< Maki 11 >

1 Hagi Jerusalemi kuma tava'onte e'naze. Betfakene Betania Olive agonare me'nea kumate ne-eza, Jisasi'a tare amage'ma nenta'a disaipol netre'na huznanteno,
Aproximando-se [da cidade ]de Jerusalém, eles chegaram às [vilas de ]Betfagé e Betânia, perto do Monte das Oliveiras. Então Jesus mandou dois dos seus discípulos [até Betfagé ]
2 anage huno znasami'ne, Tanagra ugoteta antu kumapi vi'o. Kasefa donki vahe'mo'a agumpi omaninenia kina arente nenigeta ome kenutna, nofira eri katufetna avazu huta e'o.
com as seguintes instruções: - Vão [até Betfagé], ali em frente; logo depois de entrarem, vocês vão encontrar um jumento amarrado, que ninguém jamais montou. Soltem o jumentinho e traga para mim.
3 Hanki ana nehanakeno mago'a vahe'mo, na'a hu'naku nevra'e huno hinketna'a anage hi'o, Ramofona eri'za me'ne hutna hanakeno'a, ame huno atrenketna avretna egaha'e.
Se alguém perguntar: “Por que vocês estão fazendo isso?” digam o seguinte, “O Senhor precisa dele e vai devolver logo depois, em companhia de alguém”.
4 Huno huznantegeke karanka nevu'ne ome ka'ana, fegia nomofo kafante rente'nagene ome negene katufe'na'e.
Assim, [os dois discípulos ]foram e lá encontraram um jumentinho, amarrado perto da porta [de uma casa ]ao lado da rua; eles soltaram logo o jumentinho.
5 Anante oti'naza vahe'mo'za, na'a hunaku donkia katunefa'e hu'za znantahige'naze?
Algumas pessoas de lá disseram a eles: - Por que vocês estão desamarrando o jumentinho?
6 Hazageno Jisasi'ma hu'nea kea nezmasamige'za, anante'ma oti'naza vahe'mo'za knarere hu'za huznante'naze.
Eles disseram a elas o que Jesus tinha falado. Por isso as pessoas os deixaram [levar o jumentinho].
7 Anante ana kasefa donkina avre'ne Jisasinte ne-ene anakreku'zani zafi'ne ana donkimofo agumpi tafevasi nentakeno, Jisasi'a ana agofetu manino vu'ne.
Eles levaram o jumento a Jesus. Os discípulos jogaram suas capas em cima dele para acomodar Jesus sentado.
8 Mika veamo'za zaza anakre ku'zimi zafiza kampi vasiza nevazage'za, mago'amo'za zafa asina hozafinti akafri'za kampi tafe vasiza nevazageno, Jisasi'a ana tafete vu'ne.
Muitas pessoas estendiam suas capas no caminho em homenagem a ele. Outros, para o honrar como rei, espalharam pelo chão frondes de palmeiras que tinham cortado nos campos ao lado do [caminho].
9 Hagi kote'za vaza vahe'mo'zane henkama aza vahemo'zanena amrara hu'za ranke hu'za muse hunente'za, Tazahu nera, hosanna ramofo agifi ne-emofona asomu huntesanie! (Sam-Zga 118:25-26)
As pessoas que iam adiante dele e aquelas que caminhavam atrás dele gritavam, -Bem-vindo!
10 Nerafa Deviti nagapintima ne-emofonkura marerisa Anumzamofona muse hunenteta, Tazahu ne'mofona agi'a ahentesga hanune.
Deus abençoou você, que representa o Senhor. Que Deus abençoe seu futuro reino, que vai ser como o reino do nosso antepassado o Rei Davi! Louvado seja Deus no céu!
11 Anante Jisasi'a Jerusalemi kumapi vuno, ra mono nompi ufreno maka'za ome kagino ke vagareteno, atiramino 12fu'a amage'ma nentaza disaipol naga'a zagemo kinaga segeno nezamavareno atreno Betani kumate vu'ne.
Ele entrou [em companhia deles ]na [cidade de ]Jerusalém, e entrou no [pátio do ]templo. Após olhar tudo em volta, saiu [da cidade], pois [já era tarde. ]Ele voltou [à vila de ]Betânia com os doze [discípulos e dormiu lá].
12 Hagi masete'za nanterana Betani kumara atre'za neageno, Jisasina aga ate'ne.
No dia seguinte, quando Jesus e os discípulos iam saindo da vila de Betânia, Jesus teve fome.
13 Fiki zafa'mofo asina kuronkuro huno ogamanu me'negeno negeno, nezama rente'nenigu kenaku eme ke'ne. Hianagi eme keana asinage me'negeno ke'ne. Na'ankure fiki zafa raga rentekna omane'ne.
Vendo à distância uma figueira coberta de folhas, foi até lá para ver se tinha figos. Mas ao chegar perto da figueira, ele encontrou somente folhas, pois ainda não era a época própria para figos maduros.
14 Ana higeno ana zafamofonkura anage huno hu'ne, Mago'ene raga oresnanke'za veamo'za tagi'za onegahaze. Anage hige'za amage'ma nentaza disaipol naga'mo'za ana naneke antahi'naze. (aiōn g165)
Respondendo à situação, Jesus disse à figueira: - Ninguém vai comer mais nada de você, [pois já não vai produzir figos.] Os discípulos ouviram o que ele disse. (aiōn g165)
15 Hagi Jisasi'ene amagema nentaza disaipol naga'ane Jerusalemi kumate uhanati'zageno, Jisasi'a ra mono nompi mareriteno agafa huno maketima nehaza vahera zamahenati netreno, zagore netre'za miza nesaza vahe'mokizmi trara erikaha hunetreno, mani'ne'za maho nama zagore netraza tra'ene zagoma rezahema nehaza vahe trara erikaha hutre'ne.
Jesus e os seus discípulos voltaram à [cidade de ]Jerusalém. Jesus entrou [no pátio ]do templo [e lá viu o que várias pessoas estavam fazendo]. Ele expulsou [do templo as pessoas ]que vendiam coisas e aqueles que compravam coisas no templo; derrubou as mesas daqueles que faziam câmbio da moeda [romana pela moeda própria para as funções do templo]. Derrubou também as cadeiras dos vendedores de pombos [para o sacrifício, ]
16 Ana huteno feno zantamia mago vahe'mote hutma eritma ra mono nompina aru kitagita vuta eta osutfa hiho huno hu'ne.
e não deixava ninguém atravessar [o pátio ]do Templo carregando coisas.
17 Ana huteno agafa huno rempi hunezamino anage huno zamasmi'ne, Amanage huno Anumzamofo avontafepina krente'ne, Nagri nona mika kaziga vea'moza nunamu hanaza no me'ne, hianagi tamagra kumzafa vahe'mo'za fraki nonkuma eri tro nehaze. (Ais 56:7, Jer 7:11)
Então ele ensinou o povo; especificamente, disse: - [Vocês sabem que ]foi escrito nas Escrituras [por um dos profetas, que Deus disse: ] “Minha casa será chamada de casa onde [pessoas ]de todas as nações podem orar”, mas vocês fizeram dela [algo como ]caverna onde se escondem ladrões”.
18 Hagi ra mono kva vahe'mo'zane, kasegerema ugagota hu'naza vahe'mo'za nentahiza, inankna huta ahegahune hu'za ahesaza kankamunku hakrenaze. Na'ankure zamagra koro Agrikura hu'naze. Hagi maka vahe'mo'za rempima huzamia zankura antri hu'naze.
Os principais sacerdotes e professores da lei que Deus tinha dado a Moisés ouviram [depois o que ele tinha feito]. Por isso, eles procuravam uma maneira de matá-lo, pois se deram conta de que a multidão andava maravilhada pelo que ele ensinava e [eles tinham medo que as pessoas fossem logo acreditar que Jesus tinha mais autoridade no templo do que eles mesmos. ]
19 Ana kinaga Jisasi'ene amage'ma nentaza disaipol naga'mo'za, rankuma atre'za fegi'a vu'naze.
Ao anoitecer, [Jesus e seus discípulos ]saíram da cidade e [foram dormir em Betânia.]
20 Nantera enevu'za kazana, sifnama Jisasi'ma ahente'nea fiki zafamo'ene arfu'na'amo'a, osapa re'nege'za ke'naze.
Enquanto eles andavam pelo caminho [em direção a Jerusalém] na manhã [seguinte, ]viram que a figueira [que ele tinha amaldiçoado ]estava completamente seca.
21 Pita'a Jisasi'ma hu'nea kegu age'sa nentahino anage hu'ne, Rempi hurami ne'moka ko! Okima sifna kema hunka raga renontenka osaparo hu'nana Fiki zafamo'a osapa re'ne.
Pedro se lembrou daquilo que Jesus tinha dito à figueira e exclamou: - Mestre, olhe só! A figueira que você amaldiçoou já secou!
22 Jisasi'a kenona anage huno zamagrira zamasami'ne, Anumzamofonte tamentinti hiho.
Jesus respondeu: - [Vocês não devem se surpreender por causa disto]. Vocês devem ter fé que Deus [vai fazer aquilo que vocês pedirem a ele. ]
23 Tamage hu'na neramasamue, mago vahe'mo'ma ami agonagu'ma huno, otinka hagerimpi takauro huno tare agesa ontahi amentinti nehuno hanigeno'a, amane ke haniaza huno fore hugahie.
Digo realmente que se alguém disser a este monte, “Levante-se e jogue-se no lago!”, não duvidando [que aquilo que ele pede vai acontecer ]– quer dizer, se acreditar firmemente que aquilo que ele pede vai acontecer, [Deus vai fazer ]isso para ele.
24 E'ina hu'negu anage hu'na neramasamue. Nazankuma nunamu hunka Anumzamofo antahima kesunka, hago eri'noe hunka kamentinti hanunka erigahne.
Portanto, digo a vocês que sempre que pedirem alguma coisa em oração, devem crer que vão recebê-lo e assim Deus vai fazer isso para vocês.
25 Hagi otinka nunamu hunakuma hanunka, mago'mo haviza hugante'nesnia zana atrento. Anama hanankeno'a, monafi nemania Nafakamo'a kagri'enena kumika'a atregantegahie.
E mais, quando estiverem orando, se tiverem queixa de alguém por algum prejuízo ou ofensa, perdoem essa pessoa, para que seu Pai no céu possa perdoar os pecados de vocês.
26 [Hu'neanagi kagra vahe'mofo kefoza atre ozmantesanana, monare mani'nea Nafakamo kagri kefozana ana zanke huno atre ogantegahie.]
27 Hagi Jerusalemi kumate ete uhanatizageno, Jisasi'a ranmono kumapi nevige'za, ra mono kva vahe'mo'zane, kasegere ugagota hu'naza vahe'mo'zane, mago'a ugagota kva vahe'mo'zane, nege'za Jisasinte e'za,
Jesus [e os seus discípulos ]chegaram novamente à [cidade de ]Jerusalém. Enquanto Jesus andava [no pátio ]do templo, alguns dos principais sacerdotes, professores da lei que Deus tinha dado a Moisés e anciãos vieram a ele, dizendo,
28 anage hu'za antahige'naze, Kagra ina hihamure hakare zana eri fore nehane? Iza hihamua kamigenka hakare zana nehane?
–Como foi que você ganhou a autoridade para fazer as coisas que fez ontem neste lugar? Quem autorizou você a atuar assim?
29 Jisasi'a zamagrikura anage huno hu'ne, Nagra ete tamagrira mago'zanku tamantahigegahue, ana kenona'a hutenkena, aza hihamu namige'na eri'zana e'nerufi tamasmigahue.
Jesus disse a eles: - Vou perguntar algo a vocês e, se me responderem, vou lhes dizer quem foi que me autorizou a fazer estas coisas.
30 Hagi nasamiho, Jonima mono ti frezmante'nea, zana monafinti e'nefi, vahe'mo erifore hu'ne?
Foi Deus ou foi o povo que deu autoridade a João para batizar as pessoas? Respondam.
31 Jisasi'a nehige'za zamagra ohumi ahumi nehu'za anage hu'naze. Tagrama monafintire huta hanunkeno'a, Agra anage hugahie. Hagi nahigetma tamentintia ana zankura nosaze? huno hugahie.
Eles conversaram entre si, e concluíram: - Se dissermos que foi Deus que o autorizou, ele vai dizer, “Vocês deviam ter acreditado aquilo que João disse”.
32 Hianagi vahe'mo eri fore hu'ne, huta osugosune, nehu'za maka veaku koro hu'za atre'naze. Na'ankure maka veamo'za Joninkura tamage kasnampa nere hu'za antahi'naze.
Por outro lado, se dissermos que foi o povo que deu autoridade a João, as pessoas vão se zangar conosco”. [Eles disseram isso porque ]tinham medo do povo e daquilo que o povo [poderia fazer], pois todos acreditavam que João era realmente um profeta [mandado por Deus].
33 Anage nehu'za Jisasina kenona hunte'ze, ontahi'none hazageno Jisasi'a anage huno zamasami'ne, Nagranena iza hihamufi eri'zana enerue ontamasmigahue huno hu'ne.
Por isso eles responderam a Jesus: - Não sabemos quem foi que [deu autoridade a João]. E Jesus lhes disse: - [Já que vocês não me responderam, ]não vou dizer a vocês quem foi que me autorizou a fazer estas coisas.

< Maki 11 >