita enerize. Anage hute'na ana vahera zamuvufintanke huku, ana maka vahe kuhuge'za eme eri tru hu'naze.
Me puse a pensar y luego fui a discutir con los nobles y los funcionarios, diciéndoles: “¡Están cobrándole intereses a sus propios hermanos!” Entonces convoqué una gran reunión para tratar con ellos.
8 Hagi anante amanage hu'na zamasami'noe, Ko'ma megi'a vahe'mo'zama mago'a nagatima zagoreti'ma mizase'za ome kinama huzmante'nazana maka ete mizama huta zamavare megi atreku maraguzana netune. Hianagi zamagra zamafuhe'ina megi'a vahete zagorera netrazanki'za ete ana vahera tagrite zagore atregahaze. Anankema huge'za kva nagara ke'zamia omanege'za akohe'za mani'naze.
Allí les dije: “Hemos hecho todo lo posible para comprar de nuevo a nuestros hermanos judíos que fueron vendidos a los extranjeros, pero ahora ustedes están vendiendo a sus propios hermanos como esclavos. ¿Esperan venderlos de nuevo a nosotros?” Se quedaron callados porque no se les ocurría nada que decir.
9 Anama hazage'na mago'ene amanage hu'na zamasami'noe, Tamagra e'inahu tamavutamava'ma nehaza zamo'a knarera osu'neanki, tagri Anumzamofonku korora hunenteta, Agri agorga nemanita fatgo avu'avazama'a amage anteho. E'ina tamavu'tamavama hanage'za megi'a tamefi'a nanekea osugahaze.
“Lo que ustedes están haciendo no está bien”, les dije. “¿No creen que deberían respetar a nuestro Dios para que las naciones enemigas no nos critiquen?
10 Hagi nagrane nafuhe'zane eri'za naga'ninena ana zanke huta zagone witinena nofi'ma hu'za erinaku'ma hazageta nezamune. Hianagi nofi'ma hu'nazare'ma apasehogu'ma rama'a zago agima ahezmante'zana atresune.
Tanto yo como mis hermanos y mis hombres hemos estado prestando al pueblo dinero y comida. Por favor, ¡dejemos este asunto de cobrar intereses!
11 Hanki waini hoza zamifi, olivi hoza zamifi, no zamifi hozama ante mopa'zaminema eri'nesazana meninke'za ete ame huta zamiho. Ana zanke hutma zagofi, witifi, wainifi olivi masavenema zamagripinti'ma nofi'ma hu'nesazana amema'a zamagripintira ante marerita e'oritma atreho.
Devuélvanles ahora mismo sus campos, viñedos, olivares y casas, junto con el uno por ciento de interés sobre el dinero, el grano, el vino nuevo y el aceite de oliva que les han estado cobrando”.
12 Anante kva vahe'mo'za kenona hu'za, Kema hana kea amage anteta ana maka zama eri'nona zantamina ete zamigahune. Ana nehuta zamagripintira mago zana kea huta e'origahune. Anagema hazage'na kva naga'ene ugota kva vahera zamasami'na, kema haza nanekerera pristi vahe zamavufina mago huvempa ke hutma ana osugahune hutma hiho huge'za ana osugahune hu'za huvempa hu'naze.
“Lo devolveremos”, respondieron, “y no les exigiremos nada más. Haremos lo que tú digas”. Así que convoqué a los sacerdotes e hice que los nobles y los funcionarios juraran que harían lo que habían prometido.
13 Anagema nehu'na nakre kuni'mofo kasagura eriherahe nehu'na, amanage hu'na hu'noe, Amama huvempama hazankema, amage'ma ontesimofona Anumzamo'a anamofo noma'afintira ama avame'zama huaza huno, ana maka vahe'mo'za fenozama'a eri herahe hutregahie. Ana hanigeno anamofona mago'a zama'a omanegahie hu'na huge'za, ana maka tamage hu'za nehu'za Ra Anumzamofona agi'a ahentesga nehu'za, huvempama hu'naza ke amage ante'naze.
Sacudí los pliegues de mi túnica y dije: “¡Así es como mi Dios los sacudirá de sus casas y de sus posesiones si no cumplen su promesa! Si no lo hacen, serán sacudidos y acabarán sin nada”. Todos los presentes dijeron: “Amén”, y alabaron al Señor. El pueblo cumplió lo que había prometido.
14 Hagi Pesia kini ne' Artserksisi'ma kinima manino egeno 20ma hia kafufi, nagrira huhampari nantage'na Juda mopare'ma kva mani'noreti'ma eno, Artserksisi'ma kini manino egeno 32ma hia kafumofo amu'nompina nagra 12fu'a kafufi gavana eri'zana eri'noanagi, gavana ne'mo'ma ne'zama miza huno negahie hu'nea zagofintira mago zagoe hu'na e'oritfa hu'noe.
Además, desde el día en que el rey Artajerjes me nombró gobernador en la tierra de Judá, que fue desde su vigésimo año hasta su trigésimo segundo año, un total de doce años, ni yo ni mis hermanos comimos la comida que se asignaba al gobernador.
15 Hianagi Juda mopare'ma ko'ma gavana mani'za e'naza, vahe'mokizmia tusi'a kna nezami'za, ne'zane waini tinema eriza agofetura, 40'a silva zagone eri'naze. Hagi ana kva vahe'ma zamaza hu'za eri'zama eri'za vahe'mo'zanena, vahera tusi'a knaza zami'naze. Hianagi nagra Anumzamofonku koro hunente'na e'inama hazazana osu'noe.
Pero los gobernadores anteriores a mí habían impuesto una pesada carga al pueblo, quitándole cuarenta siclos de plata, así como comida y vino. Sus ayudantes también extorsionaban al pueblo. Pero por mi respeto a Dios no actué así.
16 Nagra Jerusalemi kuma keginama hu' eri'zanke nagu'areti hu'na e'neri'na mopa miza ose'noe. Hagi nagranema eme atru hu'za eri'zama eri'za vahe'mo'zanena, ana zanke hu'za mopa miza ose'naze.
También hice de la reconstrucción de la muralla mi máxima prioridad, y asigné a todos mis trabajadores para que ayudaran en ello. No adquirimos ninguna tierra para nosotros.
17 Hianagi nagri nompintira Jiu vahe'ene ugota kva vahetamina 150'a vahe'mo'za ne'zana eme nenageno, anampina tvaontire'ma me'nea mopafima nemaniza vahepintira mago'amo'za nagri nompinti tagrane ne'zana eme ne'naze.
Tenía a 150 judíos y funcionarios comiendo en mi mesa, así como a visitantes de los países cercanos.
18 Hanki mago mago zupama nagri nompima ne'zama kre terema hu'nazana vahe'mo'za mago bulimakaogi, 6si'a knare'ma hu'nea sipisipi afutaminki, mago'a kokore raminki hu'za ana vahera ne'zana krezamantetere hu'naze. Hagi 10ni'a zage kna'ma evuterema nehige'za, eri'za waini tina eri'za eme zamizage'za, ana netere hu'naze. Ana ne'zantamimpina, magore hu'na gavana ne'mofo ne'zanema hu'za huhampari'naza ne'zampinti'enena erinteta erita eho hu'na huozamante'noe. Na'ankure eri'zama zami'noa eri'zamo'a ranknaza zaminogu anara hu'noe.
Cada día pagaba un buey, seis buenas ovejas y aves de corral. Cada diez días pagaba una gran cantidad de vino de todo tipo. Pero nunca exigí la asignación de alimentos del gobernador, porque el pueblo ya llevaba una pesada carga.
19 Anama hute'na nunamu hu'na, Anumzanimoka ama vahe'mokizmima zamaza hu'na maka knare eri'zama eri'noazamofona kagera akanionantenka asomura hunanto hu'na hu'noe.
Por favor, Dios mío, recuérdame positivamente por todo lo que he hecho por este pueblo.

< Nehemaia 5 >