Maki 11
1 Hagi Jerusalemi kuma tava'onte e'naze. Betfakene Betania Olive agonare me'nea kumate ne-eza, Jisasi'a tare amage'ma nenta'a disaipol netre'na huznanteno,
Då dei kom burtimot Jerusalem, til Betfage og Betania ved Oljeberget, sende Jesus tvo av læresveinarne sine i veg og sagde til deim:
2 anage huno znasami'ne, Tanagra ugoteta antu kumapi vi'o. Kasefa donki vahe'mo'a agumpi omaninenia kina arente nenigeta ome kenutna, nofira eri katufetna avazu huta e'o.
«Gakk burt i den grendi som ligg beint framfor dykk! Med det same de kjem der, finn de ein fole som stend bunden, og som det endå aldri hev sete noko menneskje på; den skal de løysa og koma hit med!
3 Hanki ana nehanakeno mago'a vahe'mo, na'a hu'naku nevra'e huno hinketna'a anage hi'o, Ramofona eri'za me'ne hutna hanakeno'a, ame huno atrenketna avretna egaha'e.
Og dersom nokon segjer med dykk: «Kvi gjer de det?» so skal de svara: «Herren treng um honom, og sender honom straks attende.»»
4 Huno huznantegeke karanka nevu'ne ome ka'ana, fegia nomofo kafante rente'nagene ome negene katufe'na'e.
So gjekk dei og fann folen; han stod bunden uti gata attmed ei dør, og dei løyste honom.
5 Anante oti'naza vahe'mo'za, na'a hunaku donkia katunefa'e hu'za znantahige'naze?
Nokre folk som stod der, sagde til deim: «Kva gjer de? løyser de folen?»
6 Hazageno Jisasi'ma hu'nea kea nezmasamige'za, anante'ma oti'naza vahe'mo'za knarere hu'za huznante'naze.
Dei svara so som Jesus hadde sagt; då let folket deim ganga.
7 Anante ana kasefa donkina avre'ne Jisasinte ne-ene anakreku'zani zafi'ne ana donkimofo agumpi tafevasi nentakeno, Jisasi'a ana agofetu manino vu'ne.
So kom dei til Jesus med folen og lagde kjolarne sine på honom, og Jesus sette seg uppå.
8 Mika veamo'za zaza anakre ku'zimi zafiza kampi vasiza nevazage'za, mago'amo'za zafa asina hozafinti akafri'za kampi tafe vasiza nevazageno, Jisasi'a ana tafete vu'ne.
Og mange breidde klædi sine på vegen, andre strådde lauv, som dei hadde henta frå marki.
9 Hagi kote'za vaza vahe'mo'zane henkama aza vahemo'zanena amrara hu'za ranke hu'za muse hunente'za, Tazahu nera, hosanna ramofo agifi ne-emofona asomu huntesanie! (Sam-Zga 118:25-26)
Og dei som gjekk fyre, og dei som fylgde etter, ropa: «Hosianna! Velsigna vere han som kjem i Herrens namn!
10 Nerafa Deviti nagapintima ne-emofonkura marerisa Anumzamofona muse hunenteta, Tazahu ne'mofona agi'a ahentesga hanune.
Velsigna vere vår fader Davids rike som kjem! Hosianna i det høgste!»
11 Anante Jisasi'a Jerusalemi kumapi vuno, ra mono nompi ufreno maka'za ome kagino ke vagareteno, atiramino 12fu'a amage'ma nentaza disaipol naga'a zagemo kinaga segeno nezamavareno atreno Betani kumate vu'ne.
So kom han til Jerusalem og gjekk inn i templet. Der såg han seg ikring allstad; men då det tok til å kvelda, gjekk han ut til Betania med dei tolv.
12 Hagi masete'za nanterana Betani kumara atre'za neageno, Jisasina aga ate'ne.
Dagen etter, då dei gjekk frå Betania, kjende han seg svolten.
13 Fiki zafa'mofo asina kuronkuro huno ogamanu me'negeno negeno, nezama rente'nenigu kenaku eme ke'ne. Hianagi eme keana asinage me'negeno ke'ne. Na'ankure fiki zafa raga rentekna omane'ne.
Langt burte såg han eit fiketre med lauv på; han gjekk burtåt, og vilde sjå um han kunde finna noko på det; men då han kom dit, fann han’kje anna enn lauv; for det var ikkje tidi for fikor.
14 Ana higeno ana zafamofonkura anage huno hu'ne, Mago'ene raga oresnanke'za veamo'za tagi'za onegahaze. Anage hige'za amage'ma nentaza disaipol naga'mo'za ana naneke antahi'naze. (aiōn g165)
Då tala han til treet og sagde: «Gjev aldri i verdi nokon må koma til å eta frukt av deg meir!» Og det høyrde læresveinarne på. (aiōn g165)
15 Hagi Jisasi'ene amagema nentaza disaipol naga'ane Jerusalemi kumate uhanati'zageno, Jisasi'a ra mono nompi mareriteno agafa huno maketima nehaza vahera zamahenati netreno, zagore netre'za miza nesaza vahe'mokizmi trara erikaha hunetreno, mani'ne'za maho nama zagore netraza tra'ene zagoma rezahema nehaza vahe trara erikaha hutre'ne.
Då dei kom til Jerusalem, gjekk han inn i templet og tok til å driva ut deim som handla i heilagdomen; han velte bordi åt pengevekslarane og krakkarne åt deim som selde duvor,
16 Ana huteno feno zantamia mago vahe'mote hutma eritma ra mono nompina aru kitagita vuta eta osutfa hiho huno hu'ne.
og let ingen få lov til å bera nokon reidskap gjenom templet.
17 Ana huteno agafa huno rempi hunezamino anage huno zamasmi'ne, Amanage huno Anumzamofo avontafepina krente'ne, Nagri nona mika kaziga vea'moza nunamu hanaza no me'ne, hianagi tamagra kumzafa vahe'mo'za fraki nonkuma eri tro nehaze. (Ais 56:7, Jer 7:11)
Og han lærde deim og sagde: «Stend det’kje skrive: «Mitt hus skal kallast eit bønehus for alle folk?» Men de hev gjort det til eit røvarbol.»
18 Hagi ra mono kva vahe'mo'zane, kasegerema ugagota hu'naza vahe'mo'za nentahiza, inankna huta ahegahune hu'za ahesaza kankamunku hakrenaze. Na'ankure zamagra koro Agrikura hu'naze. Hagi maka vahe'mo'za rempima huzamia zankura antri hu'naze.
Dei øvste prestarne og dei skriftlærde fekk høyra det, og lurde på korleis dei skulde få teke livet av honom; dei var rædde honom; for alle folk var hugtekne av læra hans.
19 Ana kinaga Jisasi'ene amage'ma nentaza disaipol naga'mo'za, rankuma atre'za fegi'a vu'naze.
Men når det leid til kvelds, gjekk han alltid ut or byen.
20 Nantera enevu'za kazana, sifnama Jisasi'ma ahente'nea fiki zafamo'ene arfu'na'amo'a, osapa re'nege'za ke'naze.
Då dei tidleg um morgonen gjekk framum fiketreet, såg dei at det hadde turka radt ifrå roti.
21 Pita'a Jisasi'ma hu'nea kegu age'sa nentahino anage hu'ne, Rempi hurami ne'moka ko! Okima sifna kema hunka raga renontenka osaparo hu'nana Fiki zafamo'a osapa re'ne.
Peter kom i hug dei ordi Jesus hadde lyst, og sagde: «Meister, sjå fiketreet som du banna, hev turka!»
22 Jisasi'a kenona anage huno zamagrira zamasami'ne, Anumzamofonte tamentinti hiho.
Då tok Jesus til ords og sagde: «Hav tru til Gud!
23 Tamage hu'na neramasamue, mago vahe'mo'ma ami agonagu'ma huno, otinka hagerimpi takauro huno tare agesa ontahi amentinti nehuno hanigeno'a, amane ke haniaza huno fore hugahie.
Det segjer eg dykk for sant: Um nokon segjer til dette fjellet: Lyft deg upp og kasta deg ut i havet! og ikkje hev tvil i hjarta, men trur at det vil ganga som han segjer, so skal det ganga som han vil.
24 E'ina hu'negu anage hu'na neramasamue. Nazankuma nunamu hunka Anumzamofo antahima kesunka, hago eri'noe hunka kamentinti hanunka erigahne.
Difor segjer eg dykk: Kva de bed um og ynskjer etter, so tru visst at de alt hev fenge det - då fær de det!
25 Hagi otinka nunamu hunakuma hanunka, mago'mo haviza hugante'nesnia zana atrento. Anama hanankeno'a, monafi nemania Nafakamo'a kagri'enena kumika'a atregantegahie.
Og når de stend og bed, og hev noko imot einkvan, so tilgjev honom det! Då skal og far dykkar i himmelen tilgjeva dykk for misgjerningarne dykkar!
26 [Hu'neanagi kagra vahe'mofo kefoza atre ozmantesanana, monare mani'nea Nafakamo kagri kefozana ana zanke huno atre ogantegahie.]
Men um de ikkje tilgjev, skal ikkje heller far dykkar i himmelen tilgjeva dykkar misgjerningar.»
27 Hagi Jerusalemi kumate ete uhanatizageno, Jisasi'a ranmono kumapi nevige'za, ra mono kva vahe'mo'zane, kasegere ugagota hu'naza vahe'mo'zane, mago'a ugagota kva vahe'mo'zane, nege'za Jisasinte e'za,
So kom dei til Jerusalem att. Og med han gjekk ikring i templet, kom dei øvste prestarne og dei skriftlærde og styresmennerne burt til honom
28 anage hu'za antahige'naze, Kagra ina hihamure hakare zana eri fore nehane? Iza hihamua kamigenka hakare zana nehane?
og sagde: «Kva rett hev du til å gjera dette, eller kven gav deg retten til å gjera det?»
29 Jisasi'a zamagrikura anage huno hu'ne, Nagra ete tamagrira mago'zanku tamantahigegahue, ana kenona'a hutenkena, aza hihamu namige'na eri'zana e'nerufi tamasmigahue.
«Eg vil spyrja dykk um ein ting, » sagde Jesus. «Svara meg, so skal eg segja dykk kva rett eg hev til å gjera dette:
30 Hagi nasamiho, Jonima mono ti frezmante'nea, zana monafinti e'nefi, vahe'mo erifore hu'ne?
Var dåpen åt Johannes frå himmelen eller frå menneskje? Svara meg!»
31 Jisasi'a nehige'za zamagra ohumi ahumi nehu'za anage hu'naze. Tagrama monafintire huta hanunkeno'a, Agra anage hugahie. Hagi nahigetma tamentintia ana zankura nosaze? huno hugahie.
Då lagde dei yver med kvarandre og sagde: «Svarar me: «Frå himmelen, » so segjer han: «Kvi trudde de honom då ikkje?»
32 Hianagi vahe'mo eri fore hu'ne, huta osugosune, nehu'za maka veaku koro hu'za atre'naze. Na'ankure maka veamo'za Joninkura tamage kasnampa nere hu'za antahi'naze.
Lat oss heller svara: «Frå menneskje!»» men det torde dei ikkje for folket; for alle trudde at Johannes var retteleg ein profet.
33 Anage nehu'za Jisasina kenona hunte'ze, ontahi'none hazageno Jisasi'a anage huno zamasami'ne, Nagranena iza hihamufi eri'zana enerue ontamasmigahue huno hu'ne.
So svara dei honom: «Det veit me ikkje.» «Då segjer ikkje eg dykk heller kva rett eg hev til å gjera dette, » sagde Jesus.
