Maki 13
1 Hagi Jisasi'ma Ra mono nompinti atiramigeno'a, amage'ma nentaza disaipol nagapinti mago'mo'a anage hu'ne, Hurami ne'moke, asinentike havereti'ma hiro naro nontamina ki'nazanki ko!
Då han gjekk ut or templet, sagde ein av læresveinarne til honom: «Meister, sjå for steinar og for bygningar!»
2 Higeno Jisasi'a anage huno zamasami'ne, Tamagra ama hironaro nontami negazo? Mago havemo'a, mago havemofo agofetura omane'tfa hugahie. Mika havemo'a fragu vazi ramigahie.
«Ja, ser du desse store bygningarne!» svara Jesus. «Her ligg ikkje stein på stein som ikkje skal rivast laus.»
3 Anante ra mono nomofo kantu kaziga, Olive agonare Jisasi'a marerino umaninege'za, Pita'ma, Jemisi'ma, Joni'ma, Endru'ma hu'za zamagrake emanine'za Jisasina amanage hu'za antahige'naze.
Sidan, då han sat på Oljeberget midt imot templet, og det ikkje var nokon innmed, kom Peter og Jakob og Johannes og Andreas og spurde honom:
4 Tagrira tasamio, nankna zupa anazana fore hugahie? Anazama fore hunaku'ma hanigeno'a, nankna avame'za fore hinketa ketenunkeno, ana knazana fore hugahie? hu'za hu'naze.
«Seg oss: Når skal dette henda, og kva er teiknet me fær når alt dette er åt og skal koma?»
5 Hazageno Jisasi'a agafa huno zamasami'ne, Mago'mo havige huno tamavareno havi kante vu'zankura, kva hiho.
Då tok Jesus soleis til ords: «Sjå dykk fyre, so ingen forvillar dykk!
6 Rama'a vahe'mo'za Nagri nagifi ne-eza anage hugahaze, nagra ana ne' ama'i neoe nehu'za, rama'a vahe havi kante zamavrentegahaze.
Mange skal taka mitt namn og segja: «Det er eg!» og føra mange på avveg.
7 Hanki ha'ma hania kema nentahita, ha'mofo zaho nanekema antahisanuta korora osiho. E'ina hu'zana fore hugahie. Hianagi vagare kna ome'ne.
Men når de høyrer um ufred og tidend um ufred, so vert ikkje rædde! Dette lyt henda; men enden kjem ikkje endå.
8 Hanki anantera mago kumate naga'mo'za, oti'za mago kumate nagara zamahegahaze. Mago kaziga vahe'mo'za oti'za, mago kaziga vahera ha' rezmantegahaze. Ana nehanageno mago'a kumapina imi e'nerisigeno, mago'a kumapina agate'za fore hugahie. Ama ana zamo'a, a'mo'ma mofavre kasentenaku higeno, agafa huno ata negriankna ataza fore hugahie.
Folk skal reisa seg imot folk, og rike mot rike; det skal vera jordskjelv kring i landi, det skal vera uår og upprør. Det er det fyrste av føderiderne.
9 Hanki tamagratamia kva hutma maniho. Kanisolo vahete tamavare'za nevu'za, osi mono nompinti tamavre'za kanonkeve ome nerami'za, rankuma kva vahete'ene kini vahe zamavure tamavrentesageta otigahaze. Na'ankure nagriteku ana hanageno, e'i anazama fore'ma haniana nagri musenkema eri'ama hutma nezmasami'za zanteku fore hugahie.
Men sjå dykk fyre! Dei kjem til å draga dykk for domstolarne og piska dykk i synagogorne, og for landshovdingar og kongar skal de førast fram for mi skuld, so de kann vitna for deim.
10 Hanki esera maka mopane mopanena vahe'mo'za Knare Musenkea huama hanageno antahi vagaretesageno'e.
Og fyrst lyt evangeliet berast ut til alle folkeslag.
11 Hagi keaga hurmanteku tamazeri'za vanagetma, na'ane huta hugahune hutma antahintahi hakarea osiho. Ana knafima hiho huno'ma hania nanekea amane hiho. Na'ankure ana nanekea tamagra'a osugahazanki, Ruotage Avamumo hugahie.
Men når dei fører dykk burt og gjev dykk yver til retten, so syt ikkje for kva de skal tala! Det som vert gjeve dykk i same stundi, det skal de tala; for det er ikkje de som talar, men den Heilage Ande.
12 Ana knafi nefuna ahe frinogu avare nezaminkeno, nefa'a nemofona avreno ahe frinogu ana zanke nehinkeno, mofavremo'za ana zanke huza nerera nefana zamahe frinogu avare zamigahaze.
Bror skal senda bror i dauden, og faren barnet sitt, og born skal standa fram mot foreldri sine, og valda at dei lyt døy.
13 Maka vahe'mo'za tamagrira zamarimpa kna huneramante'za ha' reramantegahaze. Na'ankure Nagri nagimo'a tamagripi me'negu hu'za anara huramante'gahaze. Hianagi iza'o oti hanavetino manino vu refarega vanimofona agu vazigahie.
Og alle skal hata dykk for mitt namn skuld; men den som held ut til endes, han skal verta frelst.
14 Hagi Jisasi'a anage huno zamasami'ne, Nanekema hampri snamota, nehamprita ama hiho. Tusi'a havizantfa huno agotenesiazamo, agra otiga osu'nenia trate otina, ana knazupa Judiama mani'nesaza veamo'za freza agonare viho. (Dan 9:27, 11:31, 12:11)
Men når de ser at den øydande styggedomen stend der han ikkje skulde» - agte vel på dette, du som les! - «då lyt dei som er i Judaland røma til fjells;
15 Nomofo agofetuma mani'nesamo'za, uramiza nompintira mago'a zana eriza atioramigahaze.
den som er uppå taket, må ikkje stiga ned, og ikkje ganga inn og henta noko i huset sitt,
16 Hozafima mani'ne snimo'a, kuma'aregati nakre ku'a eme e'orino.
og den som er utpå marki, må ikkje ganga heim etter kjolen sin!
17 Ananknafima amu'ene hu'nesnia a'negu'ene, mofavre aminte mani'nesnia a'negura, nasunku huzmantoe.
Stakkars deim som gjeng med barn eller gjev brjost i dei dagarne!
18 Hianagi nunamuna nehinkeno, tusi'a zasi knafina anazana forera osino.
Men bed at dette ikkje må henda um vinteren!
19 Na'ankure ananknafina tusi'a knaza fore hugahiankino, Anumzamo'ma mopama tro hu'nereti eno menima ehanatinerera, fore osu'neankna knaza fore hugahie. Hagi henka'a ana hukna knazana fore osutfa hugahie.
For den tidi skal vera so hard at det aldri hev vore so hard ei tid frå upphavet åt skaparverket som Gud hev gjort, og til no, og vert ikkje sidan heller.
20 Ramo'a ana knama eri atupa osanigeno'a, mago'a vahera omanigahie. Hianagi Nagri vahere huno hunefinti huhampri'nea vahekuma agesama antahiteno, ana kna eri atupa hugahie.
Og gjorde’kje Herren den tidi stutt, so vart’kje eit liv berga; men for deira skuld som han valde seg ut, hev han gjort den tidi stutt.
21 Ana knafi mago'a vahe'mo'za hu'za, keho ama'i kraisi'e huge, agra antu mani'ne hanagetma tamentintia osutfa hiho!
Um nokon då segjer med dykk: «Sjå her er Messias - Sjå der!» so må de ikkje tru det!
22 Na'ankure ana knafina mago'a havige kraisi'e huza efore nehu'za, kasnampa vahe efore hu'za, haviza hu'za kagu'vazane avame'za hugahaze. Anama hanazana Anumzamo'ma huhampri zmante'nea vahe'mokizmi, rezmataga hu'naku hugahaze. Hianagi zamagra Anumzamo'ma huhampri zamante'nea vahe'ma zamazeri savari hu'nakuma hanuza anara hugahaze.
For falske Messias’ar skal standa fram, og falske profetar, og gjera teikn og under for å forvilla dei utvalde, um det er råd.
23 Hagi tamagra kva hutma maniho! Ana maka'zana fore osunege'na, tamagrira neramasamue.
So sjå dykk fyre! Eg hev sagt dykk alt fyreåt.
24 Hianagi ana knafina tusi'a knazamo vagama resigeno'a, zagemo hani hanigeno, ikamo'a remsa osanigeno,
Men i dei dagarne, etter denne harde tidi, skal soli myrkjast, og månen missa sitt ljos;
25 monafinti hanafi tamimo'za atafri neraminage'za, monafi me'nea hanave zantamimo'za tore hugahaze. (Ais 13:10, 34:4, Joel 2:31-32)
stjernorne skal falla ned frå himmelen, og himmelkrafterne skakast.
26 Anante Vahe'mofo Mofavremo'a hampompi, tusi'a hihamu'ane masa'afi ne-esigeta kegahaze. (Dan 7:13)
Då skal dei sjå Menneskjesonen koma i skyi med stort velde og herlegdom,
27 Anante ankero vahe'a huzmantena, Anumzamo huhampri zamante'nea vahera mona mopa ome tre emetre kazigatira ome zmavare eme zmavare hu'za zamazeri atru hugahaze.
og då skal han senda ut englarne, og samla dei utvalde frå heimsens fire hyrno, frå ytste enden av jordi til ytste enden av himmelen.
28 Ama fronka kema fiki zafare'ma hanua fronka kereti antahi'zana eriho. Azanku'namo asinareno amosrema nehegetma, hago zagegna tava'o nehie hutma nentahize.
Lær ei likning av fiketreet: Når sevja hev kome i greinerne, og lauvet sprett, då veit de at sumaren er nær.
29 Hagi tamagra anahu zama fore'ma hanigetma negesnutma, hago Vahe'mofo Mofavre esia kna'a tava'o huno kafante me'ne hutma tamagesa antahiho.
Like eins når de ser dette hender, då veit de at han er utfor døri.
30 Tamage hu'na tamagrira neramasamue. Ama knafi veamota ofri mani'nesnageno, ana zana fore hugahie.
Det segjer eg dykk for visst: Denne ætti skal ikkje forgangast fyrr alt dette hev hendt.
31 Monane mopane fanane hugahianagi, Nagri nanekemo'a fanane osu mevava hugahie.
Himmel og jord skal forgangast; men mine ord skal ikkje forgangast.
32 Hianagi mago vahe'mo'e huno anazama fore'ma hania knane zagenena ontahi'ne. Monare nemaniza ankero vahe'mo'za ontahi'zageno, Mofavre'amo'a ontahi'ne. Nefa Agrake ana kna antahi'ne.
Men den dagen og timen veit ingen, ikkje englarne i himmelen, og ikkje Sonen - ingen utan Faderen.
33 Kva hunetma retro hutma maniho. Na'ankure tamagra anazama efore'ma hania kna ontahi'naze.
Sjå dykk fyre, og vak! For de veit ikkje når tidi kjem.
34 Amanahu hugahie, mago ne'mo afete vunaku, kazokzo eriza vahe'a noma'a kegava hiho hunezmanteno, magoke magoke eri'za vahe'a eri'za refko hunezamino, kafante kva nekura kavu antenka maninenka kva hu so'e huo huno hunte'ne.
Det er liksom med ein mann som drog utanlands. Då han for heimantil, sette han sveinarne sine til å styra for seg. Kvar fekk sitt å gjera, og til portnaren sagde han at han laut vaka.
35 E'ina hu'negu tamagra anahu kna huta, kva hu so'e huta maniho. Nomofo nafa'amo esnia kna ontahi'naze. Kinaga esifi, kenage amu'no esifi, kokore ke nehinkeno esifi, nantera esifi ontahi'naze.
So vak då! For de veit’kje når husbonden kjem - um kvelden, eller midnattsbil, eller i otta, eller i dagrenningi.
36 Aru masenenageno, ame huno eno eme tamageno eri fore hanigi, kva hutma maniho.
Lat honom ikkje finna dykk sovande, um han skulde koma uventande på dykk!
37 Hanki tamagri'ma neramasmuana mifka veaku nehue. Kva huso'e hiho.
Men det eg segjer dykk, det segjer eg alle: Ver vakne!»
